Gary Busey merkte ooit welsprekend op: "Een heel vertrouwd gevoel begint over me heen te komen." En het heeft niets te maken met een paardenkont zijn.

In 1978 begon de dochter van Janet Leigh een zoektocht die haar zeven horror-gerelateerde projecten tegen 1982 zag voltooien, een tijdsperiode die Jamie Lee Curtis in een stratosfeer van haar eigen schreeuwkoningin dreef.

En ik heb het stiekeme vermoeden dat de geschiedenis zich herhaalt.

Ondanks al haar horrorrollen (die niet eindigden in '82 let wel), zal Curtis voor altijd verbonden zijn met de rol van Laurie Strode in John Carpenter's onaantastbaar Halloween.

Terwijl Curtis uithaalde: "De nacht dat HIJ thuiskwam," The Fog, Prom Night en een stem werkt voor Escape from New York en Halloween III: Season of the Witchlegde ze de basis voor een carrière die is uitgegroeid tot drama en zelfs komedie, en tot op de dag van vandaag bloeit.

Als vroege terugkeer echter een indicatie is, kunnen we over jaren hetzelfde zeggen over Anya Taylor-Joy.

De heks was een optreden voor het maken van sterren voor de 20-jarige actrice, die zowel critici als fans achterliet door haar portret van een jonge vrouw die in haar lichaam en identiteit groeide, die misplaatst leek als de dochter van een vrome puriteinse familie, om alleen te worden beschuldigd van hekserij door dezelfde mensen die geacht werden haar het meest lief te hebben.

Van frustratie en angst tot woede en uiteindelijk acceptatie van wat een nieuw leven zou kunnen zijn, elke stap die Taylor-Joy nam op Thomasins ontdekkingsreis was heerlijk.

Maar net als Curtis bijna vier decennia voor haar, stopt Taylor-Joy daar niet.

Curtis nam snel andere rollen aan die op zichzelf al gedenkwaardig bleken, en hoewel het horrorpubliek nog niet de gelegenheid heeft gehad om te zien Morgan or M. Night Shyamalan's Split, lijken trailers voor genoemde films zeker verhalen en Taylor-Joy-optredens te bevatten die haar stevig in de bovenste regionen van niet alleen de schreeuwkoninginnen van vandaag zullen plaatsen, maar ook een lange carrière in gang zullen zetten die zich waarschijnlijk in andere genres zal verdiepen.

Met bochten Barry en Volbloed voltooid of in postproductie, die expansie naar drama is al begonnen, maar het kan niet genoeg worden benadrukt dat het simpelweg verschijnen in horrorfilms niet een schreeuwkoningin maakt. Nee, zoals Curtis voor haar, Taylor-Joy maakt kwaliteit horror die een blijvende indruk achterlaat. Films zoals De heks kom en ga niet gewoon, ze blijven bij ons. Latere films worden tegen hun lichtjaren gehouden, net als een filmpje met de titel Halloween (in mindere mate natuurlijk).

Morgan komt op 2 september in de bioscoop en vertelt het verhaal van een afgezonderde, kunstmatig gecreëerde mensachtige die een beetje Carrie en Elf in zich heeft, en het debat of ze te gevaarlijk is om te mogen leven en ademen. Taylor-Joy speelt de titelrol.

Split, Shyamalan's vervolg op Het bezoek, staat gepland voor januari en ziet eruit als een instant klassieker. Taylor-Joy speelt een van de drie tienermeisjes die zijn ontvoerd door een man met minstens 23 persoonlijkheden, waarvan er één bekend staat als 'The Beast'.

Zetten De heks, Morgan en Split op het scherm in minder dan een kalenderjaar en afbeeldingen van een drietal films met de namen van Halloween, The Fog en Prom Night begin te dansen door het hoofd van deze schrijver.

Hoewel het moeilijk kan zijn om enthousiasme voor films en een artiest die zoveel beloftes lijken te bevatten, kan het niet genoeg worden benadrukt dat 2016 een geweldig jaar voor het genre is geweest. Vanwege films zoals De heks en artiesten als Taylor-Joy, worden we gedwongen onszelf eraan te herinneren dat we niet met het pistool moeten springen.

Dat gezegd hebbende, het is weliswaar een beetje vroeg om een ​​actrice met slechts een handvol rollen te vergelijken met een legende als Curtis, maar neem even de tijd om echt na te denken over wat we hebben gezien en wat we binnenkort zullen zien van Anya Taylor-Joy, en vraag het jezelf als dit nog maar het begin is.

En of de nieuwe Laurie Strode er niet al is.