De eerste 'Dishonored' leverde ons een slaperhit op. Het spel gaf je een nieuwe manier om te spelen. Het boog zich naar jouw speelstijl en liet jouw creativiteit centraal staan. De opties waren eindeloos als het ging om het uitschakelen van vijanden of het doorlopen van levels. Als je wilt, kun je je krachten gebruiken om een ​​rat te worden, de tijd te vertragen, vijanden te lokken en te teleporteren. Of je kunt er gewoon voor kiezen om langs te sluipen zonder krachten te gebruiken. Het was een opwindende en geheel unieke ervaring. Dishonored 2 neemt wat het origineel zo verdomd goed maakte en bouwt voort op die basis.

Het is iets meer dan tien jaar geleden dat de Corvo Attano wraak nam op de machten die de keizerin van de eilanden vermoordden. Door de jaren heen heeft Emily Kaldwin de troon overgenomen onder bescherming van haar vader Corvo. Omdat hij wist dat deze wereld gevaarlijk is, trainde Corvo Emily in gevechten en stealth. Maar goed ook: wanneer een mysterieus persoon arriveert die beweert de rechtmatige troonopvolger te zijn, worden Emily en Corvo aangevallen en hebben ze geen andere keuze dan hun koninkrijk te ontvluchten op zoek naar antwoorden.

In het begin zul je moeten kiezen als wie je de campagne wilt voltooien. Emily of Corvo? Corvo wordt geleverd met dezelfde moordende vaardigheden die hij had in de eerste Dishonored. Terwijl Emily een geheel nieuwe set vaardigheden heeft. Het verhaal zal met beide personages vrijwel op dezelfde manier verlopen, maar de benadering van stealth, gevechten en algehele stijl is heel anders. Emily krijgt nieuwe vaardigheden om de rekeningen te betalen. Ze omvatten "Domino", dat vijanden aan elkaar ketent. Als je bijvoorbeeld een van hen doodt of knock-out slaat, zal de ander die je hebt geketend hetzelfde lot ondergaan. Met "Shadow Walk" kun je een kruipende schaduw worden waarmee je gemakkelijk heimelijk langs krappe plekken kunt sluipen. “Mesmerize” heeft het vermogen om vijanden in situaties te lokken die jij geschikt acht. Als Emily heb je nog steeds de mogelijkheid om (net als Corvo) door muren heen te kijken en te teleporteren.

“Het perfectioneert zichzelf zowel qua levelontwerp als qua schaal.

Leervermogen is nog steeds afhankelijk van het vinden van runen. Met Runen koop je nog steeds nieuwe vaardigheden en kun je die vaardigheden upgraden. Met een van de upgrades van Shadow Walk kun je bijvoorbeeld de schaduw van een rat werpen om nog onzichtbaarder te blijven. Omdat upgrades afhankelijk zijn van runen, zul je een groot deel van je spel besteden aan het uittrekken van je haar om alle runen in elk level te vinden. Deze dingen zijn in mijn boek ernstig meer gewild en vereerd dan Pokemon.

De AI van de vijand is zich echt bewust van de wereld om hen heen. Ze zijn slim, soms irritant. Dit maakt de stealth-aanpak veel moeilijker, vooral in het begin van het spel. Naarmate je verder komt, is er tegen het einde een deel van het spel dat gemakkelijker wordt. Bijna te makkelijk. Dit komt vooral omdat je krachten hun hoogtepunt hebben bereikt en je een echte badass bent geworden. Om de uitdaging gaande te houden, moest ik mijn moeilijkheidsgraad naar een hogere instelling aanpassen. Het loont.

Het maakt niet uit wie je kiest, het spel begint en eindigt op vrijwel dezelfde plek. Een keuze maken tussen de twee komt simpelweg neer op voorkeur. Ik ging de eerste keer met Emily mee, omdat ik het gevoel had dat ik Corvo al kende. De herspeelwaarde is hoog omdat beide personages uniek plezierig zijn.

De echte ster van de show zit voor mij in een bootkapitein genaamd Meagan Foster. Foster wordt perfect ingesproken door de ongelooflijk getalenteerde Rosario Dawson. Foster is kapitein van de Dreadful Wale. Ze mist een oog en een arm. Haar verleden zit vol demonen en die details worden gedurende het hele spel onthuld. Ik vond het karakter boeiend. Dawson is geweldig.

Elk niveau is elk zijn eigen individuele wereld. Elk ervan dwingt je om de gameplaystijl te veranderen en aan te passen. Wat je op het ene niveau doet, is geen zekere manier om verder te komen dan het volgende. Het spel piekt op het niveau van een Clockwork Mansion. Hier kun je de architectuur van de kamer veranderen door hendels te verplaatsen. Op dit niveau moet je je vaardigheden verstandig gebruiken. Elk niveau is ook absoluut adembenemend qua omvang en schoonheid. De steampunk-aanpak van de eerste Dishonored is terug en geperfectioneerd. Afgezien van de mogelijkheden en gameplay is Dishonored 2 onmiskenbaar zijn eigen wereld.

Al vroeg in het spel beland je in de wereld van “The Outsider”. Hij is degene die jou bevoegdheden verleent. Ik vond het interessant dat je de optie krijgt om door te spelen zonder krachten. Ik heb die route niet gekozen. Het spel is te afhankelijk van zijn coole krachten om me zelfs maar te kunnen voorstellen dat het machteloos zou worden. Ik vermoed dat de machteloze ervaring meer op de 'Thief'-serie zou lijken.

“Dishonored 2 is onmiskenbaar zijn eigen wereld. 

Het is een uitdaging om het spel op een hogere moeilijkheidsgraad te beginnen, maar het loont later de moeite. Je wordt in latere levels simpelweg te krachtig om de uitdaging aan te gaan als je in de normale setting speelt. De game biedt ook handig de mogelijkheid om tijdens het spelen van moeilijkheidsgraad te wisselen. Als je van een uitdaging houdt, ben je misschien op zoek naar die optie. Zelfs als je niet voor een moeilijkere moeilijkheidsgraad gaat, maken je krachten je bijna goddelijk en schijnbaar onoverwinnelijk, en dat is ook best geweldig.

Als je een fan was van Dishonored, dan is Dishonored 2 iets voor jou. Het perfectioneert zichzelf zowel qua niveauontwerp als qua schaal. Voor degenen die de eerste Dishonored nog niet hebben gespeeld: je kunt hier beginnen zonder te verdwalen. Het verhaal van de eerste game (zoals het verhaal van deze game) was eenvoudig. Beide zijn wraakverhalen en beide draaien om het herwinnen van een koninkrijk dat verloren is gegaan door corruptie. Bij deze game draait alles om de gameplay en de herspeelbaarheid. Keuzes die je maakt hebben effect op de wereld om je heen en kunnen erbarmelijke omstandigheden en een somber einde hebben als je ervoor kiest een moorddadiger, duister pad te bewandelen. Het helpen van NPC's kan je later in het spel belonen of slechte gevolgen hebben. Het aantal verschillende manieren om het spel te spelen is echt gaaf. Dit spel is echt gaaf. Emily en Corvo zijn perfecte centrale personages waarvan ik hoop dat er meer Dishonored-games in komen toekomst.