De beste manier om een ​​nieuwe film uit te leggen aan iemand die hem nog niet heeft gezien, is door hem te vergelijken met populaire, bekende films uit het verleden, omdat dat snel en gemakkelijk een beeld schetst van een filmische ervaring die nog niet t nog niet ervaren.

Volgens die manier van denken, de beste manier die ik kan beschrijven As Above, So Below is dat het is The Goonies voldoet aan Event Horizon, waarbij het avontuurlijke plezier van de eerste en de verbijsterende horror van de laatste samenkomen.

En met die mash-upvergelijking kan ik er vrij zeker van zijn dat uw interesse nu gewekt is. Het zou ook moeten zijn.

Geschreven / geregisseerd door de broers John Erick en Drew Dowdle, het team erachter Quarantaine en Duivel, de onhandige titel As Above, So Below Centraal staat het personage Scarlett, die in wezen een vrouwelijke Indiana Jones (Indiana… Joan?) is.

[youtube id = "GRrZZNyOqyY"]

Scarlett, een onverschrokken avonturier op een nooit eindigende zoektocht naar waarheid en kennis, is op jacht naar een oude steen met ongekende krachten, die door veel onderzoek en het oplossen van raadsels vaststelt dat deze onder de straten van Parijs ligt. De volwassen Goonies overtuigen een groep mede-ontdekkingsreizigers om zich bij haar te voegen en gaan diep de ondergrondse catacomben in en ontdekken een angstaanjagend geheim dat onder de oppervlakte ligt.

Ja, As Above, So Below is een andere in een lange reeks POV / 'found footage' horrorfilms, maar het plezier van de film is dat hij niet helemaal lijkt op de anderen. Handelen in het typische spookhuis of een andere spookachtige locatie voor een helse ondergrondse grottenstelsel dat rechtstreeks uit The Descent, deze specifieke inzending in het subgenre is verfrissend genoeg om anders aan te voelen, de unieke setting dient op indrukwekkende wijze om het inherente te doorbreken 'Ik kan deze niet onderscheiden van de vloek van andere horrorfilms.

De ster van de show hier zijn niet de personages en het is naar waarheid niet eens het verhaal. Hoewel beide volledig bruikbaar zijn en meer dan alleen de klus klaren, is het hoogtepunt hier de underground setting van de film, die heel veel van dat prachtige A-woord naar de procedure brengt; SFEER, natuurlijk.

Sfeer is een element dat vaak niet bestaat in moderne horrorfilms en As Above, So Below heeft het in schoppen, de ondergrondse grotten voelen heel erg aan als een helse afgrond waar gewoon niet aan te ontsnappen is. Het verbaast me dat het zo lang duurde voordat iemand een film over het echte leven maakte Catacomben van Parijs en Zoals hierboven mijnt die sfeervolle setting voor alles wat het waard is, waardoor de hele film wordt doordrenkt met een claustrofobische griezeligheid die eerlijk gezegd een genot is om in ondergedompeld te worden.

Onderdompeling is hier echt de naam van het spel, met de found footage-stijl waardoor de film van begin tot eind aanvoelt als een virtuele spookachtige attractie, allerlei enge shit duiken op zodra het echte horrorelement in het spel komt. Ik heb het over Grim Reapers, overleden dierbaren en zelfs vampirische rotsmonsters - in wezen alles wat je zou hopen tegen te komen in die glorieuze spookhuizen die rond Halloween in jouw omgeving zijn gebouwd.

Hoewel de Event Horizon vergelijking is te danken aan de gruwelijkere elementen van de tweede helft, die elk personage in zijn / haar eigen persoonlijke hel duwen, het is de Goonies- zoals de eerste helft die me aangenaam verraste, want de film zit vol met een heleboel ouderwets avontuur.

Van verborgen wandpanelen tot raadsels die de reis kunnen doden of helpen, As Above, So Below is net zo goed een avonturenfilm als een horrorfilm, en de fusie van de twee houdt de film bij elke stap boeiend en onderhoudend. Er is hier letterlijk geen saai moment te vinden, wat veel meer is dan van de meeste found footage-films kan worden gezegd.

Hoewel het het POV-wiel niet echt opnieuw uitvindt, en hoewel het einde weliswaar weinig beloning oplevert voor de pure waanzin die eraan voorafgaat (de bedoelde boodschap werd echter op prijs gesteld), As Above, So Below is niettemin een van de betere 'found footage'-films van de afgelopen jaren, en in feite een van de betere theatraal uitgebrachte horrorfilms die in de loop van de tijd zullen verschijnen.

In plaats van te vertrouwen op de clichés van het subgenre om zijn verhaal te vertellen, vertelt dit juweeltje in plaats daarvan zijn eigen verhaal terwijl hij de stijl alleen gebruikt als hulpmiddel bij het vertellen van verhalen, waarbij de film dient als een herinnering dat het niet de stijl is die slecht is, maar eerder de ongebreidelde slechte uitvoering ervan. Het is uniek en het staat volledig los van het pakket, wat voldoende is om een ​​aanbeveling van deze specifieke fan te verdienen.

De titel is belachelijk, en ik vond het vreselijk om het gisteravond hardop uit te spreken in mijn plaatselijke theater, maar As Above, So Below is een behoorlijk verdomd solide horrorfilm, zeker de moeite waard om zijn naam te noemen jouw plaatselijk theater en het geld plukken om het te ervaren.

Koop dus het kaartje. Maak de rit.