Maak de luiken vast en zet uw huizen schrap, want Kruipen verschijnt dinsdag 15 oktober op Blu-ray / dvd / homevideo! De survival horror home invasion-film was een persoonlijke favoriet van mij dit jaar, dus het is geweldig om het eindelijk opnieuw te bekijken.

Het wordt ook geleverd met een aantal geweldige bonusfuncties, met name een making-of-video van 45 minuten die ingaat op de details van hoe de stunts en watereffecten tussen vele andere prestaties werden uitgevoerd.

Interessant genoeg bevat het ook een ongebruikte alternatieve opening voor Kruipen in bewegende komische vorm, een soort proloog die een familie laat zien die probeert te ontsnappen aan de orkaan ... en enkele alligators tegenkomt, evenals enkele functies op de gator VFX, en een rol van de gedenkwaardige gatoraanvallen.

Ik had het geluk om met regisseur Alexandre Aja te praten Kruipen en wat het project inhield.

Jacob Davison: Hoe ben je bij CRAWL terechtgekomen?

Alexandre Aja: Ik keek naar mijn vorige twee films Hoorns en Het 9e leven van Louis Drax en ze bevonden zich meer op de grens van het genre.

Hoorns was meer een fantasiefabel. Terwijl Het 9e leven van Louis Drax was meer een drama met een horrorelement erin. Maar ik bleef maar doorgaan en ik ben een grote fan en ik vind het heerlijk om bang te zijn in de bioscoop.

Ik zag geweldige films zoals Don't Breathe en ik dacht: “Ik zou graag een manier vinden om terug te gaan naar Hoge spanning. Terug gaan naar The Hills Have Eyes. Om terug te gaan naar dat soort spanning, een heel eenvoudig verhaal.

Ik las scripts, las boeken en op een dag vlak voor het weekend kreeg ik dat script van de Rassmussen Brothers, Kruipen. Ik las de logline en de logline was zo eenvoudig. Weet je, er is een jonge vrouw die haar vader moet redden tijdens een orkaan van categorie 5 in een overstroomd gebied vol alligators.

Voor mij was dat gewoon alles wat ik zocht.

Het was een voor de hand liggend concept. Heel eenvoudig en een geweldige manier om de film te maken waarnaar ik op zoek was. In dezelfde tijd bleef ik aan het verhaal denken en las ik het script en het was niet helemaal wat ik wilde doen. Het was veel meer ingesloten.

Alles vond plaats in de kruipruimte. Ik sprak met de schrijvers en met de producer die me het script stuurde, Craig Flores.

Samen hebben we besloten om het eens te proberen om het groter te maken. We hebben er meer een overlevingsverhaal van gemaakt in een orkaan met een tikkende klok van het water dat van de kelder naar het dak komt.

Met het huisinvasie-idee dat het ouderlijk huis wordt vernietigd door de elementen die binnenkomen, ook de alligators die binnenkomen.

Dat soort escalatie komt binnen en creëert een pure overlevingsspanning die het publiek op het puntje van hun stoel houdt. Dat zal dat leuke element creëren van een gespannen vorm van begin tot eind. Dat was echt het begin van het avontuur.

JD: Leuk. En hoe raakte Sam Raimi erbij betrokken?

AA: We waren dol op het script.

Na een tijdje, Craig Flores en ik als producer van de film. We hadden iemand nodig die ons zou komen helpen, want de film werd ambitieuzer, groter, duurder. Sam was de eerste persoon aan wie we konden denken omdat ik… weet je, ik had het potentieel om met hem samen te werken als producer toen ik mijn eerste Engelstalige film maakte.

En ik moest kiezen tussen doen The Hills Have Eyes of doen The Messengers die Sam Raimi produceerde. En voor mij was het een erg moeilijke keuze omdat Wes Craven en Sam Raimi mijn twee goden waren die opgroeiden en filmmaker werden.

Dus ik zei nee tegen Sam Raimi en ik hoopte dat we op een dag zouden kunnen samenwerken.

Ik heb geprobeerd met Kruipen en hij verbond zich met het script. Ik herinnerde me dat we 15 jaar geleden moesten samenwerken en ik denk dat het een geweldige match was.

Sam is een van de producers waarvan je droomt als filmmaker. Hij is iemand die echt het verschil weet te maken in de montagekamer tijdens de opnames.

Maar hij is hier om vooral uw visie te begrijpen en u te helpen uw visie te verdedigen met de studio. Het is heel belangrijk om iemand te hebben die niet probeert om deze hele film voor je te maken, maar ook begrijpt wat voor soort film je probeert te maken, en om eraan te helpen.

JD: Als je bedenkt dat je met overstromingen werkte, geconstrueerde sets, hoe was die omgeving dan om in te werken?

AA: Het was vrij duidelijk dat we niet konden fotograferen in Florida en dat we niet op een echte locatie konden fotograferen vanwege, weet je: als je een echte orkaan fotografeert, moet je de bomen buigen, je hebt de lage lucht nodig, het soort van alle regen de hele tijd.

Water komt omhoog. Omdat we alles op het podium gingen bouwen, moesten we een plek ter wereld vinden met het grootste type magazijn.

We hadden geen soundstage nodig vanwege de windmachine en de regen. Sommigen waren vanaf het begin genaaid! Als een film zonder geluid. We keken en we vonden een gigantisch magazijn in Belgrado, Servië. Direct aan de rivier, midden in de stad en we besloten om daar alle zeven tanks te bouwen.

We hadden een gigantische tank die voor de buitenkant was, maar nog steeds binnen om overal met alle blauwe schermen te spelen.

Dat was 80 meter en 60 meter het was als een gigantische, enorme tank die tot drie meter gevuld was met water en het was spectaculair.

Elk deel van het huis. De kruipruimte natuurlijk, het nest, de begane grond, de tweede verdieping, het dak, de bodem van het meer.

Alles is op verschillende tanks gebouwd. We hebben het grootste deel van onze tijd in de pre-productie besteed aan het omgaan met hoeveel water, hoe het water te filteren, hoe het water te pompen. Allemaal om het water van de ene tank naar de andere te gebruiken.

Alles om de set in dezelfde tank te veranderen zonder alles te verliezen. Het was gewoon (lacht) een heel, heel moeilijke uitdaging.

Maar uiteindelijk is alleen de ervaring van belang. Ik ben blij met de Blu-ray-release dat mensen daadwerkelijk een kijkje achter de schermen van deze film kunnen nemen. Omdat ik denk dat niemand zich kon voorstellen hoe moeilijk, hoe uitdagend het was.

JD: Ik stelde deze vraag aan Sam Raimi en Craig Flores, dus ik was benieuwd naar je antwoord. Wat denk je dat enger is: orkanen of alligators?

AA: Weet je, ik denk dat de hele film een ​​thuisinvasiefilm is. Enkele van de orkanen zijn enkele van de engste elementen aller tijden. Het komt elk jaar meer en meer en het zal niet beter worden. Het is gewoon wreed.

We waren aan het fotograferen en zelfs als we de beste mensen hadden en als we de beste technieken hadden… het kan water niet schelen. Water vernietigt. Water breekt gewoon muren. Water breekt sets.

In de film vochten we met ons met water. En water was erg moeilijk bij ons. Ik denk dat orkanen op de een of andere manier veel angstaanjagender zijn dan alligators.

Maar alligators zijn een zeer ongebruikte groep roofdieren. Dat is ook de reden dat ik ze niet te groot wilde maken of met een agenda van wraak of zoiets, want zoals ze zijn, zijn die vriendelijke buren in het echte leven miljoenen jaren oud.

Gewoon een perfect soort moordmachines. Hun dodenrol is een van de meest gruwelijke manieren om hun prooi te grijpen. Je vernederen en in stukken hakken, het feit dat ze je stalken. Achter wat bomen te wachten tot je gaat rotten zodat je meer smaak hebt. De hele zaak is erg interessant. Ik geloof dat ze op de een of andere manier interessanter zijn dan haaien.

JD: Grappig genoeg kozen Sam en Craig allebei voor alligators.

AA: Ja! Weet je, ik kan me voorstellen dat ze niet zo vaak in het water waren als ik. (gelach.) Dat is de reden.