Ik heb Hunter Shea online ontmoet. Ik had net zijn novelle af, Het wachten (Samhain, 2014), en ik heb ook net mijn eerste deal getekend met dezelfde uitgever. Ik had niets dan goede dingen gehoord over hem en zijn werk, en na het lezen Het wachten en toen ik via Facebook contact met hem maakte, hoorde ik dat de geruchten waar waren.

Sindsdien heb ik hem geïnterviewd, geïnterviewd door hem, gechat/gemaild en met hem rondgehangen. Ik bewonder deze man enorm als schrijver en als persoon. Hij heeft toevallig ook niet één, maar twee nieuwe releases (beide romans - zijn tweede en derde van 2015 na januari's Eiland van het verboden). Martelingen van de verdoemden (Pinnacle/Kensington) en De Dover-demon (Samhain).

Nadat ik hem en zijn gezin een paar weken geleden had ontmoet bij zijn ondertekening bij de Internationaal cryptozoologiemuseum in Portland, Maine, sprak ik met meneer Hunter Shea voor dit nieuwe interview.

 

Glenn Rolfe (iHorror): Martelingen van de verdoemden draait om een ​​gezin dat te maken heeft met dit einde van de wereld zoals wij dat kennen. Dacht u toen u dit schreef aan uw eigen gezin in die situatie?

Jager Shea: Absoluut. Omdat ik in het zicht van Manhattan woon, maak ik me de hele tijd zorgen over het volgende 9/11-evenement. Dat er de afgelopen 14 jaar niets is gebeurd, betekent niet dat we vrijuit zijn. We leven in zeer gevaarlijke tijden en New York is een belangrijk doelwit. De Padilla's zijn een doorsnee, hardwerkende, liefdevolle familie, net als de mijne. Door dat in gedachten te houden, werd de angst voelbaar voor mij terwijl ik schreef.

GR: Ken jij een dag des oordeels prepper als Buck?

HS: Je moet niet vergeten dat ik, toen ik opgroeide in de jaren '70 en '80, ook deel uitmaakte van de cultuur van de Koude Oorlog. Maandelijkse luchtaanvaltests maakten deel uit van mijn jeugd. Ik heb zelfs toen al heel wat mensen ontmoet met bedrieglijke schuilkelders. Ik kende ook een man die de ultieme prepper was. Ik bedoel, hij was niet alleen klaar voor het einde van de wereld, maar ook hoe hij zichzelf en zijn gezin moest verdedigen tegen iedereen die zijn pad kruiste. Er zijn meer mensen dan je beseft die klaar zijn voor wanneer alles hem raakt.

GR: Dit is je tweede Pinnacle-boek. Zijn er verschillen in hoe je voor hen schrijft versus Samhain? En hoe bepaal je welk stuk waar komt?

HS: Met Pinnacle zijn ze meer thrillergericht, dus ook al zijn er fantastische elementen, er moet ook een kern van waarheid in het hart van het verhaal zitten. De sleutel is om dingen snel in beweging te krijgen en de lezer mee te nemen op een rit die hem buiten adem zal laten. Ja, beide boeken hebben tot nu toe absoluut horrorelementen, maar ik vind het leuk om te denken dat ze zich vastklampen aan de horror van je stoel. Samhain is geweldig omdat onze redacteur ons creatieve zelf er gewoon bij laat. Met Pinnacle werk ik samen met mijn redacteur om een ​​verhaal te maken.

GR: De Dover-demon is net vrijgelaten uit Samhain. Ik mocht bij je zijn in het Cryptozoology Museum hier in Maine tijdens een van je signeersessies. Wat was het met de Dover Demon, bijvoorbeeld Bigfoot of de Mothman, waardoor je een verhaal moest maken?

HS: Ten eerste kan ik je niet genoeg bedanken voor je komst naar het museum. Het was zo geweldig om met je om te gaan. De Dover Demon is volkomen verbijsterend. Is het een buitenaards wezen? Is het een vreemd wezen? Is het een persoon met een afwijking? Waarom dook het maar voor 2 nachten op in 1977? Het is een echt mysterie, een mysterie dat diepe indruk heeft gemaakt op mensen die geïnteresseerd zijn in cryptozoölogie. Ik wilde het waargebeurde verhaal aanpakken en kijken wat ik ermee kon doen, er misschien een verklaring voor geven, hoe bizar ook. Ik had het al opgenomen tegen Bigfoot en The Montauk Monster (en nog een voor Pinnacle volgend jaar, dat is voorlopig topgeheim), en ik wilde me verdiepen in de vreemde wereld van een wezen dat niet zoveel aandacht krijgt.

GR: Zijn er wilde legendes die door jou uit New York of je verblijf in Maine onaangesproken blijven? Heb je ooit iets onverklaarbaars gezien of meegemaakt op een van deze gebieden?

HS: Er zijn er zoveel, het is onmogelijk om ze hier allemaal te overlopen. Ik woon aan het einde van de Hudson River Valley, gastheer van talloze UFO-waarnemingen in de jaren '80 en '90. Ik ging altijd op jacht naar UFO's. Ik zag een ongelooflijke per ongeluk met mijn vrouw (destijds vriendin), moeder, zus en duizenden anderen in 1988. Dat wakkerde mijn vuur aan. Als je kijkt, zijn er overal legendes van vreemde wezens. Een van mijn doelen is om ze de komende jaren nieuw leven in te blazen.

GR: Van je Samhain-boeken, welke zou je willen dat meer mensen zouden oppikken en waarom?

HS: Het zou moeten zijn hel gat. Het werd door verschillende prestigieuze websites met een horrorthema uitgeroepen tot de nummer 1 horrorroman van 2014, maar ik denk dat het, omdat het ook een western is, niet zoveel aandacht kreeg als zou moeten. Het zijn geen cowboys en indianen. Het zijn spookachtige mijnen, wilde mannen, geesten, kinderen met zwarte ogen en Djinn. Het is de wildste rit die ik ooit heb geschreven, met humor, romantiek en meer actie dan waar je een stokje voor kunt steken. Dus kom op pardners, zadel op!

GR: Ik weet dat je een behoorlijk productieve lezer bent. Geef me drie of vier stukken uit 2015 die je zijn opgevallen.

HS: Ik weet dat het hem naar het hoofd zal stijgen, maar ik hou van Ronald Malfi's Kleine meisjes. Dat is het soort horrorverhaal waarmee ik ben opgegroeid en waar ik van hou. Ik ben net klaar met Stephen King's Vinders Keepers. Ik vond het geweldig, vooral het einde. Ik kan niet wachten op de volgende. Anderen die me hebben laten struikelen, zijn je novelle geweest Boom Town, Greg Gifunes Heren van Twilight en Kristopher Rufty's Jagger.

GR: Ik dood in vrede wordt vermeld als binnenkort beschikbaar aan het einde van De Dover-demon. Is er iets waarmee je ons kunt plagen met betrekking tot dat verhaal? En heb je al een releasedatum?

HS: Dat is een akelige kleine novelle over een arme eikel die in Maine woont wiens leven op zijn kop wordt gezet door een simpel expresbericht op zijn werkcomputer. Lezers moeten voorbereid zijn op een aantal moeilijke dingen, omdat het geen klappen uitdeelt. Er is nog geen releasedatum, maar ik ben er vrij zeker van dat het begin 2016 zal zijn.

 

Snel vuur: 

Hair metal nummer(s) die je nog steeds opzwepen? Tesla                                   

Beste nieuwe band die je noodgedwongen live hebt moeten zien? Nieuwjaarsdag     

King-roman waar je van houdt, maar die niet zo populair is? Gerald's Game           

Favoriete niet-horrorboek? Sneeuw in augustus, Piet Hammil 

Moet je eten hebben als je naar Maine komt? De burger bij de American Gastropub in Bridgton. En als je daar toch bent, ga dan naar de kapper van Bridgton, die ook het haar van Stephen King knipt.

 

Bedankt, Jager!

 

Hunter Shea is weer terug met een Pinnacle/Kensington paperback na zijn grote hit The Montauk Monster afgelopen zomer. Deze keer zou de wereld kunnen vergaan!

Volg mee met de hashtags: #TorturesoftheDamned #Apocalypse #RunforYourLife

 

SCHOK... Eerst valt de elektriciteit uit en stort de oostkust in duisternis na een verwoestende nucleaire aanval. Miljoenen raken in paniek. Miljoenen sterven. Zij zijn de gelukkigen. NA SCHOK... Vervolgens treden de chemische wapens in werking: ze doden of besmetten alles wat leeft. Behalve een handjevol overlevenden in een schuilkelder. Zij zijn de verdoemden. DE HEL IS VOOR MENSEN Dan begint de echte nachtmerrie. Hordes ratten dwingen twee doodsbange families uit hun schuilplaats - en de woeste straten van een apocalyptische woestenij in. Ze zijn niet alleen. Wrede, door chemicaliën gek geworden dieren jagen in groepen. Honden scheuren vlees, katten trekken bloed, paarden verbrijzelen botten. Rondzwervende bendes zieken en stervenden zijn nauwelijks als mens herkenbaar. Dit zijn de tijden die de ziel van de mens op de proef stellen. Dit zijn de martelingen die families uit elkaar scheuren. Dit is de hel op aarde. De regels zijn eenvoudig: Dood of sterf.

Loven-

„Veel spetterend plezier.” — Publishers Weekly „Schrijnend, met bloed doordrenkt.” —Jonathan Janz, auteur van The Nightmare Girl “Beangstigend, aangrijpend.”—Night Owl Recensies “Old school horror.” —Jonathan Maberry, bestsellerauteur van de New York Times

Hunter Shea, biografie-

Hunter Shea is de auteur van de romans The Montauk Monster, Sinister Entity, Forest of Shadows, Swamp Monster Massacre en Evil Eternal. Zijn verhalen zijn verschenen in tal van tijdschriften, waaronder Dark Moon Digest, Morpheus Tales en de Cemetery Dance anthology, Shocklines: Fresh Voices in Terror.

Zijn obsessie met alles wat gruwelijk is, heeft hem ertoe gebracht het paranormale in het echte leven te verkennen, interviews met exorcisten en andere dingen die de meeste mensen wakker zouden houden met het licht aan. Hij woont in New York met zijn gezin en wraakzuchtige kat. Hij wacht met bijbels geduld tot de Mets een World Series winnen. U kunt over zijn laatste beproevingen lezen en met hem communiceren op www.huntershea.com.

AANKOOP!

Je kunt Tortures of the Damned in paperback voor de massamarkt kopen bij meer winkels in het hele land, evenals bij boekhandels, zowel onafhankelijke als keten.

U kunt ook online kopen bij:

Amazon-https://www.amazon.com/Tortures-Damned-Hunter-Shea/dp/0786034777

Barnes and Noble - https://www.barnesandnoble.com/w/tortures-of-the-damned-hunter-shea/1120138038?ean=9780786034772

Weggeven!

Eén gesigneerd boek van Hunter Shea naar keuze van de winnaar (of e-book) en een bladwijzer.

Kopieer deze code naar je blog:

een Rafflecopter weggeefactie

Of gebruik deze link:

https://www.rafflecopter.com/rafl/share-code/MjMxYWEzMGI1ZDE2MGYyYTgzYjk4NzVhYzhmMTdmOjIw/?