De laatste tijd merk ik dat ik overweldigd ben bij het zoeken naar een goede film om naar te kijken. Met de overvloed aan aangeboden streamingdiensten kan ik vaak niet beslissen wat ik ga kijken. Ik vertrouw sterk op sociale media om mezelf in de juiste richting te leiden om die perfecte film te vinden. Met dat gezegd, stuitte ik op de film Wanorde. Het artwork voor de poster trok mijn aandacht. De man die voor een raam staat met zijn hand erop. Er gingen verschillende gedachten door mijn hoofd; de man zag er geïsoleerd uit. Wanorde gaat over een man genaamd David Randall (Darren Kendrick), die werd weggestuurd voor een brute dubbele moord, zijn beweringen van onschuld en beschrijving van een gemaskerde moordenaar werden genegeerd. David lijdt nu aan de gruwelijke herinnering aan die nacht. David is een medicinale schizofreen en is naar huis teruggekeerd in de hoop op een nieuw leven. Dit is nauwelijks het geval, David gelooft dat hij, evenals zijn vriend en collega, Melissa (Lauren Seikaly), in gevaar zijn. David wendt zich tot zijn psychiater en de plaatselijke sheriff voor hulp. De argwaan van iedereen groeit enorm, en David gelooft dat de gemaskerde figuur is teruggekeerd. Veroorzaakt Davids schizofrenie deze hallucinaties? Of bestaat deze moordenaar echt?

Jack Thomas Smith maakte zijn speelfilmregiedebuut met de psychologische thriller Wanorde. Hij schreef en produceerde ook de film. Wanorde werd op 3 oktober 2006 uitgebracht op dvd door Universal/Vivendi en New Light Entertainment. Het jaar daarop werd het door Warner Brothers zichtbaar gemaakt op Pay-Per-View en Video-On-Demand. In het buitenland werd het vertoond op het filmfestival van Cannes en het Raindance Film Festival in Londen. Curb Entertainment vertegenwoordigd Wanorde voor buitenlandse verkopen en beveiligde distributieovereenkomsten over de hele wereld. De film ging in de zomer van 2006 in première in geselecteerde theaters in de VS.

Ik vond dat deze film goed gemaakt was. Het verhaal werd goed verteld en het acteerwerk complimenteerde dat. De belichting creëerde een donker en humeurig gevoel, dat zo werd neergeschoten dat het dat gevoel van isolatie creëerde. Jack Thomas Smith heeft fantastisch werk geleverd met karaktervorming, met name de rol van David Randall. David had moeite om te ontcijferen wat echt was en wat niet, hij kon niet helder denken en was niet in staat om in een sociale omgeving te opereren, wat het beeld schetste van schizofrenie. Wanorde is een psychologische achtbaanrit vermengd met wat traditionele horror.

 

[youtube-id=”_pmNh1NPoo8″]

ihorror.com heeft onlangs het voorrecht gehad om een ​​Q&A te houden met de heer Jack Thomas Smith, veel plezier!

verschrikking: Wat waren jouw invloeden achter de creatie van Wanorde?

Jack Thomas Smith: Mijn belangrijkste invloeden waren de horrorfilms uit de jaren zeventig. Met name de films van John Carpenter, Brian De Palma en George Romero. De films uit de jaren zeventig waren naar mijn mening de beste ooit. Ze hadden dat gruizige rauwe gevoel dat trouw is aan het leven buiten de "Hollywood Machine". ik wilde Wanorde om dat donkere, korrelige gevoel te hebben dat trouw is aan die periode.

iH: Wat was de grootste uitdaging(en) bij het werken aan je film? Wanorde?

Smit: Er waren tal van uitdagingen tijdens het maken van deze film, maar eerlijk gezegd was het grootste obstakel het weer. Een groot deel van de film is 's nachts buiten in het bos opgenomen. We schoten in oktober in de Poconos in Noordoost-Pennsylvania en de winter viel vroeg dat jaar. Het was brutaal koud en het sneeuwde constant, waardoor we gedwongen werden om onze interieurfoto's te maken totdat de sneeuw in de lente smolt en we onze buitenkant konden afwerken. Wanorde was oorspronkelijk gepland als een shoot van 30 dagen, maar vanwege het weer werd het een shoot van 61 dagen. Er is een reden waarom ze films opnemen in Californië.

iH: Heb je een onvergetelijke ervaring op de set van Wanorde dat je wilt delen?

Smit: Er waren er meerdere, maar degene die opviel was toen we een Mercedes tegen een boom botsten. We hadden maar één poging om het goed te doen, omdat we de auto van een autokerkhof kochten. De carrosserie van de auto was perfect, maar mechanisch viel hij uit elkaar. Mijn vriend, Joe DiMinno, die GEEN professionele stuntman is (kinderen proberen dit thuis niet...), zei dat hij dolgraag met de auto tegen een boom zou botsen. Joe racet met auto's in de Poconos, dus hij bezat veel crashuitrusting en veiligheidshelmen. Hij monteerde de auto om er zeker van te zijn dat hij veilig was, reed er ongeveer 35 mijl per uur mee en botste ermee tegen een boom. Het schot was absoluut perfect en hij liep ongedeerd weg. Tot op de dag van vandaag lachen we er nog steeds om.

iH: Voor Wanorde je schreef, produceerde en regisseerde de film. Is dit de meeste betrokkenheid die je hebt in een film?

Smit: In die tijd wel. Daarvoor heb ik slechts twee films geproduceerd, De wedergeboren mens (geregisseerd door Ted Bohus) en Kerstman Claws (geregisseerd door John Russo). Het hanteren van alle drie de functies is zeer uitdagend en overweldigend. Ik heb ook mijn huidige film geschreven, geproduceerd en geregisseerd Toebrengen.

iH: Welk advies zou je iemand geven die een levensscheppende film wil hebben?

Smit: Ten eerste zou ik willen zeggen dat ik de kunst van het filmmaken zeker begrijp... dat is een gegeven. Begrijp karakterontwikkeling, scriptschrijven, postproductie en distributie. Verder zou ik willen voorstellen om naar de business school te gaan. Het wordt niet voor niets de 'filmbusiness' genoemd. Er is geld nodig om een ​​film te maken, dus je moet weten hoe je een businessplan, een budget, projecties en een PowerPoint-presentatie moet opstellen. U moet ook weten hoe u de federale en nationale belastingverminderingen kunt maximaliseren. Concentreer u absoluut op de visie van uw film, maar houd er rekening mee dat er geld nodig is om deze te realiseren.

iH: Hoe heb je enkele leden van je team ontdekt en hoe houd je de band met hen sterk?

Smit: Veel van de relaties die u in de filmindustrie opbouwt, ontwikkelen zich via netwerken en verwijzingen. Soms kunt u advertenties plaatsen die zoeken naar een specifieke behoefte aan uw film. Ik vond de DP voor Wanorde, Jonathan Belinski, in de "New York Production Guide". Hij adverteerde in de gids dat hij een DP was met volledige camera-uitrusting, en ik vroeg hem om me zijn haspel te sturen. Ik vond dat zijn werk er geweldig uitzag en direct na de start hadden we dezelfde visie voor de film. Hij heeft geweldig werk geleverd met de cinematografie en sindsdien zijn we vrienden. Via Jon verwees hij me naar Gabe Friedman, die de redacteur was Wanorde. Hij deed het ook geweldig en hij verwees me naar mijn geluidsontwerper, Roger Licari, die het ook uit het park sloeg. Tot op de dag van vandaag zijn we allemaal vrienden gebleven. Ironisch genoeg, de nieuwe DP op mijn film Toebrengen, Joseph Craig White, werd begeleid door Jonathan Belinski, en mijn redacteur, Brian McNulty, werd begeleid door Gabe Friedman. Het is een klein bedrijf.

iH: Welke films hebben de meeste invloed op je gehad en waarom?

Smit: Definitief Star Wars en het originele Dageraad van de dood. Ik geef het toe, ik was een van die kleine kinderen die naar het origineel keek Star Wars...  en toen de twee schepen in de openingsscène over het hoofd vlogen ... was dat het voor mij. Vanaf dat moment wist ik dat ik films wilde maken. En nadat ik het zag Dageraad der doden, dat mijn interesse verschoof naar het maken van horrorfilms.

iH: Enkele jaren geleden waren er twee schermen: het filmscherm en het televisiescherm. Nu hebben we computers, telefoons, tablets; schermen zijn overal. Welke invloed heeft dit als maker op je vertellen en hoe je het ze vertelt?

Smit: Het is heel frustrerend om bloed, zweet en tranen te steken in het maken van een film... en dan maak je hem af met geluidsontwerp en kleurcorrectie om hem zo goed mogelijk te laten klinken en eruit te laten zien... alleen om kijkers hem op hun telefoon te laten bekijken. Hoewel frustrerend, verandert dit niets aan de manier waarop ik een film maak. Ik zal een film altijd van de beste kwaliteit maken, ongeacht het kijkformaat.

iH: Heb je er ooit aan gedacht om een ​​roman uit te geven?

Smit: Eerlijk gezegd, ik niet. Toen ik een kind was, voltooide ik echter een horrorroman van 300 pagina's tegen de tijd dat ik twaalf was. Het is nooit gepubliceerd, maar toen ik voor het eerst begon met schrijven, wilde ik wel romans schrijven. Mijn vader kocht een Super 8mm-filmcamera voor me toen ik een tiener was en ik maakte horror- en komische korte films met mijn broer en vrienden in de buurt. Vanaf dat moment lag mijn focus op films.

iH: Kun je ons iets vertellen over je toekomstige projecten?

Smit: Ik hoop mijn volgende speelfilm in 2015 op te nemen. Het is een actie-/horrorfilm genaamd In het donker. Ik heb het scenario al geschreven en ik zal het ook regisseren. Het speelt zich af op een klein eiland in Michigan dat wordt overspoeld door zombie-/vampierwezens. Er is nog een handjevol mensen in leven, gewapend met geweren, en ze moeten honderden van deze dingen bevechten terwijl ze proberen het eiland te ontvluchten.

De wezens hebben bloed nodig om te overleven en hun behoefte om te eten is gekmakend. Ze zijn aan het rotten en krankzinnig... Dit is het niet Schemering. Lol. Wanneer ze aanvallen, scheuren ze hun slachtoffers uit elkaar om zich te voeden met hun bloed. En In het donker is meer dan dat... De personages zijn sterk... En er is een onderliggend thema in het verhaal dat overal consistent is met de hoofdrolspelers en tegenstanders. Er zullen op bepaalde plaatsen beelden zijn met betrekking tot de specifieke tekortkomingen van de personages. Ik hou ervan om de scheidslijnen tussen schurken en helden te vervagen.

Wanorde is momenteel beschikbaar voor verhuur op dvd op Netflix, en het kan worden gekocht bij Amazone.

Als je meer wilt lezen over het werk van Jack Thomas Smith, kijk dan op mijn Toebrengen Filmrecensie.

Ook kun je Jack Thomas Smith volgen Twitter @jacktsmith1 en kom zeker eens kijken FoxTrailProducties.