Ik weet wat je denkt ... "Heeft deze man zelfs een jeugd gehad?" Ik wilde iets enger kiezen voor mijn eerste poging Laat voor de partij, maar verdorie, ik voelde een plicht om eindelijk die van Joe Dante te controleren Gremlins van mijn lijst.

Gremlins is het type gateway-horrorfilm dat het jongere publiek zich met plezier zal herinneren als een van hun eerste introducties in het genre. Ik vroeg me af of ik het als volwassene niet zou kunnen waarderen. Aan de andere kant heeft een goede film geen nostalgie nodig om stand te houden. Ik stopte de schijf erin (Sorry, geen VHS) en het menuscherm verscheen met het maffe themalied in carnavalstijl van Jerry Goldsmith op de achtergrond. Ik wist dat ik een wilde rit te wachten stond.

Gremlins opent onverwachts als een neo-noir-detectivefilm, compleet met voice-over van een in gleufhoed geklede man met een ongelooflijk verhaal te vertellen. Uitvinder Randall Peltzer ontdekt een vreemd klein wezen genaamd Mogwai in een mysterieuze winkel in een steegje, en koopt het als een bizar kerstcadeau voor zijn tienerzoon Billy. Randall waarschuwt Billy om drie eenvoudige regels te volgen: houd hem uit het zonlicht, houd hem uit de buurt van water en geef hem nooit na middernacht te eten. Ik kon niet wachten tot ze ze alle drie kapot zouden maken.

Het was verbijsterend hoe ongelooflijk nonchalant het hele gezin was dat de vader een ongeïdentificeerde, Nobelprijswinnende soort mee naar huis nam en zich gedroeg alsof het een Pomeranian was. Maar ja, mensen brachten in de jaren 80 allerlei vreemde wezens mee naar huis. Het duurt niet lang voordat de zaken misgaan en de stad wordt belegerd door honderden kwaadaardige gremlins. Had de moeder maar de autoriteiten gebeld toen ze een half dozijn monstercocons op haar zolder ontdekte, in plaats van weer naar beneden te gaan en kerstkoekjes te bakken.

We ontmoeten enkele nietsvermoedende stadsmensen in het eerste bedrijf van de film. De meeste personages hebben poëtische uitbetalingen, zoals het ellendige, oude vrouwtje mevrouw Deagle, die een hilarische beloning ontvangt (daarover later meer). Sommige karakterbogen worden echter buiten de boot geworpen. Billy's jonge, arrogante supervisor Gerald Hopkins strijdt om de genegenheid van Billy's crush Kate. Gerald verdwijnt vreemd genoeg halverwege de film, maar het is geen groot nadeel voor de algehele plot. Kate is gelukkig ook niet veranderd in een jonkvrouw in nood. Ondanks enkele gemiste karakterkansen, Gremlins neemt niet de moeite om in te veel subplots te verzanden als het tempo toeneemt.

De film wordt gepresenteerd als een wezen uit een B-film, versterkt door een fantastische uitvoering. Charmante matte schilderijen worden gebruikt voor de luchtfoto's van het kleine stadje, terwijl de meeste decors klassieke Hollywood-backlots lijken te zijn. De praktische effecten bevatten veel slimme details die mensen zelfs vandaag de dag nog steeds zullen verbazen.

De bemanning haalde alles uit de kast met slijmerige cocons, pulserende haarballen en natuurlijk de ongelooflijke animatronics. Zelfs als volwassen volwassene vond ik Gizmo absoluut schattig. De gremlins die in verschillende hoeken en gaten op de loer lagen, gingen vaak gepaard met retro gloeiende groene of rode lichten en rollende mist. De gruwelijke doodssequentie van Stripe lijkt op de slotscène in The Evil Dead (1981) op de best mogelijke manier. Al deze kleine details brengen de film met ongelooflijke flair tot leven.

Het niveau van chaos in Gremlins is glorieus. Je zou verwachten dat de film vanwege budgetbeperkingen kleinschaliger zou zijn, maar ze hebben er alles aan gedaan. De Gremlins die door het pittoreske stadje scheuren, tonen hun ondeugende persoonlijkheden en de creativiteit van de filmploeg. Ze verwoestten niet alleen de stad, ze hadden er ook plezier in.

Dante laat ons even genieten van de chaos die de gremlins veroorzaken in een plaatselijke bar en theater. De camera draait rond en laat ze zien hoe ze aan plafondventilatoren zwaaien, kaarten spelen, drankjes dichtgooien en allerlei andere gekke streken. Een van de beste scènes is wanneer ze, gekleed in kerstgewaad, voor de deur van mevrouw Deagle verschijnen en de griezelige, oude vleermuis via een trapliftstoel uit het raam van haar tweede verdieping lanceren. Ik rolde van het lachen.

Gremlins is een perfecte mix van luchtig jaren 80-avontuur, met een vleugje slapstick-bloed. Deze film had gemakkelijk een goedkope ramp kunnen zijn als hij slecht was uitgevoerd. In plaats daarvan werd het een klassieker met voor elk wat wils. Het moderne publiek probeert vaak te beslissen of een film leuk is Halloween (1978) is naar huidige maatstaven nog steeds angstaanjagend. Gremlins, aan de andere kant, was nooit angstaanjagend bedoeld. Het was bedoeld als een leuk avontuur, met uitstekende praktische effecten. Wat dat betreft houdt het absoluut stand.