Verbind je met ons

Nieuws

[Interview] Scenarioschrijver Gary Dauberman - Annabelle: Creation

gepubliceerd

on

Annabelle: Creatie speelt zich ongeveer tien jaar vóór 2014 af Annabelle, wat maakt AnnabelleCreatie een prequel op een prequel. speelt zich af in 1957, Annabelle: Creatie onderzoekt de oorsprong van de vervloekte Annabelle-pop. De film vertelt het verhaal van een poppenmaker en zijn vrouw die een non en haar zes weeskinderen verwelkomen in hun boerderij in Californië. In mei kreeg ik de kans om te interviewen Annabelle: Creatie scenarioschrijver Gary Dauberman, wiens aankomende credits onder meer zijn IT, de speelfilmbewerking van de roman van Stephen King uit 1986, en De non, een spin-off van De Toveren.

DG: Hoe werd de beslissing genomen om een ​​prequel voor Annabelle te maken, en hoe bedacht je een verhaallijn voor deze tweede film?

GD: Het was een echte samenwerking tussen mij en de producenten. James [Wan] had een heel specifiek idee over de locatie en een paar van de personages waarvan hij dacht dat ze leuk zouden zijn om mee te spelen bij het maken van de tweede film. Zoals gewoonlijk had hij gelijk. En we wisten allemaal dat we ons wilden verdiepen in de oorsprong van de Annabelle-pop. Het voelde gewoon als een natuurlijke manier om in het verhaal te komen. Waar kwam ze vandaan? Wie heeft haar gemaakt? Hoe is het kwaad dat aan haar verbonden is ontstaan? Toen we die antwoorden eenmaal hadden, begon ik een basisstructuur uit te werken waar we allemaal naar konden kijken. En van daaruit begon ik het script te schrijven. Het kwam allemaal vrij snel samen.

DG: Hoe valt Annabelle's geest aan in deze film, en hoe zou je het uiterlijk van de pop in de film beschrijven?

GD: De entiteit die aan de pop is bevestigd, gebruikt vele vormen om degenen aan te vallen die ongelukkig genoeg zijn om de aandacht te trekken. Ik zie de Annabelle-pop als de ceremoniemeester van de chaos die ze om haar heen veroorzaakt. Dit kwaad dat aan haar gehecht is, wil een ziel en is vastbesloten om te krijgen wat het wil en gebruikt deze aanvallen als een manier om zijn doel te bereiken.

DG: Hoe zou je de dynamiek beschrijven die bestaat in het verhaal tussen de poppenmaker en zijn vrouw, de non en de meisjes, en Annabelle?

GD: Aan het begin van onze film vertegenwoordigt de Annabelle-pop een toekomst voor de poppenmaker en zijn vrouw en jonge dochter. Maar als we ze vele jaren later inhalen, zien we dat deze pop nu een verschrikkelijk verleden vertegenwoordigt dat hij en zijn vrouw hebben geprobeerd te vergeten. En dat hebben ze gedaan. Of ze hebben er tenminste op hun eigen rustige manier mee leren leven. Zozeer zelfs dat ze hun huis openstellen voor mensen in nood. Maar zoals dat oude gezegde luidt: 'Geen goede daad blijft ongestraft' en de Mullins - en degenen die ze opnemen - worden aan het einde van de film zeker door de wringer gehaald.

DG: Hoe zou je de “creatie” van Annabelle, Annabelle's ware oorsprong, omschrijven?

GD: Oh man. Ik geef hier liever niet te veel details, maar haar creatie komt voort uit een daad van wanhoop. Vaak neigt wanhoop ertoe de rede te vertroebelen en dat is iets waar we in de film groot voordeel uit halen.

DG: In welke periode speelt deze film zich af, en hoe beïnvloedt deze periode de personages en het verhaal?

GD: Het verhaal speelt zich af eind jaren vijftig. Het was een periode waarin veel weeshuizen van de katholieke kerk werden gesloten en de meerderheid van de weeskinderen in pleeggezinnen werd geplaatst. Dit werd een van de uitgangspunten voor het verhaal. We komen erbij met zuster Charlotte die wanhopig de weeskinderen onder haar hoede wil houden. Dus met de hulp van pater Massey vindt ze de Mullins – een stel dat nog steeds aan het bijkomen is van de dood van hun jonge dochter, vele jaren eerder.

DG: Hoe zou je de rol en aanwezigheid van zuster Charlotte in de film omschrijven?

GD: Zuster Charlotte is de moederfiguur van de film en ze begrijpt dat de weeskinderen in hun tijd samen als zussen zijn. Ze zijn misschien geen bloed, maar het enige wat ze hebben is elkaar. En in plaats van te zien dat de meisjes uit elkaar gingen, werkte ze hard om een ​​huis voor ze allemaal te vinden, en zo komen ze terecht bij de Mullins Farmhouse. Het is opnieuw een wanhoopsdaad, die haar en de meisjes uiteindelijk in gevaar brengt.

DG: Waarin onderscheidt deze film zich volgens jou Annabelle en Goochelend films, en wat denk je dat het publiek het meest boeiend en beangstigend vindt aan deze film?

GD: Nou, kijk, we zijn binnen De Toveren universum, dus we werken er hard aan om trouw te blijven aan de hoge kwaliteit die James in de eerste en tweede klasse heeft neergezet Goochelend. Geen gemakkelijke prestatie, maar ik denk dat David de gelegenheid ruimschoots heeft benut. De desolate setting van de boerderij met zijn stofkomachtige landschap geeft deze film een ​​heel cool en klassiek gevoel en het stelde ons echt in staat om zo fantasierijk te zijn als we wilden met de angsten. Ik bedoel, natuurlijk, ga je gang en schreeuw om hulp, maar wie gaat je hier helemaal horen? Dus in deze – in tegenstelling tot de eerste Annabelle – we konden groter, brutaler en wilder worden met de angsten.

DG: Wat bracht David F. Sandberg naar deze film die je verraste, wat uniek is ten opzichte van andere regisseurs die mogelijk zijn ingehuurd om deze film te regisseren?

GD: Ik was al fan van David voordat hij in de film verscheen. Ik heb zoveel geleerd over het maken van films, alleen al door een vroege volger van zijn korte films te zijn, en ik wist dat deze man al waanzinnig veel talent had. Toen hij aan boord kwam, kan ik je niet vertellen hoe opgewonden ik was en hij overtrof mijn verwachtingen. Hij maakt alles gewoon beter, weet je? "Hé David, hoe zit het met deze angst?" "Dat is cool, maar wat als je dit ermee doet?" “Eh, ja. Dat is veel beter. Laten we daarmee doorgaan.” Maar ik weet niet of dat verrassend was, gezien wat ik wist van zijn talent. Toch zeker inspirerend. Misschien wel het meest verrassende was de hoeveelheid Coke Zeroes die die kerel drinkt.

DG: Zie je ruimte voor meer? Annabelle films, nog een Annabelle prequel of misschien een vervolg, en wat is het verband tussen je aankomende film De non en Annabelle filmpjes?

GD: Ik denk dat deze film tegen het einde ervan zal bewijzen dat er meer in het Annabelle-verhaal zit dat verteld moet worden. Ik bedoel, alleen al het feit dat ze een pop is, maakt dat mogelijk. Hoeveel kinderen hebben dezelfde pop? Visueel bedoel ik. Dezelfde verpakking, hetzelfde haar, dezelfde ogen, hetzelfde wat dan ook. Maar het is uniek voor hen, toch? Dezelfde pop, maar elk kind creëert een ander achtergrondverhaal, een andere geschiedenis, een ander verhaal waardoor hun pop helemaal eigen wordt, ook al lijkt deze misschien op een miljoen anderen. Voor Annabelle is het precies het tegenovergestelde. Ze blijft dezelfde, maar de mensen die ze tegenkomt hebben allemaal verschillende verhalen en verschillende angsten en ze gaat die voor haar eigen doeleinden gebruiken totdat je – veel te laat – ontdekt dat zij niet het speeltje is… jij wel. En ze speelt jou.

Annabelle: Creatie arriveert op 11 augustus in de bioscoop.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen