Ter voorbereiding op de release van De Amityville-moorden, Ik had de gelegenheid om met actrice Chelsea Ricketts te spreken. Tijdens onze chat bespraken we het unieke karakter van het spelen van een non-fictief personage versus een fictief personage, de tragedie die zich vele jaren geleden op 112 Ocean Avenue voordeed, en raakten we enkele leuke en griezelige incidenten aan die op de set plaatsvonden.

In de film, De Amityville-moorden Chelsea portretteert een echt persoon, Dawn Defeo. In de vroege ochtenduren van 13 november^th1974 Dawns leven werd drastisch afgebroken toen haar oudste broer een krachtig geweer pakte en haar samen met haar drie jongere broers en zussen, moeder en vader, wegvaagde. Ik heb deze zaak de afgelopen drie decennia gevolgd, urenlang naar documentaires gekeken en al het materiaal gelezen dat ik te pakken kon krijgen. Ik had het gevoel dat Chelsea Dawn recht deed met haar geweldige optreden en ik kijk uit naar haar toekomstige werk in de bioscoop.

Lees hieronder ons interview en kom zeker eens kijken De Amityville-moorden op 8 van februari^th.

Chelsea Ricketts-interview

Chelsea Ricketts: Hallo Ryan.

Ryan T.Cusick: Hallo Chelsea, hoe gaat het met je?

CR: Met mij gaat het goed, hoe gaat het met jou?

PSTN: Het gaat goed met me, en heel erg bedankt dat je vandaag met me hebt gesproken.

CR: Natuurlijk ben ik zo opgewonden.

PSTN: Ik heb de film gezien en ik heb er erg van genoten.

CR: Oh goed!

PSTN: Je vertolking van Dawn Defeo was gewoon geweldig. De Amityville-serie voor mij, de zaak, alles is gewoon iets waar ik persoonlijk van hou sinds ik een jong kind was, dus het was geweldig om de film te zien en hoe deze tot stand kwam.

CR: Ik ben zo blij dat je ervan genoten hebt, bedankt dat je dat zegt. Het was geweldig om te fotograferen, dat is zeker, spookachtig.

PSTN: Zeer zeker. Wat waren je grootste invloeden bij het vastleggen van je personage Dawn Defeo?

CR: Nou, echt, ik denk dat dit soort verhalen altijd intimiderend zijn om in te gaan. Ik herinner me dat ik Dan [Farrands], de regisseur, las. Ik herinner me dat ik zijn script las toen ik net bezig was met auditie doen. Net als jij ben ik hier altijd in geïnteresseerd geweest en heb ik altijd van echte misdaad gehouden. Gewoon het ware verhaal te horen krijgen over wat er is gebeurd of zo dicht mogelijk bij het ware verhaal komen, want je zult het nooit echt weten. Ik heb net onderzoek gedaan, ik wilde Dawn zoveel mogelijk recht doen en ik wilde zoveel mogelijk achtergrondinformatie over haar en informatie over haar te weten komen. Ik wilde haar jeugd een beetje laten zien en zoveel mogelijk waarheid laten zien over wie ze was als ik kon. Ik heb natuurlijk alle Amityville-films bekeken die ooit zijn gemaakt. [Lacht] Waaronder mijn held Diane, en ik nam absoluut kleine stukjes van alles wat ik had gezien om mijn versie van Dawn te creëren terwijl ik haar nog steeds recht deed.

PSTN: Hoe was het werken met Diane [Franklin]?

CR: Ik heb het gevoel dat mensen in interviews zeggen: "oh iedereen is geweldig." Ik moet je zeggen dat ze de warmste, vriendelijkste en meest gevende mens is waarmee ik heb mogen samenwerken. Ze was gewoon alles. Alles, alles wat je zou willen dat ze is, is ze. We werden goede vrienden, ik praat nog steeds met haar vandaag. Ze was gewoon zo aardig en ze is zo gepassioneerd over Amityville, het is duidelijk zo'n deel van haar leven, zelfs vanaf haar kindertijd. En ze was gewoon zo gewillig en vrijgevig en hielp me met alle vragen die ik had, ze is zo goed geïnformeerd over het waargebeurde verhaal en niet alleen de films die erover waren gemaakt, maar eigenlijk wat er gebeurde en ze hielp me met mijn accent.

Beide: Lach.

PSTN: Dat is geweldig en het was geweldig om haar en Burt Young te zien, ik herinner me dat ik ze allebei zag Amityville II.

CR: Ja!  

PSTN: Dat was zeker een verwennerij.

CR: Het was ook zo leuk om met Burt te werken. Ik was die dag een beetje aan het fangirlen. Alsof Diane niet genoeg was, brengen we nu Burt mee.

PSTN: Heeft Dan Farrands je hardcore regie gegeven tijdens het filmen of deed je het gewoon alleen?

CR: Dan is erg leuk om mee te werken, want hij is een totaal... Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, hij is absoluut voor de acteurs. Ik had absoluut de vrijheid om te creëren en als je zo'n karaktercreatie doet, is het zo fijn om met een regisseur te werken die je dat geeft. Ik leunde zwaar op Dan en vroeg, zegen zijn hart, duizend vragen. Hij is zo gepassioneerd over Amityville, het waargebeurde verhaal. Hij weet het, goh, ik hoefde waarschijnlijk niet eens onderzoek te doen, ik moest hem waarschijnlijk gewoon eten kopen. Ik leunde enorm op hem, maar hij creëerde absoluut een omgeving waarin ik de vrijheid voelde om te creëren.

PSTN: Hij is zeker als de wandelende, pratende Wikipedia van Amityville.

CR: Het is zo waar [giechelt] het is zo waar. Hij weet gewoon alles en hij geeft erom.

PSTN: Ja, dat doet hij.

CR: Het verhaal was belangrijk voor hem.

PSTN: Heb je grappige of griezelige verhalen van de set?

CR: Goh, er waren er zoveel dat ik me enkele van de grote probeer te herinneren. We filmden in Los Angeles, geloof het of niet.

PSTN: We zouden het nooit geweten hebben.

CR: Schokkend [giechelt]. Uit het niets waren we in dit prachtige huis en ik weet niet wat er is gebeurd, ik weet technisch niet precies wat er is gebeurd, maar het huis, de hele benedenverdieping liep onder water. We waren aan het filmen, ken je de rode kamerscène toen je de film zag? De centscène met Butch en zo, de rode kamer was daar beneden. We waren een van de scènes aan het filmen en terwijl we dat aan het filmen waren, barstte er een afvoerleiding en liep de hele buitenkant onder water... niet buiten de hele benedenverdieping en natuurlijk gedraineerd buiten. Dat was absoluut griezelig, ik had zoiets van: "het is niets, het is puur loodgieterswerk, het is niets meer dan dat." [Lacht] Wie weet wat het werkelijk was. Ik weet dat er een heleboel willekeurige kleine dingen waren, maar dat viel me echt op, want ik was zeker daar beneden aan het filmen rode Kamer scène, dus dat was behoorlijk griezelig.

PSTN: Ja, de meest beruchte waarschijnlijk in het hele huis.

CR: Precies. Ik bleef mezelf op de set vertellen "het is niets." "Blijven gaan."

PSTN: Had je een zeer uitdagende scène om te filmen of stroomde alles gewoon?

CR: Ik denk eerlijk gezegd...

PSTN: Je personage was soms erg emotioneel.

CR: Precies. Ja, het hele einde was echt een uitdaging. Alleen omdat de plek waar je heen moet, ik bedoel dat ik dat niet kan, is er geen manier om te vertellen wat Dawn misschien heeft gezien of meegemaakt. Ik zou me nooit op dezelfde manier hebben kunnen verhouden tot dat soort pijn en angst. Om dat dag na dag na dag te moeten creëren, want het flitst allemaal zo snel voorbij maar daar zijn we dagen achter elkaar mee aan het filmen. Dus ik zou zeggen dat dat allemaal heel, heel moeilijk was. Emotioneel.

PSTN: Ik wed dat het uitputtend klinkt.

CR: Zelfs het vechtgedoe de trap op, ik snik er doorheen, maar het was ook leuk. Ik bedoel zo leuk als het maar kan zijn. Je probeert niet te donker te worden, dat doe ik tenminste met mijn werk als actrice. Het kan me schelen en ik wil het verhaal respecteren en het vertellen op de manier die ik kan, maar tegelijkertijd niet te duister laten worden. Binnen redelijke grenzen was het moeilijk, maar ik vond het echt leuk om het verhaal te vertellen.

PSTN: Ik weet dat je soms naar die donkere plek kunt gaan en dat het soms moeilijk is om er weer vanaf te komen.

CR: Ga eruit, precies. Ja, dat is wat ik heb geleerd tijdens mijn behoorlijke hoeveelheid horror- of thriller-donker materiaal. Ik vind het leuk, ik word erdoor aangetrokken omdat ik er net als ik fan van ben. Maar dat is het grootste dat ik heb geleerd en haal jezelf eruit en onthoud dat je een film maakt, anders leef je min of meer in die ruimte. Heb het hier niet op gedaan en het was leuk.

(LR) John Robinson als Butch DeFeo en Chelsea Ricketts als Dawn DeFeo in de "DE AMITYVILLE-MOORDEN" een horrorfilm van Skyline Entertainment. Foto met dank aan Skyline Entertainment.

PSTN: Ben je nu ergens mee bezig? Zit er iets in de pijplijn?  

CR: Ja, er komt eigenlijk een film uit. Ze hebben geen datum vastgesteld, maar het wordt een film die in première gaat op Lifetime, en het is natuurlijk een thriller. [Lacht] Blijf hier bij het genre. Blijft zeker bij het genre. Ja, er komen een paar spannende films uit.

PSTN: Heel goed, nou Chelsea heel erg bedankt.

CR: Ja, bedankt, Ryan.

PSTN: Het was echt geweldig, echt een geweldige prestatie.

CR: Bedankt dat je me hebt, ik waardeer het.

De Amityville-moorden zal op 8 februari in de bioscoop, op aanvraag en digitaal te zien zijn!