Spelen Call of Duty WWII: Nazi-zombies stond niet erg hoog op mijn lijst met must-plays voor het jaar. Vorig Call of Duty zombiemodi zijn enigszins niche geweest en soms bijna ontoegankelijk in hun benadering, vooral wanneer ze het in dezelfde stoofpot mengen als klassiek Call of Duty campagne- en/of multiplayermodi. Ik aarzelde ook omdat zombies in het algemeen de laatste jaren dun zijn op de zolen van gaming en entertainment in het algemeen. Dat komt voornamelijk door een stroom van oververzadiging van de verhoudingen van stripboeken. Dat gezegd hebbende, ik had het mis om zo overhaast te zijn in mijn beoordeling. Hé, ik kan toegeven als ik ongelijk heb.

In dit WWII-verhaal over nazi-occulte focus, heeft een groep van 4 speciale agenten de taak kunst te lokaliseren die tijdens de oorlog door de nazi's is gestolen, en als een middel om Marie Fischer's (Katheryn Winnick) broer Klaus te vinden. Fischer wordt vergezeld door een groep vechtersbazen en dieven: Drostan Hynd, (David Tennant), Jefferson Potts (Ving Rhames) en Olivia Durant (Elodie Yung). Bij luchttransport wordt het team neergeschoten boven een klein dorp waar de gekke nazi-wetenschapper Peter Straub (Udo Kier) heeft geëxperimenteerd om 'The Final Reich' te creëren, een middel om alle geallieerde troepen te verslaan met de hulp van gereanimeerde lijken. . Het viertal moet samen bannen om golven van Straubs ondode nazi-soldaten te verslaan om de nacht te overleven.

Deze ingang van de Zombies-modus vermengt dingen op interessante manieren om het tegelijkertijd een frisse aanpak te geven, terwijl het nog steeds aanvoelt als klassieke COD Zombies.

In termen van klassieke benadering, je haalt golven zombies neer terwijl je punten verzamelt (ze worden hier schokken genoemd) met elke vernietigde golf en meer schokken, kun je extra wapens kopen van verkoopautomaten aan de muur en betalen om verken nieuwe delen van de kaart. Elke golf wordt moeilijker dan de vorige, met steeds meer kolossale, snel bewegende en gewone oude zombietypes die in de mix worden gegooid.

In dit deel schiet je echter niet zomaar tonnen zombies neer en open je nieuwe gebieden om verder te komen. Hier bedenk je ook op puzzels gebaseerde doelstellingen die openlijk complex zijn. Als je fan bent van Lot en raids upgraden naar heroïsch, je weet waar ik het over heb. Als het doel bijvoorbeeld 'power up generator' zegt, moet je de hele kaart verkennen om precies te vinden over welke generatoren het doel het had. Deze worden moeilijker naarmate je verder gaat. Als je teamgenoten hebt die geen idee hebben wat ze doen na het schieten, krijg je een lange wedstrijd. Teamwerk is absoluut noodzakelijk om sommige hiervan uit te zoeken Nationale schat-achtige puzzels. Spoiler: er was serieus een tijd dat ik een afgehakt hoofd moest vinden en dat hoofd vervolgens tegen een schilderij moest houden om hiërogliefen te verlichten om allemaal één doel te bereiken. Er waren geen markeringen die aangaven wat te doen of waar te gaan. Moest dat gewoon in een opwelling bedenken.

Deze puzzeldoelstellingen zijn enigszins frustrerend, maar voegen ook een ander niveau van plezier toe aan het spel. Als je geen YouTube-video-bedrieger bent en besluit deze zelf uit te zoeken. Bereid je voor op een zekere mate van frustratie. Leuk… maar ook frustratie. Ik raad ten zeerste aan om samen te werken met een paar vrienden die niet online hebben gezocht naar puzzels. Ondanks het machteloze gevoel tijdelijk niet te weten wat te doen. Het is opwindender om te moeten verkennen en als een team te werken dan om objectieve voltooiingscomplimenten van YouTube te schilderen op nummer.

In tegenstelling tot vorige COD Zombie-spellen, deze introduceert een klassensysteem. Hier kun je kiezen uit vier klassentypes. Elk biedt een ander niveau van ondersteuning aan mede-teamgenoten, elke klasse is voorgeladen met hun individuele startwapens en speciale vaardigheden. Naarmate je hoger komt, krijg je wapenaanpassingen die je mee kunt nemen naar toekomstige wedstrijden. Dit zorgt voor een veel toegankelijker inzending dan eerdere titels. De mogelijkheid om de mods van je wapen te behouden, zelfs nadat je opnieuw moet beginnen, zorgt ervoor dat het geheel veel organischer aanvoelt. Dit in tegenstelling tot het elke ronde verliezen van alles en alleen verbruiksartikelen kunnen verzamelen. Het maakt een groot verschil in termen van hoe geïnvesteerd ik me voelde in mijn karakter en mijn teamgenoten.

Deze COD nazi-zombies is eigenlijk ook effectief op de afdeling jump-scare. Dit moet te wijten zijn aan het feit dat een van de mede-oprichters van de game ook aan het zeer goede en zeer enge heeft gewerkt Lege ruimte. Deze jump scares komen willekeurig wanneer schijnbaar veerbelaste zombies tevoorschijn komen om verschillende hoeken die je probeert te navigeren. Het effect komt met een schril koppel van de sound FX van de game, en had de mogelijkheid om me 70% procent van de tijd een beetje te laten springen.

De stemacteurs komen met hun eigen hoorbare persoonlijkheden doordat Sledgehammer Games gokt op en een aantal zware genrehitters inhuurt. Dat is niet altijd een recept voor succes, en bij sommige games is hun sterrenkracht overdreven of te groot geworden om de game te laten ademen. Deze heeft stemacteurs die hun karakterhuiswerk hebben gedaan en niet voorbij zijn gegaan aan het feit dat deze game om de speler gaat en niet om de uitvoering. Het dichtst dat we ooit bij ham komen, is via Udo Kier. En serieus gelijkgestemde Kier-fans, zouden we het anders willen? Zijn boosaardige nazi-gekke wetenschapper is zeer geschikt voor monologen die alleen Kier effectief had kunnen houden.

Vroeger, mijn COD-zombies ervaringen zijn behoorlijk 'bleh' geweest. Ik bekijk ze meestal een tijdje, maar ga snel verder met iets anders. Call of Duty WWII: Nazi-zombies, is de eerste waar ik echt van heb genoten en waar ik enorm van heb genoten. Het zijn net genoeg nieuwe en gepersonaliseerde elementen om het een gemakkelijk spel te maken om op te pakken, en een spel waarvan de uitdagende objectieve puzzels het moeilijk maken om het neer te leggen. De besturing, personages, het verhaal en de aanpak zijn allemaal goed, waardoor ik eigenlijk meer opgewonden ben om dit te spelen dan in de campagnemodus. Het is een met spanning gevulde, witte knokkel, zombie die een goede tijd doodt. En ik kijk uit naar toekomstige DLC-toevoegingen.