Zombiefilms zijn al tientallen jaren een hoofdbestanddeel van het horrorgenre. Het is een subgenre dat enorm populair is geworden vanwege zijn veelzijdigheid; je kunt een concept bouwen met elke Mad Libs-achtige combinatie van locatie, infectieregels, emotionele toon, karaktertropen en creatieve moorden (sociale kritiek optioneel, maar altijd nuttig). Desondanks - of misschien juist daardoor - kan het echt moeilijk zijn om een ​​zombiefilm te maken die nieuwe interesse wekt. Op dit punt, wat nog niet we eerder hebben gezien?

Enter Anna en de Apocalyps.

Gemaakt met gelijke delen kerstfilm, zombiespetters, coming-of-age-verhaal en muzikale komedie, Anna en de Apocalyps roert in stijlfiguren uit elk genre om een ​​triomfantelijke cocktail te serveren die voorbestemd is om een ​​klassieker te worden.

Zie het als Shaun of the Dead voldoet aan Muzikale middelbare school.

In de film bedreigt een zombie-apocalyps het slaperige stadje Little Haven - met Kerstmis - waardoor Anna (Ella Hunt) en haar vrienden moeten vechten, hakken en zingen om te overleven, terwijl ze de ondoden onder ogen zien in een wanhopige race om hun geliefden te bereiken. . Maar ze ontdekken al snel dat niemand veilig is in deze nieuwe wereld, en nu de beschaving om hen heen uiteenvalt, zijn de enige mensen op wie ze echt kunnen vertrouwen elkaar.

Geschreven door Alan McDonald en wijlen Ryan McHenry (die Zombie-musical, de BAFTA-winnende korte film waarop de film was gebaseerd) en geregisseerd door John McPhail, Anna en de Apocalyps zit vol met alle ongelooflijk pakkende liedjes en theatrale choreografie die je van een grootschalige muziekproductie mag verwachten.

Zombie-elementen terzijde, Anna en de Apocalyps is ook gewoon een legitiem goede musical. De cast zit vol met getalenteerde drievoudige dreigingen die acteren, zingen en dansen door vechtchoreografieën met een perfecte komische timing. Het zijn getalenteerde artiesten die de score halen met stijgende harmonieën en emotionele reprises. Een speciale vermelding gaat naar actrice Marli Siu als Lisa vanwege haar hilarische kerstvoorstelling die elke versie van "Santa Baby" tot parelgrijpende schaamte maakt.

Voor fans van zowel horrorfilms als musicals, Anna en de Apocalyps zal veel bekende beats raken. Er zijn overal momenten gestrooid die doen denken aan films als Grease, West Side Story, High School Musical, The Rocky Horror Picture Show, Repo! De genetische opera, en Dageraad der doden.

De film onthult een over-the-top, meer dan levensgrote schurk in het derde bedrijf die volkomen absurd zou zijn in elke andere setting, maar je moet er rekening mee houden dat regelmatig inbreken in liedjes en uitgebreide dansnummers natuurlijk wordt geaccepteerd als onderdeel van dit verhaal. Binnen die context is een duivelse wending niet zo schandalig.

Anna en de Apocalyps heeft wel veel overlappende genre-ideeën, maar het slaagt erin al deze elementen buitengewoon goed in evenwicht te brengen en te versnellen. Niets wordt te overweldigend; net als je vergeet dat het een kerstfilm is, zie je klatergoud. Als je begint te denken dat het muzikale element verloren is gegaan, boem, is er een ander nummer.

Like Shaun of the Dead, omarmt de film zijn komische momenten, maar weet wanneer hij een sombere toon moet aannemen om emotionele scènes te respecteren. Evenzo blijf je niet te lang in een dieptepunt - er is een eb en vloed met goed getimede lichtzinnigheid om spanning los te laten. Anna en de Apocalyps glijdt door deze emotionele punten met een sierlijke choreografie.

Hoewel het waar is dat zombiefilms grip hebben verloren, heeft dit in feite een groot voordeel gehad omdat nieuwe bijdragen aan dit subgenre vers vlees moeten brengen om aandacht te krijgen. Met zijn oorworm-soundtrack, brutale humor, emotionele diepgang, buitensporige moorden en feestelijke focus, Anna en de Apocalyps is absoluut anders dan al het andere - zowel in het horrorgenre als daarbuiten - en het is verdomd heerlijk.

Lees onze voor meer informatie over het Toronto After Dark Film Festival recensie van Tijgers zijn niet bang of bekijk de 5 films die we willen zien.