Onze serie "Leer uw iHorror-schrijvers kennen" gaat verder met Michele Zwolinski, en ik ga je meteen vertellen dat als je niet bekend bent met het werk van deze schrijver, je dat onmiddellijk moet verhelpen.

Zwolinski kent het horrorgenre door en door en pronkt met een gemakkelijk stromend proza ​​dat tegelijkertijd grappig, boeiend en eerlijk is. Anders bekend als een combinatie die onmogelijk te haten is.

Met opnames variërend van de beste horrorfilms voor een date night tot wat er zo "onuitsprekelijk mis" is met "freakin'" Gremlins tot horrorfilmsnobisme, is Michele absoluut het soort meid waarmee je wilt genieten van een biertje en een horrorfilmmarathon.

Dus doe jezelf een plezier en neem even de tijd om een ​​van de juweeltjes van iHorror te leren kennen.

Laten we de klok een paar jaar terugdraaien, wat was het eerste horrorfilm-moment waarop je verklaarde: "I'm all in?"

Ik denk dat de eerste horrorfilm waar ik verliefd op werd, was A Nightmare on Elm Street. Ik ving een stukje ervan op tv net voordat ik een week naar dit rustieke kerkkamp / kindergevangenis voor kinderen werd gestuurd, en het enige wat ik kon bedenken toen ik 's nachts in slaap viel in de pikdonkere hut was de dood van Johnny Depp scène en ik kon me niet meer voorstellen wat er daarna zou zijn gebeurd.

Deze is een tweedelige: welke horrorfilm zit stevig verankerd als je nummer één en wat is de verborgen parel waar je affiniteit mee hebt en die niet universeel geliefd is?

Mijn absoluut favoriete horrorfilm is Gillen en ik zal daar nooit iets aan doen. Het is een film die ik miljoenen keren kan kijken, maar voor mij wordt hij nooit oud. Ik denk dat een deel ervan is dat de eerste keer dat ik het ooit zag, ik vrij jong was en naar mijn eerste "slasher" keek met vrienden, en het was gewoon zo'n leuke film dat ik het altijd zal associëren met positieve herinneringen. Mijn "verborgen juweeltje" zou waarschijnlijk zijn Wees niet bang in het donker (2010). Ik krijg zoveel shit voor hoeveel ik van die film heb genoten, maar ik heb een zwak voor monsters of wezens, en Guillermo del Toro kan een paar enge monsterverhalen schrijven.

Wat houdt je behalve iHorror bezig? Zijn er nog andere sites waarvoor u schrijft?

Gewoon het leven, denk ik. Ik was een EMT en vrijwillige brandweerman, maar realiseerde me al snel dat ik absoluut geen zin heb om mensen te helpen. Op dit moment deel ik mijn tijd tussen werken bij een lokale BBQ-tent (waar ik dol op ben omdat ik de hele tijd naar vlees ruik), mijn eigen bezorgservice voor donuts runnen en een doortocht plannen met mijn man op de Appalachian Trail volgend voorjaar . Ik schrijf momenteel niet voor andere sites, maar ik schreef vroeger voor Cinema Soldier. Sterker nog, ik denk aan een van mijn artikelen over de aanstaande remake van Carrie is de laatste die daar allemaal is gepost, dus het is veilig om te zeggen dat er een al een tijdje dood is. Misschien ben ik na de wandeling gekwalificeerd om te schrijven voor een reisblog of zoiets!

Van alles wat je voor iHorror hebt geschreven, wat is je favoriete stuk tot nu toe?

Absoluut de "Wat je favoriete schurk over jou zegt" stuk! Die was zo leuk om in elkaar te zetten, het zijn allemaal foto's van slechteriken (en we weten allemaal dat ze het leukst zijn) en ik moest mensen beledigen. Ik wou dat ik het helemaal opnieuw kon schrijven.

Welke iHorror-verhalen hebben naast uw eigen werk de meeste indruk op u achtergelaten?

Absoluut jouw Rick Ducomman stuk, allereerst. Ik denk dat het heel mooi weergeeft hoe fans zich voelen als iemand die ze bewonderden overlijdt, en hoeveel impact iemand die je nog nooit hebt ontmoet op je kan hebben. En het stuk van John Squires op de YouTube-short Lights Out wendde me aan bij David Sandberg en Lotta Losten, en nu draait mijn leven in wezen om te wachten tot ze een speelfilm maken. Ik ben echter een grote fan van alle schrijvers voor iHorror en ik word elke keer opgewonden als er een nieuw artikel wordt gepost. Betrokken zijn bij een site met zoveel schrijvers die allemaal gepassioneerd zijn over hetzelfde onderwerp, is als het vinden van een virtueel thuis weg van huis.

We hebben ze allemaal (en als we dat niet doen, zijn we meer verward dan we denken), dus wat is de enige horrorscène die zo gekweld is dat je hem gewoon niet van begin tot eind kunt bekijken?

Ik zal niet - zal niet - bekijk een scène waarin een dier sterft. Ik weet dat er iets met de hond gebeurt Evil Dead, maar ik kon je niet precies vertellen wat, want ik sluit mijn ogen zodra David de deur van de schuur opent, totdat degene met wie ik kijk me aanzet om me te laten weten dat het voorbij is. Ik heb grote brokken films gemist omdat ik mijn ogen sluit en mijn handen over mijn oren zal klemmen elke keer dat een hond wordt getoond, voor het geval het allemaal slecht gaat.

Voor degenen die voor iHorror schrijven: Halloween is niet alleen een leuke avond om je aan te kleden en een aantal van onze favoriete drankjes terug te slaan, maar een levensstijl. Hoe zit het met All Hallow's Eve, doet het gewoon voor jou?

Halloween zou me ernstig bankroet kunnen maken. Ik begin met decoreren op 1 september en stop pas twee dagen na Halloween. Ik hou ervan mijn huis zo lang mogelijk in een verdorven nachtmerrie van terreur te veranderen. Ik vergeet graag dat de gigantische spin bovenaan de trap elke keer als ik naar mijn slaapkamer ga naar me uit springt of dat er een bloederig clownsgezicht naar me staart in de spiegel. We hebben een gigantisch feest op Halloween en ik ben dol op het kijken naar gasten die in paniek raken door de kleine details die een gezond persoon over het hoofd zou zien - het hoofd in de magnetron of de bloedige handzeep in de badkamer. Ik vind het geweldig dat het oké wordt om bang te worden.

Behalve het aftellen naar Halloween bij 364, heb je een paar pups. Wat zijn hun namen en wat moeten uw lezers ervan weten?

JD (Jack Daniels) is mijn rottweiler en Igor is mijn pitbull. Het zijn de liefste, knuffeligste honden in het universum die in de loop van hun korte leven waarschijnlijk meer horrorfilms hebben gekeken dan de gemiddelde hond… of 30-jarige.

De persoonlijke vragen houden daar niet op. Ik denk dat ik zowel voor iHorror-schrijvers als voor lezers spreek als ik vraag waarom Piranha 3D de meest romantische film aller tijden?

Toen mijn nu-man en ik voor het eerst met elkaar gingen daten, was het de eerste film die we samen gingen zien. Hij was gestationeerd in Washington en ik woonde in Michigan, dus het was een zaak van lange afstand en we kenden elkaar niet precies zo goed voordat hij me naar hem toe vloog om hem te bezoeken. Hij stelde voor om naar het theater te gaan om het te zien Piranha 3D en ik dacht: "Deze kerel neemt gewoon een kans dat ik van bloed en borsten ga houden? Dat is stoer. "

Wie is je spirituele psychopaat?

Ghostface, voor sho.

Je hebt een passie voor inkt. Hoeveel tatts heb je en welke torent boven alle andere uit als degene waarmee je moet pronken?

Ik heb een achtig. De ene is een onafgewerkte hoes, en die valt zeker het meest op. Het heeft zombies, een kerel die een gat graaft naast een vastgebonden en geknevelde vrouw (en dan staat hij boven haar open graf met een roos), en een man die aan een strop hangt terwijl een klein kind op een schommel een paar takken over speelt. Het klinkt donker, maar de zombie draagt ​​ook konijntjespantoffels, dus het valt duidelijk mee.

Wat is naar uw mening de engste film ooit gemaakt als horrorliefhebber? En wat was de laatste die je zag waardoor je bevroren bleef van angst?

Gremlins is een verdomd enge film. Ik kan er niet naar kijken ... iets aan die dingen klopt gewoon niet. Het kwelt me ​​sinds ik een kind was. Ik heb vaak geprobeerd om ernaar te kijken en ik kan het gewoon niet. Alleen al het kijken naar foto's van die griezelige dingen doet mijn hart sneller kloppen. Ugh. De laatste film die me bevroren van angst liet, was eigenlijk The Collector. Ik vond het in een Walmart-koopjesbak en keek ernaar met mijn man en beste vriend en we werden er allemaal superstil en paniekerig over. Het verblindde ons een beetje met zijn intensiteit. We dachten dat het een goedkope, onzinfilm zou worden die goed samenging met drank, maar heilige shit! Het werd heel snel donker en daar waren we NIET op voorbereid. Dat gezin zou verdomme vermoord worden en de goedhartige crimineel kon er niets aan doen. Geen licht moment te beleven in dat ene, wat tegenwoordig eigenlijk een beetje zeldzaam is in het genre.

Er zijn veel horror-vixens die er zijn, maar de drie meiden waarvoor Debra Hill heeft ontwikkeld John Carpenter's Halloween zitten in een klas op zichzelf. Van Annie Brackett, Lynda van der Klok en Laurie Strode - welke schreeuwt "Michele Zwolinski?" En je kunt er niet uitkomen door te zeggen dat je een beetje van alle drie bent. Gaan.

Geen probleem: ik ben absoluut Annie. Ik ben niet verantwoordelijk genoeg om Laurie te zijn, dus ik kan daar niet eens heen. Annie was nogal een bruuske luidruchtige mond, en ik zou het kind op mijn vriend hebben gelost, zodat ik ook plezier kon hebben.

Ten slotte ga ik mijn horrorinterview nietje omdraaien: als je Sid Haig tegenkwam, of het nu op een conventie is of willekeurig op straat, wat zou het vreemdste zijn je zou verzoek van Captain Spaulding?

Eerlijk gezegd zou ik waarschijnlijk proberen iets slims te bedenken, of van plan zijn hem te vragen tegen me te schreeuwen dat hij van clowns houdt, maar hoogstwaarschijnlijk zou ik in paniek raken en iets heel stoms uitflappen, zoals 'Wil je je tong in mijn mond stoppen voor een klein beetje?"