Verbind je met ons

Nieuws

De geschiedenis van 'Candyman', Cinema's eerste zwarte bovennatuurlijke slasher

gepubliceerd

on

Tony Todd in "Candyman"

Candyman was meer dan een plaatshouder in de moderne cinema. Het is meer dan alleen een voetnoot in de handboeken over de horrorfilmgeschiedenis van Hollywood, het stond zwarte vertegenwoordiging toe in een horrortitelrol die mensen ongemakkelijk maakte, en dat is oké. We hebben het er tenminste over.

in 1992 Candyman was onderweg naar productie. Na groen licht te hebben gekregen van financiers van celluloid, leek het concept van de film origineel; een blanke afgestudeerde student genaamd Helen die interpretaties van beelden bestudeert, raakt geobsedeerd door een zwarte stadslegende waarvan wordt aangenomen dat deze verschijnt wanneer je zijn naam vijf keer in een spiegel herhaalt. Het is een moderne kijk op de legende van Bloody Mary.

Natuurlijk in Candyman de bezwering werkt en Helen roept de kolossale legende op in de stoffelijke wereld. Daar gebruikt hij de haak die zijn hand heeft vervangen als moordwapen om zijn veelal zwarte slachtoffers te villen. Regisseur Bernard Rose kreeg de opdracht om ervoor te zorgen dat dit niet het geval was ongelooflijk onzorgvuldig.

“Ik moest een hele reeks vergaderingen met de NAACP gaan houden, omdat de producers zo bezorgd waren, en wat ze tegen me zeiden toen ze het script hadden gelezen, was: 'Waarom hebben we deze vergadering eigenlijk? Weet je, dit is gewoon leuk.' Hun argument was: 'Waarom zou een zwarte acteur geen geest kunnen zijn? Waarom zou een zwarte acteur geen Freddy Krueger of Hannibal Lector (sic) spelen? Als je zegt dat ze dat niet kunnen zijn, is dat echt pervers. Dit is een horrorfilm. . .” zei Roos.

Zelfs met de zegeningen van de NAACP Candyman lokte destijds activisten uit en lokte kritiek uit. Gebaseerd op een verhaal van horrorschrijver Clive Barker genaamd Verboden, het origineel speelde zich af in Liverpool. Voor de veramerikaniseerde versie eigende de demonenoverlevering zich een deel van Amerika's onrustige raciale verleden toe.

Dit was problematisch voor sommigen die dachten dat de verandering bepaalde stereotypen in stand hield, met name gemeenschappen met lage inkomens. Kleurregisseur Carl Franklin die aan het roer stond van 1992 Een verkeerde zet, was bijzonder bezorgd

"Het lijdt geen twijfel dat deze film inspeelt op de angst van de blanke middenklasse voor zwarte mensen", zei Franklin in '92. ”Het maakt ongegeneerd gebruik van raciale stereotypen en destructieve mythen om shock te veroorzaken. Ik vond het hoky en verontrustend. Het werkte niet voor mij, want ik deel die angsten niet, geloof niet in die mythen.”

Het was verdomd als het gebeurde en verdomd als het niet gebeurde. Het was alsof het maken van een 'zwarte' Freddy Krueger betekende dat hij niemand kon doden. Als hij een blanke doodde, was dat een probleem. Als hij een zwarte vermoordde, was dat een probleem. Kon de wereld in de jaren '90 zijn eerste zwarte bovennatuurlijke slasher aan? Dat was toen een moeilijke vraag en het is vandaag een moeilijke vraag.

De realiteit is dat wanneer zwarte misdaden plaatsvinden in zwarte gemeenschappen, niemand dit opmerkt. Helen is zich niet bewust van een culturele legende totdat ze er een deel van wordt, wat ieder van ons zou kunnen beschrijven die eerlijk zegt dat we blind zijn en bang zijn voor zaken buiten de onze.

Jordan Peele's 'Candyman' bevestigd en gepland voor release in 2020...

Ondanks de gevolgtrekkingen aan culturele banden, begon Rose met het filmen van zijn film. Acteur Tony Todd werd gecast als het titulaire monster met Virginia Madsen als zijn obsessie. Dread Central voerde in 2019 een interview met Todd en ze vroegen hem of hij het script relevant vond voor sociale berichten destijds.

"Ja, dat heb ik gedaan. Ik kreeg niet zoveel flack, 'herinnerde Todd zich. 'Alsof Bernard veel flauwekul had van de NAACP. Ze wilden een voorschot script zien. Ze waren gewoon bang dat het beeld van een zwarte boeman beledigend zou zijn, maar ze wisten niet wat voor soort film we aan het maken waren. Dat is een heel intelligente film.”

Dat dachten velen ook. Roger Ebert gaf de film een ​​lovende score zonder de film zelfs maar te noemen raciaal aspect in zijn recensie. Hij concentreerde zich op het vertellen van verhalen en of een sterk geloof in iets ervoor kan zorgen dat het werkelijkheid wordt of dat de overlevering, bedreigd door onduidelijkheid, zal vechten om in leven te blijven. "Als iedereen zou geloven dat er alligators in de riolering zaten, zou dat dan zo zijn?" vraagt ​​Ebert. "Zou de Candyman daarom een ​​slecht beeld hebben van de pogingen van een onderzoeker om hem te ontmaskeren?"

Uiteindelijk daarna Candyman geopende mensenrechtengroepen en gelijkheidsorganisaties sloegen geen alarm. Ze wezen niet eens op prominente thema's van gentrificatie die waarschijnlijk meer opvallen in de huidige markt.

Candyman zag matig kassucces het verslaan van een Star Trek vervolg en The Addams Family in jaartellingen voor 1992.

Vrijdagfilms: Candyman

Twee sequels Candyman: Afscheid van het vlees en Candyman: Day of the Dead zou de hook-hand-erfenis voortzetten, maar tot mindere onderscheidingen.

In 2020, Candyman is een horrorklassieker geworden. Wat begon als bezorgdheid, werd uiteindelijk inspirerend. Het mythische monster van Todd is een onderdeel geworden van de zwarte filmgeschiedenis als de eerste zwarte bovennatuurlijke moordenaar die op het scherm wordt afgebeeld.

Ter verdediging van Candyman 2: Farewell to the Flesh

Tananarive Due, een producer van de documentaire van Shudder Horror Noire: een geschiedenis van zwarte horror,  zei in een artikel over invloedrijke zwarte horrorfilms: “Tony Todd heeft de hele wereld de stuipen op het lijf gejaagd. Mensen zijn vandaag nog steeds bang om vijf keer 'Candyman' te zeggen. Zoals Jordan Peele in de documentaire zei - dat we de Freddy [Krueger] in een film kunnen zijn, is enorm.

Bijna 30 jaar later produceert Peele een direct vervolg op het origineel, maar dit keer met een team van Afro-Amerikaanse makers. Yahya Abdul-Mateen II neemt de leiding en Nia DaCosta regisseert.

Afbeeldingsresultaat voor candyman

"Er is absoluut een gevoel van eigendom nemen en een zwart verhaal vertellen over zwarte mensen," zei DaCosta tegen Empire. “Het was erg belangrijk voor ons allemaal dat ons hoofdpersonage Black was, en dat deze ervaring door de Black-lens kwam. Laten we ervoor zorgen dat we nu de lens verwisselen.”

Die lens is tegenwoordig waarschijnlijk belangrijker dan ooit. Zwarte makers die zijn opgegroeid met minimale mediahelden, lossen grote verschillen in de achterstand van Hollywood op. Het voelt alsof deze generatie zwarte kunstenaars op het kruispunt staat van verandering die zal leiden tot verantwoordelijke en waarheidsgetrouwe verhalen over minderheden.

“Mijn connectie met Candyman is vrij eenvoudig, " zei Peele. “Het was een van de weinige films die enig aspect van de zwarte ervaring in het horrorgenre onderzocht in de jaren '90, toen ik opgroeide. Het was voor mij een iconisch voorbeeld van vertegenwoordiging in het genre en een film die me inspireerde.

Alle drie origineel Candyman films zijn momenteel beschikbaar om te streamen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen