Het is het einde van een bijzonder verrassend en bewogen jaar, en er zijn enkele… uitdagingen geweest. Om voor de hand liggende redenen waren massabijeenkomsten (en dus publiek) moeilijk te vinden, dus de kunstindustrie moest zich aanpassen. Terwijl ze live-evenementen missen, zijn filmfestivals digitaal gegaan, wat een heel nieuw kanaal voor films opende om het publiek te bereiken. We hadden al gezien dat distributie zich naar streamingplatforms wendde, waar favorieten van indie-horrorfestivalfavorieten worden opgepikt door Shudder, Amazon Prime of Netflix, waarbij ze de beperkte theatrale release overslaan en direct bij ons thuis springen. Het is een zegen en een vloek, waardoor er meer toegang is tot films dan ooit tevoren, maar de magische ervaring van een groot filmpubliek wordt weggenomen.

Een deel van het lastige probleem hiermee is dat - aangezien er dit jaar maar weinig films zijn met officiële theatrale releasedata - er meer films zijn met een ietwat ijl tijdlijn. Het mag dan voor het eerst op het festivalcircuit zijn verschenen in 2019, maar pas in 2020 landde distributie. Maar ik wil ze natuurlijk graag opnemen, want ze mogen echt gezien worden. Dus als zodanig zal deze lijst enkele films bevatten die in 2019 zijn gemaakt maar pas in 2020 een breed publiek hebben gezien. Cool? Oké cool.

Oké. Na deze wervelwind van een jaar is het fijn om te weten dat er nog steeds iets goeds in de wereld is (in de vorm van een aantal verbluffende horrorfilms). Het is tijd om af te sluiten met een lijst van enkele van de beste ** horrorfilms om op de een of andere manier hun weg naar 2020 te vinden.
* * Disclaimer: gebaseerd op wat ik tot nu toe dit jaar heb gezien, met behulp van een willekeurig beoordelingssysteem. 

15. De loge

Synopsis: Tijdens een familie-retraite in een afgelegen winterhut tijdens de vakantie, wordt de vader gedwongen om abrupt naar zijn werk te vertrekken en zijn twee kinderen onder te brengen bij zijn nieuwe vriendin Grace. Afzonderlijk en alleen, een sneeuwstorm houdt hen gevangen in de lodge terwijl angstaanjagende gebeurtenissen spoken oproepen uit het duistere verleden van Grace.

Waarom je het zou moeten bekijken: The Lodge opent met een dramatische knal en neemt dan de tijd om je lichaam door een onontkoombare, koude angst te slepen. Mede geschreven en geregisseerd door Welterusten, mama's Severin Fiala en Veronika Franz, het heeft een beetje een langzame brandwond, maar het is somber (en wie houdt daar niet van).

14. Alles voor Jackson

Synopsis: Een rouwend satanistisch echtpaar ontvoert een zwangere vrouw, zodat ze een oud spreukenboek kunnen gebruiken om de geest van hun overleden kleinzoon in haar ongeboren kind te steken, maar ze roepen uiteindelijk meer op dan ze hadden verwacht.

Waarom je het zou moeten bekijken: Momenteel zit 98% op Rotten Tomatoes,  Alles voor Jackson is de Canadese indie-horror die dat zou kunnen. Geschreven en geregisseerd door twee horrorfans die hun vaardigheden hebben opgedaan door te werken aan gezinsvriendelijke kerstgerechten, Alles voor Jackson is een van de leukere verrassingen van 2020. Met creatieve, griezelige geesten en een complex scala aan emoties is het zeker een kijkje waard.

De twee hoofdrollen van de film - gespeeld door Sheila McCarthy en Julian Richings - zijn absoluut heerlijk, ondanks hun hele plan om een ​​onschuldige zwangere vrouw te ontvoeren. Voor meer informatie over de film, moet je mijn special bekijken bezoek achter de schermen naar de filmset. Ik heb veel geleerd!

13. Vreemd

Synopsis: Nadat een jong meisje op de middelbare school lichamen heeft uitgewisseld met een gestoorde seriemoordenaar, ontdekt ze dat ze minder dan 24 uur heeft voordat de verandering definitief wordt.

Waarom je het zou moeten bekijken: freaky is mede geschreven en geregisseerd door Gelukkige Dooddagis Christopher Landon, en dat merk je. Het is leuk, het is gek, en het heeft een slim concept dat de ultieme kijk op de Freaky Friday lichaam swap. Vince Vaughn heeft echt een geweldige tijd met de rol van een sukkel tienermeisje dat vastzit in het lichaam van een gigantische seriële slasher, en het is net zo leuk om hem er doorheen te zien strompelen. Het is een echte publiekstrekker!

12. De jacht

Synopsis: Twaalf vreemden worden wakker op een open plek. Ze weten niet waar ze zijn, of hoe ze daar zijn gekomen. Ze weten niet dat ze zijn gekozen - voor een heel specifiek doel - The Hunt.

Waarom je het zou moeten bekijken: Oorspronkelijk gepland voor release in september 2019, The Hunt werd uiteindelijk opgeschort tot 2020 vanwege de (belachelijk geprojecteerd) controversiële aard van de film. Het was schandalig, het was explosief, en niemand had het zelfs nog gezien. Blumhouse gebruikte later (heel wijselijk) enkele uitstekende pull-quotes voor de poster van de film, de film promoten door roekeloos gesproken meningen te verzilveren. 

Toen het publiek de film eindelijk te zien kreeg, werden ze getrakteerd op een ouderwetse bonanza van het lichaam, waarbij liberale elites het opnemen tegen rechtse deplorables in een cultuurclash battle royale, aangezwengeld met komische niveaus van geweld. Het is een ontzettend leuke film die wordt aangedreven door een ongelooflijke uitvoering door GLOW's Betty Gilpin - het verhaal van de schildpad en de haas is nog nooit zo intens afgeleverd. Kom voor de controverse, blijf voor de satire, The Hunt is een slimme, leuke, gewelddadige film die mensen zeker aan het praten zal krijgen.

11. Kom naar papa

Synopsis: Een bevoorrecht mannelijk kind arriveert bij de prachtige en afgelegen kusthut van zijn vervreemde vader, die hij al dertig jaar niet meer heeft gezien. Hij ontdekt al snel dat zijn vader niet alleen een eikel is, hij heeft ook een duister verleden dat haast heeft om hem in te halen.

Waarom je het zou moeten bekijken: Kom bij papa is erg donker en duister grappig, met waanzinnig, onverwacht geweld dat binnenkomt en je schokt wanneer je het het minst verwacht. Maar afgezien daarvan heeft het een heel diep emotioneel hart. Jij kunt lezen mijn volledige recensie hier en mijn interview met de regisseur van de film, mier timpson.

10. Na middernacht

Synopsis: Omgaan met een vriendin die plotseling weggaat, is al moeilijk genoeg, maar voor Hank had liefdesverdriet niet op een erger moment kunnen komen. Er is ook een monster dat elke nacht door zijn voordeur probeert te breken.

Waarom je het zou moeten bekijken: Geschreven door en met in de hoofdrol Jeremy Gardner (van De batterij roem), Na middernacht is een echte genrehybride. Het is een onderdeel romantisch drama, deels komedie en deels horror, en het is een absoluut genot, met mijn favoriete gebruik van Lisa Loeb's Verblijf in de recente filmische geschiedenis. Het bevat ook Henry Zebrowski (Laatste podcast aan de linkerkant) als Hank's beste vriend van het stripverhaal, dus dat is een leuke bonus.

9. Overblijfsel

Synopsis: Een dochter, moeder en grootmoeder worden achtervolgd door een manifestatie van dementie die het huis van hun familie opslokt.

Waarom je het zou moeten bekijken: Relikwie doet thematisch denken aan The Taking of Deborah Logan met een scheutje House of Leaves. Het is een duistere, kronkelige horror over de wanhopige tragedies die we meemaken als we kijken naar een geliefde in verval, terwijl hun mentale en fysieke gezondheid verslechtert. Het is een oprechte en diep ontroerende film, aangedreven door krachtige uitvoeringen.

8. 1BR

Synopsis: Sarah probeert opnieuw te beginnen in LA, maar haar buren zijn niet wat ze lijken.

Waarom je het zou moeten bekijken: 1BR is een onhandig benoemde maar goed gemaakte film die in lagen openvalt. Het is een goede herinnering aan hoe soms simpele horror het meest effectief kan zijn. Ik ben er volledig van overtuigd dat dit een film is waar je op in moet gaan zo blind mogelijk, dus kijk niet naar de trailer (hij onthult teveel), bekijk hem gewoon. Het staat op Netflix, dus, yanno. Makkelijke toegang. 

7. Kleur uit de ruimte

Synopsis: Nadat een meteoriet in de voortuin van hun boerderij is geland, vechten Nathan Gardner en zijn familie tegen een gemuteerd buitenaards organisme dat hun geest en lichaam infecteert en hun rustige plattelandsleven verandert in een technicolor nachtmerrie.

Waarom je het zou moeten bekijken: Deze film is een beetje gek, en heeft duidelijk wat praktische effectinspiratie gehaald Het ding (wat een is heel goed). Het zijn Nic Cage en Lovecraft, zoals geregisseerd door Richard Stanley. Ik heb het gevoel dat ik het daar waarschijnlijk gewoon bij kan laten? 

6. De mortuariumcollectie

Synopsis: Een excentrieke begrafenisondernemer vertelt verschillende macabere en fantasmagorische verhalen die hij in zijn indrukwekkende carrière is tegengekomen.

Waarom je het zou moeten bekijken: Ik hou van een goede horrorbloemlezing, en De mortuariumcollectie is een van de beste die ik in een tijdje heb gezien. Stilistisch is het verbluffend; het productieontwerp is de perfecte mix van esthetiek van de jaren 50 tot de jaren 80, en elk verhaal is een mooi klein moraliteitsverhaal dat is weggestopt in een zoet eng pakket.

Met een bloemlezing kan het lastig zijn om elk segment samen te binden op een manier die niet onsamenhangend of slap-dash voelt, maar schrijver / regisseur Ryan Spindell (lees mijn interview hier) weeft ze allemaal samen op een manier die zowel visueel als narratief aantrekkelijk is. Jij kunt lezen mijn volledige recensie hier. 

5. De onzichtbare man

Synopsis: Wanneer Cecilia's mishandelende ex zijn eigen leven berooft en haar zijn fortuin nalaat, vermoedt ze dat zijn dood bedrog was. Als een reeks toevalligheden dodelijk wordt, probeert Cecilia te bewijzen dat iemand op haar wordt gejaagd door iemand die niemand kan zien.

Waarom je het zou moeten bekijken: Geschreven en geregisseerd door Leigh Whannell (Upgrade), The Invisible Man neemt het klassieke Monster-verhaal en defibrilleert het met een schok van te relateerbare horror. Het geniet van de absolute angst om te weten dat er iets mis is en dat niemand je gelooft; de hopeloze frustratie van hoe isolerend misbruik kan zijn. 

Het is briljant gefilmd en prachtig geacteerd (Elisabeth Moss, dames en heren), en zijn schrik- en actiescènes pakken een echte klap uit. Maar het belangrijkste is dat het een angst begrijpt die waarschijnlijk elke vrouw op een of ander moment heeft gehad. Dat tastbare gevoel. Het besef dat - voor sommige mannen - wrede daden onzichtbaar zijn. 

4. De Wolf van Snow Hollow 

Synopsis: Terreur houdt een klein bergstadje in zijn greep als lichamen worden ontdekt na elke volle maan. Door slaap te verliezen, een tienerdochter groot te brengen en voor zijn zieke vader te zorgen, worstelt agent Marshall om zichzelf eraan te herinneren dat er niet zoiets als weerwolven bestaat.

Waarom je het zou moeten bekijken: De Wolf van Snow Hollow is een duister grappig terreurverhaal in een kleine stad met een indrukwekkende hoofdrol gespeeld door de eigen schrijver / regisseur van de film, Jim Cummings. Cummings speelt een herstellende alcoholische / overwerkte agent die ... een soort klootzak is, om eerlijk te zijn. Maar hij is zo gebrekkig en zo zeer benadrukt, dat je niet anders kunt dan medelijden met de man te hebben. 

Cummings verandert vakkundig wat normaal een onwaarschijnlijk personage zou zijn in een sympathiek iemand - allemaal met een perfecte komische timing. En dat wil nog niet zeggen over de verdiensten van de film als geheel, die een unieke toon heeft die een hele schepel overlappende emoties aan elkaar rijgt. En terwijl je die achtbaan van gevoelens berijdt, kruipt het langzaam omhoog en trekt het je door spanning die je in je buik voelt. Een scène in het bijzonder deed me aan dat iconische denken kelderscène uit Dierenriem (dat is alles wat ik over de kwestie zal zeggen). Het is absoluut een film die zoveel mogelijk aandacht verdient. 

3. Het duister en de goddelozen

Synopsis: Op een afgelegen boerderij in een onopvallend plattelandsstadje sterft langzaam een ​​man. Zijn familie verzamelt zich om te rouwen, en al snel groeit er een duisternis, gekenmerkt door wakkere nachtmerries en een groeiend gevoel dat er iets kwaads de familie overneemt.

Waarom je het zou moeten bekijken: Geschreven en geregisseerd door Bryan Bertino (The Strangers), Het duister en de goddelozen is een masterclass in dread. Het is doordrenkt van zenuwslopende angst en de vrees dat er iets vreselijks gaat gebeuren. Visueel en emotioneel, Het duister en de goddelozen is onontkoombaar somber. Het voelt als een echte horrorfilm, een film die spanning en terreur opbouwt met een kalm gemak waardoor het veel verontrustender wordt. Ik kan doorgaan, of je kunt lezen mijn volledige recensie voor alle essentiële details. 

2. Gastheer

Synopsis: Zes vrienden huren een medium in om een ​​seance te houden via Zoom tijdens het afsluiten, maar ze krijgen veel meer dan ze hadden verwacht, omdat het snel misgaat.

Waarom je het zou moeten bekijken: gastheer is het beste om uit de quarantaine van 2020 te komen. Gefilmd over één dramatische Zoom-chat, is de film intiem, meeslepend en eigenlijk friggin eng. Het zit boordevol spanning en echt effectieve jump scares, en het maakt op briljante wijze gebruik van de COVID-19 lockdown om zowel zijn plot te creëren als aan te moedigen. 

gastheer is een indrukwekkend debuut van regisseur Rob Savage. Momenteel zit hij op 100% op Rotten Tomatoes, de film is in chronologische volgorde opgenomen en grotendeels geïmproviseerd, dus het voelt heel echt aan. Indrukwekkend genoeg slaagde Savage erin om een ​​virale tweet van de grap die hij met zijn vrienden speelde tot een speelfilm, die - na het succes van gastheer - heeft hem sindsdien een deal van drie foto's met Blumhouse opgeleverd. We kunnen niet wachten om te zien wat hij hierna bedenkt. 

1. Bezitter

Synopsis: Bezitter volgt een agent die werkt voor een geheime organisatie die hersenimplantatietechnologie gebruikt om de lichamen van andere mensen te bewonen, waardoor ze uiteindelijk moorden plegen voor goedbetaalde klanten.

Waarom je het zou moeten bekijken: Ik zei in mijn recensie dat Bezitter was misschien wel de beste film van het jaar, en nadat ik door alles wat ik heb gezien in 2020 heb doorlopen, blijf ik bij die stelling. De tweede speelfilm van Brandon Cronenberg is complex, wreed, visuele perfectie en briljant. Het concept is fascinerend en het acteerwerk is foutloos, met genuanceerde micro-expressies die boekdelen spreken. De cinematografie van Karim Hussein - die ook aan werkte Willekeurige gewelddaden - loopt levendig over in de film en verbetert elk frame. Het is heftig, het is meedogenloos en ik denk dat dit het beste van dit jaar is. 

BONUS:

Wreed plezier

Synopsis: Joel, een bijtende filmcriticus uit de jaren 1980 voor een nationaal horrormagazine, komt onbewust vast te zitten in een zelfhulpgroep voor seriemoordenaars. Met geen andere keuze probeert Joel op te gaan in of het risico te lopen het volgende slachtoffer te worden.

Waarom je het zou moeten bekijken: Ik kan mezelf wat betreft tot dusver voorlopen Wreed plezier is alleen uitgebracht als onderdeel van Sitges in Spanje en Monster Fest in Australië, maar ik hield van deze film, dus ik denk dat het de moeite waard is om vroeg op te nemen. Wreed plezier is een toepasselijk genaamde warme omhelzing van het horrorgenre.

Gemaakt voor horrorfans door horrorfans, het zet de klassieke tropen in vuur en vlam en heeft een wilde tijd terwijl je het doet. Het is enorm vermakelijk, on-the-nose grappig met een synth-zware score, en het beknibbelt niet uit het bloed en de ingewanden. Je moet het zeker in de gaten houden, en je kunt lezen mijn volledige recensie hier.