Nepbloed is een horrordocumentaire in tegenstelling tot alles wat we hebben gezien met een haak die ronduit verontrustend is, en het begon allemaal toen de filmmakers, Rob Grant en Mike Kovac, een video ontvingen van een fervente fan die een scène uit hun film naspeelde mijn vriend in een schijnbaar levensechte situatie.

Ze waren zenuwachtig van de verontrustende toon van de video en er begonnen zich vragen in hun hoofd te vormen.

Waren ze hypocrieten omdat ze gewelddadige inhoud voor film maakten terwijl ze allebei een relatief veilig leven hadden geleid? Is filmgeweld überhaupt zoiets als echt geweld, en zo ja, veroorzaakt of verergert filmgeweld echt geweld?

'Ik herinner me dat ik mijn moeder vroeg wie twintig jaar verpleegster op de eerste hulp was en wiens favoriete film dat is Pulp Fiction– ze vindt het hilarisch – als ze dacht dat filmgeweld en echt geweld op wat voor manier dan ook verband hielden,' zei Mike. "Ze lachte echt en zei: 'Oh, er is helemaal geen verband!'"

Ze besloten dat de vragen moesten worden beantwoord, maar het zou nog steeds even duren voordat hun project zou uitkomen, zoals Rob en Mike in een recent interview aan iHorror vertelden.

"Het was bijna twee jaar geleden, maar het zou altijd in mijn achterhoofd blijven," legde Rob uit, "en een tijdje geleden zei onze producer, Mike Peterson, dat hij waarschijnlijk wat geld bij elkaar zou kunnen krijgen om te gaan. en verken dit. "

Dus met de financiële steun en een basisoverzicht in plaats van een script, gingen de twee op zoek naar wat er zou worden Nepbloed.

"Ik kan eerlijk zeggen dat er geen voorwendsel was toen we aan het filmen waren voor zover we aan het filmen waren," zei Mike. "We probeerden eerlijk te zijn."

Eerlijkheid leidde de twee naar interessante plekken tijdens de film, vooral toen Rob besloot dat ze echt geweld moesten ervaren, zelfs als het in een gecontroleerde omgeving was. Samen gingen ze naar een dojo om een ​​vriend te ontmoeten die getraind is in vechtsporten en die Rob een beetje pijn wilde doen.

"Mijn bedoeling was 100 procent om daar binnen te komen en er een wake-up call voor mij van te maken," lachte Rob. "Ik heb al last van hersenschudding door hockey toen ik jonger was, dus toen hij me die hoge snit gaf die je in de film ziet, ging het echt voor me!"

Naarmate het project vorderde, begonnen ze verschillende elementen samen te brengen om deze ongewone film te maken, waaronder enkele nogal verontrustende heropvoeringen van een vermeende misdaad uit het echte leven, maar het was een punt dat werd genoemd door een van de heropvoeringsacteurs in een interview dat betrapte beide mannen waren verrast toen hij zinspeelde op het feit dat romantische komedies hem veel meer in de war hadden gemaakt dan welke horrorfilm ooit had gehad.

"Ik denk niet dat ik dat ook had kunnen schrijven als dat uitkwam," zei Mike.

"Die interviews werden door dat soort inzicht de crux in de montagekamer", legt Rob uit. "Het werd een groot thema, zodat we in en uit de re-enactments konden snijden, omdat ik het gevoel had dat het moeilijk begon te worden om te onthouden wat echt is en wat niet, en ik denk dat het buiten de eigenlijke verhaallijn zelf vriendelijk was van belang om het publiek hetzelfde gevoel te geven als wij onszelf soms doen als iemand een van deze vreselijke misdaden heeft begaan op basis van inspiratie uit andere films. Die dubbelzinnigheid is leuk. "

De montagekamer voor een film zonder script was zijn eigen berg om te beklimmen, zoals de filmmakers snel zouden ontdekken met een geheel nieuwe vraag die opdoemt: is de film überhaupt klaar?

"Ik heb nog nooit zoiets bewerkt," legde Rob uit. “Daarom krijgen beide Mikes ook een schrijfkrediet, want er zijn zoveel dingen die je moet vormgeven, anders is er geen specifieke richting, en dat was erg handig om hun inbreng achteraf te hebben. Vooral omdat ik een verhaal moest doen dat zelfkritisch was. "

'Ik denk dat het enige troost schonk te weten dat we geen definitief antwoord zouden krijgen,' gaf Mike toe. “Het is een voortdurend gesprek waar we in zijn gesprongen; de vraag is erg oud. "

Helaas heeft Mike gelijk. Zoals we pas de afgelopen dagen vanuit het Witte Huis hebben gezien, zullen er altijd mensen zijn die met de vinger wijzen naar geweld op film en in videogames in de nasleep van echt geweld, en velen wachten erop om aan boord van die kar te springen.

In het licht van dergelijke uitdagingen, kan het zijn dat films leuk vinden Nepbloed wordt zelfs nog belangrijker, zelfs als traditionele horror-publiek en festivals niet zo open hebben gestaan ​​voor de ervaring.

"Het debat dat we hebben gezien en gehoord over de vraag of de film echt is of niet, vind ik best grappig", lachte Rob. “Het betekent eigenlijk dat mensen tot op zekere hoogte willen dat het geweld echt is en wat zegt dat over ons? Sommige mensen lijken beledigd te zijn geraakt door het grijze gebied ervan. "

"Ik denk dat het belangrijk is om het in de gaten te houden en jezelf te evalueren," beaamde Mike. “We hebben geen gewelddadige verhalen verzonnen; ze zijn er altijd geweest en ze zullen lang na ons doorgaan. "

Nepbloed is beschikbaar op Amazon en andere VOD-services.