Het echte verhaal achter een nachtmerrie in Elm Street

Ter gelegenheid van de 30ste verjaardag van de originele theatrale release van het meesterwerk van Wes Craven uit 1984 A Nightmare On Elm Street nadert, is de tijd rijp om terug te blikken op het bescheiden begin van deze nu iconische franchise. Na naam te hebben gemaakt in het horrorgenre met Laatste huis aan de linkerkant en The Hills Have Eyes in het begin van de jaren tachtig vond Craven de inspiratie voor zijn meest duurzame klassieker met een waargebeurd verhaal rechtstreeks uit de kranten. Hoewel het een vrij algemene en overtuigende praktijk is die door veel genrefilmers wordt gebruikt om te beweren dat hun film gebaseerd is op ware gebeurtenissen (we kijken naar jou, Het bloedbad in Texas Chainsaw), Haalde de heer Craven zijn inspiratie uit verschillende bronnen en toen actuele nieuwsartikelen.

Zoals verteld in de uitstekende recente documentaire Nooit meer slapen, was Craven duidelijk geïnspireerd door ware gebeurtenissen. Dat wil niet zeggen dat het originele script is gebaseerd op een echte boeman die je in je slaap achtervolgt; die later allemaal in het spel komen. Het verhaal kwam eerder voort uit een reeks artikelen die Craven las in de LA Times over jonge mannen die stierven in het midden van nachtmerries. Een specifiek geval betrof een jonge man die last had van ernstige nachtmerries en ervan overtuigd raakte dat hij zou sterven als hij weer zou gaan slapen. De vader van het slachtoffer was arts en gaf zijn zoon een recept voor slaappillen, die hij weigerde in te nemen en ze onder zijn lakens verstopte. Na drie nachten wakker te zijn viel de jongeman eindelijk in slaap, maar werd midden in de nacht door zijn ouders gevonden, schreeuwend en spartelend in zijn bed. Voordat ze zelfs maar bij hem konden komen, was hij dood. In de nasleep vonden zijn ouders de opgeborgen slaappillen, samen met een Mr.Coffee-machine in zijn kast met een verborgen verlengsnoer.

Dit vreemde verhaal was het begin van de reeks films die onze dromen al bijna drie decennia achtervolgen, en de andere puzzelstukjes vielen samen voor meneer Craven toen hij zijn eigen redenen vormde voor deze vreemde reeks onverklaarbare sterfgevallen. 30 jaar later kennen we allemaal het verhaal van Fred Kruger, de "Springwood Slasher"; hij is net zo ingebakken in de horrorcultuur en nu zo diep als het monster van Frankenstein en graaf Orlok.

Maar wat gebeurde er werkelijk met die jonge man, die terecht doodsbang was om in slaap te vallen?

Nou, het blijkt dat het eigenlijk een zeldzame ziekte was die bekend staat als... bangungot, ook charmant bekend als "plotseling onverwacht nachtelijk doodsyndroom". In het begin van de jaren tachtig werd het een soort epidemie in de Zuidoost-Aziatische en Filippijnse bevolking, waarbij jonge mannen op onverklaarbare wijze werden achtervolgd door ernstige nachtmerries. Ervan overtuigd dat hun dromen werden binnengevallen door demonen, raakten de bange mannen verslaafd aan zwarte koffie en andere stimulerende middelen in een wanhopige poging om wakker te blijven. Na deze uitbarsting van doden groeide de angst in de Zuidoost-Aziatische buurten en begon het gefluister van Bangungot de ronde te doen.

Bijna elk land en elke cultuur in de wereld herkent deze aandoening in een of andere versie. Het Turkse volk noemt het 'de duistere pers'. In Afrika staat het bekend als de 'duivel die op je rug rijdt'. De Hmong kennen het als 'de verpletterende demon'. Maar Turkse, Afrikaanse en Amerikaanse mannen sterven zeer zelden aan deze slaapstoornis. Aziatische mensen lijken echter vreemd vatbaar voor een dodelijke versie van de ziekte.
Recente studies theoretiseren dat het optreden voortkomt uit ernstige zwelling van de alvleesklier, een klier die spijsverteringsenzymen produceert, met name insuline, om de koolhydraten die we opnemen te metaboliseren. Bij slachtoffers die aan deze aandoening lijden, wordt de zwelling zo ernstig dat de alvleesklier letterlijk verteert zelf. Men denkt dat complicaties van deze zwelling de nachtmerries veroorzaken wanneer shock de belangrijkste organen van bloed en zuurstof begint te beroven, hallucinaties en uiteindelijk de dood veroorzakend als het lichaam zichzelf vergiftigt.

Dat is tenminste wat ze willen dat we geloven ...

 

Dus nogmaals, de wetenschap legt de demon uit. Soort van.
Er is echt geen rijm of reden voor de (gelukkig zeer zeldzame) sterfgevallen die plaatsvinden als gevolg van Bangungot, noch is er een verklaring waarom Aziaten en Filippino's er eerder aan zullen overlijden. Artsen raden patiënten die aan de ziekte lijden aan om koolhydraten en alcohol te verwijderen, maar dat zeggen ze voor alles.
Dus misschien is het eenvoudigste antwoord het beste.
Misschien is er een demon die de droomwereld rondspookt en hij kan niet worden gestopt.
Slaap zacht…

Marge Thompson: Wat zijn dromen eigenlijk?

Dr.King: Mysteries, ongelooflijke lichaamshocus-pocus.
De waarheid is dat we nog steeds niet weten wat ze zijn
of waar ze vandaan komen.

~A Nightmare On Elm Street, 1984