Mijn naam is Scott Shoyer, en ik ben een bloeddorstige hond. Sinds de eerste keer dat ik keek Cannibal Ferox op negenjarige leeftijd ben ik verslaafd aan gore. Ik ben altijd in voor een enge film, maar er is iets met echt goed gedaan gore dat me naar een andere plek brengt. Een gelukkige plek. Een vrolijke plek vol gore.

De laatste tijd heb ik nagedacht over de sterfscènes die opvielen in mijn verwrongen geest. Mijn hoofd mag dan gevuld zijn met duizenden groteske en verontrustende beelden (daar zou ik eigenlijk iemand over moeten spreken), maar slechts een handvol daarvan springt eruit als echte showstoppers. Hieronder staat mijn lijst met enkele van mijn favoriete bloederige scènes. Ik probeer een video of afbeelding van de bloederige scène bij de inzending te plaatsen, maar in sommige gevallen, zoals de Maskerhoofd vermelding hieronder, ik kon geen video of foto van de scène vinden. Waarom? Omdat het zo gestoord en verontrustend is dat niemand het op internet durft te zetten!!

Geniet van de lijst (deze staan ​​in willekeurige volgorde), en luister hieronder en vertel me je favoriete horror-sterfscènes.

Intestinale braakscène (Stad van de levende doden, 1980)

Als je een horrorfilm van Lucio Fulci bekijkt, ben je van één ding verzekerd. Er zullen minstens drie tot vier extreem gewelddadige sterfscènes zijn. Nadat ik had nagedacht over al zijn geweldige aanbiedingen, heb ik deze gekozen. Dit is een onvergetelijke scène die je voor altijd bij zal blijven. Leve l'Fulci!!

Scène grasmaaier (Dood levend, 1992)

Opnieuw; tonnen geweldige sterfscènes in deze film, maar toen Lionel Cosgrove de lopende grasmaaier oppakt en zich een weg baant door de menigte zombies, wist ik niet of ik geschokt moest zijn of me kapot moest lachen. Dus ik deed beide.

Scène Bedpuree (A Nightmare on Elm Street, 1984)

Niet alleen een van mijn favoriete sterfscènes, maar de beste sterfscène in elke ELM STREET-film. Als goeie ouwe Johnny Depp zijn ogen sluit, wed ik dat hij nooit wist wat hem te wachten stond!!

Zilveren bol hakt priester in stukken (Fantasie II, 1988)

Weer een geweldige film met een hoog aantal lichamen, een geweldig verhaal en veel bloed. Het verbaast me dat we niet een of andere versie van de zilveren bol op de late tv hebben gezien die alles kan, van ijs crushen tot salsa maken.

Helikopterkapsel (Dageraad der doden, 1978)

Veel gore in het origineel Dageraad der doden, maar de zombie die op de dozen staat en de bovenkant van zijn hoofd wordt afgehakt, is gewoon een klassieker.

Kapitein Rhodes verscheurd (Dag van de Doden, 1985)

Laten we eerlijk zijn, kapitein Rhodes is geen aardige man. Oke oke; hij is een klootzak en we weten allemaal wat er gebeurt met de "klootzak" in zombiefilms … ze sterven vreselijk. Nou, Rhodos is geen uitzondering. Maar zelfs in de dood moet deze klootzak de laatste woorden krijgen ("Choke on 'em"). Hij stierf zoals hij leefde... een totale klootzak.

Dood door 2×4 strap-on dildo (Maskerhoofd, 2009)

Als je niet begrijpt waar deze scène over gaat, splits dan de titel op. Een vrouw sterft door uitgescholden te worden met een strap-on gemaakt van een 2×4 houten plank. Zoals je zult merken, kon ik geen video of foto van de sterfscène vinden. Dat is waarschijnlijk een goede zaak. Dat hoeft niemand te zien (behalve ik natuurlijk).

Scène met schaar (Binnenkant, 2007)

Misschien wel de meest intense, meedogenloze horrorfilm van de afgelopen 2 decennia!! Het bloed begint bijna onmiddellijk te stromen en houdt nooit op totdat Le Femme krijgt wat ze wil - met behulp van een schaar. Wederom kon ik geen foto of video vinden waarop deze exacte scène te zien is, maar als je een frequente bezoeker van iHorror bent, neem ik aan dat je deze film al minstens twintig keer hebt gezien.

Strand- en ziekenhuisscène openen (Dood en begraven, 1981)

Dit heeft niet alleen een geweldige wending aan het einde die werkt; hierin zit niet alleen Robert Englund; dit bevat niet alleen een heleboel grafische sterfscènes ... maar het heeft een bijzonder vervelende openingsscène waarin een bezoeker naar Plotter's Bluff komt. Hij ontmoet een sexy kleine vixen op het strand, maar voordat hij kan schrijven: 'Beste Penthouse, je raadt nooit wat er met mij is gebeurd', krijgt hij de stompzinnige beat uit zich. Hij wordt vervolgens vastgebonden, overgoten met benzine en in brand gestoken. Maar de arme klootzak leeft alleen en heeft brandwonden op ongeveer 98% van zijn lichaam. Alsof deze kerel niet de slechtste dag ooit heeft, raad eens wie zijn verpleegster in het ziekenhuis is? JEP; de lil vixen van het strand. Hier kijk je naar je jongen.

Human Beef Jerky-scène (Trailerpark van terreur, 2008)

Dit is echt een leuke horrorfilm met geweldige make-up en speciale f/x, een geweldig verhaal en een geweldig algemeen gevoel. Dan komen we plotseling bij deze scène waar een van de lokale bewoners demonstreert hoe hij beef jerky maakt (spoiler alert, het is gemaakt van mensen). De scène is veel brutaler en smeriger en verontrustender dan al het andere in de film. Dit is waarom het in mijn hoofd blijft hangen en deze lijst heeft gemaakt. Sorry geen video, maar bekijk deze film; het is je tijd waard.

Draadketting (Geest Ship, 2002)

Ik weet het. Wat doet deze film verdomme op mijn lijst? Nu kom op; we weten allemaal dat de film als geheel echt verdomd waait … ik bedoel, het zuigt hardop. Maar laten we wel wezen; de scène met de draad die door een drukke dansvloer snijdt, was de moeite waard om door deze dampende stapel te zitten. Het is jammer dat de rest van de film de energie van deze scène niet kon vasthouden.

Splinter in het oog (zombie, 1979)

Ik denk niet dat deze scène enige uitleg behoeft. Dit is Fulci's tweede verschijning op deze lijst en we weten allemaal waarom!!

Bloeddruktestscène (Dageraad der doden, 1978)

Misschien wel de domste sterfscène op deze lijst, maar ik ben er helemaal weg van. Temidden van een horde vleesetende, hongerige zombies die aanvallen, besluit Pedro te gaan zitten en zijn bloeddruk te controleren. Het is zo willekeurig en belachelijk dat deze scène altijd in mijn hoofd is blijven hangen.

Hoofd exploderende scène (Scanners, 1981)

Opnieuw; Ik weet zeker dat deze geen introductie behoeft. Genieten.

Brede scène openen (Bijl, 2006)

Toen ik deze scène voor het eerst zag (verdorie, de hele film) viel mijn mond open en wist ik meteen dat ik een moderne klassieker en een enorm genretalent had gevonden in Adam Green. Aahhh Victor Crowley … moge je bloedlust nooit sterven.

Brutale confrontatiescène (Laid to Rest, 2009)

Dit is weer een moderne klassieke film die een ander enorm genre-talent heeft voortgebracht (Robert Hall). Veel geweldige bloederige sterfscènes, maar deze is mijn favoriet uit deze film en een van mijn favorieten aller tijden PERIODE.

Ik weet dat dit een onvolledige lijst is. Vertel me wat je favoriete bloederige scènes zijn.