Interview met de bekroonde Weta VFX-directeur/textuursupervisor Gino Acevedo

 

Ryan T.Cusick: Hoi Gino, hoe gaat het?

Gino Acevedo: Het gaat goed, hoe gaat het met jou?

PSTN: Goed Goed. Bedankt dat je mijn telefoontje hebt aangenomen. Ik zag dat je cv er bij stond Een nachtmerrie op Elm Street, deel 5.

GA: Ja.

PSTN: Dat is geweldig! Vroeger.

GA: Ik ging aan de slag met Dave Miller, Dave deed de originele.

PSTN: Heb je aan de make-up van Englund voor die film gewerkt?

GA: Daarop is het ontworpen door Dave. Ik hielp hem met het aanbrengen en schilderde de apparaten. Er waren nog enkele andere personages die we ook hadden gespeeld. Het belangrijkste was de make-up van Robert, maar ook de Freddy-baby.

PSTN: Ja dat klopt. Freddy Baby!!

GA: Het was hysterisch [Lacht] Dat waren de dagen...dat waren de dagen! Het is grappig omdat ik Robert [Englund] nog niet zo lang geleden zag. Ik was in Pasadena in Monsterpalooza, ben jij daar geweest?

PSTN: Monsterpalooza was geweldig, ik was erbij!

GA: Akkoord! Het was gewoon geweldig. Ik had geprobeerd daar naar toe te gaan sinds het uitkwam en ik kon nooit wegkomen, maar uiteindelijk ging ik naar buiten. Ik ging daar echt heen voor een soort reünie, omdat ik oorspronkelijk uit Phoenix, Arizona kom, en daar begon met een Halloween-bedrijf genaamd Imagineering. Larry had vampierbloed en die plastic boze tanden uitgevonden, en zo ben ik begonnen. Ik begon met hem toen ik achttien was met het ontwerpen en maken van Halloween-maskers. Dus het was een reünie voor Larry en zo, we kwamen allemaal samen in Monsterpalooza. Maar hoe dan ook, ik zag Robert daar, en ik had hem niet gezien. God, het was zo'n vijfentwintig of dertig jaar geleden, en we hadden een leuk gesprek.

PSTN: Ja, hij was daar de populairste gast.

GA: Ja, de rij om zijn handtekening te krijgen was gewoon krankzinnig.

PSTN: Eén van de dagen werden mensen stand-by gezet voor de volgende dag..behoorlijk gek!

GA: Ik zag Heather [Langenkamp] ook, Heather was er ook. Ik ben echt goede vrienden met haar man Dave Anderson, een man met make-upeffecten; waar we samen aan hadden gewerkt Buitenaards wezen 3. Het was gewoon een geweldige reünie om al mijn oude vrienden te zien. Ik doe twee stappen en het is als "Gino!"  

PSTN: Ik denk dat het daar allemaal om draait. Zelfs als ik ga, zie ik veel mensen die ik ken, maar die ik al een tijdje niet meer heb gezien. Ieder jaar is het één grote reünie. Wanneer ben je begonnen met WETA?

GA: Toen ik met Weta begon, was dit voor het begin Lord of the Rings. Gewoon een klein stukje geschiedenis over de manier waarop het begon. Ik werkte in LA. Ik werkte daar al ongeveer vijftien jaar in het bedrijf. Ik werkte samen met mijn vriend Howard Berger bij de jongens van KNB Effects. Howard had tegen mij gezegd dat hij vrienden had die uit Nieuw-Zeeland kwamen, en zij bezitten daar een bedrijf genaamd Weta, en zij doen alle speciale effecten op Hercules en Xena. Ze zijn op zoek naar mensen om terug te gaan en aan de remake van te werken king Kong. Ik had gevraagd wie de regie had? En ze zeiden tegen mij: Peter Jackson. Ik had zoiets van "wie?" [Lacht] Ze vertelden me dat hij de man was die dat deed Maak kennis met The Feebles en Hersendood. ik had gezien Hersendood. Dus Richard kwam naar buiten, en we ontmoetten elkaar, en Richard wist van mijn werk dat ik in andere films had gedaan. Mijn voornaamste specialiteit was altijd het airbrushen en het ontwerpen van verfschema's voor de make-up van wezens en al dat soort dingen. Ze wilden mensen rekruteren en wilden kijken of ik er interesse in had om niet alleen alle verfschema's voor Kong en alle dinosaurussen te ontwerpen, maar ook om een ​​aantal mensen hier op te leiden. Ik stemde ermee in en ging vervolgens met Patrick Tatopolous aan de slag Godzilla. Het was rond die tijd dat Richard me vertelde dat ze niet nog een gigantische wezenfilm wilden maken sinds we bezig waren Godzilla, dus king Kong op een laag pitje zou worden gezet. Richard en Pete hadden nog een ander project waarvoor ze mij wilden inschakelen, en dat was natuurlijk het geval Lord of the Rings. Dus ging ik er drie maanden op uit om het uit te proberen, en ik denk dat ik er eigenlijk nog steeds mee bezig was Godzilla destijds. Ik denk dat de jongens hier al veel tijd hadden besteed aan het ontwerpen van de wezens en de personages en zo. De ontwerpen waren zo ongelooflijk en fris omdat ze zo ver verwijderd zijn van de Hollywood-scene. Als ik naar de film ga, kan ik meestal zien in welke winkel de wezens zaten; elke winkel drukt er zijn eigen stempel op. Maar in dit geval was het zo fris en anders, wat het voor mij nog spannender maakte om de verfschema's voor deze wezens en personages te ontwerpen, het was gewoon ongelooflijk. Na drie keer heen en weer te zijn gegaan had ik besloten dat ik geen enkele band meer had, ik besloot de gok te wagen, alles in te pakken en voor een tijdje naar Nieuw-Zeeland te verhuizen en ik ben hier nu bijna twintig jaar.

PSTN: Op elk van de Planeet van de apen films is uw rol veranderd of heeft u in elk van de films dezelfde vaardigheden gebruikt?

GA: Het was vrijwel hetzelfde. Destijds verzorgde ik de afdeling texturen. Op die afdeling werkten we nauw samen met de modellenafdeling, zodat ze ons een grijs gearceerd model presenteerden van bijvoorbeeld Cesar's gezicht, of beter gezegd zijn hoofd. De dingen die er niet bij zouden zijn, zijn de kleuring, de poriën, rimpels en zelfs wat wij de middenfrequente rimpels noemen, zouden allemaal door de textuurkunstenaars worden gedaan. Een deel van dat spul zou met de hand kunnen worden geschilderd, en een deel ervan zou met behulp van onze huidscans kunnen worden gedaan. Ik zou ook veel overschilderen op renders en suggesties doen die we aan de regisseur zouden laten zien. Na ongeveer acht jaar voor de texturenafdeling te hebben gezorgd, moest ik wat kunstzinniger worden, en daarom was ik overgestapt naar de Weta digitale kunstafdeling, waar ik nu ben. Ik heb met een klein team gewerkt; we zijn met ongeveer acht man. In sommige opzichten werk ik veel met de artiesten samen, omdat ik ze veel referenties geef van verschillende karakters voor waar ze ook aan werken. Ik doe meer conceptdingen, meer verfovers, dat soort dingen. Mijn werk is dus een beetje veranderd. [Sarcastisch lacht] Eén ding dat ik er het leukste aan vind, is dat ik niet naar zoveel vergaderingen hoef te gaan. Ik kan meer tijd besteden aan datgene wat ik echt leuk vind, en dat is tekenen.

PSTN: Het klinkt als van Een nachtmerrie op Elm Street, deel 5 Tot nu toe heb je deze wilde reis gemaakt en heb je waarschijnlijk een van de beste banen ter wereld.   

GA: Ik voel me erg gezegend om heen en weer te springen. Je weet dat ik nog steeds make-up doe, vooral tijdens The Hobbit. Ik had voor tien weken aan pickups gedaan, en ik had Thorins make-up gedaan. Onlangs zijn ze nog steeds aan het filmen; Peter Jackson doet Mortal Engines, het is gebaseerd op een reeks boeken, dus dat is wat hij nu aan het filmen is, het wordt best gaaf. Er is een personage in de film met een litteken; Ik heb het litteken voor haar ontworpen. De manier waarop ik het heb ontworpen is best gaaf omdat ik ZBrush had geleerd. Heb je ervan gehoord?

PSTN: Ja, dat heb ik eigenlijk wel.

GA: Het is echt een geweldig hulpmiddel. Ik ontwierp de littekens in ZBrush, ik heb al deze verschillende littekens gebeeldhouwd en weergegeven en in Photoshop gezet, en op de portretfoto van de actrice gezet en al deze verschillende concepten uitgevoerd. Het was cool om de twee technologieën met elkaar te combineren. Iets anders dat ook echt enorm hielp, was dat ik alleen een grijsgekleurde weergave van het litteken zelf kon krijgen. Toen er één was goedgekeurd, gaf ik hem aan de jongens van de WETA-werkplaats, zij gingen de littekens voor mij vormgeven, dus gebruikten ze dat als referentie. Als ik meer tijd had gehad, had ik er graag de volgende stap mee genomen en het uitgeprint, iets om een ​​apparaat van te maken; Ik zou graag zoiets willen proberen.

PSTN: Eindeloze mogelijkheden.  

GA: Alleen al op het gebied van materialen verandert er veel; we gebruiken veel meer siliconen, wat gewoon ongelooflijk is. De make-up ziet er tegenwoordig zoveel beter uit dan wat we voorheen konden doen. Ik zou graag de make-up van Robert [Englund] opnieuw willen doen, maar als ik het met siliconenapparaten doe, zou het er zoveel vleziger en realistischer uitzien.

PSTN: Ja, dat zou griezelig zijn. [Lacht] Heb je ooit iets digitaal gedaan en achteraf gedacht dat het praktisch misschien beter zou zijn gedaan?

GA: Ja, dat is al een paar keer gebeurd, en het is altijd een gevecht. Toen CG voor het eerst op de markt kwam, was het een nieuw speeltje om te gebruiken, en iedereen wilde het in hun films gebruiken, en het werd gewoon te veel gebruikt, en tot op de dag van vandaag wordt het nog steeds te veel gebruikt. Ik probeer altijd nieuwe manieren te vinden waarop we beide kunnen gebruiken, om zelfs make-upeffecten te verbeteren met digitale effecten, er zijn geweldige dingen te doen. Een goede vriend van mij, Todd Masters, eigenaar van een bedrijf genaamd Masters Effects, doet ongelooflijke baanbrekende dingen. Er was een buitenaards wezen waarin hij dat deed; de alien was een man in een pak met volledige make-up. Over het gezicht heen hadden ze zijn ogen en enkele andere delen aan hem gehecht, waar het zo realistisch is dat het onmogelijk is dat enkele van de beste animatronics zo'n mooi uiterlijk hadden kunnen bereiken. Het was een geweldige manier om de twee technologieën samen te brengen.

GA: Ik had ook voor de make-upeffecten gezorgd 30 dagen nacht​ Heb je die ooit gezien?

PSTN: Ja heb ik gedaan.

GA: Het ging over vampieren. Wat ze daarop deden, was de ogen een beetje spreiden, ze ongeveer 15-20% verkleinen en ze ook een beetje kantelen. Het was dus iets heel subtiels, maar als je ernaar kijkt, kun je niet echt de vinger leggen op wat er mis mee is, omdat het duidelijk een echt persoon is. Ze zien er gewoon een beetje vreemd uit, en het is veel angstaanjagender. .

PSTN: Absoluut griezelig en dat was een goede!

GA: Het was een geweldige show. David Slade, de regisseur, en hij was gewoon briljant om mee te werken. Hij had gewoon een aantal geweldige ideeën  

PSTN: Ben je momenteel met iets anders bezig? Ga je betrokken zijn bij een van de toekomstige afleveringen van Avatar?

GA: Ja we zijn. Het is een beetje het topje van de ijsberg, ze zijn nu dingen aan het opzetten en zo. Ze zullen hier in Nieuw-Zeeland wat dingen fotograferen zoals ze de vorige keer deden, en ook wat dingen in Los Angeles. De dingen die we onlangs op Avatar deden, deden Avatar mee in Florida.  

PSTN: Echt? Ik wist niet eens dat er een ritje was.

GA: O ja! Je moet het gaan bekijken. Ga op YouTube, het is verbazingwekkend; eigenlijk zit je op de rug van een banshee en vlieg je, en natuurlijk staat het scherm voor je, het is in 3D. Ik weet niet of ik het aankan, omdat ik wagenziekte krijg. De rit duurt zes minuten, dat is lang. Het ziet er echt prachtig uit, echt geweldig. De plaats in Florida, waar ze Pandora hebben gebouwd. Ze hebben daar drijvende bergen.   

 

PSTN: Van alles wat je hebt gedaan, heb je iets dat absoluut je meest favoriete was?

GA: We gaan weer terug naar Lord of The Rings. Het was zo'n geweldige ervaring omdat het zo fris en anders was en zo lang duurde. Het was alsof ik zeven jaar van mijn leven aan die films had gewijd. Maar wat ik er zo leuk aan vond, was dat ik er vanuit allerlei verschillende standpunten zo bij betrokken was, van de make-up tot de computerkant van dingen en het gaan en zijn op al deze geweldige locaties, hier in Nieuw-Zeeland. Het was echt een ongelooflijke ervaring. Ik heb nog nooit aan een dergelijke show gewerkt waar er zo'n grote kameraadschap en passie voor een show was. Alle andere shows die we hebben gedaan - ze waren fantastisch. Ik denk dat wat deze zo anders maakte, was omdat het zo nieuw en fris was en niemand zoiets eerder had gedaan, en het maakte het echt speciaal . Ik vertelde onlangs iemand dat een van mijn meest favoriete scènes, en ik denk dat die ongelooflijk krachtig is, is wanneer Boromir wordt neergeschoten door Lurtz en Lurtz de kapitein van Uruk-hai is, en hij is degene die hem neerschiet en doodt. Dat was een van mijn make-ups die ik op Lawrence Makoare heb gemaakt, en dat is mijn handafdruk op zijn gezicht. Hij is de enige Uruk-hai die zo'n omgekeerde handafdruk heeft, omdat Pete [Jackson] wilde dat hij opviel, heel anders dan de andere Uruk-hai. Dat was zo'n ongelooflijke scène. Ik stond achter de camera's toen ze aan het filmen waren, en het was fantastisch acteerwerk tussen de twee. Iedereen zat achter de camera te huilen. Pete liet ons een ruwe versie ervan zien in onze bioscoop hier, en hij speelde er Braveheart-muziek op [Lacht]. Van alle shows is [LOTR] de meest verbazingwekkende omdat ik er vanuit elk standpunt zo bij betrokken was. Ik ben hier al bijna twintig jaar, en het is non-stop geweest met werken. Elke show die we doen heeft zijn unieke uitdagingen en dingen die het leuk maken, maar ook erg moeilijk kunnen zijn, omdat je moet overtreffen wat je van de vorige hebt gedaan. Het is een uitdaging, maar wel een leuke uitdaging om te hebben.

PSTN: Zeer de moeite waard ook! Nou, heel erg bedankt dat je met mij hebt gesproken, het was geweldig!

GA: Bedankt. Wees voorzichtig.

 

 

 

 

 

-Over de auteur-

Ryan T. Cusick is een schrijver voor ihorror.com en geniet erg van praten en schrijven over alles binnen het horrorgenre. Horror wekte voor het eerst zijn interesse na het bekijken van het origineel, The Amityville Horror toen hij nog maar drie jaar oud was. Ryan woont in Californië met zijn vrouw en twaalfjarige dochter, die ook interesse toont in het horrorgenre. Ryan behaalde onlangs zijn Master's Degree in Psychology en heeft de ambitie om een ​​roman te schrijven. Ryan is te volgen op Twitter @ Nytmare112

 

Pagina's: 1 2 3