Verbind je met ons

Nieuws

Picking the Brain: een interview met Joshua Hoffine

gepubliceerd

on

Eerder deze week deed iHorror een artiestenprofiel over Joshua Hoffine: een pionier op het gebied van horrorfotografie. Ik kreeg de kans om zijn hersens te kiezen en de angsten uit zijn kindertijd, wat ons te wachten staat en zijn favoriete enge film te bespreken. Als je geïnteresseerd bent om eerst iets te leren over Joshua Hoffine en zijn werk en achtergrond, bekijk dan eerst zijn artiestenprofiel hier.

Jozua Hoffine

Afbeelding tegoed: joshuahoffine.wordpress.com

DD: Hallo Joshua, bedankt dat je met me hebt gepraat. We moeten weten, hoe ben je begonnen met horrorfotografie?

Joshua Hoffine: Ik ben opgegroeid met het kijken naar horrorfilms en het lezen van Stephen King. Het horrorgenre ligt mij na aan het hart.

Toen ik fotograaf werd, merkte ik dat er geen 'horrorfotografie' bestond. Horrorfilms, ja - horrorromans, strips, tv-shows, videogames, illustratoren en bands - maar waar waren de horrorfotografen?

Joel Peter Witkin is een belangrijk precedent. Zijn foto's zijn beslist verontrustend, maar hij zou het label horror waarschijnlijk niet omarmen, en hij hield zich ook niet specifiek bezig met de iconografie of stijlfiguren van het genre.

Ik wilde specifiek een "horrorfotograaf" worden.

Ik begon aan mijn project in 2003. Het land verkeerde nog steeds in een angstcultuur van na 9/11. De psychologie van angst kwam me voor als een potentieel belangrijk onderwerp om met mijn fotografie te verkennen.

Ik had Hallmark Cards onlangs ook verlaten om fulltime thuis te werken en meer tijd door te brengen met mijn jonge dochters. Ik was aanwezig toen ze worstelden met dezelfde angsten uit de kindertijd die ik had ervaren. Dit besef - dat bepaalde angsten universeel zijn - is de aanleiding voor het project. Dat en de beschikbaarheid van mijn jonge dochters als acteurs.

Ik hield van de verhalende fotografie van Cindy Sherman en Gregory Crewdson en wilde hun verhalende benadering in een meer fantastische en beangstigende richting brengen.

Mijn hbo-opleiding was in Engelse literatuur. Naarmate de fotografie vorderde, begon ik me te realiseren dat alle horror, alle monsters als metafoor fungeren. Ik raakte niet alleen geïnteresseerd in de visuals van horror, maar ook in de onderliggende betekenis en het doel van horror.

DD: Godzijdank heb je dat gat in de fotografie opgevuld. Het is iets waar alle horrorfans van kunnen getuigen, we houden van kunst die zowel spookachtig als mooi is. Hebben fotografen invloed gehad op uw eigen stijl van fotograferen?

JH: Niet overdreven. Ik vermeed het kijken naar het werk van andere fotografen. Ik heb meer aandacht besteed aan film - Terry Gilliam-films, Stanley Kubrick, het genie van Evil Dead 2.

Ik leerde verlichting van een commerciële fotograaf genaamd Nick Vedros. Ik heb 6 maanden bij hem stage gelopen. Dit was net voor de digitale revolutie. Hij gebruikte echte decors en praktische effecten, soms op grote schaal, voor grote reclameklanten. Ik denk dat mijn eigen esthetiek organisch is ontstaan ​​uit de lessen die hij me heeft geleerd.

DD: Ben je altijd al een fan geweest van horror? 

JH: Altijd.

Mijn moeder nam mij en mijn zussen mee om te zien Poltergeist in het theater toen we klein waren. We brachten een jaar door met het naspelen van scènes, waarbij mijn jongste zus Sarah altijd in de kast werd gezogen.

We keken naar John Carpenter's Het ding op HBO als gezin. Ik was 10 jaar oud en ik stond er versteld van. Op de middelbare school hadden we een videorecorder en van mijn ouders mocht ik elke horrorfilm bekijken die ik wilde, vrijwel zonder beperkingen. Ik heb een gelukkige jeugd gehad. Horrorfilms zijn gewoon altijd normaal voor mij geweest.

DD: En hier speelde ik als kind alleen maar na van Winnifred Sanderson Hocus Pocus. Ik denk dat je me hebt verslagen. Weerspiegelde "After Dark, My Sweet" uw eigen angsten uit uw kindertijd?

JH: Ik heb een relatie met ze allemaal. Jij niet?

DD: Als kind ja en zelfs tot op de dag van vandaag. Je "Wolf" -foto beangstigt me het meest, denk ik. Wat is je favoriete fotoserie die je hebt gemaakt?

JH: "After Dark, My Sweet.". Het was het eerste project, het was met mijn kinderen, en het was een echte ontdekkingsreis. Sindsdien heb ik mijn bereik verbreed en mijn vak verfijnd, maar dat project was spannend omdat het allemaal zo onbekend was. Ik had nog geen gehoor. Het was allemaal voor mij. Het was puur.

Jozua Hoffine

"Wolf" Afbeelding tegoed: facebook.com/joshua.hoffine1

DD: En het lijkt je meest iconische. Elke zoekopdracht op uw naam levert het vaakst "After Dark, My Sweet" op. Gebruik je nog steeds familieleden op je foto's?

JH: Ja, elke kans die ik krijg. Mijn vrouw, Jen, was te zien op mijn recente foto "Nosferatu".

Jozua Hoffine

“Nosferatu” Afbeelding tegoed: twitter.com @ JoshuaHoffine2

DD: Ze is mooi (dat haar!) En die foto was geweldig. Zeer oude Hollywood-horror. Wat voor soort fotografie zou je doen als je geen horrorfotografie zou doen?

JH: Portretfotografie. Ik geniet er enorm van en het speelt in op mijn sterke punten: verlichting, mensen op hun gemak stellen en eenvoudige duidelijke aanwijzingen geven.

Ik heb ook een aantal meer conceptuele projecten die ik in de toekomst zou willen maken.

DD: Wat motiveerde je om de korte film te maken Zwart slaapliedje (over een jong meisje dat de Boogeyman tegenkomt)?

JH: Ik wilde mijn beelden in beweging zien. Ik had een simpel idee voor een film die ik in mijn eigen huis kon maken. Mijn dochter, Chloe, was op de perfecte leeftijd en had echt talent als acteur. Het was weer een ontdekkingsreis.

DD: Ben je van plan er nog een te maken?

JH: Oh, ja.

DD: Ik kan niet wachten om het te zien. Gefeliciteerd met je boek! Ik zie dat het dit jaar uitkomt, waar kunnen onze lezers het vooraf bestellen?

JH: Dank je wel! Het is absoluut een mijlpaal voor mij.

Mensen kunnen een exemplaar reserveren op de Dark Regions Press-website.

Jozua Hoffine

Afbeelding tegoed: digilabspro.com met dank aan Joshua Hoffine

DD: Dat is een boek dat ik moet hebben voor mijn horrorcollectie. Waar kunnen we naar uitkijken in de toekomst?

JH: Nu mijn fotografieproject als boek wordt gepubliceerd, ga ik een volledige horrorfilm maken.

Alles is naar dit moment toegewerkt. Ik weet al wat het is. Het wordt intens, maar geweldig.

DD: ik kan niet wacht om te zien welke nachtmerries je echt maakt in een lange film. Ik kan me alleen maar voorstellen dat het verbluffend zal zijn. Laatste vraag ... wat is je favoriete horrorfilm?

JH: Poltergeist, joh.

DD: uitstekende keuze. Heel erg bedankt voor het gesprek met mij Joshua Hoffine. Ik kijk uit naar alle komende nachtmerries.

Joshua Hoffine fotografeert ook voor portretten, bruiloften en uw andere fotografiebehoeften. U kunt hem bereiken op [e-mail beveiligd] om een ​​fotoshoot of evenement op te zetten. Heel erg bedankt Joshua voor het spreken met ons hier bij iHorror en ik kan niet wachten om je volledige film te beoordelen als deze uitkomt.

Check out de monster prom Sony UK gaf hem de opdracht om te creëren. Het is een verdomd genot, zeg ik je.

Jozua Hoffine

Afbeelding tegoed: joshuahoffine.wordpress.com

Uitgelichte afbeelding met dank aan kickstarter.com

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen