Laten we eerlijk zijn, de gemiddelde persoon weet niets over de verspreiding van ziekten, maar Bob en Peter Farrelly probeerden het in 2001 te pakken met hun geanimeerde slaper Osmosis Jones.

De wereld maakt momenteel een van de ergste pandemieën door. Televisienieuws en sociale media bruisen van updates, retoriek en onheilspraken.

Osmosis Jones een beetje alles in perspectief plaatsen (hoewel onnauwkeurig) voor zover het de menselijke pathologie en anatomie betreft, compleet met een zeer enge schurk. Samen met Besmetting en Uitbraak, het kan niet actueler zijn.

Hier is een samenvatting van Osmose Jones:

Uit vorm, van middelbare leeftijd en slordig Frank DeTorre (Bill Murray), loopt een dodelijk virus op nadat hij een ei van de grond heeft gegeten, waarbij hij zich beroept op de tien-secondenregel (waarvan ik altijd dacht dat het een drie-secondenregel was).

Het virus, Thrax genaamd, is een seriële ziekteverwekker die aan het ei is gehecht en maakt het zijn missie, net als elk ander virus, om het menselijk lichaam te verwoesten.

Dit zou gemakkelijk lijken als Osmosis "Ozzy" Jones er niet was, een witte bloedcel wiens taak het is om Frank te beschermen door vreemde lichamen te doden.

De waarheid is dat het lichaam drie verdedigingslinies heeft tegen vreemde lichamen, niet alleen de witte bloedcellen, maar dat zou niet leiden tot een spannend actie-avontuur dat vooral op kinderen gericht is.

Osmosis Jones beweegt tussen live-action en animatie. De laatste bevindt zich in het lichaam van Frank dat lijkt op een grote stad (genaamd Frank) en wordt bevolkt door antropomorfe micro-organismen. Het is de perfecte setting voor het kenmerkende merk van Farrelly Brothers van brutale verhalen.

Burgemeester Phlegmming (William Shatner) houdt toezicht op de metropool, die lijkt te zijn gemodelleerd naar het personage burgemeester Larry Vaughn uit Bek omdat, ondanks alle waarschuwingen, Phlegmming Frank nog steeds in gevaar wil brengen door zijn drang om junkfood te eten te vergroten en mee te doen aan het "Chicken Wing Festival".

Thrax drukt bij binnenkomst zijn stempel op Franks keel, wat een ontsteking veroorzaakt. Frank gebruikt een koude capsule om de effecten te verzachten. Deze capsule genaamd Drixenol "Drix" Koldreliff (David Hyde Pierce) sluit zich al snel aan bij Osmosis om het lichaam van Frank te vinden en te verlossen van het dodelijke virus.

In deze tijd van COVID-19, waarin veel mensen zo in de war zijn over hoe een virus zich ontwikkelt en wat het kan doen met ouderen of mensen met onderliggende gezondheidsproblemen zoals obesitas Osmosis Jones is als een stroomschema, hoewel gebrekkig, van de virale levenscyclus.

Mijn beperkte kennis over hoe een virus werkt, is dit:

In feite komt het het lichaam binnen, het neemt een cel in gijzeling en gebruikt het als gastheer. Eenmaal in de cel, commandeert het de replicatiecode van de cel en begint het zichzelf te kopiëren. Nadat de gastheercel zijn doel heeft overleefd, sterft hij en gaat het virus over naar een andere.

Osmosis Jones heeft hier een artistieke benadering. Thrax probeert zichzelf niet te kopiëren en voor zover ik weet, is hij onafhankelijk van virale replicatietactieken, hoewel hij wel enkele zeer onbeholpen handlangers in dienst heeft. Zou dit kunnen betekenen dat hij een biologisch ontwikkeld virus is dat is ontwikkeld voor oorlogsvoering?

Dan is er het afweersysteem van het lichaam. Zoals eerder vermeld, heeft ons lichaam drie verdedigingslinies tegen een virus: de witte bloedcellen (check), macrofagen en tenslotte ons lichaamsspecifieke Celgemedieerde respons en antilichaamgemedieerde respons die, indien correct werkt, de infectie aanpakt en deze doodt.

Osmosis Jones laat veel wetenschappelijke waarheden achterwege, maar zelfs in de meest basale vorm wekt de film interesse bij het beoogde jongere publiek over het menselijk lichaam.

Ze leren over het belang van hygiëne, dat een virus via de mond, neus of ogen kan binnendringen. Hoewel de stad Frank een metafoor is, verkent de film de menselijke anatomie op slimme manieren die kinderen leuk zullen vinden.

Wat volwassenen betreft, de film heeft prachtig geanimeerde sequenties, geregisseerd door Tom Sito en Piet Kroon, ze zijn behoorlijk mooi; een combinatie van computerweergave en handgetekende cellen.

En natuurlijk, dit is de film van broers Farrelly en bevat veel lichaamsvloeiende humor, zowel in de geanimeerde wereld als in de praktische wereld, die zowel kinderen als volwassenen zou moeten vermaken.

Een problematisch aspect is dat hoewel Frank een sterke witte bloedcel heeft die de infectie afweert, sommige mensen geen hartige osmose in hun lichaam hebben en daarom kan de besmetting voor hen nijpend zijn.

Wetenschappelijk niet nauwkeurig, Osmosis Jones krijgt wat bonuspunten voor humor en pseudowetenschap. Het krijgt misschien niet veel dingen goed, wat op dit moment waarschijnlijk niet helpt, maar wat wel helpt, is dat het ons de kans geeft om te lachen, wat volgens hen inderdaad het beste medicijn is.

Osmosis Jones is momenteel beschikbaar om te streamen op Starz.