Hahaha, 2021, toch? Ik bedoel, dit was – over het algemeen – een verbetering ten opzichte van 2020, maar toch. En aangezien de wereld in 2020 feitelijk stilviel, zijn veel van de films die dit jaar zijn uitgebracht in 2019 of 2020 gemaakt, maar werden pas in 2021 gedistribueerd, wat het hele "beste van het jaar"-gedoe een beetje modderig maakt, toegegeven. Maar hé! Ik ga het hoe dan ook doen. Omdat ik om je geef, en ik wil wat dingen met je delen. 

Dus hier is een lijst van 10 van mijn persoonlijke favoriete horrorfilms uit 2021. Gebaseerd op een volledig willekeurig beoordelingssysteem, uit een lijst van films die ik heb gezien. Gelukkig nieuwjaar! Nu maar hopen dat de volgende wat vlotter gaat. 

10) Wat Josiah zag (dir. Vincent Grassaw)

Synopsis: Een familie met verborgen geheimen komt na twintig jaar samen op een boerderij om te boeten voor hun zonden uit het verleden.
Waarom je het moet kijken: Dit was een van mijn favorieten van Fantasia Fest dit jaar (lees hier mijn recensie). Het is een solide zuidelijke gothic, gericht op zonden en zondaars, die ongemakkelijke geheimen onthult in een gestructureerd-per-hoofdstuk-formaat. De uitvoeringen, de cinematografie, de muziek en het script zijn allemaal onberispelijk, geleverd met een doorleefde laag vuil en gruis waardoor de film zo persoonlijk aanvoelt. 

ik moest erbij zitten Wat Josiah zag voor een tijdje na mijn eerste horloge, maar het groef me in. Ik kreeg het niet uit mijn hoofd. Het is complex en beschadigd. Het is spookachtig. Het is geen gemakkelijk horloge, maar het vertellen van verhalen is krachtig effectief. Je zult het niet snel vergeten.
Waar je het kunt bekijken: Het wordt nog nergens gestreamd, maar houd deze in de gaten. 

9) Kwaadaardig (dir. James Wan)

Synopsis: Madison is verlamd door schokkende visioenen van gruwelijke moorden, en haar kwelling verergert als ze ontdekt dat deze wakkere dromen in feite angstaanjagende realiteiten zijn.
Waarom je het moet kijken: kwaadaardig is James Wan's giallo-geïnspireerde bizarro-superheld psycho-slasher, en het is een absolute knaller. Er is iets hartverwarmends aan het zien van een grootschalige horrorfilm met een frisse, originele plot en verschillende stukjes decor waar de acteurs op kunnen kauwen. We krijgen remakes en sequels uit de wazoo, maar Wan is een van de weinige (en ik haat het om deze term te gebruiken, maar) "mainstream" werkende genreregisseurs die dit soort bescheiden creativiteit met zo'n grandioos effect kan uitvoeren.  

Het doet denken aan een ouderwetse popcornfilm, maar met de kenmerkende schrik van Wan die het scherm oplichten. Zijn vechtscènes zijn wild, zijn angstscènes effectief en de ideeën in de film zijn het soort angstaanjagende plezier dat we allemaal van Wan gewend zijn. Het is gewoon een goede tijd in de bioscoop, voor de klassieke horrorfan in ons allemaal.
Waar je het kunt bekijken: Huur op AppleTV, Amazon, Google Play, en meer

8) Fear Street-trilogie (regie Leigh Janiak)

Synopsis: Na een reeks brute moorden nemen een tiener en haar vrienden het op tegen een kwaadaardige kracht die hun beruchte stad al eeuwen teistert.
Waarom je het moet kijken: Oké, misschien zijn dit technisch gezien drie films. Allemaal hetzelfde, Angst Street is een indrukwekkende tienerhorrortrilogie die zich zonder enige moeite toegankelijk maakt voor een jonger publiek. Het is verrassend gewelddadig met sterfgevallen die echt emotioneel gewicht dragen. De aanvallen op de tieners voelen wanhopig, de slachtoffers doodsbang en hectisch. Het is zwaar! En verdient zijn lovenswaardige R-rating; niets wordt opgeofferd omwille van een bredere aantrekkingskracht. 

Dit is een trilogie gemaakt voor horrorfans, zowel voor volwassenen die zijn opgegroeid met het genre, als voor tieners die misschien gewoon hun speciale enge kant omarmen. Het tweede item (Angststraat 1978) is met name perfect voor slaapfeestjes, het opnieuw bezoeken van de klassieke zomerkamp-slasher en het aanbieden van lessen in vriendschap. Angst Street is een serieuze kijk op de tienerhorror-boom, nieuw leven ingeblazen uit de jaren 90 voor Gen Z. Want als we de mode uit de jaren 90 terug willen brengen, alsjeblieft dan laten we ook de tienerhorrorcyclus uit de jaren 90 terugbrengen.
Waar je het kunt bekijken: Exclusief op Netflix

7) Gisteravond in Soho (regie Edgar Wright)

Synopsis: Een aspirant-modeontwerper is op mysterieuze wijze in staat de jaren zestig binnen te gaan, waar ze een oogverblindende wannabe-zangeres ontmoet. Maar de glamour is niet alles wat het lijkt te zijn en de dromen van het verleden beginnen te barsten en versplinteren in iets donkerder.
Waarom je het moet kijken: Op het gebied van visueel spektakel, Gisteravond in Soho is echt indrukwekkend. Met behulp van cameratrucs en slimme montage naait Wright scènes naadloos aan elkaar door middel van een spiegelbeeld met Thomasin McKenzie en Anya Taylor-Joy in perfecte harmonie. In combinatie met Wrights vermogen om een ​​geweldige soundtrack te maken, neemt de film je mee naar een groots, levendig tijdperk waarin alles magisch is - maar niets is wat het lijkt. 

Er is een vreselijke donkere kant aan de glamour van de jaren zestig die onaangenaam echt en heel eng is. McKenzie en Taylor-Joy hebben een magnetische energie - je wilt ze gewoon gelukkig zien - en ze zijn meesterlijke manipulatoren als het gaat om je emoties. Ze nemen je mee in een achtbaan van stralende vreugde en verlammende angst, en je kunt er gemakkelijk in meegesleept worden. Wright heeft bewezen een formidabele verteller te zijn, en Gisteravond in Soho is een echte flex van zijn creatieve energie.
Waar je het kunt bekijken: Te huur op AppleTV, Amazon, DirectTV, en meer

6) Saint Maud (regie Rose Glass)

Synopsis: Een vrome verpleegster raakt gevaarlijk geobsedeerd door het redden van de ziel van haar stervende patiënt.
Waarom je het moet kijken: Zag ik dit voor het eerst in 2019? Ja (klik hier voor mijn recensie). Is dat bedrog? Misschien, maar het is net in 2021 gedistribueerd, dus ik tel het. Saint maud is een spannende en kronkelige reis naar obsessie en fanatisme die zelfs de meest vrome een beetje ongemakkelijk zal maken. Morfydd Clark als Maud is innemend en sympathiek, tragisch en toch gesterkt door haar geloof. Jennifer Ehle als Amanda, de wijk van Maud, is een sensuele slang die zowel bewondering als een waarschuwing oproept. 

Saint maud is het speelfilmdebuut van schrijver/regisseur Rose Glass, en het heeft haar zeker een naam gemaakt om op te letten. Het laatste frame gaf me koude rillingen die ik niet eerder of daarna heb gevoeld, en hoewel ik het niet te veel wil opdrijven, was het een van de krachtigste theaterervaringen die ik heb gehad.
Waar je het kunt bekijken: Op Netflix in Canada, in de VS op Hulu, Epix, en meer

5) Slachtpartij bloedbad (dir. Danishka Esterhazy)

Synopsis: Een remake van de slasherfilm uit 1982 over meisjesstudentenclubs die worden aangevallen door een maniakmoordenaar met een grote elektrische boor.
Waarom je het moet kijken: We hebben een grote… Groot aantal horror-remakes door de jaren heen, maar Danishka Esterhazy's Slumber Party bloedbad is een remake uit de jaren 80 die goed is gedaan. Geschreven door Suzanne Keilly (Kabouter keert terug, Ash vs Evil Dead) dit SyFy-origineel is verrassend grappig en speelt zowat elke slasher-trope die je maar kunt bedenken met zijn tong stevig in de wang. 

Inderdaad Slumber Party bloedbad mode, het bevat slow-motion douchescènes en schrale pyjama's, maar met een mannelijke focus die bijdraagt ​​aan de feministische komedie van de film. Er zijn ook nogal wat kleine referenties voor fans van de originele franchise. Esterhazy en Keilly hebben duidelijk veel respect voor de bedoeling van de schrijver van de film uit 1982, Rita Mae Brown, en begrepen de opdracht van de "feministische slasher-parodie" echt. Het resultaat is zeer aangenaam. Jij kan lees hier mijn volledige review.
Waar je het kunt bekijken: Streamen op FuboTV, On Demand, en meer

4) Titane (regie Julia Ducournau)

Synopsis: Na een reeks onverklaarbare misdaden wordt een vader herenigd met de zoon die al 10 jaar wordt vermist. Titane: Een metaal dat zeer goed bestand is tegen hitte en corrosie, met legeringen met een hoge treksterkte.
Waarom je het moet kijken: Ok, dus die samenvatting is ... niet nuttig. In zijn meest elementaire vorm gaat de film over een exotische danseres die geïmpregneerd is door een auto en - na een reeks brute moorden - alles in het werk stelt om zich voor de autoriteiten te verbergen. Dat gezegd hebbende, Titane is anders dan al het andere dat je dit jaar zult zien. Of eigenlijk voor een tijdje. 

Titane ging in première op het filmfestival van Cannes en won daarmee de prestigieuze Palme d'Or (een overwinning die zo opwindend was dat juryvoorzitter Spike Lee per ongeluk laten glippen voordat de aankondiging was gedaan). Ducournau – ook bekend om Rauw, een kannibaal coming-of-age-verhaal - is de eerste vrouwelijke solofilmmaker die de prijs mee naar huis neemt, en het is welverdiend. Titane heeft een rauwe seksualiteit en een bot geweld dat hypnotiserend, verontrustend en onontkoombaar is. Het zal niet voor iedereen zijn, en dat is oké! Maar als je erin kunt komen, is het een wilde rit.
Waar je het kunt bekijken: Te huur op AppleTV, Google Play, Redbox, en meer

3) Weerwolven binnen (dir. Josh Ruben)

Synopsis: Functieaanpassing van het videospel waarin weerwolven een klein stadje aanvallen.
Waarom je het moet kijken: weerwolven Binnen is een horrorkomedie moordmysterie met een hart van goud. Geschreven door humorist Mishna Wolff en gebaseerd op de Ubisoft multiplayer VR-game met dezelfde naam, is de film als een grillige whodunnit die gewelddadig mis is gegaan, en een oprechte warme knuffel van een horrorfilm. 

De cast van het ensemble is nauwkeurig afgestemd op hun personages en op elkaar, met microreacties en een perfecte toon voor elke regel. Sam Richardson – in het bijzonder – schittert als een gezonde held, die optreedt als een voorvechter van goede wil en vriendelijkheid. De energie zweeft ergens tussen Clue en Fargo, maar met een weerwolf. Dus dat is leuk. Je kunt lees hier mijn volledige review.
Waar je het kunt bekijken: Op Netflix in Canada, in de VS te huur op AppleTV en meer

2) Psycho Goreman (regie Steven Kostanski)

Synopsis: Nadat een jong meisje en haar broer een juweel hebben gevonden dat een boosaardig monster bestuurt dat het universum wil vernietigen, gebruiken ze het om hem te dwingen hun bevelen uit te voeren.
Waarom je het moet kijken: Charmant hilarisch en heerlijk bloederig, Psycho Goreman was een van mijn meest verwachte films van 2021. Ik geniet van het werk van schrijver/regisseur Steven Kostanski (The Void) en zijn werk met Astron-6 (De redacteur, Vaderdag), dus toen ik het uitgangspunt van deze film met zijn naam erbij hoorde, was ik erg opgewonden. Het stelde niet teleur. 

Psycho Goreman is een van de weinige recente horrorfilms die geschikt zouden zijn voor kinderen (uiteraard in een horror-gelukkig huishouden). Het bevat een verzameling creatieve (en volledig praktische) monsters, allemaal ontworpen door Kostanski zelf - een effectkunstenaar van beroep. Met de praktische effecten en de twee hoofdrollen van de film, beide nog op de lagere school, Psycho Goreman heeft een Amblin-meets-Power-Rangers-achtige sfeer, maar met een flinke dosis komedie. Het is gewoon zo leuk.
Waar je het kunt bekijken: Streamen op Shudder, AMC+, en meer

1) Het Verdriet (dir. Rob Jabbaz)

Synopsis: Een jong stel probeert zich te herenigen in een stad die wordt geteisterd door een plaag die de slachtoffers verandert in gestoorde, bloeddorstige sadisten.
Waarom je het moet kijken: Misschien zou je dat niet moeten doen, om eerlijk te zijn; deze film is niet voor iedereen. Het gaat ballen diep in gewelddadige verdorvenheid, met wrede beelden die je voor het leven kunnen litteken. Het is goed geschoten, maar jongen is het gemeen, en zo over-the-top dat het... eigenlijk heel leuk is. Het is schokkend, verontrustend en meedogenloos. Als iemand die een voorliefde heeft voor extreme cinema, vond ik het absoluut geweldig.

Het verdriet schudt de verhaallijn "gewelddadige infectie" echt door elkaar. Het komt op een moment dat veel horrorfilms het (relatief) veilig spelen voor een breder publiek, of hun energie richten op meer gestileerde, cerebrale gerechten. Deze film zegt "fuck that" en gewoon gaat voor. Het is gedurfd, brutaal en behoorlijk verdomd opwindend. Jij kan lees hier mijn volledige review en klik hier om te lezen mijn interview met regisseur Rob Jabbaz.
Waar je het kunt bekijken: Het is nog steeds op het festivalcircuit, maar houd een release in de gaten!

 

Eervolle vermelding:

Vicious Fun (reg. Cody Calahan)

Synopsis: Joel, een bijtende filmcriticus uit de jaren 1980 voor een nationaal horrormagazine, komt onbewust vast te zitten in een zelfhulpgroep voor seriemoordenaars. Met geen andere keuze probeert Joel op te gaan in of het risico te lopen het volgende slachtoffer te worden.
Waarom je het moet kijken: Dit stond op mijn eervolle vermeldingen lijst vorig jaar net zo goed als het had alleen voor slechts raakte het festivalcircuit, maar het is een absolute knaller, dus ik wilde er dit jaar weer naartoe cirkelen. Gemaakt door horrorfans voor horrorfans, het is een echte viering van het genre, met een passend neon-gekleurde en synth-gescoorde aanval van gewelddadig, wreed plezier. 

Als je houdt van een goede zelfbewuste horrorkomedie met moordende personages en gruwelijke praktische effecten, moet je deze zeker eens bekijken. Je kunt mijn . lezen volledige beoordeling hier.
Waar je het kunt bekijken: Streamen op Shudder en AMC+