Het beest komt om middernacht is een opkomende gezinsvriendelijke weerwolffilm uit Tampa, Florida. De film volgt de capriolen van vijf tieners in een klein stadje, die in contact komen met een harige indringer, vergelijkbaar met IT or Stranger Things. 

iHorror kreeg de kans om te gaan zitten met de regisseur en co-schrijver van de film, Christopher Jackson, om over weerwolven te praten en onafhankelijke speelfilms te filmen. Jackson is ook een van de regisseurs van de door iHorror geproduceerde webserie Terreurverhalen, waarover Jackson in het gesprek ook de toekomst spreekt. 

Bri Spieldenner: Wat was je favoriete onderdeel van het maken van je nieuwe film, Het beest komt om middernacht?

Christopher Jackson: Nou, het was leuk om eindelijk met een speelfilm uit de korte filmgenres te komen, we hebben (Cineview Studio's) hebben we de afgelopen zes jaar een reputatie opgebouwd als filmproductiebedrijf. En toen was dit een goede kans voor ons om in de speelfilmwereld te stappen. Ik denk dat mijn favoriete onderdeel ervan waarschijnlijk de kans was om eindelijk voor het eerst onze benen te strekken op een speelfilm. 

Maar buiten dat was het werken met de vijf hoofdrolspelers geweldig. Het zijn allemaal jonge kinderen, ze wilden allemaal heel graag op de set, ze konden het allemaal heel goed met elkaar vinden. En we hebben veel tijd en moeite gestoken in het samen opbouwen van de chemie van de cast, zodat ze zich echt goed voelden. Ze namen de leiding heel goed op. Dus dat was iets anders, ze gewoon op de set zien en de plaatsen krijgen waar ze het naar hun zin hadden, en tegelijkertijd hard werken. Dat was ook best gaaf.

BS: Waar heb je deze acteurs gevonden?

CJ: De film was al grotendeels gecast, de enige rol die ik specifiek cast was de hoofdrolspeelster, Madelyn Chimento als Mary. Dus dat was ook interessant, want aangezien ik niet echt een hand had in het castingproces, vanwege de tijdlijn waar we onder zaten, wilde ik ervoor zorgen dat de kinderen veel tijd samen hadden voordat de film begon. Ik wilde geen vreemden bij elkaar op de set gooien, want het is echt een ensemblestuk. En dus wilde ik die kameraadschap à la . opbouwen Stranger Things, waar de kinderen, ze kwamen samen. 

Dus ik zou zeggen, een week voordat we met de camera gingen fotograferen, hebben we ongeveer een week samen gerepeteerd. En het was alleen ik en de vijf kinderen voor ongeveer een week. En we zouden spelletjes spelen. Het andere interessante is dat veel van deze kinderen, dit was hun eerste keer op het scherm. En ik had misschien vier of vijf weken voordat ik bij het project betrokken werd, met Madelyn Chimento aan een korte film gewerkt. En zo hadden zij en ik al een heel goede werkrelatie. De repetities daarvoor waren erg leuk, want het waren veel theaterspelletjes ter voorbereiding op de komedie die voor ons lag. We wilden de schillen breken en elkaar een beetje leren kennen. En dat is dus wat we deden. 

BS: Geweldig. Ja, het is echt gaaf dat je tijd had om die relaties met de acteurs op te bouwen. 

CJ: Er was geen scenario waarin ze niet zouden repeteren. En op een gegeven moment zouden we maar één dag repeteren. En voor mij was het gewoon niet acceptabel. Dus hebben we het in ons format ingebouwd, in onze pre-productie om een ​​volledige week van repetitie te hebben voordat we daar binnenkomen. 

En het waren lange dagen, ze werkten heel hard. Omdat ze tegenover veteranen als Eric Roberts en Michael Paré en Joe Castro zouden optreden, zijn dit filmveteranen. En op onze tijdlijn, want de tijdlijn was krankzinnig voor de productie zelf. We hadden geen tijd om op de set te komen en te denken, nou ja, wat gaan we doen? We wisten wat de scènes waren, hoe we ze creatief zouden bereiken vanuit een acteerstandpunt, omdat we het al een week hadden gerepeteerd. 

BS: Hoe zou je het beste omschrijven? Het beest komt om middernacht? 

CJ: Ik zou zeggen dat het gaat over een groep tieners die ontdekken dat er een weerwolf is in hun kleine stadje in Florida. Het is een komedie met horrorelementen, want de film zelf, toen ik het originele script kreeg, en ik dook in de herschrijvingen ervan, ik wilde een horrorfilm die gezinnen samen konden bekijken, ik wilde dat kinderen en tieners en volwassenen allemaal in staat zouden zijn om geniet van deze film. En dus zou ik zeggen dat het een komedie is met wat horrorelementen erin.

BS: En was Het beest komt om middernacht je eerste speelfilm als regisseur?

CJ: Nee, ik had een speelfilm van ongeveer 12 jaar geleden die nooit het daglicht zal zien. En het was als een vuurdoop bij het maken van films. Dus ik was vers van mijn eerste grote rol als acteur. En ik zei: ik wil films maken in plaats van in de film te zitten. En dus dacht ik: ik spring er gewoon in en maak een speelfilm. Grote fout. Ik kan mensen niet genoeg aanmoedigen om dat niet te doen, begin met een korte film, begin met een 10 minuten of een 30 minuten en spring niet meteen in de speelfilm. Dus daarna wilde ik mijn vak als regisseur blijven verfijnen. En in de afgelopen 12 jaar heb ik een heleboel korte films gemaakt. Als regisseur en schrijver heb ik een heleboel commercials geregisseerd. Het werd net tijd dat ik me comfortabel genoeg voelde in mijn vaardigheden om dit als schrijver en regisseur op me te nemen.

BS: Je schreef Het beest komt om middernacht ook?

CJ: Ed McKeever, een van de uitvoerende producenten, was de oorspronkelijke maker van het verhaal. Hij stuurde me een script. Na een gesprek met Ed en Todd Oifer, de andere uitvoerend producent, overtuigde ik hen om mij de beste delen van Eds originele concept te laten nemen en een verhaal te maken waarvan ik wist dat we het in drie weken konden filmen, want dat was alles wat we hadden, drie weken. , en het was krankzinnig, ik zou uren kunnen praten over hoe krankzinnig het filmproces was, want ik garandeer je dat het was zoals Robert Rodriguez, je weet wel, rebelleren zonder crew-stijl, het was een waanzinnige rush. Dus bouwde ik het script op een manier waarvan ik wist dat ik die wilde regisseren, want ik ben niet zozeer een horrorregisseur. Ook al heb ik veel horrorfilms gemaakt. Ik vind het leuk om mensen aan het lachen te maken en ik zet mensen graag aan het denken, dus dit was een goede gelegenheid om dat te doen, mensen aan het lachen te maken. Ik maakte een komisch horrorscript samen met Jason Henne, hij was mijn co-schrijver. Ik schreef de versie van het script dat nu is opgenomen.

Het was heel cool. Omdat het niet vaak is dat ze de teugels gewoon loslaten en me een beetje laten gaan, is het zo zeldzaam om dat te doen. En om dat te ontdekken, vooral in de onafhankelijke filmwereld, vind ik het moeilijker om de kans te krijgen om gewoon de artiest te zijn en te gaan creëren, en dat is wat Todd en Ed me gaven, dus het was echt spannend.

BS: Ja, dat is echt gaaf. Ik ben blij dat je het echt hebt kunnen maken Het beest komt om middernacht je eigen filmpje. Denk je dat je dan meer horror zult doen?

CJ: Weet je, ik ben er niet tegen. Ik zal nooit de man zijn die een slasherfilm maakt zoals een Halloween of iets van Freddy Krueger. Tenzij er iets is dat me aanspreekt. Zoals ik al zei, ik vind het leuk om mensen aan het lachen te maken. En ik zet mensen graag aan het denken, dat zijn mijn twee favoriete soorten genres om in te werken. Dus ik denk dat je zult zien dat nadat hij dit met Joe Castro, die alle speciale effecten deed en onze weerwolf speelde, hij begon te schoppen. rond dit echt geweldige komische horroridee waar ik echt van hield. We zijn daar een beetje mee bezig. Maar het is niet in steen gebeiteld. Dus ik zou niet zeggen dat ik nooit meer horror ga doen. Dominic Smith en ik zijn van plan om terug te brengen? Terreurverhalen, wat een puur horrorgenre is.

BS: Gotcha. En Terreurverhalen is een webserie, toch? 

CJ: Rechts. Dus Terreurverhalen was klaar met mezelf en Dominic Smith. En iHorror sponsorde eigenlijk het eerste seizoen. En dus hopen we, omdat we al twee afleveringen van het tweede seizoen hebben opgenomen, ze klaar zijn. Maar de pandemie sloeg toe. En dus zette dat alles in de wacht. We gaan nu net terug naar de tijd waarin, oké, laten we het tweede seizoen afmaken en kijken wat er gebeurt. Want het eerste seizoen deed het echt goed. Het zou dus interessant zijn om te zien wat het tweede seizoen doet nu we het formaat een beetje hebben veranderd.

BS: Dat is geweldig. Goed om te horen dat je er weer bovenop komt. Dus waar zijn de horror-invloeden op? Het beest komt om middernacht? 

CJ: Als het gaat om de daadwerkelijke horror-invloeden, heb ik elke weerwolffilm bekeken die ik te pakken kon krijgen, ik heb dagen en dagen naar weerwolffilms gekeken, gewoon om een ​​patroon te vinden dat ik leuk vond. Maar ik denk dat niet de horrorfilms mij het meest hebben beïnvloed voor deze film in het bijzonder. Wat me het meest beïnvloedde bij deze film, waren dingen als The Goonies or Stranger Things of zelfs voor zover Teen Wolf, dat komische aspect, Teen Wolf is geen enge film, er zitten een paar kleine enge momenten in. En ik had zoiets van, dit is een beetje waar ik wil wonen. 

En dus was mijn focus niet zozeer op de weerwolf als wel op het bouwen van de wereld waarin deze kinderen samen leven, dit ensemblegevoel dat ze samen hadden. En ik denk dat het daarom zo grappig is dat de kinderen de hele tijd met elkaar omgaan. En de weerwolf is er altijd. Maar hij is niet onze belangrijkste focus, weet je?

BS: Wat dat betreft, hoe was je ervaring met het opnemen van een speelfilm over wezens? Was het iets waar je moeite mee had om mee te werken? De weerwolf zelf?

CJ: Ja, ik zou zeggen dat dit bijzonder uitdagend was, alleen omdat de weerwolf al was gemaakt en ontworpen tegen de tijd dat ik aan boord kwam. En trouwens, ik herinner me dat toen ik aan boord kwam, ze alleen de handen en het hoofd van de weerwolf hadden ontworpen. Er zou helemaal geen lichaam zijn. En dus had ik zoiets van, nee, nee, we moeten een lichaam hebben. Dus hebben we het lichaam gecreëerd. Maar het was interessant om met de weerwolf te werken, want als je geen echte creatieve inbreng hebt in het wezen, voordat je aan boord wordt gehaald, moet je eigenlijk gaan, oké, wel, hoe kunnen we dit wezen gebruiken om mijn beste vermogen als regisseur. En dus denk ik dat we dat hebben gedaan. 

We hadden het geluk om Joe Castro uit Californië te laten overvliegen om op de set te zijn om onze weerwolf te zijn. Omdat het niet de bedoeling was dat hij de weerwolf zou zijn. Ik smeekte hem op een dag aan de telefoon, ik had zoiets van, Joe, ik wil dat je onze weerwolf bent in deze film. En Joe gaat, ik weet het niet, misschien moet ik het gewoon niet doen. Omdat ik de effecten wil zien die gebeuren en al deze dingen. En ik zei: Joe, ik zal iedereen voor je regelen die je op het scherm wilt zien terwijl je aan het acteren bent. Ik wil dat je mijn weerwolf bent, je zou er perfect voor zijn. En hij zei ja. Wat een geluk voor ons is om hem daar te hebben. 

Maar ik zou zeggen dat ik, door met deze weerwolf te werken, een manier moest vinden die bij mijn stijl van filmen paste. En dus denk ik dat we dat hebben gedaan, ik denk dat we een heel goed eerbetoon brengen aan horror creature-horrorfilms rond 1980, waar het leuk is om het wezen te zien omdat het een wezen is, alsof het oké is, we snappen het. We zijn hier allemaal samen mee bezig. En dat is wat we deden. Ik bedoel, dat soort wezens als je een ouder persoon bent die van horrorfilms houdt, schepselfilms. Als je vandaag teruggaat en naar die films kijkt, snap je de grap. Het is niet langer eng voor je omdat we zo veel technologisch gevorderd zijn met schepselfuncties, toch? Alsof we echt uitziende weerwolven kunnen maken. Dit is niet dat, dit is een erg angstaanjagende weerwolf, maar we weten allemaal dat dit een wezen is, wat erg leuk is voor het publiek.

BS: Ja tuurlijk. Dus wat is volgens jou je favoriete weerwolffilm? Buiten Het beest komt om middernacht natuurlijk.

CJ: Weet je, we hadden een debat over wat de beste weerwolffilm is, en iedereen had zijn eigen mening, zeiden veel mensen Zilveren kogel. Veel mensen zeiden: The Howling, Ik zou moeten zeggen, van al mijn onderzoek, ik heb er echt van genoten An American Werewolf in Londen. En de reden waarom ik er zo van hield, is specifiek voor die transformatiescène die in het appartement plaatsvindt. Ik bedoel, wat een ongelooflijke transformatie, en het was geweldig. Het was naar mijn mening bloederig en smerig en zijn tijd ver vooruit. Dus als ik moest, pistool tegen het hoofd, waarschijnlijk Een Amerikaanse weerwolf in Londen.

BS: Ja, dat is een goed antwoord. Ik zou het waarschijnlijk met je eens zijn. Ik hou van die transformatie. 

CJ: Een ander cool ding over mijn film is dat 95% van deze film is opgenomen in Tampa, Florida. En dat was met opzet. We vonden de meest ongelooflijke locatie in het Showmen's Museum in Gibsonton. Die locatie hebben we van boven naar beneden benut. Het was ongelooflijk. En ik denk dat, als iemand die zichzelf aanprijst als de filmmaker uit Florida, we om te kunnen laten zien hoe geweldig een plek is, we 95% hiervan hier in Tampa, in Hillsborough County, specifiek moeten kunnen filmen. Het was gewoon een heel goed gevoel om hier geboren en getogen te zijn. Het was geweldig om veel locaties te kunnen uitlichten die de meeste mensen over het hoofd zien.

BS: Denk je dat Florida een goede plek is voor horror?

CJ: Ik denk dat Florida een geweldige plek is voor letterlijk elk genre. Ik heb bijna elke grote plaats in Florida gefotografeerd, ik ben naar de Everglades getrokken om een ​​shoot te doen, ik ben naar de grootste steden hier in Florida gegaan om een ​​shoot te doen. Ik reisde over de spoorwegen om shoots te doen. En het is verbazingwekkend wat je in Florida vindt waar de meeste mensen niets van weten. En ik ben er trots op die locaties te kennen en dat te kunnen doen. Mijn volgende speelfilm zal hier in Florida zijn. Dit is waar we willen zijn.

BS: Geweldig. Ik waardeer het dat je de tijd hebt genomen om dit interview met mij te doen vandaag. Ik denk dat het geweldig was. Heeft de film een ​​releasedatum?

CJ: Ik denk dat de zomer van 2022 zeker het moment is waarop het klaar zal zijn.

Bekijk de trailer voor Het beest komt om middernacht hieronder.