Chucky-films zijn uitgegroeid tot veel meer dan wat ze oorspronkelijk waren: een commentaar op obsessief hamstergedrag in de detailhandel. Bovendien bestelt iedereen nu online en dat kerstcadeau dat iedereen wil koop je op Ebay. Misschien is Black Friday het laatste overblijfsel van consumentfanatisme in een pay-check-to-paycheck, "People of Walmart" -wereld.

De oorspronkelijke Kinderspel zinspeelde op de consumentengekte van de jaren 80, maar bood een solide horrorfilm met een seriemoordenaar, een gedenkwaardig monster en een preteen in nood. Horror goud!

Het enige dat al deze films gemeen hebben, is Don Mancini, de horror George Lucas. Hoewel Mancini niet zo publiekelijk onderzocht voor het veranderen van dingen in de vierde en vijfde film als Lucas met de zijne, geeft hij de fans wat ze willen, en als ze meer komische opluchting willen zien, is dat wat ze krijgen. Nog meer bloed? Controleren.

Maar dat was zo 2004. Met deze laatste twee Kinderspel sequels, heeft Mancini de meeste buitensporigheid achter zich gelaten en concentreert hij zich op elementen van spanning in plaats van bijtende humor. En dat is prima.

Vloek van Chucky (2013) was een van de beste horrorfilms die ik in lange tijd heb gezien, het bouwde spanning op te midden van de muren van een griezelig oud huis met een rolstoelgebonden heldin en een cast van uitgewerkte personages waardoor ik me afvroeg waarom Mancini heeft niets anders gedaan dan zijn geliefde franchise.

In zijn laatste aflevering het modewoord waardig Kult van Chucky, verplaatst hij de claustrofobische sfeer naar een psychiatrische afdeling en verdraait zijn verhaal opnieuw in meerdere knopen die worden ontward door opvallende beelden, solide uitvoeringen en ziekmakende moorden.

Met minder slapstick en meer realisme kan deze inzending gelijk zijn aan of zelfs beter dan zijn vorige. Humor is nog steeds aanwezig, maar de charme zit hem in zijn subtiele, niet de grofgebekte pop. In een geïnspireerd stukje laat Chucky een bericht achter in een plas bloed dat bewijst dat hij niets hoeft te zeggen om je aan het lachen te maken.

Deze keer worden Chucky en zijn aartsvijand Nica achtergelaten om het uit te vechten in een gesticht. Vier jaar na de gebeurtenissen van de laatste film worstelt Nica nog steeds met de werkelijkheid. Haar medepatiënten hebben de overlevering gehoord over haar tijd in de buitenwereld en beschouwen haar al snel als een massamoordenaar.

Nica, achtergelaten om in een rolstoel te leven, is al gecompromitteerd, en haar mentale toestand is ook in het geding, iets dat haar therapeut probeert door te breken, maar hij is misschien niet wie hij lijkt.

Triest nieuws komt in de vorm van bezoeker Tiffany, gespeeld door de altijd plezierige Jennifer Tilly, die Nica ook een geschenk brengt in de vorm van een Chucky-pop. Nica's nichtje is overleden en heeft de pop op de een of andere manier aan Nica in het ziekenhuis nagelaten.

Maar we weten al dat dit niet de vast Good Guy pop, of toch?

ORIGINELE Kinderspel held Andy Barclay wordt in het prille begin onthuld dat hij de originele Chucky heeft die hij dagelijks martelt als vergelding. Ja, Alex Vincent keert terug naar zijn oorspronkelijke rol in een bevredigend 'waar zijn ze nu'-moment.

Nica's huidige restrictieve opgravingen worden een bloedbad en meer dan één confrontatie later geeft Mancini een laatste draai aan wat wij dachten dat een passend einde was. Het is alsof hij vooruit heeft gedacht aan de volgende drie films.

Fiona Dourif werd geboren om deze rol te spelen. De lasnaden in haar acteerfiligrein zijn precies goed getemperd. Ze voegt een gevoel van complexiteit toe aan haar optreden zeer gewijd aan het ontwerp van het materiaal. Dat wil zeggen dat ze misschien overgekwalificeerd is.

Dezelfde toewijding geldt voor Brad Dourif die de stem van Chucky vertolkt, waardoor dit een van de meest memorabele dichotomieën tussen Villain en Hero is in de recente horrorfilmgeschiedenis.

Kult van Chucky is een zeldzame franchise zoals bijvoorbeeld StarTrek: Het kan zichzelf opnieuw voorstellen en het goed doen vanwege het talent erachter.

Het briljante schrijven van toegewijde en getalenteerde acteurs is echt wat horrorfans willen. Als je erover nadenkt, kunnen we klagen over een remake-dit of een re-boot-dat, maar we zullen je volgen zolang het materiaal ons met respect behandelt.

En dat is wat Mancini hier doet, en nog wat. Hij geeft ons "Chucky", maar beledigt onze intelligentie niet met hersenloze herhalingen van dingen die in de vorige films "hebben gewerkt". In plaats daarvan blijft hij het veranderen, deze personages ontwikkelen en ze nieuw leven inblazen. En dat geldt ook voor het productieontwerp. Ironisch genoeg heeft hij ons een franchise gegeven die een voorbeeld is van iets dat is geïnspireerd door de eerste film: de dwangmatige behoefte aan meer.

Een onberispelijk tempo, met een scenario vol verrassingen, Kult van Chucky geeft fans devoot iets meer dan ze verwachten. Het beledigt hun intelligentie niet, maar slaagt erin diegenen te sussen die alleen op zoek zijn naar bloed.

Het is gruwelijkheid met hart, slimheid en veel ziel.

Kult van Chucky is nu beschikbaar op Blu-ray, digitaal en VOD. Je kunt vanaf vandaag ook deze nieuwste aflevering op Netflix bekijken.