Hallo, lezers! Welkom terug bij onze zigzaggende langlauftrekking over de griezeligste stedelijke legende in elk van de 50 staten. We zijn bij de laatste 10, maar de hits blijven komen. Haal je kaarten tevoorschijn en duik erin terwijl we de volgende vijf staten behandelen!

Zuid-Dakota: Spookweg

Legendes over griezelige wegen zijn een dubbeltje in een dozijn, en er is echt iets voor nodig om op te vallen als je onderzoek doet naar stedelijke legendes uit de hele VS. De 'Spook Road' van South Dakota valt echter op onder zijn soortgenoten en was de enige echte keuze voor deze lijst.

Net buiten Brandon, South Dakota, ligt een landelijk stuk weg dat eigenlijk best mooi en schilderachtig is… gedurende de dag. Maar 's nachts verandert dat allemaal.

Als het donker is, zegt de lokale bevolking, als je langs de weg in één richting rijdt, zijn er vijf bruggen, maar als je terugkeert, zijn het er maar vier. Bovendien wordt er gezegd dat een groot aantal mensen zichzelf aan die bruggen heeft opgehangen en dat hun geest nog steeds te zien is - sommigen langs de kant van de weg en anderen hangen nog steeds.

De kronkelende weg heeft ook meer dan een behoorlijk deel van de ongevallen meegemaakt met de dood van automobilisten tot gevolg, en ook zij zouden langs de weg lopen. Velen zeggen dat zelfs op avonden dat je ze niet kunt zien, ze nog steeds kijken, waardoor velen gevoelens van paranoia en angst melden tijdens het rijden over Spook Road 's nachts.

Wat ik echter het meest interessant vind, is dat hoewel de lokale bevolking zal getuigen van de spookachtige natuur, ze zich ook inzetten voor het behoud ervan. Volgens AlleenInYourState.com, werd een resolutie aangenomen door stadsambtenaren enkele jaren geleden om enkele van de bomen te verwijderen die het bladerdak over Spook Road vormen. Er kwamen protesten van burgers die eisten dat de weg zou worden gelaten zoals die was.

Tennessee: De witte blufschreeuwer

White Bluff, Tennessee is een rustig stadje met een niet zo stil "geheim". De legende van de White Bluff Screamer of White Screamer dateert van honderd jaar geleden en heeft veel verschillende versies, waarvan ik er een zal delen. Het is een griezelig verhaal dat je 's nachts wakker houdt.

In de jaren twintig verhuisde een jong gezin naar de roep van White Bluff en bouwde een huis voor zichzelf in hun eigen kleine paradijs. De vader, moeder en zeven kinderen leken heel gelukkig samen tot de donkere nachten aanbraken en ze oorverdovend geschreeuw uit het bos begonnen te horen. Elke nacht, terwijl de duisternis daalde, begon het geschreeuw opnieuw en dreef het gezin tot wanhoop.

Op een nacht snauwde de vader. Hij had er genoeg van. Hij pakte zijn geweer en rende het bos in om te zien waar deze onaardse kreten vandaan kwamen, maar hij stopte dood in zijn sporen toen hij besefte dat ze nu van zijn huis kwamen.

Hij rende terug en zag dat zijn hele familie op brute wijze vermoord was, hun lichamen aan stukken gescheurd. In sommige versies van het verhaal zag hij het visioen van een vrouw gehuld in witte nevels in het huis die die doordringende kreet nogmaals slaakte voordat ze verdween alsof ze er nooit was geweest.

Volgens de lokale bevolking is het geschreeuw tot op de dag van vandaag nog steeds te horen in White Bluff, TN. Sommige locals geloven dat het een banshee is. Anderen zijn er niet zo zeker van, maar ze geloven allemaal iets is daarbuiten.

Voor degenen onder u die zich afvragen, ja, ik schreef er bijna over de Bell Witch, maar ik besloot te gaan met een waarvan ik dacht dat die misschien wat minder bekend was.

Texas: de schreeuwende brug in Arlington

Oké, voordat we hier beginnen, moet ik zeggen dat Texas enorm is. Ik weet dat sommigen van jullie dat weten, maar totdat je er overheen bent gereden of hier een tijdje hebt gewoond, besef je het gewoon niet. Dit alles wil zeggen dat het met een staat zo groot als Texas moeilijk is om er maar één te kiezen! Als een inheemse Texaan die hier mijn hele leven woont, ben ik altijd op zoek naar nieuwe verhalen om te vertellen.

Sommige van onze verhalen zijn behoorlijk beroemd. Neem bijvoorbeeld de chupacabra of de Marfa-lampen. Geen van deze mysteries wordt volledig uitgelegd. Dan is er het verhaal van El Muerto, onze eigen ruiter zonder hoofd wiens angstaanjagende verhaal wordt gefluisterd in de zuidelijke regio's van de staat. Laten we de talrijke versies van La Llorona niet vergeten, tot en met de Donkey Lady die zogenaamd misvormd was bij een vuur - aangestoken door haar man - waarbij haar kinderen omkwamen, zodat ze nu hoeven heeft in plaats van haar handen en voeten.

Ik wilde echter iets anders doen voor deze lijst, en The Screaming Bridge in Arlington leek de perfecte match, gedeeltelijk omdat het een stedelijke legende is waarvan we weten dat die begon in real-life evenementen.

In de jaren 60 verliet een groep tienermeisjes een bioscoop in Arlington en besloot een ritje te maken voordat ze naar huis terugkeerden. Helaas zouden ze het nooit redden. In het donker van de nacht reden ze een uitgebrande brug op en stortten in hun dood.

Volgens de stadslegende kun je ze tot op de dag van vandaag 's nachts nog steeds horen schreeuwen.

Het verhaal is fascinerend voor mij, ten eerste omdat het leest als een typische stadslegende die tieners waarschuwt voor te snel rijden, laat uitblijven, rebels zijn, enz. We hebben deze verhalen al zo vaak gehoord, en als waarschuwend verhaal is het werkt helemaal. Maar wanneer je de realiteit er bovenop legt, wordt het des te griezeliger.

Deze jonge vrouwen werden niet meteen gered. Ze lagen onder de brug, gebroken en bloedend en riepen om hulp.

Het is niet moeilijk te geloven dat hun geest kan blijven hangen als u iemand bent die in dergelijke dingen gelooft. En tot op de dag van vandaag, hoewel de brug nu alleen toegankelijk is door te lopen vanuit een nabijgelegen park, zouden hun legendarische geschreeuw vermoedelijk voortduren.

Utah: John Baptiste, de geest van het Great Salt Lake

Dit is een stadslegende waarvan je hoopt dat het niet waar is, maar je krijgt het gevoel dat het zo is.

John Baptiste, een Ierse immigrant die vermoedelijk in 1913 is geboren, was een van de eerste doodgravers die in Salt Lake City, Utah, werkte. Hij was erg goed in zijn werk, zo dacht iedereen. Toen een familielid van een man die daar op de begraafplaats was begraven, vroeg om het lichaam op te graven zodat hij ergens anders kon worden begraven, ontdekten ze dat het lichaam volledig naakt was uitgekleed en met zijn gezicht naar beneden in de kist lag.

Er werd een onderzoek ingesteld en John Baptiste, de man die de begrafenis deed, stond centraal.

De begraafplaats werd in het geheim onder toezicht geplaatst en inderdaad, een paar nachten later werd Baptiste betrapt met een lijk in een kruiwagen op weg naar zijn huis. Hij werd gearresteerd en zijn eigendommen doorzocht, waarna de autoriteiten stapels kleren aantroffen die van lichamen waren verwijderd, evenals sieraden die Baptiste van plan was door te verkopen. In totaal, hij heeft naar verluidt meer dan 350 graven geplunderd.

Verder begonnen er geruchten te circuleren - omdat ze dat natuurlijk deden - dat Baptiste ook de lichamen afnam om seks met hen te hebben ...

Baptiste werd berecht, veroordeeld en verbannen naar een eiland in de Great Salt Lake, waar hij de rest van zijn leven woonde. Nu, zeggen ze, als je merkt dat je langs de zuidelijke oevers van het meer loopt, kun je Baptiste tegenkomen met een bundel natte en rottende kleren.

Vermont: De vloek van Mercie Dale

Het verhaal achter de legendarische vloek van Mercie Dale begint aan het begin van de 19e eeuw, toen Mercie's dochter, Silence, trouwde met een man genaamd William Hayden. Mercie vergezelde het stel toen ze naar Vermont verhuisden. Daar slaagde haar schoonzoon erin een bedrijf te starten en in eerste instantie leek alles goed te gaan.

Het duurde echter niet lang voordat William zich in een steeds grotere schuld bevond. en hij wendde zich tot Mercie voor hulp. Ze leende hem grote sommen geld, maar zag nooit een cent terugkomen en na enige tijd vluchtte de man het gebied uit om te vermijden dat degenen die probeerden te innen wat hun verschuldigd was.

In zijn slechte gezondheid en woedend, vloekte Mercie Dale een vloek uit over Hayden en zijn familie: "De naam Hayden zal in de derde generatie sterven, en de laatste die de naam draagt, zal in armoede sterven."

Verhalen als deze komen vrij veel voor in delen van de wereld, en zelfs hier in de Verenigde Staten, maar wat opmerkelijk is, is dat de vloek van Mercie werd vervuld.

Binnen drie generaties was elk lid van de familie overleden en waren de laatsten volledig verarmd. Bovendien viel het eens zo mooie herenhuis dat diende als het huis van de familie in verval en bleef dat vele, vele jaren zo.

Tot op de dag van vandaag wordt de Legend of Mercie Dale en haar krachtige vloek in de hele staat opnieuw verteld.