Verbind je met ons

Nieuws

Rob Grant en Mike Kovac nemen ons mee naar 'Fake Blood'

gepubliceerd

on

Nepbloed is een horrordocumentaire in tegenstelling tot alles wat we hebben gezien met een haak die ronduit verontrustend is, en het begon allemaal toen de filmmakers, Rob Grant en Mike Kovac, een video ontvingen van een fervente fan die een scène uit hun film naspeelde mijn vriend in een schijnbaar levensechte situatie.

Ze waren zenuwachtig van de verontrustende toon van de video en er begonnen zich vragen in hun hoofd te vormen.

Waren ze hypocrieten omdat ze gewelddadige inhoud voor film maakten terwijl ze allebei een relatief veilig leven hadden geleid? Is filmgeweld überhaupt zoiets als echt geweld, en zo ja, veroorzaakt of verergert filmgeweld echt geweld?

'Ik herinner me dat ik mijn moeder vroeg wie twintig jaar verpleegster op de eerste hulp was en wiens favoriete film dat is Pulp Fiction– ze vindt het hilarisch – als ze dacht dat filmgeweld en echt geweld op wat voor manier dan ook verband hielden,' zei Mike. "Ze lachte echt en zei: 'Oh, er is helemaal geen verband!'"

Ze besloten dat de vragen moesten worden beantwoord, maar het zou nog steeds even duren voordat hun project zou uitkomen, zoals Rob en Mike in een recent interview aan iHorror vertelden.

"Het was bijna twee jaar geleden, maar het zou altijd in mijn achterhoofd blijven," legde Rob uit, "en een tijdje geleden zei onze producer, Mike Peterson, dat hij waarschijnlijk wat geld bij elkaar zou kunnen krijgen om te gaan. en verken dit. "

Dus met de financiële steun en een basisoverzicht in plaats van een script, gingen de twee op zoek naar wat er zou worden Nepbloed.

"Ik kan eerlijk zeggen dat er geen voorwendsel was toen we aan het filmen waren voor zover we aan het filmen waren," zei Mike. "We probeerden eerlijk te zijn."

Eerlijkheid leidde de twee naar interessante plekken tijdens de film, vooral toen Rob besloot dat ze echt geweld moesten ervaren, zelfs als het in een gecontroleerde omgeving was. Samen gingen ze naar een dojo om een ​​vriend te ontmoeten die getraind is in vechtsporten en die Rob een beetje pijn wilde doen.

"Mijn bedoeling was 100 procent om daar binnen te komen en er een wake-up call voor mij van te maken," lachte Rob. "Ik heb al last van hersenschudding door hockey toen ik jonger was, dus toen hij me die hoge snit gaf die je in de film ziet, ging het echt voor me!"

Naarmate het project vorderde, begonnen ze verschillende elementen samen te brengen om deze ongewone film te maken, waaronder enkele nogal verontrustende heropvoeringen van een vermeende misdaad uit het echte leven, maar het was een punt dat werd genoemd door een van de heropvoeringsacteurs in een interview dat betrapte beide mannen waren verrast toen hij zinspeelde op het feit dat romantische komedies hem veel meer in de war hadden gemaakt dan welke horrorfilm ooit had gehad.

"Ik denk niet dat ik dat ook had kunnen schrijven als dat uitkwam," zei Mike.

"Die interviews werden door dat soort inzicht de crux in de montagekamer", legt Rob uit. "Het werd een groot thema, zodat we in en uit de re-enactments konden snijden, omdat ik het gevoel had dat het moeilijk begon te worden om te onthouden wat echt is en wat niet, en ik denk dat het buiten de eigenlijke verhaallijn zelf vriendelijk was van belang om het publiek hetzelfde gevoel te geven als wij onszelf soms doen als iemand een van deze vreselijke misdaden heeft begaan op basis van inspiratie uit andere films. Die dubbelzinnigheid is leuk. "

De montagekamer voor een film zonder script was zijn eigen berg om te beklimmen, zoals de filmmakers snel zouden ontdekken met een geheel nieuwe vraag die opdoemt: is de film überhaupt klaar?

"Ik heb nog nooit zoiets bewerkt," legde Rob uit. “Daarom krijgen beide Mikes ook een schrijfkrediet, want er zijn zoveel dingen die je moet vormgeven, anders is er geen specifieke richting, en dat was erg handig om hun inbreng achteraf te hebben. Vooral omdat ik een verhaal moest doen dat zelfkritisch was. "

'Ik denk dat het enige troost schonk te weten dat we geen definitief antwoord zouden krijgen,' gaf Mike toe. “Het is een voortdurend gesprek waar we in zijn gesprongen; de vraag is erg oud. "

Helaas heeft Mike gelijk. Zoals we pas de afgelopen dagen vanuit het Witte Huis hebben gezien, zullen er altijd mensen zijn die met de vinger wijzen naar geweld op film en in videogames in de nasleep van echt geweld, en velen wachten erop om aan boord van die kar te springen.

In het licht van dergelijke uitdagingen, kan het zijn dat films leuk vinden Nepbloed wordt zelfs nog belangrijker, zelfs als traditionele horror-publiek en festivals niet zo open hebben gestaan ​​voor de ervaring.

"Het debat dat we hebben gezien en gehoord over de vraag of de film echt is of niet, vind ik best grappig", lachte Rob. “Het betekent eigenlijk dat mensen tot op zekere hoogte willen dat het geweld echt is en wat zegt dat over ons? Sommige mensen lijken beledigd te zijn geraakt door het grijze gebied ervan. "

"Ik denk dat het belangrijk is om het in de gaten te houden en jezelf te evalueren," beaamde Mike. “We hebben geen gewelddadige verhalen verzonnen; ze zijn er altijd geweest en ze zullen lang na ons doorgaan. "

Nepbloed is beschikbaar op Amazon en andere VOD-services.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen