Verbind je met ons

Nieuws

[Interview] iHorror praat met regisseurs Jonathan Milott en Cary Murnion over 'Becky'

gepubliceerd

on

Een meedogenloze horror-thriller voor thuisinvasie met Kevin James als een neo-nazi-sekteleider die vecht tegen een 13-jarige? Lijkt perfect in de lijn voor Jonathan Milott en Cary Murnion, de regisseurs achter zulke off-the-wall genrefilms als cooties en Bushwick. Zoals je kon zien aan Timothy Rawles 'recensie van Becky we zijn fans van deze genrebrekende horrorfilm met een geweldige cast. Ik had het geluk om met de regisseurs te praten en de productie te bespreken.

Jacob Davison: Dus, om te beginnen, hebben jullie allebei samen gewerkt aan het regisseren van een aantal films. Hoe heb je elkaar ontmoet, hoe ben je bij elkaar gekomen?

Jonathan Milott + Cary Murnion: Ja, we hebben elkaar op school ontmoet. We gingen samen naar de Carson School of Design. We begonnen met design en animatie en begonnen samen een bedrijf. In onze vrije tijd deden we veel experimenten en verkenden we zoveel mogelijk leuke en leuke dingen zonder betaald te worden. Dat bracht ons ertoe om enkele korte films te regisseren en dat bracht ons in South By Southwest, wat vervolgens leidde tot het regisseren van speelfilms.

JD: Hoe ben je betrokken geraakt bij Becky?

JM+CM: Becky is eigenlijk naar ons gebracht door onze managers en agenten. Ze hadden een script en we reageerden echt op het script, maar we hadden er een significant standpunt over. Dat bracht enkele veranderingen met zich mee. Dus toen we het aan de producers gooiden, kwamen we bij hen met het idee dat we van het uitgangspunt hielden, maar we hadden een aantal ideeën waardoor het echt aan dat uitgangspunt zou voldoen. We gooiden dat en ze waren het met ons eens en dat gaf ons de tijd om met een aantal andere schrijvers Ruckus [Skye] en Lane [Skye] samen te werken om het script en de film echt te krijgen waar we dachten dat het zijn volledige potentieel was. Van daaruit hebben we gecast en het gefinancierd, en hier zijn we dan.

Afbeelding via IMDB

JD: Wat was volgens u het belangrijkste dat u naar het project trok?

JM+CM: Ik denk voor ons dat echt unieke idee van een 13-jarig meisje in een wraakfilm. Dat hadden we nog nooit eerder gezien. Een van de manieren waarop we de film hebben beschreven, was zeer gewelddadig Alleen thuis. Ik vind dat een leuke manier om snel een overzicht te geven. Maar als je erover nadenkt, zijn er niet al te veel van dit soort films, er zijn veel wraakfilms. Er zijn er nogal wat Alleen thuis zoals films of thrillers over thuisinvasie, maar niets zoals dit. Voor ons was het om al die ongelijksoortige elementen uit al die andere geweldige films waar we van houden te nemen en ze te combineren tot deze ene echt intense, gewelddadige wraakthriller die ons erg aansprak.

JD: Over het geweld. Daar wilde ik over praten, want ik was echt onder de indruk! Zoals, de gore FX was echt uitstekend. Ik was onder de indruk dat het merendeel praktisch leek. Kun je daarover praten?

JM+CM: Dat is iets waar we altijd van hebben gehouden met genrefilms, wat dit soort films is. De echte, viscerale, tastbare, bloedige (gelach) gruwelijke FX. Een van onze favoriete filmmakers [Quentin] Tarantino doet het zo goed. Het voegt gewoon een niveau van echtheid toe dat alleen nodig is in dit soort genre. Je moet het geloven. Je kunt niet zomaar overal nep CG-bloed laten spuiten. Je moet het gevoel krijgen dat het bloed dat uit de hand van de persoon komt, het doet en vervolgens op zijn gezicht sproeit. Er is op dit moment gewoon iets met het niveau van CG. Ik kijk graag naar enkele van de Star Wars-films, de Marvel-films, de kwaliteit van de CG die ze op dat niveau kunnen doen is echt, echt indrukwekkend, ontzagwekkend en hopelijk iets waarmee ze zullen gaan spelen. Maar ik denk dat het met een film als deze gewoon zoveel intenser aanvoelt als je dat op de set kleverige, kleverige (gelach) bloed in je ogen voelt.

JD: Over gesproken, ik kromp ineen tijdens 'the eye'-scène. Dat was een goeie!

JM+CM: Dank u!

JD: Ik wilde even praten over de casting. De twee hoofdrolspelers zijn Joel McHale en Kevin James die vooral bekend staan ​​om hun komische werk. Hoe raakten ze gehecht en hoe was het om met hen samen te werken in zo'n ander soort rol?

JM+CM: Het was iets dat we vanaf het begin wilden doen met het casten van beide personages. We weten dat we een cultleider in het James-personage wilden hebben die charismatisch en intellectueel was en iemand met wie je bijna een biertje zou gaan drinken. Iemand die vriendelijk lijkt en je zou gewoon geloven wat hij zei. Als de film begint, moet hij dit huis binnenkomen en zich een weg banen. Dat wilden we in het begin. We wilden iemand waarvan je kon geloven dat hij veel mensen leidt en veel mensen manipuleert. Maar niet hij keerzijde, we wilden schokkend zijn toen hij begon met zijn narcistische, hatelijke ideologische pitch die je gewoon verbaast. Ik denk dat als ik uit een vriendelijk gezicht als Kevin James kom, het des te schokkender en des te vreemder is. Het draait de kijker echt op zijn hoofd, en hetzelfde geldt voor Joel's personage. Hij speelt de vader, en een groot deel van de tijd heeft Joel McHale personages gespeeld die erg ironisch zijn en bijna altijd naar de grap grijpen, op een bepaalde manier sarcastisch. Dus je laat hem deze persoon spelen die oprecht is, die een soort gebrekkige vader is, gewoon zijn best doet met zijn tienermeisje. We dachten gewoon dat het interessant was om hun typische rollen te ondermijnen en ik zou zeggen dat het zijn vruchten afwerpt.

Afbeelding via IMDB

JD: Ik ga akkoord! Het was nogal een schok. Over de titelrol van Becky, hoe raakte Lulu Wilson erbij betrokken en hoe was het om met haar samen te werken voor dit soort rollen?

JM+CM: We volgden Lulu al een tijdje en vanaf het moment dat we dit script kregen, wisten we dat zij het moest zijn! Ze is op dit moment slechts een van de meest getalenteerde jonge acteurs die er zijn. Van Ouija helemaal naar Scherpe voorwerpen. Ze heeft ons gewoon verbaasd omdat er veel goede kinderacteurs zijn, maar acteurs op haar leeftijd die echt dat emotionele bereik kunnen krijgen. Of het nu bang, doodsbang of boos is, je weet dat ze het gewoon allemaal zou kunnen doen. En dat zagen we eerder in een deel van haar werk. Zij was zo ongeveer degene die we vanaf het begin wilden hebben en ze was binnen. Ze hield van het script vanaf het begin, dus we hadden geluk dat ze erbij betrokken was. Toen we met haar op de set kwamen, was het zelfs beter dan we ons konden voorstellen. Letterlijk, de eerste dag van de opnames en waarschijnlijk de tweede opname die we met haar maakten, moest ze een reactie geven op een geliefde die werd aangevallen en een hartstochtelijke schreeuw lieten horen! Dat is waar je een geweldige acteur zou kunnen onderscheiden van een middelmatige. Iemand die echt kon schreeuwen en echt een set kon uitschakelen in termen van iedereen die haar geschokt en verrast aankeek. Met de hoeveelheid intensiteit die ze eraan heeft gebracht, vooral op die leeftijd, draai je je dan om en word je een gelukkig kind zodra de camera stopt met rollen. Maar ze zette die dag gewoon meteen de toon en ik denk dat iedereen wist dat ze het meende.

JD: Akkoord! Ik zag de film net op mijn laptop en die schreeuw schokte me. Ik weet zeker dat als ik het in theaters had gezien, het me zou hebben weggeblazen. En wat betreft het titelpersonage, hoe zou je Becky omschrijven?

JM+CM: Nou, ik denk dat Becky een rebelse jonge tiener is zoals de meeste 13-jarige meisjes, weet je, er is een beetje zichzelf vinden. We bekijken dit als een coming of age-film. En ik denk dat dat een belangrijk onderdeel ervan is, dat ze wat verlies lijdt, dat ze te maken heeft met opgroeien, voor ons was dat een belangrijk onderdeel van de climax van de film: wat er vandaag met de wereld gebeurde toen hun leiders, hun ouders en de wereld laat ze gewoon zien  bepaalde manier om moreel en ethisch te zijn en we verwachten van onze kinderen dat ze op een bepaalde manier opgroeien. Maar ze groeien op in een wereld die misschien niet zo moreel en ethisch zuiver is als toen we opgroeiden. Ik denk dat dat iets is dat we wilden verkennen, dat de wereld waarin ze leeft de wereld dicteert waarin ze uiteindelijk terechtkomt en ik denk dat dat hopelijk is  beetje verrassend en dat zal je een beetje aan het denken zetten.

Becky is On Demand en Digital en bij geselecteerde drive-ins op 5 juni 2020

 

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen