Richard Stanley is op weg geweest om HP Lovecraft's aan te passen Kleur zonder ruimte aangezien hij een kind was in Zuid-Afrika toen zijn moeder, een fervent fan van de auteur, hem de macabere terreurverhalen voorlas.

“Tegen de tijd dat ik 13 jaar oud was, wilde ik me aanpassen Kleur zonder ruimte vooral omdat het een van de meest toegankelijke Lovecraft-verhalen is, ”vertelde hij iHorror in een recent interview. “Het was Lovecraft's favoriet en van al zijn materiaal is het het enige verhaal dat zich niet afspeelt in Antarctica of op een andere planeet. Het feit dat het om één gezin op een boerderij gaat, betekende dat ik, zelfs als kind dat met een Super 8-camera aan het rommelen was, me kon voorstellen dat ik het op de een of andere manier zou proberen aan te passen. "

Op 53-jarige leeftijd werden die kinderdromen werkelijkheid met een film met in de hoofdrol Nicolas CageJoely Richardson, Madeleine Arthur, Brendan Meyer en Julian Hilliard veranderden als familie voor altijd nadat een meteoriet met een gemuteerd buitenaards organisme in de voortuin van hun boerderij landde.

Maar zelfs als volwassene is het aanpassen van Lovecraft geen wandeling in het park. De auteur had vaak te maken met onbeschrijfelijke gruwelen, een plotapparaat dat perfect is om de verbeelding van de lezers te prikkelen, maar het bijna onmogelijk maakt om de verhalen op film te brengen. Door het onbeschrijfelijk angstaanjagende te beschrijven, wordt immers bijna altijd de inherente gruwel verminderd.

Zoals Stanley echter opmerkt, heeft de wetenschap Lovecraft sindsdien op veel manieren ingehaald Kleur zonder ruimte werd voor het eerst gepubliceerd in 1927.

"Lovecraft spreekt in zijn schrijven over niet-Euclidische meetkunde," legde de regisseur uit. “Ik herinner me dat toen ik op school zat, ik de uitdrukking" niet-Euclidische meetkunde "gebruikte en dat ik door de leraar op mijn papier werd genoteerd met een grote rode ring eromheen, die zei dat zoiets niet bestond. Nu in de 21e eeuw hebben we chaoswetenschap en fractale geometrie. In feite gebruiken we fractals om VFX te creëren in films zoals Kleur. Nu weten we dat niet-Euclidische meetkunde eigenlijk iets is. "

In feite was het de wetenschap die Stanley de visuele taal gaf die nodig was om de kleur te creëren die in de titel wordt genoemd en die Lovecraft alleen in analogie beschreef.

"We realiseren ons nu ook dat het menselijke visuele spectrum in wezen tussen ultraviolet en infrarood loopt", zei hij. “Als iets onze driedimensionale ruimte binnendringt, zou het tussen die twee moeten komen. Als je halverwege de twee markeert, krijg je magenta, de standaardkleur voor de film. "

Met zijn ideeën voor de visuele verhalen op zijn plaats, moest de regisseur een cast samenstellen die bereid was om de zware reis te ondernemen die Kleur zonder ruimte eiste van hen.

Nicolas Cage kwam al vroeg aan boord van het project. Als een levenslange fan van Lovecraft's verhalen, was hij opgewonden om deel uit te maken van een film met zoveel potentieel en was hij blij om zijn eigen draai te geven aan bepaalde elementen in het verhaal.

Ze speelden met het idee dat er een punt is waarop, als een jongvolwassene op de een of andere manier niet van zijn moeder en vader scheidt, ze voorbestemd zijn om hen te worden. Deze opname in de familie-eenheid krijgt in de film een ​​zeer letterlijke betekenis, maar Cage had zo zijn eigen manier om die thema's te benaderen.

"Nic baseerde delen hiervan min of meer op zijn eigen vader en er is ook, op een gekke manier in de tweede helft van de film, een element van zijn personage dat op Trump begint te lijken", zei de regisseur lachend. 'Dit idee om zijn eigen vader te worden, dit gekke personage te worden. Nic benadrukte bepaalde dingen en dacht dat er gebieden waren waar we het verder konden pushen. Het was niet zozeer een verrassing voor mij op de set als voor de producers toen we off-book gingen. "

Het idee werkte buitengewoon goed voor Cage, maar andere castleden waren niet zo zeker van hun rol, herinnert Stanley zich. Vooral Joely Richardson was een beetje moeilijk te verkopen.

"Een van de redenen waarom het moeilijk is om te casten, is omdat er niet zoiets bestaat als een happy end in een Lovecraft-film", zegt hij. “Er bestaat niet zoiets als een positieve boog in het Lovecraft-universum. We vonden het moeilijk om Joely's rol als de moeder, Theresa, te spelen vanwege de bijzonder wrede boog waaraan ze is blootgesteld. Joely was dapper om aan boord te komen, maar we moesten veel gesprekken voeren voordat ze deze taak op zich nam. "

Dan was er de centrale rol van Lavinia, de dochter van Cage en Richardson in de film, gespeeld door Madeleine Arthur. De actrice voegde zich pas drie dagen voordat de hoofdfotografie zou beginnen bij de cast, en de regisseur geeft toe dat hij het punt van wanhoop bereikte voordat Arthur aan boord kwam.

"Ik was zo ongeveer klaar om aan land te gaan en de eerste tiener die ik ontmoette te vragen of ze in deze nieuwe Nic Cage-film wilden spelen die op het punt stond te gaan filmen," zei hij.

Arthur ging de strijd aan met een toewijding die indruk maakte op de regisseur toen ze op de set arriveerde voor repetitie / kostuumaanpassing en vertrok onmiddellijk daarna om samen te werken met een paardentrainer om zich voor te bereiden op haar rijscènes in de film.

Dit gebeurde allemaal rechtstreeks vanaf het vliegveld voordat ze zelfs haar hotelkamer bezocht, let wel.

"We waren absoluut gezegend", zei de directeur over haar toewijding. "Ik denk dat Maddie voor mij bijna de beste prestatie in het werk was."

Kleur zonder ruimte gaat aanstaande vrijdag 24 januari 2020 naar de theaters. Bekijk de lokale theaters voor aanvangstijden en bekijk in de tussentijd de trailer hieronder!