DOOM is eindelijk bij ons. Ik moet toegeven dat we ons een beetje zorgen maakten toen Bethesda besloot om pas op de dag van publicatie geen recensie-exemplaren te sturen. (Meestal een slecht teken) We waren echter verheugd een heel, heel, heel goed spel te vinden dat elke DOOM-fanboy blij zal maken.

DOOM was een van de eerste shooters die ik als kind speelde. Ik herinner me dat ik Nine Inch Nails en Ministry over mijn stereo schoot terwijl ik de hele nacht door speelde; door legioenen van de hel spawnen op verschillende moeilijkheidsgraden terwijl het puffen van gevallen van Mountain Dew pure perfectie was.

Dus hoeveel van die nostalgie werd beloond met de recente release van DOOM? Het antwoord is: elk stukje. Minus de gevallen van Mountain Dew.

DOOM plaatst je terug in het Praetor-pak van "DoomGuy", de ruimte-marinier zonder gesproken woorden. Wanneer je het spel begint, word je als eerste met je gezicht in de actie geduwd met de hel en al zijn inwoners die overgaan in onze dimensie. De fanatieke ijveraar Olivia Pierce doet haar uiterste best om een ​​permanent portaal van de hel naar onze wereld te openen.

Net als de klassieke DOOM vindt deze plaats in een mijnbouwfaciliteit op Mars. De Union Aerospace Corporation (UAC) ontgint argent energie. Je ontdekt al snel dat argent-energie een verraderlijke bron is en het is aan jou om deze te vernietigen, evenals Olivia Pierce.

DOOM heeft een snelle, gepolijste en vloeiende gameplay. Je beweegt veel sneller dan bij de meeste first person shooters en die verandering is welkom en lonend. Het reactievermogen van de controller is een match voor het snelle tempo en een broodnodige tool bij het omgaan met het aantal vijanden dat de game naar je toe gooit in de latere missies.

Power-ups voor wapens en Praetor-pak zijn een van de grootste en meest welkome veranderingen in DOOM. Je kunt nu delen van je wapens upgraden die dingen mogelijk maken als explosieve shotgun-rondes, vergrendelbare raketten, sluipschutterskijker en nog veel meer. Je pak kan ook worden opgewaardeerd met zaken als extra bescherming tegen explosies, een betere radar, (helpt bij het lokaliseren van geheime gebieden), beter gebruik van apparatuur en meer. Geheime gebieden bieden ook verzamelbare DoomGuy-figuren, elk van dit zijn verschillende variaties van het Praetor-pak.

Glory Kills is een van mijn favoriete nieuwe toevoegingen in DOOM. Hiermee kun je verdoofde vijanden op verschillende gewelddadige manieren aan stukken scheuren. Eenmaal opgeblazen, zullen de demonen een bepaald aantal keren beginnen te knipperen, wat aangeeft dat je naar de Glory Kill moet gaan. Deze variëren van het openscheuren van de kaken van demonen, het afscheuren van een arm en ze ermee doodslaan en de hel uit hen stampen. Er zijn verschillende Glory Kills die je kunt uitvoeren, afhankelijk van het lichaamsdeel waarop je mikt wanneer je ze start. Glory Kills ziet er niet alleen geweldig uit, ze zorgen er ook voor dat de vijand gezondheid of munitie laat vallen. Die gezondheid kan in een mum van tijd van pas komen. Ik weet dat het mijn kont meer keer heeft gered dan ik kan tellen.

Met Rune Trials kun je Runen uitrusten die dingen kunnen doen zoals munitie vergroten en sommige vaardigheden langer laten duren. Rune Trials nemen je even mee naar een andere dimensie waar je een getimede uitdaging moet aangaan. Als je bijvoorbeeld 30 vijanden binnen de tijdslimiet doodt of een bepaald aantal demonen doodt met een speciale beweging, als je de uitdaging kunt voltooien, wordt je beloond met een nieuwe rune om je te helpen in het gevecht.

Voor het eerst sinds lange tijd zijn geheimen en uitdagingen noodzakelijk om ten volle van het spel te kunnen genieten. Wapen- en Praetor-pakpunten worden beloond als je een geheime locatie ontdekt of als je een uitdaging voltooit. Deze power-ups zorgen ervoor dat je meer munitie, wapenaccessoires, meer gezondheid en meer bepantsering krijgt. Ze zijn geen noodzakelijk onderdeel van het spel, maar als je ze zoekt, zal het helpen bij latere missies, vooral als je het spel wilt uitspelen op een moeilijkere moeilijkheidsgraad.

Bethesda en id namen alles wat je leuk vond aan de originele DOOM en deden het verstandigste wat ze ermee hadden kunnen doen. Ze hielden het allemaal intact. Alle spawns die je je herinnert, zijn allemaal verantwoord. Ja, die ook. Ze hebben het bijgewerkt voor het huidige gen en de resultaten zijn verbluffend, Mars en Hellscapes zijn kunstwerken. Uitkijkend naar een vergezicht zijn allemaal scènes die als behang dienen. Door het originele spel te nemen en de kernelementen, vijanden of DoomGuy niet te veranderen, is dit spel al geweldig. Tel daarbij op dat je wapens en bepantsering kunt upgraden en dit geeft ons de beste DOOM-campagne voor één speler die we hebben gezien.

Ook hier is een vergeten kunst aan het werk. Met recente shooters zijn gamers eraan gewend geraakt om wat dekking te grijpen die opduikt, schiet en achter dekking duikt terwijl ze wachten om weer gezond te worden. DOOM neemt je mee terug naar de dagen dat je gezondheid nodig had om te genezen. Het moedigt je ook aan om rond te rennen en beweging te gebruiken als bondgenoot in plaats van dekking. Als je stilstaat, ga je dood. Het creëert een gevoel van constante urgentie en een knokige, zweterige handpalm.

De score van de game is ook een perfecte match en geeft ons een hardcore, synth-gedreven sfeer die een kick-ass geluid toevoegt waaraan je demonen kunt verscheuren en verscheuren. Later in dat spel komt het op het punt dat wanneer je die muziek hoort, je de hordes op een zeer "kom maar op" manier uitnodigt. De muziek helpt je onoverwinnelijk te worden, of in ieder geval te denken dat je dat bent totdat DOOM besluit om hellen aanrecht en vijf Hell Baron naar je te gooien.

Ik wist niet zeker of teruggaan naar deze nostalgische plek in mijn hart mogelijk was, maar ik had het mis. DOOM is genoeg van een perfecte mix van oud en nieuw om zowel hardcore DOOM-fans als nieuwkomers tegemoet te komen. De ontwikkelaars hielden hier echt bij. Ze hadden gemakkelijk kunnen kiezen voor de pop en shoot-manieren van de huidige first person shooters; door dingen op de klassieke manier te doen, zijn ze erin geslaagd het wiel opnieuw uit te vinden. DOOM is briljant, bloederig en visceraal, het neemt je mee naar de diepten van de hel en geeft de meest stoere metalervaring die je dit jaar waarschijnlijk zult hebben in een FPS.

Kijk binnenkort naar onze recensie van DOOM's multiplayer en SnapMap.

[iframe id = "https://www.youtube.com/embed/KSZ4tSoumNk"]