De mensheid komt dichter bij haar ondergang Oorlog voor de planeet van de apen, de derde film in de Planet of the Apes herstart serie. De architecten van de vernietiging van de mensheid en de voortdurende opkomst van de apen naar wereldwijde dominantie, zijn de regisseur Matt Reeves en scenarioschrijver Merk bommenwerper, waarvan de samenwerking begon in 2014 Dageraad van de planeet van de Apes​ Voor Bomback en Reeves is de uitdaging en de opwinding om de prequel-serie te verbinden met de originele film uit 1968 niet gebaseerd op de kennis van wat er gaat gebeuren, maar eerder op het hoe en waarom.

In juni kreeg ik de kans om met Bomback te praten over hoe hij en Reeves het scenario hadden gemaakt Oorlog voor de planeet van de apen en hoe deze derde prequel-film past in de algemene Apes-mythologie.

DG: Mark, wat waren de belangrijkste beslissingen die jij en Matt namen voorafgaand aan het schrijven van dit scenario, in termen van de richting die je wilde inslaan met deze derde film?

MB: Voordat we gingen zitten om te schrijven, waren Matt en ik het er allebei over eens dat er niets van tafel was in termen van waar het verhaal naartoe kon gaan. We wisten natuurlijk dat wat het verhaal ook was, het zich op Caesar zou concentreren en hem idealiter op een pad zou brengen dat hem naar plaatsen brengt die we nog zouden verkennen, maar het zou ook zijn grotere traject voortzetten van per ongeluk revolutionair tot de leider van een geheel nieuwe beschaving. We zeggen vaak dat deze verhalen niet zozeer gaan over waar ze uiteindelijk naartoe gaan - we weten allemaal dat het heet Planeet van de Apes, Niet Planeet van de mens - maar hoe ze daar aankomen.

DG: Hoe is het conflict tussen apen en mensen geëvolueerd tussen het einde van de laatste film en het begin van deze film, en hoe zijn Caesar en de rest van de apen geëvolueerd?

MB: Nou, deze nieuwe film speelt zich twee jaar later af Dageraad, en we beginnen al snel te begrijpen dat de apen in de tussentijd verwikkeld zijn in een bijna constante staat van oorlogvoering. Ze moesten zich terugtrekken in het bos en een nieuw, clandestien huis voor zichzelf vestigen. De mensen tegen wie ze hebben gevochten, zijn relatief nieuwkomers in de wereld van onze film, nadat ze aan het einde van de laatste film werden gecontacteerd door het personage van Gary Oldman. Ze zijn veel minder onhandig dan de menselijke tegenstanders in Dageraad - dit zijn allemaal militair getrainde mannen en vrouwen die een soort van "doden of dood worden" -houding hebben ontwikkeld ten opzichte van de apen, die ze ondanks alle bewijzen van het tegendeel blijven beschouwen als wilde dieren. Onder leiding van The Colonel, aan wie deze soldaten een bijna cultische toewijding hebben, geloven ze dat ze een nobele missie hebben om de menselijke soort te redden. Dat soort vurigheid kan mensen in staat stellen allerlei soorten gruweldaden te begaan in de naam van te doen waarvan ze geloven dat het voor het grotere goed is.
In termen van de evolutie van de apen, moesten ze zich aanpassen aan het leven in oorlogstijd, zoals ik eerder al zei. Maar ze zijn er ook in geslaagd om als soort verder te evolueren. Je zult merken dat Caesar nog mondiger is geworden en dat spraak wat meer in de gebarentaal van de aapgemeenschap wordt gepeperd. Ze zijn ook blijven leren wat het betekent om ouders en echtgenoten en wapenbroeders te zijn; Ik denk dat je veel meer diepgang voelt in al hun interacties.

DG: Mark, toen ik de set bezocht in december 2015, onthulden de beelden van Caesar mij dat Caesar zijn menselijkheid had verloren. Vraag: Hoe zou je de staat van Caesars relatie met de mensheid in deze film beschrijven, zowel zijn eigen menselijkheid als het werkelijke menselijke ras?

MB: Caesars interne worsteling met zijn gevoelens voor de mensheid is een van de redenen die we voelden Oorlog was zo'n toepasselijke titel voor deze film - Caesar is erg in oorlog met zichzelf. Bedenk dat Caesar de enige aap is die oprechte liefde voor mensen heeft, vanwege zijn geschiedenis met personages als Will en Malcolm en Ellie in de vorige films. Wanneer de oorlog begint, staat Caesar echter al op het punt het geloof in het voortdurende vermogen van de mensheid tot fatsoen te verliezen. De soldaten zijn gewoon meedogenloos. En al snel gebeuren er gebeurtenissen die Caesar uiteindelijk naar een plek duwen waar hij voor eens en voor altijd breekt met de mensheid. Voor het eerst begint hij te begrijpen hoe echte haat voelt, en het is een angstaanjagende reis voor ons om te zien.

DG: Mark, terwijl Dawn of the Planet of the Apes een zeer ingesloten, korrelige film was, Oorlog voor de planeet van de apen is beschreven als een epische westerse film. Vraag: Hoe zou je de schaal en toon van deze film beschrijven, en wat waren de aantekeningen en thema's die je in dit verhaal wilde inbrengen?

MB: De schaal is zeker groter dan in de vorige films - veel epischer dan elke film waaraan ik ooit heb gewerkt, eigenlijk. Als Caesar voorbestemd is om de Mozes van zijn volk te worden, dan wisten we dat we moesten proberen om het vertellen van verhalen, de instellingen en de ideeën naar een meer mythische plek te duwen. De truc was om het tonaal verbonden te laten voelen met de laatste film, maar ook een meer ingrijpende, bijna bijbelse richting op te gaan. Wat betreft het thema, zoals ik al eerder zei, het centrale thema in deze film is de oorlog in ons allemaal, de onvermijdelijke strijd tussen de drang om te overleven en het behoud van het morele kompas.

DG: Mark, hoe zou je het personage van Woody Harrelson, de kolonel, zijn missie, zijn standpunt en wat voor obstakel voor Caesar in de film omschrijven?

MB: Zonder al te veel weg te geven, zal ik zeggen dat de kolonel in veel opzichten de perfecte folie voor Caesar is. Hij is ook iemand die heeft geworsteld met de kosten van oorlog, en die er uiteindelijk voor heeft gekozen zijn moraliteit op te geven om te voorkomen dat, naar hij gelooft, het uitsterven van zijn eigen soort zal zijn. Hij is geëvolueerd (of gedelegeerd) naar een plaats waar geen actie als onvergeeflijk wordt beschouwd als dit het voortbestaan ​​van de mensheid betekent. En Caesar vraagt ​​zich af of dat soort grimmige vastberadenheid echt nodig is om te overleven. Het komt erop neer dat er een beetje een "daar maar voor genade van God gaat Caesar" naar het karakter van de kolonel.

DG: Mark, wat vertegenwoordigt deze derde film in de prequel-serie, en wat onderscheidt deze film van de vorige twee films en alle andere Apes-films?

MB: Dat is echt een beetje moeilijk te beantwoorden zonder in spoilergebied te treden. Ik zal gewoon zeggen dat deze film een ​​zeer belangrijke stap markeert in de wereld van het origineel uit 1968 Planeet van de apen film. Wat het volgens mij onderscheidt, is de ambitie van het vertellen van verhalen, de nog meer ongelooflijke nuances van de uitvoeringen - en natuurlijk de schittering van het mo-cap-werk. De mensen bij Weta hebben zichzelf deze keer echt overtroffen. Het is behoorlijk verbazingwekkend.

DG: Wat was de grootste uitdaging die je tegenkwam bij het maken van deze film, het vertellen van dit verhaal?

MB: De grootste uitdaging was ervoor te zorgen dat deze film in alle opzichten een belangrijke stap voorwaarts betekent. Met het risico onbescheiden te klinken, hield ik echt van Dageraad, net als Matt. We waren ons terdege bewust van bepaalde dingen waarvan we wensten dat we die hadden kunnen verbeteren, maar over het algemeen is het gelukt op een manier die me erg trots maakt. Toen we het verhaal voor Oorlog gingen uitzoeken, waren Matt en ik het erover eens dat als we er niet helemaal zeker van waren dat dit een beter verhaal was dan een van de twee films die eraan voorafgingen, het niet de moeite waard was om te vertellen. De weg naar middelmatigheid is geplaveid met drie quels waarvan we dachten dat ze gewoon konden kusten, en dat wilden we graag vermijden. We waren vastbesloten om zo ambitieus mogelijk te zijn, om elk gek idee dat we hadden te vermaken en echt blut te gaan. Ik hoop dat het ons is gelukt.

DG: Mark, zoals Vreemd: Verbond vertegenwoordigde een grote sprong in de richting van Alien, in termen van de Vreemd prequel-serie, wat is de nabijheid tussen deze film en de film uit 1968, die in theorie de ultieme bestemming is?

MB: Ik durf niet te antwoorden dat de film zou bederven. Sorry!

DG: Mark, er is gezegd dat het einde van deze film zou functioneren als een bevredigend einde van de serie, als de beslissing werd genomen om niet meer films te maken. Vraag: Bent u het hiermee eens, en hebben u en Matt een ruw kader opgesteld voor meer films, en als u werd verteld dat de volgende film, de vierde film in de prequel-serie, in feite de laatste film was, hoe opgewonden , en voorbereid, zou jij de uitdaging aangaan om deze serie te beëindigen?

DG: Goh, ik wil niet terughoudend klinken, maar ik ben bang dat ik me niet helemaal op mijn gemak voel om dat te beantwoorden of zelfs maar te speculeren over wat de volgende film of films wel of niet zouden kunnen bereiken. Wat ik wil zeggen is dat het een ongelooflijk rijke en inspirerende wereld is, en ik heb het tot dusverre in de loop van deze films echt mogen ontdekken.