Alles oud is weer nieuw.

Op Halloween 1998 besluit het lokale nieuws van Noord-Ierland een speciaal liveverslag te maken vanuit een zogenaamd spookhuis in Belfast. Onder leiding van de lokale persoonlijkheid Gerry Burns (Mark Claney) en de populaire kinderpresentator Michelle Kelly (Aimee Richardson) willen ze kijken naar de bovennatuurlijke krachten die het huidige gezin dat daar woont, verstoren. Is er, nu de legendes en folklore in overvloed aanwezig zijn, sprake van een echte geestenvloek in het gebouw of is er iets veel verraderlijkers aan het werk?

Gepresenteerd als een reeks found-footage uit een lang vergeten uitzending, Spookachtige Ulster Live volgt vergelijkbare formaten en uitgangspunten als Ghostwatch en De WNUF Halloween Special met een nieuwsploeg die het bovennatuurlijke onderzoekt voor hoge kijkcijfers, maar er boven hun hoofd tussen komt. En hoewel de plot zeker al eerder is gedaan, slaagt regisseur Dominic O'Neills jaren 90-verhaal over lokale toegang-horror erin om op zijn eigen afschuwelijke voeten op te vallen. De dynamiek tussen Gerry en Michelle is het meest opvallend, waarbij hij een ervaren presentator is die denkt dat deze productie onder hem ligt en Michelle vers bloed is dat zich behoorlijk ergert als hij wordt gepresenteerd als gekostumeerd eye-candy. Dit neemt toe naarmate de gebeurtenissen binnen en rond de woonplaats te veel worden om te negeren als iets minder dan de echte deal.

De cast van personages wordt gecompleteerd door de familie McKillen, die al een tijdje te maken heeft met de angstaanjagende gebeurtenissen en de gevolgen ervan voor hen. Deskundigen worden ingeschakeld om de situatie te helpen verklaren, waaronder de paranormale onderzoeker Robert (Dave Fleming) en de helderziende Sarah (Antoinette Morelli), die hun eigen perspectieven en invalshoeken inbrengen op de spookachtige situatie. Er ontstaat een lange en kleurrijke geschiedenis over het huis, waarbij Robert bespreekt hoe het vroeger de plaats was van een oude ceremoniële steen, het centrum van leylijnen, en hoe het mogelijk bezeten was door de geest van een voormalige eigenaar genaamd Mr. Newell. En lokale legendes zijn er in overvloed over een snode geest genaamd Blackfoot Jack, die sporen van donkere voetafdrukken in zijn kielzog zou achterlaten. Het is een leuke wending omdat er meerdere mogelijke verklaringen zijn voor de vreemde gebeurtenissen op de site, in plaats van één allesomvattende bron. Vooral nu de gebeurtenissen zich ontvouwen en de onderzoekers de waarheid proberen te achterhalen.

Met een tijdsduur van 79 minuten en de allesomvattende uitzending is het een beetje traag naarmate de personages en de kennis zich vestigen. Tussen enkele nieuwsonderbrekingen en beelden van achter de schermen door, is de actie vooral gericht op Gerry en Michelle en de aanloop naar hun daadwerkelijke ontmoetingen met krachten die hun begrip te boven gaan. Ik wil graag een pluim geven dat het op plaatsen terechtkwam die ik niet had verwacht, wat leidde tot een verrassend aangrijpend en spiritueel gruwelijk derde bedrijf.

Dus terwijl Achtervolgde Ulster Live is niet bepaald trendsettend, maar treedt beslist in de voetsporen van vergelijkbare found-footage en uitgezonden horrorfilms om zijn eigen pad te bewandelen. Zorgt voor een vermakelijk en compact stukje mockumentary. Als je een fan bent van de subgenres, Spookachtige Ulster Live is het kijken meer dan waard.

Er zijn minder iconen die herkenbaarder zijn dan de slasher. Freddy Krueger. Michaël Myers. Victor Crowley. Beruchte moordenaars die altijd lijken terug te komen voor meer, hoe vaak ze ook worden gedood of hun franchises schijnbaar in een laatste hoofdstuk of nachtmerrie terechtkomen. En dus lijkt het erop dat zelfs sommige juridische geschillen een van de meest memorabele filmmoordenaars van allemaal niet kunnen tegenhouden: Jason Voorhees!

Naar aanleiding van de gebeurtenissen van de eerste Nooit alleen wandelen, buitenmens en YouTuber Kyle McLeod (Drew Leighty) is in het ziekenhuis opgenomen na zijn ontmoeting met de lang gedacht dode Jason Voorhees, gered door misschien wel de grootste tegenstander van de hockeygemaskerde moordenaar Tommy Jarvis (Thom Mathews), die nu als EMT rond Crystal Lake werkt. Nog steeds achtervolgd door Jason, worstelt Tommy Jarvis met het vinden van een gevoel van stabiliteit en deze laatste ontmoeting dwingt hem om voor eens en voor altijd een einde te maken aan de heerschappij van Voorhees...

Nooit alleen wandelen maakte online indruk als een goed gefilmde en doordachte fanfilm, voortzetting van de klassieke slasher-franchise die werd opgebouwd met de ingesneeuwde opvolger Wandel nooit in de sneeuw en nu met als hoogtepunt dit directe vervolg. Het is niet alleen ongelooflijk Vrijdag 13th liefdesbrief, maar een goed doordachte en vermakelijke epiloog van de beruchte 'Tommy Jarvis Trilogy' vanuit de franchise die de Friday The 13th Part IV: Het laatste hoofdstuk, Vrijdag de 13e Deel V: Een nieuw begin en Vrijdag de 13e Deel VI: Jason leeft. Zelfs een deel van de originele cast terugkrijgen als hun personages om het verhaal voort te zetten! Thom Mathews is de meest prominente als Tommy Jarvis, maar met andere series zoals Vincent Guastaferro die terugkeert als nu Sheriff Rick Keulen en nog steeds een appeltje te schillen heeft met Jarvis en de rotzooi rond Jason Voorhees. Zelfs met enkele Vrijdag 13th alumni vinden het leuk Deel III's Larry Zerner als burgemeester van Crystal Lake!

Bovendien levert de film moorden en actie op. Om de beurt hebben sommige van de vorige films nooit de kans gekregen om iets waar te maken. Het meest opvallend is dat Jason Voorhees op hol slaat door Crystal Lake, terwijl hij zich een weg baant door een ziekenhuis! Het creëren van een mooie doorlopende lijn van de mythologie van Vrijdag 13th, Tommy Jarvis en het trauma van de cast, en Jason doet waar hij goed in is op de meest filmisch bloederige manieren mogelijk.

De Nooit alleen wandelen films van Womp Stomp Films en Vincente DiSanti zijn een bewijs van de fanbase van Vrijdag 13th en de nog steeds aanhoudende populariteit van die films en van Jason Voorhees. En hoewel er officieel in de nabije toekomst geen nieuwe film in de franchise in het verschiet ligt, is er op zijn minst enige troost in de wetenschap dat fans bereid zijn tot het uiterste te gaan om de leegte op te vullen.

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!