In het weekend van 18-21 oktober 2018 kwamen onafhankelijke filmmakers van over de hele wereld bijeen in het Gateway Film Center in Columbus, Ohio voor het derde jaarlijkse Nightmares Film Festival, en het was een weekend dat weinigen ooit zullen vergeten.

Net voordat de lichten uitgingen voor de eerste show van het festival, Bill Lustig (Maniac Cop) zette vrolijk de stemming voor de rest van het weekend toen hij vertelde hoe zijn productieteam per ongeluk het originele negatief voor hun klassieke slasher uit 1980 had misplaatst Maniac. Ze hadden alle opbergdozen gelabeld met hun werktitel die ze hadden gebruikt op vergunningen, oproepformulieren, enz. Zodat mensen minder snel geneigd zouden zijn om op bepaalde locaties een horrorfilm te filmen... en dan hun eigen film hilarisch vergeten slinkse samenzwering.

Het was een beweging waar velen in het publiek zich mee leken te identificeren, en toen de lichten aangingen na de 4K-restauratie van Maniac gescreend, beantwoordde Lustig graag vragen en sprak met fans.

Toen het festival op gang kwam, werden deze Q&A's georganiseerd door festivaldirecteuren Jason Tostevin en Chris Hamel samen met Bridget Oliver en een groot aantal andere medewerkers en vrijwilligers die de inspanningen coördineerden, een van de de plaatsen om te zijn na vertoningen.

Filmmakers beantwoordden gretig vragen over hun vak en toen ze ten einde liepen, kon men onvermijdelijk verschillende andere filmmakers uitkiezen die hun eigen mentale aantekeningen hadden gemaakt en plannen maakten om ze toe te passen op toekomstige inspanningen.

Deze omgeving van delen en leren van elkaar wordt zorgvuldig gecultiveerd op Nightmares Film Festival. Ze gingen zelfs zo ver dat ze dit jaar een uur vrijmaakten zonder programmering, zodat regisseurs, schrijvers, acteurs, etc. konden samenkomen en netwerken.

Het waren momenten als deze die de toon zetten en hun toewijding aan hun Better Horror-hashtag bewezen.

In feite kon het weekend net zo goed worden gedefinieerd in inleidingen en gemaakte verbanden als in de films die werden vertoond.

En over die films gesproken! Ik zou 200 artikelen kunnen schrijven en nooit de breedte van de programmering die dit festival te bieden had, behandelen.

Wel wil ik enkele hoogtepunten noemen.

Het Horror Comedy Shorts-blok van dit jaar op de openingsavond was een speciale traktatie voor fans met donkere humor, vooral met Randy Gonzalez's Vrienden.

De schrijver/regisseur nam een ​​kijkje in een duistere mogelijke toekomst van de VS waarin mensen van kleur worden opgepakt en voor geld worden verkocht. Hij keek onverschrokken naar degenen die zich bij dergelijke bewegingen zouden aansluiten en spiegelde hun acties met vlijmscherpe humor. Hij wint ook mijn persoonlijke prijs voor beste slotzin van een film van het hele weekend die ik niet deel om spoilers te voorkomen.

Vrijdag begon de dag knallend met regisseur Rob Grant's Levend, geschreven door Chuck McCue en Jules Vincent die het aangrijpende verhaal vertelden van een ernstig gewonde man en vrouw die wakker worden in een smerig, verlaten ziekenhuis met alleen een ernstig gestoorde dokter (Angus Mcfadyen) om voor hen te zorgen.

Het was een verwrongen film met een verrassend einde dat niemand in het publiek aan zag komen.

Vrijdag ging ook de première van de nieuwe sci-fi/horrorfilm van de NFF Esprit de Gore-winnaar van dit jaar, Chris Ethridge, Haven's End. Ethridge was aanwezig met een groot deel van zijn cast en crew, waaronder Catherine Taber, Anthony Nguyen en genrefavoriet Hannah Fierman (V / H / S) samen met producer en VFX-artiest Stacey Palmer– die later in het weekend ook sprak in het panel Social Progress Through Horror van het festival.

Iedereen had het over die van Michelle Iannantuono Levenscrème op zaterdag. De speelfilm, die gepaard ging met Torin Langens buitengewoon vreemde, uitgebreide korte mediafilm aanbod, was iets heel anders voor het publiek toen de regisseur ons meenam naar een Twitch-kanaal waar een sinistere nieuwe game kijkers begon te doden omdat het de man die de game speelde kwelde.

Iannantuono regisseerde niet alleen de film, maar creëerde ook de game met behulp van Unreal Engine, waarmee ze ALLE beschikbare coole punten verdiende om te sparen.

Fans vulden ook het theater om het epos van Vincente DiSanti te bekijken Vrijdag 13th fanfilm, Nooit alleen wandelen, en werden niet alleen getroffen door de intensiteit, maar ook door het feit dat, hoewel het misschien geen officieel vervolg is, het misschien wel een van de best geproduceerde sequels is die we in decennia hebben gezien.

Door dit alles verzamelden de creatieven en fans zich rond de bars van het Gateway Film Center om het magische proces van filmmaken te bespreken. Het was niet misplaatst om te horen hoe deals werden gesloten en nieuwe partnerschappen werden gesmeed tijdens een drankje en een diner in de Torpedo Room of boven in de VIP-lounge.

En al die tijd maakten de NFF-medewerkers de ronde, stelden filmmakers voor, kletsten over projecten en onderstreepten door oefening en niet alleen woorden dat ze toegewijd zijn om het beste onafhankelijke horrorfilmfestival te zijn dat ze kunnen zijn.

Als je het Nightmares Film Festival van dit jaar hebt gemist, wees dan niet bang. Er zijn al plannen om 2019 nog beter te maken, en iHorror houdt je op de hoogte als er in het nieuwe jaar meer details naar voren komen!