Verbind je met ons

Nieuws

Recensie: Resident Evil: Revelations 2

gepubliceerd

on

PS4cover.RER2

Ik ga dit niet verbloemen, Resident Evil is een serie die moet stoppen. Ik heb geen idee meer waar de plot over gaat en de spelmechanismen lijken erger te worden. Dus wanneer een nieuwe RE  spel is uitgebracht, Resident Evil: Revelations 2, het kon me niet schelen. Deze dingen worden als een uurwerk verwacht, zoals de nieuwste inzending in een horrorfranchise, en net als daarmee verwachten we niet dat ze goed zullen zijn. Het is gewoon iets wat we doen uit gewoonte.

Het verhaal volgt Resident Evil 2 veteraan Claire Redfield die nu werkt voor een antiterroristische groep genaamd TerraSave. Binnen enkele ogenblikken wordt ze samen met alle anderen van de groep ontvoerd door een onbekende terroristische organisatie. Ze zijn zo onbekend dat er nooit meer naar verwezen wordt. Claire ontsnapt uit een gevangeniscel op een afgelegen eiland waar ze samen met Moira Burton, de dochter van Barry Burton, wordt vastgehouden. Ze zal de rol spelen van het angstige, verwaande jonge volwassen meisje met papa-problemen dat tegenwoordig populair lijkt te zijn. Maar iemand houdt ze nauwlettend in de gaten en hun angst ala een armband, genaamd The Overseer, die snel wordt onthuld als Wesker ... Alex Wesker. Blijkbaar had Albert een zus en haar plannen zijn net zo ingewikkeld en flinterdun als de zijne... gewoon omdat. Ze wil meer worden dan het leven? Ik weet het niet, het is echt niet goed ontwikkeld. Zes maanden daarna arriveert Barry Burton op het eiland op zoek naar zijn dochter, maar vindt de kleine Natalia, die dode mensen kan zien. Nee echt, ze voelt aan waar de geïnfecteerden zijn. Het is een nogal nuttige vaardigheid die je kan helpen vijanden te besluipen en ze te doden, als de game dit toelaat. Wat ik daarmee bedoel, is dat ze je soms nog steeds zullen zien, zelfs als ze de rug toekeren. Zal Barry zich herenigen met Moira en zal Claire er ook bij zijn?

claire__3__bmp_jpgkopie

Als je er een hebt gespeeld Resident Evil spel, je weet precies hoe dit afloopt. En dat is mijn grootste klacht over dit spel; het voelt als een Resident Evil spel om de verkeerde redenen. Ten eerste gaat het door met een verhaal en personages die al veel te lang aan de gang zijn en die al lang niet meer logisch zijn als je alles probeert samen te voegen. Je bent ook weer gekoppeld aan een partner. En laat me je vertellen, de AI ... het zal verreweg je ergste vijand in het spel zijn. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik stierf of opnieuw moest opstarten omdat de AI iets ongelooflijk stoms deed, zoals achter een groep vijanden aanrennen met een mes of van een klif aflopen. Ja, loop als een godverdomme van een klif af Looney Tunes tekenfilm. Dit probleem heeft zich de afgelopen paar jaar voorgedaan RE games en ik kan hier niet omheen. Zien de ontwikkelaars en testers hier geen probleem in? Je maakt je spel niet uitdagender door lui te zijn en een AI over te slaan die werkt zoals geen mens ooit zou doen. Je partners bieden wel iets anders aan, alsof ze geen wapens gebruiken. In plaats daarvan heeft Moira een zaklamp die kan worden gebruikt om vijanden tijdelijk te verblinden (ze kan ook aanvallen met een koevoet) en Natalia kan vijanden van grote afstand zien en stenen naar ze gooien. Het is eigenlijk leuker om deze karakters te gebruiken dan Barry of Claire.

Wat betreft de vijanden, sindsdien RE 4, ze lijken allemaal op je af te rennen, armen zwaaiend in een spastische beweging terwijl ze kakelen. Kortom, jullie vijanden zijn dat irritante kleine kind, opgekrikt van suiker, rondrennen en zwaaien met zijn armen, lachend totdat hij iets raakt. Wat de eindbazen betreft, hun gevechten voelen lang en uitgesponnen aan terwijl je elk stukje munitie verspilt aan de gloeiende oranje zwakke plek en ze kunnen je vaak doden met één treffer, dus je zult de gevechten keer op keer herhalen... en opnieuw. Zelfs de levelontwerpen zijn gewoon lelijk om naar te kijken en bieden dezelfde locaties die je in de afgelopen verschillende keren hebt gezien RE spellen. De levels voelen nog meer slepend aan als je een grote, stille lege kamer binnenloopt met een exploderende ton of twee en je krijgt dat gevreesde gevoel dat er een eindbaasgevecht aankomt. Niet omdat je bang bent, maar omdat je weet dat het een eeuwigheid gaat duren en je het een paar keer moet spelen. In feite zijn dit dezelfde problemen met de overschatte The Evil Within, een spel van Resident Evil schepper, Shinji Mikami.

06_bmp_jpgkopie

Dus de vijanden, levels... allemaal al veel te lang herhaald, maar er moet toch iets nieuws in het spel zijn? Welnu, er is een wapenupgradesysteem waarmee je vaardigheden voor de wapens kunt vinden en ze aan je favoriete wapen kunt bevestigen via een werkbank, die voelt alsof je uit de lucht bent getild. De laatste van ons. Ik geloof zowat elke RE game heeft een ander upgradesysteem, maar het voelt alsof ze niet kunnen beslissen wat ze ermee moeten doen. Om niet te zeggen dat ik geen plezier had of dat het allemaal slecht was. Afgezien van mijn problemen, heb ik het spel doorstaan, ook al wist ik niet of het me niet kon schelen wat er aan de hand was en ik voelde me niet al te verveeld, gewoon moe van hetzelfde oude. Ik bracht het grootste deel van mijn tijd door met de RAID-modus, die de Mercenary-modus lijkt te hebben vervangen. In de RAID-modus kies je uit een paar personages in het spel (waarvan er meer vrij te spelen zijn) en loop je door talloze handschoenen van vijanden, terwijl je probeert het einde te halen om beloningen te krijgen. Je kunt deze beloningen uitgeven aan wapens, upgrades... ach, je kunt zelfs upgrades combineren voor betere. Je gaat zelfs een level omhoog en krijgt vaardigheidspunten die je kunt besteden aan verschillende vaardigheden om je tijdens de missies te helpen! Er is nu een RAID-modus voor meerdere spelers waarmee je kunt paren met een andere speler en ik moet zeggen dat ik het geweldig vond. Maar voor alles wat een stap in de goede richting leek te zetten, hadden zelfs die hun nadelen. Je munitie is bijvoorbeeld beperkt en pick-ups zijn meestal in kleine porties, dus net als het origineel RE games, moet je vertrouwen op het behoud van munitie, in staat zijn om je vijanden te ontwijken en ze te slim af te zijn. De ontwijking werkt echter niet zo goed als zou moeten en je vijanden zullen je altijd op de hielen zitten, dus wat heeft het voor zin?

Het spel zou je slechts ongeveer 12 uur moeten kosten om te voltooien en er zijn verborgen items en nog meer uitdagende modi om je te verleiden om terug te komen voor meerdere playthroughs, maar het is alleen waarschijnlijk dat je het misschien nog een keer zult spelen. Hier is mijn grootste muggenzifterij met het spel; dus je speelt het spel door en ontgrendelt bonussen om te kopen, maar je zult het spel vele malen moeten spelen om al deze dingen te kunnen betalen? Echt? Konden ze geen betere manier bedenken dan je te dwingen dezelfde dingen keer op keer te herhalen?

11_bmp_jpgkopie

Ik weet het niet, misschien ben ik aan het muggenziften of misschien ben ik het beu om hetzelfde voorgeschoteld te krijgen dat altijd lukraak in elkaar wordt geslagen. Ik weet dat het godslastering is om kwaad te spreken over a Resident Evil game of iets met zombies, maar deze game was gewoon lui. Stomme dialoog bij een stom verhaal dat ongelooflijk voorspelbaar is, dezelfde saaie, repetitieve vijanden die je sindsdien bent tegengekomen RE 4, het meest pissige excuus voor AI en een van de meest eendimensionale schurken in een recente videogame. Ik kan niet langer hopen op verlossing voor deze serie. Het is al lang voorbij. Hier was in ieder geval iets leuks aan. Ik bedoel, het was beter dan Resident Evil 5 en 6, maar dat zegt niet zoveel.

[youtube-id=”AwcU7E1TprM”]

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Hoofdartikel

Ja of nee: wat is goed en slecht in horror deze week: 5/6 tot 5/10

gepubliceerd

on

horrorfilmnieuws en recensies

Welkom bij Ja of nee een wekelijkse minipost over wat volgens mij goed en slecht nieuws is in de horrorgemeenschap, geschreven in hapklare brokken. Dit geldt voor de week van 5 t/m 10 mei.

Pijl:

In een gewelddadige natuur gemaakt iemand kotst de Chicago Critici Film Fest screening. Het is de eerste keer dit jaar dat een criticus ziek werd bij een film die geen film was Blumhouse film. 

in een gewelddadige natuurhorrorfilm

Nee:

Radio Stilte trekt zich terug uit de remake of Ontsnap uit New York. Verdomd, we wilden Snake zien proberen te ontsnappen uit een afgelegen, afgesloten landhuis vol distopische ‘gekken’ uit New York City.

Pijl:

nieuwe Twisters aanhangwagen laten vallenped, waarbij de nadruk ligt op de krachtige krachten van de natuur die door plattelandssteden scheuren. Het is een geweldig alternatief voor het kijken naar kandidaten die hetzelfde doen op lokaal nieuws tijdens de presidentiële perscyclus van dit jaar.  

Nee:

Producent Bryan Fuller loopt weg van A24's Vrijdag de 13e serie Kamp Crystal Lake zeggen dat de studio een ‘andere weg’ wilde inslaan. Na twee jaar ontwikkeling voor een horrorserie lijkt het erop dat deze manier geen ideeën bevat van mensen die echt weten waar ze het over hebben: fans in een subreddit.

Kristal

Pijl:

Tenslotte The Tall Man van Phantasm krijgt zijn eigen Funko Pop! Jammer dat het speelgoedbedrijf failliet gaat. Dit geeft een nieuwe betekenis aan de beroemde zin van Angus Scrimm uit de film: “Je speelt een goed spel… maar het spel is afgelopen. Nu sterf je!”

Fantasie lange man Funko pop

Nee:

Voetbal koning Travis Kelce sluit zich aan bij de nieuwe Ryan Murphy horrorproject als bijrol. Hij kreeg meer pers dan de aankondiging van van Dahmer Emmy-winnaar Niecy Nash-Betts daadwerkelijk de leiding nemen. 

travis-kelce-grotesquerie
Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

'Clown Motel 3', films in het engste motel van Amerika!

gepubliceerd

on

Er is gewoon iets met clowns dat gevoelens van griezeligheid of ongemak kan oproepen. Clowns zijn met hun overdreven gelaatstrekken en opgeschilderde glimlachen al enigszins verwijderd van het typische menselijke uiterlijk. Wanneer ze in films op een sinistere manier worden afgebeeld, kunnen ze gevoelens van angst of onbehagen oproepen, omdat ze in die verontrustende ruimte tussen bekend en onbekend zweven. De associatie van clowns met de onschuld en vreugde uit hun kindertijd kan hun uitbeelding als schurken of symbolen van terreur nog verontrustender maken; Alleen al door dit te schrijven en aan clowns te denken, voel ik me behoorlijk ongemakkelijk. Velen van ons kunnen met elkaar omgaan als het gaat om de angst voor clowns! Er is een nieuwe clownfilm aan de horizon, Clown Motel: 3 manieren naar de hel, die belooft een leger horroriconen te hebben en tonnen bloederig bloed te bieden. Bekijk het onderstaande persbericht en blijf uit de buurt van deze clowns!

Clownmotel – Tonopah, Nevada

Het Clown Motel, genaamd het 'Scariest Motel in America', ligt in het rustige stadje Tonopah, Nevada, bekend onder horrorliefhebbers. Het beschikt over een verontrustend clownthema dat elke centimeter van de buitenkant, de lobby en de kamers doordringt. Gelegen tegenover een verlaten begraafplaats uit het begin van de 1900e eeuw, wordt de griezelige sfeer van het motel versterkt door de nabijheid van de graven.

Clown Motel bracht zijn eerste film voort, Clown Motel: Geesten ontstaan, in 2019, maar nu zijn we op weg naar de derde!

Regisseur en schrijver Joseph Kelly is er weer mee bezig Clown Motel: 3 manieren naar de hel, en ze lanceerden officieel hun lopende campagne.

Clownmotel 3 mikt groots en is een van de grootste netwerken van horrorfranchise-acteurs sinds Death House uit 2017.

Clownsmotel introduceert acteurs van:

Halloween (1978) – Tony Moran – bekend van zijn rol als de ontmaskerde Michael Myers.

Vrijdag 13th (1980) – Ari Lehman – de originele jonge Jason Voorhees uit de eerste film ‘Friday The 13th’.

Een nachtmerrie op Elm Street, deel 4 en 5 – Lisa Wilcox – portretteert Alice.

The Exorcist (1973) – Elieen Dietz – Pazuzu-demon.

Texas Chainsaw Massacre (2003) – Brett Wagner – die de eerste moord in de film had als 'Kemper Kill Leather Face.'

Schreeuw deel 1 en 2 – Lee Waddell – bekend van het spelen van de originele Ghostface.

Huis van 1000 Corpses (2003) - Robert Mukes - bekend van zijn rol als Rufus naast Sheri Zombie, Bill Moseley en wijlen Sid Haig.

Poltergeist deel 1 en 2—Oliver Robins, bekend van zijn rol als de jongen die wordt geterroriseerd door een clown onder het bed in Poltergeist, zal nu het script omdraaien terwijl de rollen omdraaien!

WWD, nu bekend als WWE – Worstelaar Al Burke voegt zich bij de line-up!

Met een line-up van horrorlegendes en gesitueerd in America's Most angstaanjagende motel, is dit een droom die uitkomt voor fans van horrorfilms overal ter wereld!

Clown Motel: 3 manieren naar de hel

Maar wat is een clownfilm zonder echte clowns uit het echte leven? Aan de film worden toegevoegd Relik, VillyVodka en natuurlijk Mischief – Kelsey Livengood.

De speciale effecten zullen worden gedaan door Joe Castro, dus je weet dat het bloed verdomd goed zal zijn!

Een handvol terugkerende castleden is onder meer Mindy Robinson (VHS, bereik 15), Mark Hoadley, Ray Guiu, Dave Bailey, DieTrich, Bill Victor Arucan, Denny Nolan, Ron Russell, Johnny Perotti (Hammy), Vicky Contreras. Voor meer informatie over de film, bezoek De officiële Facebook-pagina van Clown Motel.

Jenna Jameson maakt een comeback in speelfilms en is zojuist aangekondigd. Ze zal ook aan de kant van de clowns staan. En raad eens? Een unieke kans om samen met haar of het handjevol horroriconen op de set te staan ​​voor een eendaagse rol! Meer informatie is te vinden op de campagnepagina van Clown Motel.

Actrice Jenna Jameson voegt zich bij de cast.

Wie wil er immers niet vermoord worden door een icoon?

Uitvoerend producenten Joseph Kelly, Dave Bailey, Mark Hoadley, Joe Castro

Producenten Nicole Vegas, Jimmy Star, Shawn C. Phillips, Joel Damian

Clown Motel 3 manieren naar de hel is geschreven en geregisseerd door Joseph Kelly en belooft een mix van horror en nostalgie.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Eerste blik: op de set van 'Welcome to Derry' en interview met Andy Muschietti

gepubliceerd

on

Opstaan ​​uit het riool, dragartiest en horrorfilmliefhebber Het echte Elvirus nam haar fans mee achter de schermen van de MAX serie Welkom bij Derry tijdens een exclusieve hotset-tour. De show staat gepland voor ergens in 2025, maar een definitieve datum is nog niet vastgesteld.

De opnames vinden plaats in Canada Port Hope, een vervanger voor de fictieve stad Derry in New England, gelegen in de Stephen King-universum. De slaperige locatie is uit de jaren zestig omgetoverd tot een township.

Welkom bij Derry is de prequel-serie van regisseur Andrew Muschietti tweedelige bewerking van King's It. De serie is interessant omdat het niet alleen over It, maar alle mensen die in Derry wonen – waaronder enkele iconische personages uit het King Ouvre.

Elvirus, verkleed als Pennywise, toert door de hete set, voorzichtig om geen spoilers te onthullen, en spreekt met Muschietti zelf, die precies onthult hoe zijn naam uitspreken: Moose-Key-etti.

De komische drag queen kreeg een toegangspas tot de locatie en gebruikt dat voorrecht om rekwisieten, gevels te verkennen en bemanningsleden te interviewen. Er is ook onthuld dat er al groen licht is voor een tweede seizoen.

Kijk hieronder en laat ons weten wat je ervan vindt. En kijk je uit naar de MAX serie Welkom bij Derry?

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen