Verbind je met ons

Nieuws

Horror Pride Month: schrijver / regisseur Craig Mapp

gepubliceerd

on

Craig Mapp Horror Pride-maand

Schrijver, regisseur en acteur Craig Mapp heeft schijnbaar het grootste deel van zijn leven doorgebracht op de kruispunten van kruispunten die hij niet voor zichzelf had uitgekozen, en toch erkent hij dat elk van die ontmoetingsplaatsen de man heeft gevormd die hij is geworden.

Als zoon van een zwarte vader en een inheemse moeder bracht Mapp zijn vormende jaren door met het uitzoeken van zijn plaats in de wereld. Hij herinnert zich dat hij liefdevol speelde met zijn stambroers en -zussen in een reservaat en probeerde van de familie van zijn vader te leren wat het ook betekende om zwart te zijn.

Ondanks de voor de hand liggende uitdagingen toen deze twee werelden af ​​en toe met elkaar in botsing kwamen, herinnert hij zich zijn jeugd nog steeds als een positieve ervaring, en een ervaring die hem aanzienlijk voorbereidde op het pluralisme van de wereld om hem heen.

Toen het tijd was om zijn levenspad te kiezen, ging hij naar de New York Film Academy in Burbank, Californië, waar hij zijn BFA in film behaalde. bereid hem voor om de verhalenverteller en filmmaker te zijn die hij wil zijn.

De oude horrorfan had veel te zeggen toen we gingen zitten om de richting te bespreken die zijn leven de afgelopen jaren is ingeslagen, en de films die hem persoonlijk hebben beïnvloed en beïnvloed als filmmaker en fan.

"Ik hou van de spanning van bang zijn," vertelde hij me. "Het is zo'n haast voor mij. Ik hou vooral van die langzaam brandende psychologische horrorfilms zoals erfelijk. Ik vind het geweldig hoe je niet wist wanneer de angst zou komen. Dat langzamere tempo laat mijn huid gewoon kruipen.

Mapp ging verder met het noemen van films als Suspiria en De glans hoewel hij zegt dat het een van zijn favorieten is, stoort het hem dat het genre in andere kringen niet veel respect krijgt. Hij wijst erop dat Jordan Peele er de Academy Award voor heeft gewonnen Eruit voelde als een overwinning voor meer dan alleen de filmmaker op dat moment.

"Ik kon niet anders dan voelen dat dit deuren opende, niet alleen voor het horrorgenre, maar ook voor zwarte mensen om binnen het horrorgenre te creëren", legde hij uit. 'Hij maakt ook niet alleen bloederige dingen. Hij maakt klassiekers. Er zijn daar zoveel lagen.”

Het zijn diezelfde lagen die Mapp probeert aan te brengen in de nieuwe speelfilm die hij momenteel aan het schrijven is en die ingaat op de mythologie van de Algonquin-stam in Quebec. Het is een kans voor hem om een ​​verhaal te vertellen dat stevig in de wereld van de mensen van zijn moeder is geplaatst en het idee windt hem op terwijl het ook een laag verantwoordelijkheid toevoegt.

"Het gaat over kolonisatie en vestiging door de Fransen," zei hij. “Er werd in die tijd veel verkracht en geplunderd en mijn hoofdpersoon is een vrouw die daaruit voortkwam. Ze is half Frans en half Algonquin en ze probeert haar plek in die wereld te vinden. Inheemse cultuur is een anomalie op film, vooral vanuit het standpunt van de inboorlingen, en dat wil ik aan het licht brengen.”

In het verhaal zijn veel van de mannen in haar stam gewond of niet in staat om naar buiten te gaan om voor hun mensen te zorgen, dus stelt ze het vangen van pelsen voor als haar enige manier om terug te geven aan de stam. Helaas voor haar, als ze het bos ingaat, staat ze oog in oog met de monsters uit de verhalen die haar haar hele leven zijn verteld.

"De mensen van mijn moeder zijn erg matriarchaal en dat wil ik laten zien", voegde hij eraan toe. “Maar ik wil mensen Canada ook laten zien op een manier die de meeste mensen niet zien. Veel mensen kennen Vancouver of Montreal, maar hebben nog nooit kennis gemaakt met de Great Woods of Canada.”

Mapp heeft dit hoofdpersonage op voor de hand liggende manieren gemaakt om zichzelf te weerspiegelen als iemand uit twee werelden, maar hij heeft ook iets, misschien zelfs persoonlijker, aan het personage toegevoegd doordat ze vreemd zal zijn.

Mapp zelf identificeert zich als panseksueel en hij heeft dat pas onlangs volledig openbaar gemaakt.

"Ik heb altijd geweten dat mijn genegenheid echt met iedereen kan vallen", zei hij. “Het komt er echt op aan of ik met een persoon voel of niet, in plaats van de genderexpressie van die persoon. Toen ik opgroeide, is mijn vader een zeer streng christen, dus het was een deel van mezelf dat ik pas kon ontdekken toen ik ouder werd.

De filmmaker is al een tijdje uit bij zijn vrienden en zegt dat hij over het hele spectrum is uitgegaan, maar het werd echter toen hij besloot om het 'Facebook Official' te maken.

“Facebook is een krachtig hulpmiddel. Op sommige dagen heb ik het gevoel dat ik zelfs sommige van gedachten kan veranderen, 'zei hij lachend. “Het is echt een grote druk en ik heb het gevoel dat zwarte queer mensen langzaam een ​​aantal vormen in onze grotere gemeenschap doorbreken. Het voelt goed als een heteroseksuele zwarte man tegen me zegt dat hij nooit iets heeft overwogen dat ik post over queer en zwart zijn en dat is geweldig. En dan krijg ik de mensen die zeggen dat de zwarte LGBTQ-gemeenschap de zwarte gemeenschap aan het afbreken is en ik wil eigenlijk mijn hoofd tegen een muur slaan.”

Ondanks een paar dagen in de Facebook-gevangenis hier en daar, heeft Mapp de overgang in het openbaar afgehandeld met een gratie die voortkwam uit het opgroeien als een brug tussen twee culturen, en zijn aanzienlijke talenten blijven bloeien met zijn onthulling.

Ik twijfel er niet aan dat die talenten het genre waar we van houden zullen blijven vormgeven en vormen. Let op mijn woorden, Craig Mapp is een naam die je wilt weten.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Hoofdartikel

Waarom je misschien NIET blind naar binnen wilt gaan voordat je naar 'The Coffee Table' kijkt

gepubliceerd

on

Als je van plan bent om te kijken, wil je je misschien op sommige dingen voorbereiden De koffietafel nu verhuurbaar op Prime. We gaan niet in op spoilers, maar onderzoek is je beste vriend als je gevoelig bent voor heftige onderwerpen.

Als je ons niet gelooft, kan horrorschrijver Stephen King je misschien overtuigen. In een tweet die hij op 10 mei publiceerde, zegt de auteur: “Er is een Spaanse film genaamd DE KOFFIETAFEL on Amazon Prime en Apple +. Ik vermoed dat je nog nooit, niet één keer in je hele leven, een film hebt gezien die zo zwart is als deze. Het is verschrikkelijk en ook verschrikkelijk grappig. Denk aan de donkerste droom van de Coen Brothers.”

Het is moeilijk om over de film te praten zonder iets weg te geven. Laten we zeggen dat er bepaalde dingen in horrorfilms zijn die over het algemeen niet op tafel liggen, en deze film overschrijdt die grens ruimschoots.

De koffietafel

De zeer dubbelzinnige synopsis luidt:

“Jezus (David paar) en Maria(Stephanie de los Santos) zijn een stel dat een moeilijke tijd doormaakt in hun relatie. Toch zijn ze net ouders geworden. Om hun nieuwe leven vorm te geven, besluiten ze een nieuwe salontafel te kopen. Een beslissing die hun bestaan ​​zal veranderen.”

Maar er is meer aan de hand dan dat, en het feit dat dit misschien wel de donkerste van alle komedies is, is ook een beetje verontrustend. Hoewel het ook dramatisch is, is de kernkwestie zeer taboe en kan het bepaalde mensen ziek en gestoord maken.

Het ergste is dat het een uitstekende film is. Het acteerwerk is fenomenaal en de spanning, masterclass. Samenvattend dat het een Spaanse film met ondertitels zodat je naar je scherm moet kijken; het is gewoon slecht.

Het goede nieuws is De koffietafel is niet echt zo zielig. Ja, er is bloed, maar het wordt meer als referentie gebruikt dan als onnodige kans. Toch is alleen al de gedachte aan wat dit gezin moet doormaken zenuwslopend en ik kan me voorstellen dat veel mensen het binnen het eerste halfuur zullen uitschakelen.

Regisseur Caye Casas heeft een geweldige film gemaakt die misschien wel de geschiedenis ingaat als een van de meest verontrustende films ooit gemaakt. Je bent gewaarschuwd.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Trailer voor Shudder's nieuwste 'The Demon Disorder' toont SFX

gepubliceerd

on

Het is altijd interessant als bekroonde special effects-artiesten regisseurs van horrorfilms worden. Dat is het geval bij De demonenstoornis afkomstig uit Steven Boyle wie heeft er aan gewerkt De matrix films, The Hobbit trilogie, en king Kong (2005).

De demonenstoornis is de nieuwste aanwinst van Shudder terwijl het doorgaat met het toevoegen van hoogwaardige en interessante inhoud aan zijn catalogus. De film is het regiedebuut van Boyle en hij zegt dat hij blij is dat het in de herfst van 2024 onderdeel zal worden van de bibliotheek van de horrorstreamer.

'Dat vinden we geweldig De demonenstoornis heeft zijn laatste rustplaats bereikt bij onze vrienden in Shudder”, aldus Boyle. “Het is een gemeenschap en fanbase die we hoog in het vaandel hebben staan ​​en we kunnen niet gelukkiger zijn om deze reis met hen te mogen maken!”

Shudder weerspiegelt Boyle's gedachten over de film en benadrukt zijn vaardigheden.

“Na jarenlang een reeks uitgebreide visuele ervaringen te hebben gecreëerd door zijn werk als ontwerper van speciale effecten voor iconische films, zijn we blij Steven Boyle een platform te kunnen geven voor zijn speelfilmdebuut met De demonenstoornis”, zegt Samuel Zimmerman, hoofd programmering bij Shudder. “Vol met indrukwekkende body-horror die fans gewend zijn van deze meester van effecten, is Boyle’s film een ​​meeslepend verhaal over het doorbreken van generatievloeken dat kijkers zowel verontrustend als amusant zullen vinden.”

De film wordt beschreven als een ‘Australisch familiedrama’ waarin de nadruk ligt op ‘Graham, een man die wordt achtervolgd door zijn verleden sinds de dood van zijn vader en de vervreemding van zijn twee broers. Jake, de middelste broer, neemt contact op met Graham en beweert dat er iets vreselijk mis is: hun jongste broer Phillip is bezeten door hun overleden vader. Graham stemt er met tegenzin mee in om zelf te gaan kijken. Nu de drie broers weer bij elkaar zijn, beseffen ze al snel dat ze niet voorbereid zijn op de krachten die tegen hen optreden en leren ze dat de zonden uit hun verleden niet verborgen zullen blijven. Maar hoe verslaat u een aanwezigheid die u van binnen en van buiten kent? Een woede die zo krachtig is dat hij weigert dood te blijven?

De filmsterren, John Noble (In de ban van de Ring), Charles CottierChristian Willis en Dirk Jager.

Bekijk hieronder de trailer en laat ons weten wat je ervan vindt. De demonenstoornis zal dit najaar beginnen met streamen op Shudder.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Hoofdartikel

Ter herinnering aan Roger Corman, de onafhankelijke B-filmimpresario

gepubliceerd

on

Producent en regisseur Roger Corman heeft een film voor elke generatie die ongeveer 70 jaar teruggaat. Dat betekent dat horrorfans van 21 jaar en ouder waarschijnlijk een van zijn films hebben gezien. De heer Corman overleed op 9 mei op 98-jarige leeftijd.

“Hij was genereus, openhartig en aardig voor iedereen die hem kende. Hij was een toegewijde en onzelfzuchtige vader en was zeer geliefd bij zijn dochters”, aldus zijn familie op Instagram. “Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest.”

De productieve filmmaker werd in 1926 geboren in Detroit, Michigan. De kunst van het maken van films beïnvloedde zijn interesse in techniek. Dus halverwege de jaren vijftig richtte hij zijn aandacht op het witte doek door de film te coproduceren Snelweg sleepnet in 1954.

Een jaar later zou hij achter de lens kruipen om te regisseren Vijf Kanonnen West. De plot van die film klinkt als iets Spielberg or Tarantino zou vandaag de dag verdienen, maar met een budget van meerdere miljoenen dollars: “Tijdens de Burgeroorlog verleent de Confederatie gratie aan vijf criminelen en stuurt ze naar het Comanche-gebied om door de Unie in beslag genomen Zuidelijk goud terug te halen en een Zuidelijke overloper gevangen te nemen.”

Van daaruit maakte Corman een paar vlezige westerns, maar toen ontstond zijn interesse in monsterfilms Het beest met een miljoen ogen (1955) en Het veroverde de wereld (1956). In 1957 regisseerde hij negen films die varieerden van wezenskenmerken (Attack of the Crab Monsters) tot uitbuitende tienerdrama's (Tiener pop).

In de jaren zestig richtte zijn aandacht zich vooral op horrorfilms. Enkele van zijn beroemdste uit die periode waren gebaseerd op de werken van Edgar Allan Poe, The Pit and the Pendulum (1961) De Raven (1961), en De Masque van de Rode Dood (1963).

In de jaren zeventig was hij meer bezig met produceren dan regisseren. Hij steunde een breed scala aan films, van horror tot hoe het zou worden genoemd grindhouse Vandaag. Een van zijn bekendste films uit dat decennium was Death Race 2000 (1975) en Ron Howard's eerste kenmerk Eat My Dust (1976).

In de daaropvolgende decennia bood hij vele titels aan. Als u een huurt B-film bij uw plaatselijke videoverhuurbedrijf heeft hij deze waarschijnlijk geproduceerd.

Zelfs vandaag de dag, na zijn overlijden, meldt IMDb dat hij twee aankomende films in de post heeft: Weinig Winkel voor Halloween Horrors en Misdaadstad. Als een echte Hollywood-legende werkt hij nog steeds van de andere kant.

“Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest”, aldus zijn familie. "Toen hem werd gevraagd hoe hij herinnerd zou willen worden, zei hij: 'Ik was een filmmaker, precies dat.'"

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen