We hadden het voorrecht om te spreken met Scooter Corkle, een filmmaker uit Vancouver. We praten over zijn nieuwste release, horror/mystery Het vriendschapsspel met in de hoofdrol Cobra Kai's Peyton List en Kleur uit de ruimte Brendan Meyer. We gaan ook in op het schrijfproces en de uitdagingen van het maken van een film. Het was een absoluut genoegen en ik kijk ernaar uit om te zien wat dit gerespecteerde talent ons in de toekomst te bieden heeft.

Synopsis: Het vriendschapsspel volgt een groep tieners die een vreemd object tegenkomen dat hun loyaliteit aan elkaar op de proef stelt en steeds destructievere gevolgen heeft naarmate ze dieper in het spel gaan.

Interview met directeur Scooter Corkle

iHorror: Ik moet de film zien. Ik heb er echt van genoten. Ik merkte dat alles levendig was en dat het acteerwerk goed was; het was niet geforceerd en het leek voor iedereen natuurlijk. Met alle jonge kinderen, nou, ik weet dat ze niet te jong zijn, maar ik vergeleek ze met de vrienden van mijn dochter; het leek me allemaal heel echt, en het vriendschapsspel. Mijn dochter wordt binnenkort achttien en haar vrienden vormen het grootste deel van haar leven. Deze film sloeg aan en zal resoneren met de jongere generatie.

Scooter kurk: Dat waardeer ik; Ik hoop het; bedankt.

iH: En dit was je tweede speelfilm, correct? 

SC: Dat is juist. 

iH: Was dit je eerste echte horrorfilm? 

SC: Ja, afgezien van mijn eerste korte film, was het een horrorfilm met Koreaanse invloeden genaamd Chloe en Attie; we hebben het in 48 uur gehaald. Het is ongeveer 8 of 12 minuten, iets daarbinnen. Ja, dit is absoluut mijn eerste speelfilm in het horrorpantheon.

iH: Ga je terug? 

SC: Ja absoluut. Ik ben altijd een grote fan geweest van het genre. Ik hou het meest van het verheven genre. Zelfs mijn eerste film is een thriller uit een kleine stad, maar hij zit in de stijlfiguren en de stukken van het thrillergenre waar ik echt van hou. Dus ja, ik kom zeker terug. 

iH: Wat was het meest uitdagende deel toen je de film [The Friendship Game] maakte? 

SC: Voor elke film wordt het tijd. Hoe meer geld je hebt, hoe groter je budget, hoe meer tijd je kunt besteden. Je hebt talent met schema's en andere shows waar ze op staan. Iedereen altijd dat “je bemanning en jijzelf altijd de beste zullen zijn; je gaat proberen het beste te krijgen dat beschikbaar is. Tijd is altijd het ding waar je het meest mee te maken krijgt. We hebben dit vrij snel geschoten; het was erg leuk in een korte tijd. 

iH: Het lijkt erop. Psychologisch was er veel daar, en het ging enorm snel. Bij veel van dit soort films ben ik altijd bang dat ik mijn interesse verlies en me ga vervelen, maar het tempo zat er allemaal goed in. 

SC: Bedankt, en dat komt allemaal neer op een goede redactie. En onze producenten waren heel eerlijk om ervoor te zorgen dat het zeker in beweging kwam. Want uiteindelijk wil je het publiek bij je houden. Ik wilde er echt zeker van zijn dat onze cast het stuk leidde, en dat doen ze ook. En ik heb tegen iedereen gezegd: "onze cast-regels." Zelfs wat je zei, ze zijn zo natuurlijk, en Peyton [List] leidt de aanval; ze is echt goed. Ik ben zo opgewonden voor haar fans om haar zeker in actie te zien. 

iH: Ik had haar [Peyton List] alleen in Cobra Kai gezien; dit is mijn eerste kijk buiten dat universum, ze droeg het, en ze was gewoon geweldig!

SC: En het is echt. Het was een echt optreden. Damien Ober schreef een aantal zeer interessante personages om mee te spelen, en als regisseur geef ik de cast meestal zoveel mogelijk speelruimte voor hun uitvoering, zodat het zo natuurlijk mogelijk overkomt. Ik ben blij dat je dat voelde. 

iH: En ik moet er met je over praten; Ik weet niet of je er een naam voor hebt, maar de snuisterij, het eigenlijke spel.

SC: Het vreemde voorwerp. 

iH: [Lacht] Ik heb er echt van genoten omdat ik een Hellraiser-sfeer kreeg.

SC: Ja absoluut. 

iH: en weet je, er is iets heel griezeligs, voor mij tenminste, naar een tuin of een landgoedverkoop gaan. Het is gewoon eng, dus dat vond ik erg leuk. Ook, aan het einde van de film, als je terugkomt rond de cirkel, [Little Spoiler], laat je de twee oudere dames komen, en de dame probeert ze [The Friendship Game] voor tien dollar te verkopen. Dat was uiteindelijk een goede vangst.

SC: Ja, het is een mooie knop. Nogmaals, Damien [Ober] en ik keken naar de tropen, speelden met de tropen en verlegden toen echt de grenzen van waar we een dramatische indie, kosmische horror kunnen nemen. Dus de verwijzing naar de puzzeldoos van Hellraiser, we houden absoluut van die vergelijking, en het is een apparaat. "Wees voorzichtig met wat je wenst"; is echt, echt, goed ontworpen, en we hadden ons geen cooler object kunnen wensen, en veel daarvan is van onze productieontwerper, Richard Simpson, en dat stuk dat hij ontwierp met enkele van de 3D-printers is gewoon zo leuk , we houden ervan. 

iH: Ongelofelijk wat je allemaal met dat spul kunt doen. Wat is je favoriete horrorfilm? Heb je er een in het bijzonder waar je af en toe op terugkijkt?

SC: Ik heb geen favoriet, maar eentje die ik graag wil noemen is Uitgehongerd, wat een soort B-film is, maar ook Guy Pierce en Damon Albarn van Blur spelen; hij deed de soundtrack. Robert Carlyle zit er ook in; het is als een kannibalenfilm tijdens de Spaans-Amerikaanse oorlog. Het is echt een leuke rit, en het kan soms cheezy worden, maar de artiesten zijn zo goed dat het er niet eens toe doet. Het is een geweldige film die niet veel mensen hebben gezien; Ik vind het heerlijk om erover te vertellen. 

iH: hongerig; Die zal ik eens moeten nakijken. Wat heb je als volgende in de pijplijn? Iets waar je aan werkt of gaat werken? 

SC: Ik heb veel opgesteld waar ik aan werk, qua schrijven. Maar wat betreft alles dat momenteel groen verlicht is, nee. Zoals je altijd doet, heb ik een paar ijzers in het vuur en veel tijd om te schrijven. Ik wil beginnen met het maken van een serie, het maken van een serie. De Flanaverse, weet je wel? Ik probeer te doen wat Mike Flanagan heeft gedaan. [Lacht]

iH: [Lacht] Ja, zeker, hij doet het! Als je begint met schrijven, krijg je dan wel eens een writer's block? Naar een lege pagina staren? Leeg computerscherm? Is er iets dat u doet om u door het proces te helpen? 

SC: Ja, ik denk dat iedereen wel een beetje een writer's block krijgt. Ik doe meestal graag een dutje, als ik eerlijk ben, zet ik een koptelefoon op en sluit ik mijn ogen, en dan geef ik het even op. Ik denk dat het mijn brein een beetje reset, en ik zal een nieuw idee vinden; Ik hou ervan om alles te structureren. Ik pak een groot bord met kaarten en verplaats dingen, en ik zal proberen erachter te komen wat het thema is in dit deel van de film; dat is een groot deel van mijn proces. Ik zal dood kaarten en schetsen voordat ik begin met schrijven. Ik moet weten waar ik heen ga; anders kan ik er niet emotioneel mee verbonden zijn. 

iH: Heel interessant, alles visueel zien met de kaarten. 

SC: Ja, het moet praktisch zijn met de kaarten, en ik kan organisch zijn met het schrijven, wat sowieso belangrijk voor me is; dat is mijn proces. 

iH: Was er met deze film, The Friendship Game, een ander einde? Of meerdere eindes? 

SC: We hebben meerdere eindes gehad. Het is een film die speelt met het idee dat ik het 'ultiversum' heb bedacht, het alternatieve universum. Er waren een heleboel verschillende manieren om te gaan; Ik denk dat het belangrijkste waar we ons op moesten concentreren, Zooza, Peyton [List] was, en er echt voor zorgen dat haar boog het meest logisch was en een bevredigende emotionele boog was. Waar we eindigden met ons einde dat altijd zou gebeuren, zouden we altijd op dit punt komen. De andere eindes, denk ik, gaven het publiek niet de emotionele boog die we begraven, dus ja, er waren meerdere stukken, maar ik denk dat we zijn beland in degene die altijd zou komen. 

iH: Heel goed, ik heb ervan genoten! Ik hoop dat het goed gaat, zoals het hoort. Ik waardeer je tijd; heel erg bedankt en gefeliciteerd. 

SC: Ik ben blij dat je het leuk vond, en ik hoop dat je dochter het te zien krijgt.

De film is nu in geselecteerde bioscopen, On Demand en Digital van RLJE Films.