Verbind je met ons

Nieuws

Horror Pride Month: schrijver / regisseur Nederlandse Marich

gepubliceerd

on

Nederlandse Marich

De weg naar het maken van films begon al vroeg voor schrijver, regisseur en soms acteur Dutch Marich, en vreemd genoeg begon het allemaal in een kapperszaak.

Hij was vrij jong en zijn vader had hem laten knippen. Terwijl ze op hun beurt wachtten, pakte hij een boek met de naam op Hoe het gemaakt is. Het boek ging alfabetisch met verschillende dingen die vertelden hoe ze waren gemaakt. Niet erg geïnteresseerd in "A is voor ambulance", bladerde Marich door het boek totdat hij "M is voor film" ontdekte.

“Het had een kijkje achter de schermen van Amerikaanse Weerwolf, ”Zei de filmmaker. 'Het toonde de lichten en alleen het drama en de theatrale erachter. Na mijn knipbeurt vroeg ik of ik terug kon komen om het nog een keer te lezen en ze vertelde me dat ik het mee kon nemen. Ik heb die pagina steeds opnieuw gelezen. "

Die ene pagina veroorzaakte een vuur in hem, niet alleen voor films maar vooral voor horrorfilms, en in veel opzichten keek hij nooit achterom. Even later werd hij uit de woonkamer verbannen toen zijn moeder en zus toekeken Copycat met in de hoofdrol Sigourney Weaver. Hij slaagde erin om terug de kamer in te sluipen en de film achter op de bank te bekijken, waarna hij toegeeft dat hij angstaanjagende nachtmerries heeft.

De nare dromen vielen uiteindelijk weg en de ontluikende horrorfan werd verliefd op films als Gillen en Poltergeist de laatste speelde ook een belangrijke rol bij een andere ontdekking in zijn leven.

Marich zegt dat hij zich geen tijd in zijn leven herinnert dat hij niet wist dat hij anders was. Lang voordat hij het vocabulaire had om uit te drukken dat hij homo was, herinnert hij zich dat hij heel weinig interesse had in meisjes. Hij herinnert zich dat hij als kind t-ball speelde en een klein meisje in zijn team verliefd op hem was en met zijn haar zat te spelen terwijl ze in de dug-out waren.

'Ik herinner me dat ik dacht dat' ew 'zo niet mijn jam is,' legde Marich lachend uit. 'Ik heb gewoon nooit mijn identiteit in twijfel getrokken. Toen ik ook nog super jong was, herinner ik me dat ik keek Poltergeist. Als je de vader ziet met zijn shirt uit! Ik had zoiets van 'Verdomme!' Ik was te jong om zo te denken, maar het trof me echt dat hij een fijne man is. "

Later, toen hij uiteindelijk bij zijn familie kwam, was hij verrast door hoe goed ze het opvatten. Omdat hij uit het kleine mijnstadje Ruth in Nevada kwam, was het niet iets waar mensen over spraken en hij was oprecht bang voor wat hun reactie zou zijn.

“Mijn vader is in de stad geboren; hij was een Vietnam-dierenarts. Hij was net Captain America, 'merkte hij op. 'Hij was zo cool. Ik kwam eerst naar mijn moeder en ze zei: 'Ja, dat wist ik.' Ze vertelde het aan mijn vader omdat ik bang was om het zelf te doen. Naderhand zei ze tegen mijn vader dat hij wilde dat ik met hem kwam rondhangen. En hij zei: 'Dus je moeder zegt me dat je homo bent.' En ik zei ja. En hij zei: 'Geweldig.' Het was de enige keer in mijn leven dat ik mijn vader ooit nerveus had gezien. "

Hij geeft volledig toe dat zijn eigen ervaring niet indicatief is voor wat veel mensen doormaken in hun coming out-proces, en hij voegt eraan toe dat inclusie en zichtbaarheid daarom zo belangrijk is in film en televisie.

“Hoe goed de homogemeenschap ook vertegenwoordigd is in de kunsten, er zijn nog steeds jonge mensen die opgroeien in gezinnen waar het lijkt alsof ze niet geaccepteerd worden. Deze kinderen hebben die zichtbaarheid nodig die velen van ons niet hadden. "

Met zijn familie stevig in zijn hoek, begon Marich om zijn Hollywood-dromen waar te maken, toen hij zich op 17-jarige leeftijd inschreef voor de American Academy of Dramatic Arts.

Hij deed wat acteren terwijl hij hier en daar klusjes deed om in zijn levensonderhoud te voorzien.

Toen hij begin twintig was, had hij een ervaring die zijn pad uiteindelijk enigszins zou veranderen. Nadat hij werd gediscrimineerd omdat hij homo was, besloot hij de persoon voor de rechter te dagen. Het ging niet om geld of iets dergelijks, zegt hij. Het ging er meer om die persoon verantwoordelijk te houden.

Terwijl alles in rep en roer was, zoals zo velen van ons, verloor hij zichzelf in horrorfilms en een specifieke horrorfilm, The Strangers, opnieuw en opnieuw. Het was tijdens een van die bezichtigingen dat het ineens bij hem opkwam dat hij zo'n film kon maken.

The Strangers speelde een belangrijke rol in de reis van Dutch Marich naar het maken van films. Het was de eenvoud van de film die hem het meest aansprak.

“Het was een kleine cast met een of twee locaties, en slechts twee getalenteerde acteurs, en het maakt me rotzooi. Het is zo makkelijk!"

Marich kwam als beste uit de bus in zijn rechtszaak en was in een mum van tijd goed op weg om zijn eerste script te schrijven.

"[De film] was een totale ramp", herinnert hij zich lachend, "maar ik beschouw die filmfilmschool eigenlijk voor mij. Het bedrag dat ik heb geleerd over wat ik niet moest doen en waar ik op moest letten voordat ik naar de camera ging. Dus die eerste film zal nooit het daglicht zien. "

De filmmaker nam die lessen ter harte en heeft sindsdien zes films geschreven en geregisseerd, die allemaal op verschillende festivals hebben gespeeld en waarvan je er enkele op Amazon kunt zien.

'Er zijn twee dingen waar ik met afgrijzen van hou', zei Marich. “Een daarvan is de angst voor het onbekende, wat voor mij gewoon de beste is. Het is moeilijk om dat soort onopgeloste mysteries te overtreffen. Ik hou van de dingen die je brein aan het werk zetten. De tweede zou een rechttoe rechtaan, diepgeworteld menselijk monster, slasher of seriemoordenaar moeten zijn. "

In zijn films heeft hij met beide thema's gewerkt.

hel uitgegraven in het fenomeen dat bekend staat als 'The Hum', een mysterieus geluid dat op verschillende momenten door groepen mensen over de hele wereld wordt gehoord en dat het onderwerp is geweest van alles, van afleveringen van The X-Files naar functies op Unsolved Mysteries. In de film van Marich gebruikt hij 'The Hum' als startpunt voor een verhaal over een vrouw die probeert te achterhalen wat er precies met haar ouders is gebeurd toen ze nog een kind was.

Dan is er Jacht, die draait om een ​​jonge vrouw - gespeeld door de zus van Marich - die een app begint te gebruiken om 'schatten' in Los Angeles te vinden, maar waar ze steeds dichter bij mysterieuze gebeurtenissen en een bloeddorstige moordenaar komt te staan.

Meer recentelijk zijn film Reapstad vertelt het verhaal van een jonge vrouw in een werkreleaseprogramma die op bovennatuurlijke gruwelen stuit terwijl ze in het Reaptown Railway Museum werkt en op zoek is naar haar verloren zus.

De film ging in première in zijn geboorteplaats op het allereerste Ely Nevada Film Festival.

Als hij in de toekomst kijkt, zegt Marich, heeft hij veel ideeën en projecten in de maak, waaronder een script voor zijn eerste volledige homo-horrorfilm.

Toen we ons interview afsloten, kon ik niet anders dan nadenken over het verhaal van Dutch Marich. Hij is een enthousiaste homo-filmmaker met een ondersteunende achtergrond die mensen graag bang maakt, maar hij is ook een zachte ziel, gemakkelijk te lachen en gepassioneerd door representatie en zichtbaarheid in het genre.

Eerlijk gezegd kan ik het gewoon niet helpen, maar kijk uit naar wat hij hierna gaat maken.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen