Verbind je met ons

Nieuws

Redactioneel: Netflix's 'Chilling Adventures of Sabrina' brengt diversiteit naar de voorgrond

gepubliceerd

on

** Opmerking van de auteur: deze bespreking van de diversiteit in Netflix's Chilling Adventures of Sabrina bevat wel een paar spoilers. Ga verder op eigen risico. Het is bijna moeilijk te geloven dat woorden als ‘diversiteit’ en ‘inclusie’ anno 2018 worden gezien als ‘liberaal’, ‘socialistisch’ en ‘zwak’, maar hier zijn we dan en het lijkt erop dat alleen al het noemen van deze woorden al veel onrust kan veroorzaken. een storm van negatieve en nare reacties. Dit lijkt vooral het geval als het om entertainment gaat. Gelukkig hebben veel filmmakers en showrunners voor deze optie gekozen niet om te luisteren naar deze luide, aanstootgevende stemmen en het nieuwe van Netflix Chilling Adventures of Sabrina is een goed voorbeeld van integratie in storytelling en casting. De nieuwe Netflix-serie beschikt over een cast van personages en acteurs die raciaal divers zijn en meerdere facetten vertegenwoordigen op het gebied van zowel gender als seksuele geaardheid. Bovendien speelt hun inclusie niet op de achtergrond. Het is geen bijzaak. Deze personages en de acteurs die ze spelen, zijn een integraal onderdeel van de wereld van Greendale en Sabrina's leven. Neem bijvoorbeeld Sabrina's neef, Ambrose Spellman. Ambrose, gespeeld door de zwarte, Britse acteur Chance Perdomo, is een krachtige, openlijk panseksuele tovenaar. Ambrose wordt gedwongen tot huisarrest na een samenzwering om het Vaticaan op te blazen. Hij ergert zich aan zijn opsluiting, maar het heeft zijn familierelatie met Sabrina versterkt. Hij is een vertrouweling en adviseur die maar al te goed weet hoe gevaarlijk de Nachtkerk kan zijn.

Ambrose Spellman (Chance Perdomo) in Chilling Adventures of Sabrina (Foto door Diyah Pera / Netflix)

Dan is er Sabrina's vriendin, Susie Putnam. Al vroeg ontdekken we dat Susie non-binair is, wat betekent dat ze zich niet identificeren als volledig mannelijk of vrouwelijk. De niet-binaire identificatie is een knelpunt voor velen die niet begrijpen dat gender geen binaire constructie is, zoals ons vaak is geleerd in de westerse samenleving, maar eerder een spectrum met veel grijstinten. Bovendien gingen de showrunners bij Netflix nog een stap verder dan we de laatste tijd bij veel projecten hebben gezien en castten niet-binaire acteur Lachlan Watson in de rol. Het hebben van een niet-binair personage zoals Susie, gespeeld door de openlijk niet-binaire Watson, lijkt op dit moment vooral belangrijk in de VS, omdat de federale overheid actief werkt aan het wegnemen van de bescherming tegen discriminatie voor gender-non-conforme, niet-binaire en transgenderidentiteiten.

Susie (Lachlan Watson) en Rosalind (Jaz Sinclair) in Chilling Adventures of Sabrina (Foto door Diyah Pera / Netflix)

En dan zijn er nog het enorme aantal krachtige, raciaal diverse vrouwen van verschillende leeftijden die sleutelrollen spelen in de serie. Zelda Spellman van Miranda Otto straalt kracht uit, zelfs op haar meest kwetsbare momenten, terwijl Hilda Spellman van Lucy Davis een bundel vreugde is, verpakt in emotionele kracht. Tati Gabrielle's Prudence is de heerlijk slechte leider van de drie zelfbenoemde Weird Sisters en Jaz Sinclair is een sterveling die haar macht als jonge vrouw leert omarmen in de rol van Rosalind Walker. En laten we de mysterieuze en achterbakse Mary Wardell, gespeeld door de getalenteerde en verleidelijke Michelle Gomez, niet vergeten! Maar waarom is dit allemaal belangrijk? Waarom is dit spectrum van representatie belangrijk? Eerder dit jaar publiceerde ik een reeks artikelen waarin de homo-identiteit en inclusie in het horrorgenre werd gevierd, en het aantal commentaren dat ik las op die artikelen waarin werd geïmpliceerd dat inclusie ‘de homo-agenda door de strot van mensen duwde’ was zowel opmerkelijk, ontmoedigend als volkomen voorspelbaar. Ik weet niet zeker welk niveau van kwetsbaarheid in iemands seksualiteit en identiteit je moet hebben om je bedreigd te voelen alleen al door het opnemen van een personage buiten je eigen ervaring, maar ik ben er bijna zeker van dat het vergelijkbaar moet zijn met dat van suiker glas. Helaas gebeurt dit niet alleen met queer-inclusiviteit, maar herinnert het je er nogmaals aan dat het 2018 is. Dit geldt nog steeds voor vrouwen en mensen van kleur, waar horrorfilms met etnische hoofdrolspelers als ‘te stedelijk’ worden bestempeld en van vrouwen nog steeds wordt verwacht dat ze twee- dimensionale seksobjecten die in een mum van tijd hun kleding laten vallen om het jonge mannelijke publiek te prikkelen. Dat brengt mij bij een aantal struikelblokken in de Chilling Adventures of Sabrina. Er is een heel dunne grens tussen seksualiteit en geseksualiseerd, en er waren momenten waarop de show op die grens aarzelde. Sabrina van Kiernan Shipka is meer dan eens naakt (geen frontale naaktheid) in de serie van tien afleveringen, en hoewel de exemplaren voor het grootste deel de mannelijke blik misten die we zo vaak toeschrijven aan de lens die vrouwelijke naaktheid vastlegt, is het is een beetje ontmoedigend als je bedenkt dat het personage, ongeacht de leeftijd van de actrice, pas 16 is. Dan is er vroeg in het seizoen een scène waarin Sabrina en haar medeheksen hun magie gebruiken om de vier pestkoppen te misleiden die Susie hebben gekweld. om met elkaar te vrijen, waarna ze foto's van hen maken en dreigen met hen te chanteren. Het was zeker effectief tegen die pestkoppen, maar ik vraag me af of het niet een beetje toondoof is in een serie die zoveel goede dingen doet voor queer mensen, om anders op dit moment een beetje een grapje te maken over seksualiteit. Het wordt vooral later lastig als wordt onthuld dat een van die jonge mannen als kind is misbruikt. Maar ondanks een paar misstappen, Chilling Adventures of Sabrina doet veel meer voor genormaliseerde vertegenwoordiging dan veel andere aanbiedingen die we de laatste tijd hebben gehad. Chilling Adventures of Sabrina Seizoen één is in zijn geheel beschikbaar op Netflix en ik zou iedereen die fan is van inclusieve horror willen aanmoedigen om in deze interessante en progressieve nieuwe serie te duiken. Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen