Verbind je met ons

Nieuws

Clive Barker's Revelations: A Stage Play

gepubliceerd

on

1559422_421731414658261_191473940295455917_o

Ik had het grote geluk dat ik vorige week werd uitgenodigd om een ​​walk-through te bekijken van de huidige toneelproductie van Clive Barker's Revelations in het Stella Adler Theatre in Hollywood. Als onderdeel van de doorlopende Living Room Series voor The Blank Theatre, beloofde dit een uniek evenement te worden. Ik was gewaarschuwd dat de show onvoltooide speciale effecten en beperkte decordecoratie zou bevatten, en dat dit de productie in een zeer rauwe vorm zou zijn. Als een levenslange Clive Barker-fan was ik natuurlijk bekend met het korte verhaal (dat oorspronkelijk in de Books of Blood-collectie werd gepubliceerd in de vroege jaren 1980), en ik was erg opgewonden om het voor mijn ogen aangepast te zien.

Voor degenen die niet bekend zijn met het verhaal, je eerste opdracht zou zijn om naar buiten te gaan en je Horror-huiswerk te doen en een kopie van de klassieke collectie van een meester te krijgen. Naast de vele andere ongelooflijke en unieke verhalen die in dat deel zijn opgenomen, zullen lezers het verhaal Openbaringen als een van de meest memorabele vinden. Het draait om een ​​echte vuur-en-zwavelprediker genaamd John Gyer en zijn vrouw die op hun hurken in een hotelkamer zitten op de avond dat er een zware storm nadert. Dertig jaar eerder, in dezelfde hotelkamer, werd een vrije geest genaamd Sadie Durning een lokale legende toen ze haar gewelddadige echtgenoot, Buck, neerschoot. Naarmate het verhaal vordert, begint Virginia, de vrouw van de prediker, ze steeds duidelijker te zien, en de gebeurtenissen escaleren snel.

10258077_434988076665928_2481886456628908928_o
De versie die ik zag, duurde ongeveer 75 minuten en was ontzettend plezierig. De acteurs vielen allemaal met veel enthousiasme hun rol aan, vooral Bruce Ladd als de woeste prediker en Meredith Thomas als Sadie, de slechte vrouw met een goed hart ondanks alles. Het tempo van de productie was vlot en boeiend, de goed geschreven dialogen wisselen vakkundig af tussen grappig en huiveringwekkend. Terwijl ze zenuwachtig uit de ramen kijken naar de naderende storm, kijken ze op een overtuigende en slimme manier recht naar het publiek. Het drama is er allemaal, en een eenzame hotelkamer is de perfecte setting om te gebruiken voor een maximaal claustrofobisch en beklijvend effect. Toen het geweld plotseling en luid losbarstte, was het moeilijk om niet het gevoel te hebben dat je midden in de tragische gebeurtenissen zat.

Dit belooft een spannende productie te worden om in de gaten te houden voor de toekomst. Ik kreeg de kans om bij te praten met schrijver James Michael Hughes en regisseur Rhys McClelland en stelde hen een paar vragen over dit fascinerende project, waarover ze genereus genoeg waren om ons meer te vertellen.
Geniet van onderstaand interview:

Ik begrijp dat dit verhaal oorspronkelijk was gekozen als een filmproject. Als dat waar is, wat leidde er dan toe dat het werd ontwikkeld als een toneelstuk? Zijn er plannen om dit verhaal uiteindelijk op het scherm te krijgen?

Jacobus: Mijn oorspronkelijke bedoeling was om "Revelations" aan te passen als een speelfilm of een tv-piloot voor een anthologiereeks. Clive had me informeel toestemming gegeven om zijn korte verhaal lang geleden aan te passen toen ik naar de UCLA School of Film, Theater and Television ging. Die informele toestemming was alleen voor mijn afstudeerscriptie.

Naarmate de jaren verstreken, bleef "Revelations" me achtervolgen. Toen ik klaar was om het idee om "Revelations" als film aan te passen opnieuw te bekijken, was iemand me voor! Mark Miller, Clive's Development VP liet me weten dat de rechten niet beschikbaar waren. Ik had dus niet de mogelijkheid om “Revelations” als speelfilm te kiezen. Maar uit pure vastberadenheid kwam ik op het idee om 'Revelations' als toneelstuk te presenteren. Het leek een logische keuze. Gezien de locatie, personages en het conflict zou het verhaal zich goed lenen voor een live productie. Ik stelde het idee via een brief aan Clive voor en hij belde me, liet een spraakbericht achter en zei dat mijn idee briljant was. En het avontuur begon.

Wat was/is de mate van persoonlijke betrokkenheid van Clive Barker bij deze productie?

Jacobus: Ik heb gedurende een bepaalde periode veel concepten van 'Revelations' geschreven zonder de creatieve bijdrage van Clive. Ik ontving aantekeningen van ontwikkelingsmanagers en leidde tafellezingen met professionele acteurs om het verhaal van Clive om te zetten in een effectief dramatisch toneelstuk. Toen ik eenmaal een ontwerp had gemaakt waar ik blij mee was, zocht ik een regisseur. Die regisseur was Rhys McClelland. Toen Rhys eenmaal aan boord was, ontwikkelden we samen het script totdat het klaar was om aan Clive Barker te presenteren.

Clive en zijn ontwikkelingsmanagers zijn betrokken geweest bij veel van de creatieve veranderingen die zijn aangebracht voor de toneelbewerking. Ik zou al hun aantekeningen ontvangen, samengesteld met Clive's, revisies maken, indienen en meer aantekeningen ontvangen. We hielden ook verhalenbijeenkomsten bij Clive thuis, waar we alle verhaalpunten die aandacht nodig hadden, bespraken. Dat is ons proces geweest. Efficiënt. Duidelijk. Effectief.

Clive is ongelooflijk ondersteunend en vrijgevig geweest. Hij weet ook wat hij wil en wat zal werken. Hij is een echte kunstenaar in de zin dat hij me toestaat mijn fantasie te gebruiken en te vliegen.

Wat voor soort speciale effecten en/of decorwijzigingen kan het publiek verwachten in de definitieve versie van het stuk?

RHYS: De volledige productie zou enorme veranderingen met zich meebrengen! Maar vooral in hoe het stuk licht en schaduw gebruikt. We onderzoeken momenteel het gebruik van schaduw om decors en vormen op het podium te creëren die kunnen bewegen en verschuiven met veranderingen in de verlichting, denk aan theater-noir...

Wat betreft speciale effecten hebben we besloten hoe eenvoudiger hoe beter. We zijn geïnteresseerd in het soort zeer effectieve maar subtiele effecten die de gaten in de waarneming uitbuiten en spelen met de geest... dus denk aan straatmagiër in plaats van aan David Copperfield.

De optredens die ik zag waren stuk voor stuk ijzersterk en overtuigend. Was het moeilijk om te beslissen hoe de "spoken" met live acteurs moesten worden afgebeeld?

RHYS: Hier hadden we een workshop voor nodig, om te onderzoeken hoe dit zou werken. Ik denk dat we deze week enkele keuzes hebben gemaakt die in de toekomst zullen helpen, maar het zal verder moeten gaan.

Gewoonlijk zou de regisseur er bij een uitvoering voor zorgen dat iedereen dezelfde uitvoeringsstijl presenteert... maar met "Revelations" is dat niet het geval. We willen de geesten zo menselijk mogelijk maken, maar tegelijkertijd die acteurs een heel andere energie laten uitbeelden dan de rest van de cast ... dit zou in hun beweging, hun vocale tonen en in de breedte van hun karakter zijn.

Uiteindelijk willen we het vermogen van Clive Barker eren om twee werelden te schrijven die dicht bij elkaar bestaan, maar zeer verschillende energieën hebben... op het podium die zouden kunnen werken met 2 verschillende uitvoeringsstijlen die tegelijkertijd plaatsvinden en cognitieve dissonantie creëren voor het publiek.

Tot slot, laat de lezers weten wat ze kunnen verwachten van de uiteindelijke productie, in je eigen woorden, als je kunt.

RHYS: Het publiek kan een spannend spookverhaal verwachten, een gepassioneerd verhaal van twee vrouwen uit verschillende tijden die in zeer ongebruikelijke omstandigheden een krachtige relatie vinden. Ze kunnen een evolutie van het korte verhaal verwachten, terwijl ze trouw blijven aan de oorspronkelijke visie van Clive Barker.

Het publiek kan donkere humor verwachten en enkele uitdagende theologische vragen en uiteindelijk een spannende rit.

We maken dit stuk omdat we dol zijn op het werk van Clive Barker en dit verhaal schreeuwt 'spelen' van de pagina...er moest een live-actie-evenement van worden gemaakt en we voelen ons zo gezegend dat we het mogen doen...we mogen deze wereld van John Gyer en Virginia binnenstappen, haar evolutie zien tot helderziende en in realtime met haar op reis gaan...we mogen spelen met Sadie Durning! Om haar tot leven te wekken en haar vragen te stellen over waarom ze deed wat ze deed... fans zijn van Clive Barker die sommige van zijn personages niet voor hun ogen tot leven willen zien komen? (ik zei toch 'sommige')

10628869_404764793021590_1394372348987931374_o

Dus daar heb je het; onze iHorror exclusieve blik op een geweldig project in ontwikkeling.
Met een beetje geluk zien we de eindproductie van dit geweldige verhaal nog voor het einde van het jaar live opgevoerd worden!
Voor updates over dit project in de toekomst, blijf op de hoogte Clive Barker's Revelations: Een Stage Play Facebook-pagina, en check in op de website van Het lege theater vaak voor nieuws en updates over allerlei coole aankomende producties.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen