Hallo lezers, en welkom terug in ons reisverslag waar we een duik nemen in de engste stedelijke legende uit elk van de 50 staten. Vorige week kwamen we halverwege, maar er zijn nog zoveel meer huiveringwekkende verhalen te gaan! Dus maak je klaar, want we nemen er nog vijf in, en zoals altijd moedigen we je aan om je eigen favoriete stedelijke legendes uit je staat in de reacties hieronder te delen als we erbij komen!

Montana: de lifter van het Zwarte Woudmeer

Lifters spelen een rol in meer dan één stadslegende. Meestal is het het verhaal van een jonge vrouw die in nood verschijnt en ofwel verdwijnt wanneer de chauffeur stopt, of die vraagt ​​om alleen naar huis te worden gebracht om de weg naar een begraafplaats te geven. Sterker nog, er zijn de verhalen van een chauffeur die een lifter oppikt en naar een huis brengt waar ze bij aankomst verdwijnen. Wanneer de chauffeur naar de deur gaat, komen ze erachter dat de lifter eigenlijk de geest was van een familielid dat jaren geleden bij een auto-ongeluk om het leven kwam.

In Cascade County, Montana, is er echter een ander soort lifterverhaal dat zich afspeelt in de buurt van het Black Forest Lake op Highway 87.

Het lijkt erop dat meer dan één persoon die op dit stuk weg reist, een griezelige waarneming heeft gemeld die elke keer in een angstaanjagende conclusie eindigt. Het begint allemaal wanneer de automobilisten langs de kant van de weg een man zien die lijkt te zijn inheems Amerikaans gekleed in denim. De snelweg hier is lang en vlak, zo vaak zal de chauffeur de man zien lang voordat ze hem bereiken.

Hier wordt dit verhaal spookachtig. Bij het naderen van de lifter zal de man plotseling van de kant van de weg verdwijnen om vervolgens plotseling over de motorkap, de voorruit en over het dak te rollen. Wanneer de doodsbange coureur stopt om de man te controleren, is hij natuurlijk verdwenen en is er geen enkele kras of deuk in de auto, ondanks de zeer reële impactgeluiden die de coureur tijdens de ontmoeting hoort.

De lokale bevolking zegt dat dit de geest is van een man die werd aangereden door een auto en omkwam op de snelweg, maar er zijn geen gegevens waaruit blijkt dat dit gebeurt.

Nebraska: The Portal School ook bekend als Hatchet House

Dit verhaal is technisch gezien niet per se een stedelijke legende, maar er zijn wel veel van de stijlfiguren aan verbonden die we in andere voorbeelden zien en nou ja, het is gewoon een heel eng verhaal ...

Het lijkt erop dat er in het begin van de 1900e eeuw een kleine school met één kamer was in Portal, Nebraska in Sarpy County. De stad zelf is nu niets meer dan een spookstad, wat alleen maar gewicht geeft aan de gebeurtenissen die naar verluidt op een noodlottige dag op school plaatsvonden.

Om een ​​niet nader genoemde reden snauwde de lerares van de school, die voorheen als een vriendelijke en vrijgevige vrouw werd beschouwd, op een dag. In een vlaag van woede blokkeerde ze de uitgangen van het kleine gebouw, greep een bijl en vermoordde elke student die onder haar hoede was. In sommige versies van het verhaal zeggen ze dat de vrouw uiteindelijk de kinderen heeft onthoofd en hun hoofd op de tafels in de kamer heeft gelegd.

Maar de leraar was nog niet klaar. Vervolgens verwijderde ze de harten van alle studenten uit hun borst, waarna ze, misschien toen haar woede was afgenomen, door spijt werd overmand. Ze nam de harten en liep naar een nabijgelegen brug waar ze ze een voor een in het water beneden gooide.

De school werd later verplaatst, maar er wordt gezegd dat als je over de brug loopt, nu Heartbeat Bridge genoemd, je de geluiden van de hartslagen van de leerlingen hieronder zult horen en soms zelfs de geest van de onderwijzer, gevangen in verdriet over wat ze deed.

Nevada: Robb Canyon-moorden

In de jaren zeventig werden naar verluidt vier lichamen teruggevonden in Robb Canyon bij Reno, Nevada. Zwaar verminkt, werden de drie mannen en een vrouw nooit geïdentificeerd, noch werden hun moordenaars gevonden.

Op het eerste gezicht lijkt dat een rechttoe rechtaan verhaal, behalve dat er geen officiële rapporten over de moorden bestaan. Geen politierapporten, krantenartikelen, niets dat zegt dat deze moorden daadwerkelijk hebben plaatsgevonden, maar dat weerhoudt sommige lokale bewoners er niet van te vloeken dat het een feit is.

Bovendien is Robb Canyon sinds de jaren zeventig de locatie van talloze vormen van paranormale activiteit, waaronder fantoomgeschreeuw, gloeiende lichtbollen, koude plekken en volle verschijningen.

New Hampshire: De bosduivels

Het was echt tijd voor een nieuwe cryptide in deze artikelen en New Hampshire kwam opdagen om de dag te redden met hun beroemde Wood Devils.

De bosduivels worden geschat op meer dan 7 meter hoog en worden al meer dan een eeuw gezien in de bossen nabij de Canadese grens. De wezens worden net als Bigfoot of Sasquatch beschreven, maar in tegenstelling tot hun cryptische landgenoten zijn ze veel slanker, dunner en met een grijsachtige vacht waardoor ze zich tussen de bomen kunnen camoufleren.

De meeste mensen zeggen dat ze zo goed zijn in verstoppen dat je er bijna naast zou staan ​​voordat je het besefte.

Ze worden ook beschreven als ongelooflijk snel, in staat om de bomen in te rennen met een onmenselijke snelheid die angstaanjagend is.

Waarnemingen van het wezen begonnen al in het begin van de 20e eeuw, maar zijn formeel gerapporteerd zo recent als 2004 toen een man het wezen zag terwijl hij met zijn grootvader aan het jagen was.

New Jersey: Shades of Death Road

Je dacht dat ik over de Jersey Devil ging schrijven, nietwaar? Hoewel die angstaanjagende cryptide misschien wel de beroemdste stadslegende van New Jersey is, zijn er andere die voor mij veel griezeliger zijn, en Shades of Death Road is daar een van.

Allereerst, wie noemt een weg "Shades of Death?" Vraag je niet alleen om problemen?

Nou, volgens Weird NJ, zijn er veel verhalen over hoe dit stuk weg zijn naam kreeg. In één versie van het verhaal bijvoorbeeld, werd het stuk land ooit 'bewoond' door een groep weerbarstige krakers die regelmatig onder elkaar vochten en er werden er niet weinigen vermoord te midden van deze woordenwisselingen. Dan zijn er nog mensen die zeggen dat het oorspronkelijk de Shades heette dankzij de grote bomen in het gebied, maar na talloze mensen - naar verluidt zo veel dat de plaatselijke mortuaria de lijken op straat legden vanwege gebrek aan ruimte - stierven in een terugkerende malaria-plaag, werd de naam veranderd in Shades of Death.

Hoe het ook zij, de weg heeft een reputatie opgebouwd als een griezelige, spookachtige plek die degenen die er doorheen rijden teistert. Het land aan weerszijden van de weg zou de thuisbasis zijn van talloze geesten, een 'sprookjesgrot', en meer dan één persoon heeft gemeld dat ze fantomen langs de zijkanten van de weg hebben gezien.