Nog een haaienfilm? Dat was het eerste wat in me opkwam toen ik wist dat deze film uit zou komen. Toen realiseerde ik me dat het een vervolg was op De Reef, die in 2010 werd uitgebracht. Ik stopte even en dacht: “Nou, De Reef was zeker geen slechte film; het was een fatsoenlijke haaienfilm van wat ik me kon herinneren, dus waarom in godsnaam niet? Ik zal het proberen!"

Na kijken Het rif: gestalkt, mijn eerste indrukken waren stressvol, hartverscheurend, huiveringwekkend en een uitstekende verhaallijn vanwege het conflict dat onmiddellijk in het verhaal werd geïnjecteerd. Ik werd meteen in het verhaal gezogen, en hoe erg ik het ook haat om dit toe te geven (niet omdat ik de film niet leuk vond), ik moest het een paar keer pauzeren.

De spanning met betrekking tot de haai was een beetje aanmatigend; ik heb er echter nog steeds van genoten. Is dit niet waarom we naar dit soort films kijken? Het was goed geschreven, het was prachtig opgenomen op locatie in Australië, en ik heb genoten van de karakterbogen die zich ontwikkelden gedurende de negentig minuten durende filmduur.

De acteurs riepen wat rauwe emoties op, en ik stelde me voor dat dat nogal wat was in een onvoorspelbare setting. De roofzuchtige gewoonten van de haai waren behoorlijk realistisch en ik had niet het gevoel dat er ooit enige verleiding was om overdramatisch te zijn en de aanvallen sensationeel te maken.

Het rif: gestalkt is een echte aanrader, net zo goed als het origineel, en een uitstekend horloge voor het zomerseizoen! Bekijk het zeker eens.

In bioscopen, digitaal, on demand en streaming op huiveringwekkende 29 juli 2022 

Looptijd: 90 minuten| Rating: NR

Synopsis: In een poging om te genezen nadat ze getuige is geweest van de gruwelijke moord op haar zus, reist Nic met haar vrienden naar een tropisch resort voor een kajak- en duikavontuur. Slechts enkele uren na hun expeditie worden de vrouwen gestalkt en vervolgens aangevallen door een grote witte haai. Om te overleven moeten ze samenwerken en Nic zal haar posttraumatische stress moeten overwinnen, haar angsten onder ogen moeten zien en het monster moeten verslaan.

Een snelle chat met schrijver en regisseur - Andrew Traucki

Ik heb een geweldige tijd gehad om met Andrew te praten over? Het rif: gestalkt. Hoewel ik aanzienlijke technische problemen had, was ik opgetogen dat ik deze kans kreeg om ons interview op de pagina te zetten. Zoals altijd is het nooit genoeg tijd. Ik hoop dat jullie er allemaal van genieten.

iHorror: Hoe moeilijk was het om op locatie te filmen?

Andrew Traucki: Je weet dat het behoorlijk moeilijk was; we waren de hele dag in het water dat geen enkel menselijk lichaam zou moeten doorstaan. Omdat we in de tropen waren, was de luchttemperatuur in orde. De klimaatverandering werd soms een beetje raar, omdat dit het droogste deel van de oostkust van Australië was, en dan zou het regenen, en dan zou de wind toenemen, en de wind in het water is niet goed, vooral als je reflectorborden omhoog houden en dat soort dingen. Het was echt best moeilijk. Een van de arme cameraassistenten stapte op een pijlstaartrog en kreeg een weerhaak in haar been; op een dag was er een echte haai op de set, gelukkig dat we die dag niet in het water waren. Dus ja, het is niet eenvoudig om te filmen op een echte locatie vol water.

iH: Andrew, hoe verhoudt het originele rif zich tot The Reef: Stalked? Had je tijdens het maken van de eerste een idee voor deze film?

AT: Ja, ik denk dat ik heb geprobeerd hetzelfde gevoel van realisme en overlevingsthrillermotor aan de gang te houden. Wat ik deze keer heb geprobeerd te doen, was een extra laag trauma en de relaties van de vrouw toe te voegen en het begrip huiselijk geweld aan te pakken en het een beetje meer te verheffen en het een tweede niveau te geven, en dat is een beetje mijn gevoel over het, wat voel je?

iH: Ik vond deze film beter dan ik dacht dat ik zou doen, en ik denk dat het een totaal andere entiteit is dan de eerste.

BIJ: Interessant, ja, ik denk dat je gelijk hebt. De eerste was als een documentaire, bijna als overleven, terwijl dit meer een traditioneel drama is

iH: Heb je de haaienbeelden zelf gemaakt, of heeft een aparte crew dat gedaan?

BIJ: Ja, het meeste was een aparte bemanning.

iH: Op momenten dat de haai daadwerkelijk in een prop bijt, hoe werd dat bereikt? Heb je het rond de eigenlijke haai gebouwd, of heb je gewoon de prop daar neergezet, of was het gewoon filmmagie?

BIJ: Ja, het is gewoon filmmagie. [grinnikt]

iH: [Lacht] Nou, het zag er behoorlijk overtuigend uit.

BIJ: Goed, ik ben blij. Dat is wat ik wilde horen.

iH: Waren de acteurs op enig moment in het water met de haai of in de buurt van de haai?

BIJ: [Glimlacht] Film Magie.

iH: Je hebt het goed gedaan; Ik hoef je alleen maar te prijzen; ze waren geweldig, en ik hield echt van ze. De gedachte dat ze zouden sterven door de haai was gewoon verschrikkelijk, dus je hebt geweldig werk geleverd door met hun persoonlijkheden te schrijven, en het conflict was gewoon geweldig. De film was gewoon geweldig, en ik weet dat mensen er dol op zullen zijn.

BIJ: Dank je, Rianne. De vrouwen in de film waren gewoon een geweldige cast; weet je, ze brachten net zoveel aan de rol; Ik ben het met je eens; Ik vind ze prachtig.

iH: Wat heb je nog in de pijplijn?

BIJ: Ik heb een zwarte komedie genaamd Melodica Vampire Slayer, die ik beschrijf als Spinal Tap meets Dracula. Ik zou het heel graag willen maken, want ik weet dat het een giller zal zijn. Dus ja, ik ben ook echt op zoek naar scripts die verheven thrillers zijn. Daar ben ik altijd naar op zoek, en dat staat momenteel op mijn radar.

iH: Nou, dat is geweldig, een beetje anders dan deze film. Ik had tegen een van onze andere schrijvers gezegd dat ik vandaag met je zou spreken, en een vraag die hij wilde dat ik je zou stellen, was: "Wat waren de uitdagingen om met iets nieuws in het haaiengenre te komen, aangezien er zoveel deze dagen?

BIJ: Dat is een goede vraag. Het is duidelijk dat er tien jaar tussen films zit, dus het is niet gemakkelijk voor mij. Ik hou niet echt van de exploitatie van haaien in al dit soort films; Daar ben ik eigenlijk niet zo in geïnteresseerd. Het is een tijdje leuk, en dan denk ik dat het repetitief wordt, dus ik vind het niet erg om er een of twee te kijken, en dan is het als, 'ja, ik denk dat ik dit heb gezien.' Voor mij gaat het altijd om iets nieuws en dat is interessant dat me zal pakken. Als er een haai in zit, is dat prima, en als dat niet zo is, is dat ook goed.

iH: Ik denk dat dat vaak gebeurt, mensen denken dat het dezelfde beats zullen zijn, en deze film was dat niet, en dat was echt verfrissend. Wat was het meest uitdagende onderdeel van het filmen van deze film?

BIJ: Dat is een goede vraag. De shoot was uitdagend. We hadden gewoon niet genoeg tijd voor de hoeveelheid dingen die ik wilde fotograferen. Het is altijd een touwtrekken, de spanning tussen creatief zijn en het geld proberen om ervoor te zorgen dat het allemaal gebeurt en binnen het budget, dus dat was behoorlijk stressvol. In post, ik denk dat de bewerking een tijdje niet zo goed werkte, en toen hebben we het eindelijk gekraakt, en dat was goed. Dus ja, ik denk dat de shoot de meest stressvolle was.

iH: Oké, het lijkt erop dat mijn tijd om is; en ik waardeer het echt dat je de tijd neemt; en mijn excuses voor alle technische problemen die ik had.

BIJ: Dat is in orde, Ryan, dank je.

iH: Oké, meneer, u hebt een goede.

BIJ: Jij ook, groetjes.