Verbind je met ons

Nieuws

Resident Evil 7: Biohazard heeft al je fobieën gedekt

gepubliceerd

on

Sommigen van jullie zijn opgegroeid in hetzelfde decennium als ik. Sommigen van jullie zagen de eerste release van Playstation, die kort daarna werd gevolgd door de eerste Inwoner Evil​ Als je in deze tijdspanne past, had je, net als ik, de rotzooi van je laten schrikken, toen een overijverige zombie-doberman door een raam sprong tijdens een bijzonder rustige wandeling door een gang. Door de jaren heen, denk ik tussen horrorfilms en horrorspellen, ben ik een beetje afgemat geworden in de richting van die angsten en engerds. De dingen zijn niet helemaal hetzelfde geweest. Titels zoals Outlast, geheugenverlies en Alien isolatie hebben de fakkel van ware horror brandend gehouden en het lijkt de nieuwste Resident Evil gebruikte dat licht als een baken om zijn angstaanjagende zelf naar onze kusten te zeilen om ons weer bang te maken voor gamen in het donker.

Resident Evil 7: Biohazard, vindt zichzelf op dezelfde manier opnieuw uit Resident Evil 4 deed. Het verandert het perspectief op letterlijk alles, inclusief je perspectief. Deze game neemt je mee van de klassieke derde persoon naar een viscerale first-person-ervaring.

De nieuwe gameplay die werd onthuld op de E3 had fans in een zakdoekje. Iedereen was pissig dat de game er niet uitzag als een typische RE-game. Iedereen was boos dat er geen zombies waren. Welnu, dit is een voorbeeld dat we in sommige gevallen in bekwame, fan-vriendelijke handen zijn. Elke wijziging die is aangebracht, is een welkome, die helpt om het boze wiel opnieuw uit te vinden en tegelijkertijd een hoop paniekaanval toe te voegen.

Wanneer Ethan een noodoproep voor hulp ontvangt van zijn vrouw Mia, gaat hij naar de moerassen van Louisiana om haar te zoeken. Ethan wordt naar een vervallen huis in de bayou geleid dat een heleboel geheimen en dingen herbergt die een echte horrorshow zijn. Het huis is van de familie Baker en tussen hen hebben ze een utopie gecreëerd voor gestoorde psychotici en complete donkere chaos.

Mijn beoordelingen komen meestal veel eerder uit, maar ik vond dat ik het aan RE verschuldigd was om een ​​volledige week te gaan. Ik slaagde erin om het spel af te maken op normale en gekkenhuis-moeilijkheidsgraden en speelde een beetje op VR. Ik moet meteen zeggen dat als je deze game op VR kunt spelen, dat precies is hoe je het moet spelen. Als je de reisziekte kunt verdragen, is VR een heel angstaanjagende ervaring. Het emersieniveau gaat door het dak en is soms nauwelijks te verdragen vanwege verlammende angst. Ik genoot het meest van VR toen ik het huis aan het verkennen was, als je eenmaal het gevecht aangaat, wordt de VR-ervaring omslachtig en kunnen de bedieningselementen een beetje gek worden. Over het algemeen gaan de meeste angsten samen met de VR-benadering en god help ya.

Elke "fase" in het spel behoort op unieke wijze toe aan dat lid van de Baker-familie. Jack, Lucas en Marguerite hebben elk hun eigen horrorfilm-geïnspireerde gebieden van terreur. Jack's speelt zich af in het hoofdgebouw en heeft een Texas Chainsaw Massacre Vibe, Marguerite speelt zich grotendeels af in het groene huis en is zwaar op insecten en Cronenbergiaanse lichamelijke horror. Lucas speelt graag dodelijke games en heeft een level dat erg geïnspireerd is door Zagen​ Door dit te doen voelt het spel nooit oud aan, het houdt dingen constant fris door de manier waarop je het spel speelt te veranderen en de setting bijna volledig te veranderen.

 "Het is als een Baskin Robin's van enge shit"

Onderweg kom je ook oude videocassettes tegen. Eenmaal in een videorecorder geplaatst, kun je hiermee doorspelen als een ander personage om je een aantal expositionele stukjes te geven. Ik weet het, expositie is meestal de vijand van geweldige verhalen. Maar hier werkt het. Wanneer deze banden worden afgespeeld, speel je als een ongelukkig personage dat al helemaal vertrouwd is geraakt met de Bakers en hun wreedheid.

Kwaad

Het hele verhaal is op alle cilinders bevredigend. Hoewel de game op de meeste punten een geheel nieuwe ervaring is, heeft het wel momenten en tools die ongetwijfeld teruggaan naar klassiek Resident Evil​ Dit item geeft ook een fantastisch einde dat cinematischer aanvoelt dan eerdere titels.

Voor degenen die zich zorgen maken dat dit spel niet verbonden is met de anderen, kun je gerust zijn. De game komt tot die connectie met subtiel en iets dat je een groot "ah-ha" -moment zal bezorgen. Ik weet dat het een tijdje een zorg was dat deze game volledig zijn eigen herstart zou zijn en eerdere RE-games zou negeren. Nou, ik zeg je, hardcore RE-fans, je kunt ontspannen en genieten.

'Het emersieniveau is door het dak, en

is soms nauwelijks te verdragen vanwege verlammende angst "

Naast het kiezen uit verschillende filminspiraties, raakt de game je ook hard in de buik met een overvloed aan fobieën. Het is als een Baskin Robin's van enge stront. Clowns, krankzinnige hillbillies, isolatie, griezelige oude dames, griezelige kinderen en meer zijn allemaal aanwezig en wachten om elke hoek om de pis van je af te schrikken.

Het is moeilijk om negatieve dingen over deze game te zeggen, maar als het zou moeten, zou het zijn dat als je eenmaal een wapen hebt gekocht, de game volledig lijkt te veranderen. Het ene moment verstop je je, bang om te bewegen omdat je weerloos bent en dan ben je gewapend en maak je hoofdschoten. Een deel van de angst en spanning wordt verwijderd. Als je de wapenloze aanpak nog wat langer volhoudt, zou dat wonderen hebben gedaan voor de traag aangedreven horror.

Ik heb meerdere keren kunnen spelen op verschillende moeilijkheidsniveaus met en zonder VR en ik ben blij te kunnen zeggen dat niet alle vijanden en angsten zich elke keer op dezelfde plek bevonden. Het spel binnen 4 uur proberen af ​​te maken om een ​​trofee te krijgen, was een totaal andere horrorervaring dan de eerste keer dat ik er was.

Dit is zonder twijfel mijn favoriet Inwoner Evilk spel. Dat is moeilijk te zeggen, aangezien de andere titels nostalgisch zijn en ook geweldig. Maar deze bereikt zijn angstaanjagende grootsheid door een veilig model bijna volledig te schrappen en iets balsigs, gruwelijks en nieuws te doen. Alles, van het levelontwerp tot de personages, is allemaal fantastisch en het feit dat ik meerdere keren kon spelen zonder me te vervelen, is daar het bewijs van.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Hoofdartikel

Waarom je misschien NIET blind naar binnen wilt gaan voordat je naar 'The Coffee Table' kijkt

gepubliceerd

on

Als je van plan bent om te kijken, wil je je misschien op sommige dingen voorbereiden De koffietafel nu verhuurbaar op Prime. We gaan niet in op spoilers, maar onderzoek is je beste vriend als je gevoelig bent voor heftige onderwerpen.

Als je ons niet gelooft, kan horrorschrijver Stephen King je misschien overtuigen. In een tweet die hij op 10 mei publiceerde, zegt de auteur: “Er is een Spaanse film genaamd DE KOFFIETAFEL on Amazon Prime en Apple +. Ik vermoed dat je nog nooit, niet één keer in je hele leven, een film hebt gezien die zo zwart is als deze. Het is verschrikkelijk en ook verschrikkelijk grappig. Denk aan de donkerste droom van de Coen Brothers.”

Het is moeilijk om over de film te praten zonder iets weg te geven. Laten we zeggen dat er bepaalde dingen in horrorfilms zijn die over het algemeen niet op tafel liggen, en deze film overschrijdt die grens ruimschoots.

De koffietafel

De zeer dubbelzinnige synopsis luidt:

“Jezus (David paar) en Maria(Stephanie de los Santos) zijn een stel dat een moeilijke tijd doormaakt in hun relatie. Toch zijn ze net ouders geworden. Om hun nieuwe leven vorm te geven, besluiten ze een nieuwe salontafel te kopen. Een beslissing die hun bestaan ​​zal veranderen.”

Maar er is meer aan de hand dan dat, en het feit dat dit misschien wel de donkerste van alle komedies is, is ook een beetje verontrustend. Hoewel het ook dramatisch is, is de kernkwestie zeer taboe en kan het bepaalde mensen ziek en gestoord maken.

Het ergste is dat het een uitstekende film is. Het acteerwerk is fenomenaal en de spanning, masterclass. Samenvattend dat het een Spaanse film met ondertitels zodat je naar je scherm moet kijken; het is gewoon slecht.

Het goede nieuws is De koffietafel is niet echt zo zielig. Ja, er is bloed, maar het wordt meer als referentie gebruikt dan als onnodige kans. Toch is alleen al de gedachte aan wat dit gezin moet doormaken zenuwslopend en ik kan me voorstellen dat veel mensen het binnen het eerste halfuur zullen uitschakelen.

Regisseur Caye Casas heeft een geweldige film gemaakt die misschien wel de geschiedenis ingaat als een van de meest verontrustende films ooit gemaakt. Je bent gewaarschuwd.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Trailer voor Shudder's nieuwste 'The Demon Disorder' toont SFX

gepubliceerd

on

Het is altijd interessant als bekroonde special effects-artiesten regisseurs van horrorfilms worden. Dat is het geval bij De demonenstoornis afkomstig uit Steven Boyle wie heeft er aan gewerkt De matrix films, The Hobbit trilogie, en king Kong (2005).

De demonenstoornis is de nieuwste aanwinst van Shudder terwijl het doorgaat met het toevoegen van hoogwaardige en interessante inhoud aan zijn catalogus. De film is het regiedebuut van Boyle en hij zegt dat hij blij is dat het in de herfst van 2024 onderdeel zal worden van de bibliotheek van de horrorstreamer.

'Dat vinden we geweldig De demonenstoornis heeft zijn laatste rustplaats bereikt bij onze vrienden in Shudder”, aldus Boyle. “Het is een gemeenschap en fanbase die we hoog in het vaandel hebben staan ​​en we kunnen niet gelukkiger zijn om deze reis met hen te mogen maken!”

Shudder weerspiegelt Boyle's gedachten over de film en benadrukt zijn vaardigheden.

“Na jarenlang een reeks uitgebreide visuele ervaringen te hebben gecreëerd door zijn werk als ontwerper van speciale effecten voor iconische films, zijn we blij Steven Boyle een platform te kunnen geven voor zijn speelfilmdebuut met De demonenstoornis”, zegt Samuel Zimmerman, hoofd programmering bij Shudder. “Vol met indrukwekkende body-horror die fans gewend zijn van deze meester van effecten, is Boyle’s film een ​​meeslepend verhaal over het doorbreken van generatievloeken dat kijkers zowel verontrustend als amusant zullen vinden.”

De film wordt beschreven als een ‘Australisch familiedrama’ waarin de nadruk ligt op ‘Graham, een man die wordt achtervolgd door zijn verleden sinds de dood van zijn vader en de vervreemding van zijn twee broers. Jake, de middelste broer, neemt contact op met Graham en beweert dat er iets vreselijk mis is: hun jongste broer Phillip is bezeten door hun overleden vader. Graham stemt er met tegenzin mee in om zelf te gaan kijken. Nu de drie broers weer bij elkaar zijn, beseffen ze al snel dat ze niet voorbereid zijn op de krachten die tegen hen optreden en leren ze dat de zonden uit hun verleden niet verborgen zullen blijven. Maar hoe verslaat u een aanwezigheid die u van binnen en van buiten kent? Een woede die zo krachtig is dat hij weigert dood te blijven?

De filmsterren, John Noble (In de ban van de Ring), Charles CottierChristian Willis en Dirk Jager.

Bekijk hieronder de trailer en laat ons weten wat je ervan vindt. De demonenstoornis zal dit najaar beginnen met streamen op Shudder.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Hoofdartikel

Ter herinnering aan Roger Corman, de onafhankelijke B-filmimpresario

gepubliceerd

on

Producent en regisseur Roger Corman heeft een film voor elke generatie die ongeveer 70 jaar teruggaat. Dat betekent dat horrorfans van 21 jaar en ouder waarschijnlijk een van zijn films hebben gezien. De heer Corman overleed op 9 mei op 98-jarige leeftijd.

“Hij was genereus, openhartig en aardig voor iedereen die hem kende. Hij was een toegewijde en onzelfzuchtige vader en was zeer geliefd bij zijn dochters”, aldus zijn familie op Instagram. “Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest.”

De productieve filmmaker werd in 1926 geboren in Detroit, Michigan. De kunst van het maken van films beïnvloedde zijn interesse in techniek. Dus halverwege de jaren vijftig richtte hij zijn aandacht op het witte doek door de film te coproduceren Snelweg sleepnet in 1954.

Een jaar later zou hij achter de lens kruipen om te regisseren Vijf Kanonnen West. De plot van die film klinkt als iets Spielberg or Tarantino zou vandaag de dag verdienen, maar met een budget van meerdere miljoenen dollars: “Tijdens de Burgeroorlog verleent de Confederatie gratie aan vijf criminelen en stuurt ze naar het Comanche-gebied om door de Unie in beslag genomen Zuidelijk goud terug te halen en een Zuidelijke overloper gevangen te nemen.”

Van daaruit maakte Corman een paar vlezige westerns, maar toen ontstond zijn interesse in monsterfilms Het beest met een miljoen ogen (1955) en Het veroverde de wereld (1956). In 1957 regisseerde hij negen films die varieerden van wezenskenmerken (Attack of the Crab Monsters) tot uitbuitende tienerdrama's (Tiener pop).

In de jaren zestig richtte zijn aandacht zich vooral op horrorfilms. Enkele van zijn beroemdste uit die periode waren gebaseerd op de werken van Edgar Allan Poe, The Pit and the Pendulum (1961) De Raven (1961), en De Masque van de Rode Dood (1963).

In de jaren zeventig was hij meer bezig met produceren dan regisseren. Hij steunde een breed scala aan films, van horror tot hoe het zou worden genoemd grindhouse Vandaag. Een van zijn bekendste films uit dat decennium was Death Race 2000 (1975) en Ron Howard's eerste kenmerk Eat My Dust (1976).

In de daaropvolgende decennia bood hij vele titels aan. Als u een huurt B-film bij uw plaatselijke videoverhuurbedrijf heeft hij deze waarschijnlijk geproduceerd.

Zelfs vandaag de dag, na zijn overlijden, meldt IMDb dat hij twee aankomende films in de post heeft: Weinig Winkel voor Halloween Horrors en Misdaadstad. Als een echte Hollywood-legende werkt hij nog steeds van de andere kant.

“Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest”, aldus zijn familie. "Toen hem werd gevraagd hoe hij herinnerd zou willen worden, zei hij: 'Ik was een filmmaker, precies dat.'"

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen