Relikwie is een van die langzaam brandende horrorfilms die onder je huid glijdt en hem zo subtiel laat kruipen dat je in eerste instantie niet eens merkt dat het gebeurt.

Geschreven en geregisseerd door Natalie Erika James, de filmsterren Robyn Nevin (The Matrix Revolutions), Emily Mortimer (De Newsroom), en Bella Heathcote (Trots en Vooroordeel en Zombies) als drie generaties vrouwen die getroffen zijn door de mentale achteruitgang van de matriarch van het gezin als ze afglijdt naar dementie. De film is zowel hartverscheurend als angstaanjagend omdat hun omgeving een weerspiegeling is van die instorting.

iHorror had de geweldige kans om gisteren met alle vier deze vrouwen te gaan zitten voor een speciaal rondetafelgesprek, en ze stelden niet teleur toen ze ons meenamen achter de schermen van de film en spraken over wat het voor hen betekende om dit specifieke verhaal naar voren te brengen. leven.

Opmerking van de auteur: dingen onder deze regel krijgen een beetje spoiler-y. Het is bijna onmogelijk om deze film en zijn thema's te bespreken zonder dit te doen. Je bent gewaarschuwd.

'Weet je, angst is zowel een fysieke als een emotionele reactie,' begon James. “Angst naar buiten kunnen brengen en over interessante thema's kunnen praten, maar toch via een boeiende rit is waarschijnlijk de kracht van horror en waarom mensen er verbinding mee maken. Bella en ik hebben gesproken over hoe het een soort veilige ruimte is om emoties echt sterk te voelen. Er komt een einde aan een horrorfilm. Het is het dichtst bij de dood zonder dood te gaan. Bang zijn, dat gevecht of vlucht voelen. Niet anders dan een rit in een achtbaan. "

"Wetende dat het een fictie is, is het een amusement", beaamde Nevin, die grootmoeder Edna speelt in de film en die toegeeft dat ze niet iemand is die naar enge films kijkt. 'Er is een begin en er is een einde en jullie gaan allemaal uit en daarna zullen er kopjes thee of cognac zijn of… whisky's, Emily, daarna. Dus ik begrijp helemaal hoe het op die manier werkt. Het gevoel doodsbang te zijn, maar wetende dat je veilig bent om doodsbang te zijn. "

"Er zijn prachtige drama's geweest over de ziekte van Alzheimer en de dood en dergelijke," voegde Mortimer eraan toe. “Het horrorgenre kan de intensiteit van het onderwerp enigszins verzachten op een manier die het draaglijker maakt, maar het vermindert de intensiteit van de gevoelens niet. Het is zo gaaf. U kunt uw cake hebben en opeten. Je kunt deze film hebben die wordt afgespeeld in drive-in theaters in heel Amerika en mensen zullen bang en opgewonden raken, maar tegelijkertijd is het een verhaal over iets heel diepgaands. Het is zo gaaf."

Dat is in zekere zin de reden waarom al deze geweldige actrices zich aangetrokken voelden tot hun rollen in de film. James had een ongelooflijk verhaal bedacht dat gehuld was in angst en dat groeide uit een echte plaats toen ze te maken had gehad met de uitgebreide strijd van haar eigen grootmoeder tegen de ziekte van Alzheimer.

Edna (Robyn Nevin), Kay (Emily Mortimer) en Sam (Bella Heathcote) als drie generaties vrouwen die in Relikwie van Natalie Erika James.

Voor Heathcote was het echter ook de eerlijkheid in de relaties tussen grootmoeder, moeder en dochter die haar verlangen om mee te doen aan de film voedde.

"Ik vond het geweldig dat elk van de drie vrouwen een soort gelijke status had en dat elk van de personages iets te bieden had en ze waren erg goed geschreven en ze hadden gecompliceerde relaties," legde ze uit. 'Ze waren rommelig. Ik hield gewoon van het contrast tussen alle relaties. Ik vond het echt ongelooflijk om het publiek te vertrouwen dat je een vrouwelijk personage nog steeds leuk kunt vinden, zelfs als ze ingewikkeld is of als ze niet met haar moeder overweg kan. "

Die relaties resoneerden ook met de jongere actrice die sprak over de dood van haar moeder. De emotionele tol voor een kind dat zich realiseert dat hun ouder hen niet langer herkent, was op zijn zachtst gezegd hartverscheurend, en ook Mortimer herhaalde dat.

"Ik had ook een soortgelijke ervaring toen mijn vader stierf", zei Mortimer. “Die ervaring hebben van die persoon die nooit niet met liefde en aanbidding naar je heeft gekeken, die plotseling naar je kijkt alsof ze niet weten wie je bent. Dat is enger dan alles wat je ooit in een horrorfilm hebt gezien. Dat is eigenlijk het engste dat ik ooit heb meegemaakt. Het feit dat Natalie erin is geslaagd dat gevoel te bottelen en het weer te geven in een echt spannende en vermakelijke en wilde horrorfilm, is een enorme prestatie. "

"Het was anders voor mij, want ik was eigenlijk degene die dit trieste proces doormaakte en ik heb het duidelijk niet," voegde Nevin eraan toe. "Mijn ervaring met mijn relaties met mijn moeder en mijn dochter was van bijzondere betekenis voor mij en ze waren nuttig omdat ze gewoon in me. Ze maken gewoon deel uit van wie ik ben en wat ik eigenlijk gebruik als actrice. Ik heb altijd, altijd mijn eigen persoonlijke innerlijke bron van geheugen en emotie gebruikt. "

De uitdagingen van Relikwie waren echter niet alleen emotioneel. Elk van de vrouwen die bij de film betrokken waren, moest hun eigen heuvel beklimmen terwijl ze zich voorbereidden op de rollen die ze zouden spelen.

Natalie Erika James op de set van Relikwie

Voor James betekende dat dat ze tussenbeide moest komen om haar eerste speelfilm te besturen. Het was een hele uitdaging om toezicht te houden op elke stap van het proces, maar ze deed het stap voor stap.

In een bepaald deel van de film raakt Heathcote's personage, Sam, bijvoorbeeld gevangen in een labyrintisch, buitenaards deel van het huis. James en haar productieontwerper hadden een ongelooflijk decorstuk voor de film ontworpen, maar ontdekten dat ze bijna 40 procent boven het budget lagen.

"Dus hier neem ik een rode pen voor onze ontwerpen," zei de regisseur lachend, "terwijl ik probeer uit te vinden hoe we alle beats kunnen raken, maar binnen een veel kleinere ruimte dan we aanvankelijk hadden verwacht."

Die labyrintsequentie bleek bijzonder moeilijk voor Heathcote.

"We schoten hem tegen het einde van de shoot en het was de eerste keer dat ik het gevoel had dat ik er echt alleen in zat", zei ze. “Tot dat moment denk ik dat ik verwend was met het feit dat Emily en Robyn bij me waren en me gewoon echt vastgehouden voelde en plotseling zat ik er alleen in. Een beetje rondrennen. Op de laatste dag voelde ik me zeker een beetje fragiel. "

Zelfs met bovennatuurlijke krachten, mysterieuze labyrinten achter muren en transformaties die Nevin in protheses brachten die ze lachend 'onuitsprekelijk ongemakkelijk en ellendig' noemde, Relikwie is nog steeds geworteld in de zeer reële ervaring van degenen die door de ziekte van Alzheimer gaan, evenals degenen die in de positie verkeren om voor hen te zorgen.

Het is een uitdaging die ik in mijn eigen familie meerdere keren heb meegemaakt en daardoor was er een moment in het bijzonder dat me opviel.

Aan het einde van de film, terwijl de rust weer over het huis heerst, merkt Sam een ​​vlek op de rug van haar moeder op, een metafysische vlek, net zoals haar grootmoeder manifesteerde toen de dementie het overnam. Het is een onderbuikgevoel voor iedereen die heeft gezien dat zijn familie getroffen is door dementie. Die angst ... degene die zegt dat dit kan gebeuren met iemand anders van wie je houdt ... het kan aan jou worden doorgegeven.

Toen ik James vroeg om erover te praten, zag ik hetzelfde soort ongemak dat ik zelf voel als ik erover nadenk.

"Elke keer dat je gedwongen wordt om de sterfelijkheid van je grootouders onder ogen te zien, zet het je onvermijdelijk aan het denken over de sterfelijkheid van je ouders en bij uitbreiding die van jezelf", zei ze. “Het is nogal angstaanjagend op meerdere niveaus. Voor mijzelf was het de moeder van mijn moeder die de ziekte van Alzheimer had en mijn moeder is in de 60 en heel gezond, maar je hebt ook momenten van vergeetachtigheid die ook naar boven komen. Het is beangstigend. Ze loopt ook twee of drie uur per dag en dat wordt specifiek in het script ingevoerd. Het potentieel voor haar om later in haar leven rond te dwalen. Het maakt me gewoon een beetje bang, en ik denk dat dat het is. Ik wilde de film verlaten met een opmerking over de cyclische aard ervan. Het houdt niet op bij slechts één generatie. "

Het moment speelde zich prachtig af als een van de meest verontrustende in de film. Het is er zeker een die ik niet snel zal vergeten.

Relikwie is vandaag te huur op streamingplatforms en On Demand. Bekijk de trailer hieronder en mis deze ongelooflijke film niet.