Verbind je met ons

Hoofdartikel

Gore Gore Gore! Herinnering aan de ChromeSkull-films

gepubliceerd

on

Geen enkele enthousiaste gorehound of SFX-artiest heeft de film gezien Laid to Rest en dacht dat de moorden slecht waren gedaan. Als dat zo is, herlees dan het eerste deel van mijn zin. Er zijn twee films in de serie, en er zou een derde zijn geweest als regisseur en maker Robert Groene Zaal niet overleden in 2021.

Deze twee films, Laid to Rest en ChromeSkull: ter ruste gelegd II zijn brutale slashers, die realistische moorden laten zien die zo bloederig en verrassend zijn dat het een wonder is hoe ze een R-rating hebben gekregen en geen NR. Het is zo erg dat Duitsland 18 seconden geweld heeft geschrapt om aan hun classificatiesysteem voor volwassenen te voldoen. Er zijn niet-geclassificeerde director's cuts die je kunt vinden als je je nieuwsgierigheid wilt vergroten.

De originele films met een R-rating zijn beschikbaar op Tubi nu.

Laid to Rest

Zoals eerder vermeld, zijn deze films geregisseerd door wijlen Robert Hall, een visagist met speciale effecten en een muzikant in zijn vrije tijd. Zijn werk is te zien in de tv-serie Buffy the Vampire Slayer, Vacature (2007), De gekken (2010) en Quarantaine 2 (2011).

In bijna dezelfde geest als die van Damien Leone Angstaanjager films, Laid to Rest is gebouwd rond de presentatie van extreem bloederige praktische effecten. Leone heeft net als Hall een achtergrond in de kunst en brengt die in zijn eigen succesvolle slasher-serie.

Dat gezegd hebbende, de Laid to Rest films zijn niet bijzonder goed als het om schrijven gaat. Hun plots bevatten enkele twijfelachtige keuzes, en misschien had het acteerwerk wel wat glans kunnen gebruiken. Maar je kijkt dit soort films niet voor realisme, je gaat deze hoogstwaarschijnlijk aanzetten om te lonken naar de beheersing van de speciale effecten. Het zijn door en door slashers, maar nog steeds vermakelijk en origineel genoeg om je te laten kijken tot de laatste fade-out.

Als je ze nog niet hebt gezien, is het misschien de moeite waard als je een bijzonder slechte horrorfilm-droge periode doormaakt. Beide zijn beschikbaar op Tubi, een gratis filmstreamingservice waarbij je tijdens de looptijd slechts een paar reclamespots hoeft te doorstaan.

Ter ruste gelegd II
Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Hoofdartikel

Waarom je misschien NIET blind naar binnen wilt gaan voordat je naar 'The Coffee Table' kijkt

gepubliceerd

on

Als je van plan bent om te kijken, wil je je misschien op sommige dingen voorbereiden De koffietafel nu verhuurbaar op Prime. We gaan niet in op spoilers, maar onderzoek is je beste vriend als je gevoelig bent voor heftige onderwerpen.

Als je ons niet gelooft, kan horrorschrijver Stephen King je misschien overtuigen. In een tweet die hij op 10 mei publiceerde, zegt de auteur: “Er is een Spaanse film genaamd DE KOFFIETAFEL on Amazon Prime en Apple +. Ik vermoed dat je nog nooit, niet één keer in je hele leven, een film hebt gezien die zo zwart is als deze. Het is verschrikkelijk en ook verschrikkelijk grappig. Denk aan de donkerste droom van de Coen Brothers.”

Het is moeilijk om over de film te praten zonder iets weg te geven. Laten we zeggen dat er bepaalde dingen in horrorfilms zijn die over het algemeen niet op tafel liggen, en deze film overschrijdt die grens ruimschoots.

De koffietafel

De zeer dubbelzinnige synopsis luidt:

“Jezus (David paar) en Maria(Stephanie de los Santos) zijn een stel dat een moeilijke tijd doormaakt in hun relatie. Toch zijn ze net ouders geworden. Om hun nieuwe leven vorm te geven, besluiten ze een nieuwe salontafel te kopen. Een beslissing die hun bestaan ​​zal veranderen.”

Maar er is meer aan de hand dan dat, en het feit dat dit misschien wel de donkerste van alle komedies is, is ook een beetje verontrustend. Hoewel het ook dramatisch is, is de kernkwestie zeer taboe en kan het bepaalde mensen ziek en gestoord maken.

Het ergste is dat het een uitstekende film is. Het acteerwerk is fenomenaal en de spanning, masterclass. Samenvattend dat het een Spaanse film met ondertitels zodat je naar je scherm moet kijken; het is gewoon slecht.

Het goede nieuws is De koffietafel is niet echt zo zielig. Ja, er is bloed, maar het wordt meer als referentie gebruikt dan als onnodige kans. Toch is alleen al de gedachte aan wat dit gezin moet doormaken zenuwslopend en ik kan me voorstellen dat veel mensen het binnen het eerste halfuur zullen uitschakelen.

Regisseur Caye Casas heeft een geweldige film gemaakt die misschien wel de geschiedenis ingaat als een van de meest verontrustende films ooit gemaakt. Je bent gewaarschuwd.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Hoofdartikel

Ter herinnering aan Roger Corman, de onafhankelijke B-filmimpresario

gepubliceerd

on

Producent en regisseur Roger Corman heeft een film voor elke generatie die ongeveer 70 jaar teruggaat. Dat betekent dat horrorfans van 21 jaar en ouder waarschijnlijk een van zijn films hebben gezien. De heer Corman overleed op 9 mei op 98-jarige leeftijd.

“Hij was genereus, openhartig en aardig voor iedereen die hem kende. Hij was een toegewijde en onzelfzuchtige vader en was zeer geliefd bij zijn dochters”, aldus zijn familie op Instagram. “Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest.”

De productieve filmmaker werd in 1926 geboren in Detroit, Michigan. De kunst van het maken van films beïnvloedde zijn interesse in techniek. Dus halverwege de jaren vijftig richtte hij zijn aandacht op het witte doek door de film te coproduceren Snelweg sleepnet in 1954.

Een jaar later zou hij achter de lens kruipen om te regisseren Vijf Kanonnen West. De plot van die film klinkt als iets Spielberg or Tarantino zou vandaag de dag verdienen, maar met een budget van meerdere miljoenen dollars: “Tijdens de Burgeroorlog verleent de Confederatie gratie aan vijf criminelen en stuurt ze naar het Comanche-gebied om door de Unie in beslag genomen Zuidelijk goud terug te halen en een Zuidelijke overloper gevangen te nemen.”

Van daaruit maakte Corman een paar vlezige westerns, maar toen ontstond zijn interesse in monsterfilms Het beest met een miljoen ogen (1955) en Het veroverde de wereld (1956). In 1957 regisseerde hij negen films die varieerden van wezenskenmerken (Attack of the Crab Monsters) tot uitbuitende tienerdrama's (Tiener pop).

In de jaren zestig richtte zijn aandacht zich vooral op horrorfilms. Enkele van zijn beroemdste uit die periode waren gebaseerd op de werken van Edgar Allan Poe, The Pit and the Pendulum (1961) De Raven (1961), en De Masque van de Rode Dood (1963).

In de jaren zeventig was hij meer bezig met produceren dan regisseren. Hij steunde een breed scala aan films, van horror tot hoe het zou worden genoemd grindhouse Vandaag. Een van zijn bekendste films uit dat decennium was Death Race 2000 (1975) en Ron Howard's eerste kenmerk Eat My Dust (1976).

In de daaropvolgende decennia bood hij vele titels aan. Als u een huurt B-film bij uw plaatselijke videoverhuurbedrijf heeft hij deze waarschijnlijk geproduceerd.

Zelfs vandaag de dag, na zijn overlijden, meldt IMDb dat hij twee aankomende films in de post heeft: Weinig Winkel voor Halloween Horrors en Misdaadstad. Als een echte Hollywood-legende werkt hij nog steeds van de andere kant.

“Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest”, aldus zijn familie. "Toen hem werd gevraagd hoe hij herinnerd zou willen worden, zei hij: 'Ik was een filmmaker, precies dat.'"

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Hoofdartikel

Ja of nee: wat is goed en slecht in horror deze week: 5/6 tot 5/10

gepubliceerd

on

horrorfilmnieuws en recensies

Welkom bij Ja of nee een wekelijkse minipost over wat volgens mij goed en slecht nieuws is in de horrorgemeenschap, geschreven in hapklare brokken. Dit geldt voor de week van 5 t/m 10 mei.

Pijl:

In een gewelddadige natuur gemaakt iemand kotst de Chicago Critici Film Fest screening. Het is de eerste keer dit jaar dat een criticus ziek werd bij een film die geen film was Blumhouse film. 

in een gewelddadige natuurhorrorfilm

Nee:

Radio Stilte trekt zich terug uit de remake of Ontsnap uit New York. Verdomd, we wilden Snake zien proberen te ontsnappen uit een afgelegen, afgesloten landhuis vol distopische ‘gekken’ uit New York City.

Pijl:

nieuwe Twisters aanhangwagen laten vallenped, waarbij de nadruk ligt op de krachtige krachten van de natuur die door plattelandssteden scheuren. Het is een geweldig alternatief voor het kijken naar kandidaten die hetzelfde doen op lokaal nieuws tijdens de presidentiële perscyclus van dit jaar.  

Nee:

Producent Bryan Fuller loopt weg van A24's Vrijdag de 13e serie Kamp Crystal Lake zeggen dat de studio een ‘andere weg’ wilde inslaan. Na twee jaar ontwikkeling voor een horrorserie lijkt het erop dat deze manier geen ideeën bevat van mensen die echt weten waar ze het over hebben: fans in een subreddit.

Kristal

Pijl:

Tenslotte The Tall Man van Phantasm krijgt zijn eigen Funko Pop! Jammer dat het speelgoedbedrijf failliet gaat. Dit geeft een nieuwe betekenis aan de beroemde zin van Angus Scrimm uit de film: “Je speelt een goed spel… maar het spel is afgelopen. Nu sterf je!”

Fantasie lange man Funko pop

Nee:

Voetbal koning Travis Kelce sluit zich aan bij de nieuwe Ryan Murphy horrorproject als bijrol. Hij kreeg meer pers dan de aankondiging van van Dahmer Emmy-winnaar Niecy Nash-Betts daadwerkelijk de leiding nemen. 

travis-kelce-grotesquerie
Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen