Verbind je met ons

Nieuws

Vier deze Valentijnsdag 89 jaar 'Dracula'!

gepubliceerd

on

Dracula

Er hangt liefde in de lucht en gepleisterd over elk stilstaand oppervlak terwijl we ons voorbereiden op Valentijnsdag. In het hele land zullen miljoenen diners bij kaarslicht aanschuiven, wat wijn inschenken en lekker op de bank kruipen om hun favoriete romantische films te kijken. Als jullie horrorliefhebbers niet zeker weten wat je moet kijken, stelt iHorror nederig 1931 voor Dracula.

Deze film heeft alles!

Broedende vampiers, mooie vrouwen, dappere mannen die bereid zijn alles te doen wat nodig is om de liefde van hun leven te redden, en doktoren die erop uit zijn om het oude kwaad te vernietigen, zijn er in overvloed, en het gebeurt gewoon zo dat het op Valentijnsdag 1931 op de wereld 2020ste verjaardag.

Dracula

Het verhaal van Dracula's reis naar het witte doek is een interessante die begon in 1914, toen Carl Laemmle verhuisde Universal Studios van New York naar Californië. Het was een van de eerste eigendommen die Laemmle wilde maken, maar het duurde meer dan 15 jaar en meer dan een paar compromissen om zijn weg naar theaters te vinden.

Het hoofd van de studio zag het aanvankelijk als een uitgestrekt epos dat volledig was gebaseerd op de roman van Bram Stoker. Helaas waren ze na de beurscrash en met de dreigende Grote Depressie op hun hoede om dat soort geld te riskeren voor een film die geen gegarandeerd succes was. In plaats daarvan wendden ze zich tot Hamilton Deane, een toneelschrijver die de roman al had aangepast voor het podium met niemand minder dan Bela Lugosi.

Zelfs als ze Deane's toneelstuk als bron gebruikten, moesten ze nog steeds de rechten veiligstellen om Stoker's verhaal aan te passen voor het grote scherm van zijn weduwe. Ze had zichzelf al een gewiekste zakenvrouw bewezen toen ze FW Murnau aan het werk had gezet om te baseren Nosferatu op het werk van haar man. Ze klaagde Murnau aan en liet alle bekende afdrukken van zijn film vernietigen! (Gelukkig bleven er een of twee over voor het nageslacht.)

De weduwe van Bram Stoker, Florence Balcombe, was heel kieskeurig over hoe de werken van haar man werden gebruikt.

Het lijkt erop dat Florence Balcombe een fan was geweest van met name Lugosi's optreden in de toneelversie, en dus gebruikte de studio hem als een tussenpersoon, waarbij hij de rol van Dracula in de film voor hem bengelde om te zien of hij haar kon overtuigen om haar vraagprijs van $ 200,000 verlagen, destijds een opmerkelijke som geld.

Lugosi was uiteindelijk succesvol en de studio kreeg toestemming van het landgoed Stoker om door te gaan voor naar schatting $ 60,000.

Ondanks zijn werk voor hen, garandeerde Universal de rol echter nog steeds niet aan Lugosi, en in feite zagen ze een aantal andere acteurs voor de rol voordat ze uiteindelijk beloofden hem in te huren voor het magere bedrag van $ 500 per week voor een zeven dollar. week schieten. Om dat in perspectief te plaatsen: David Manners, die Jonathan Harker in de film speelde, kreeg $ 2000 per week betaald voor zijn werk.

David Manners kreeg vier keer het salaris van Lugosi voor de film.

Ondanks deze zwakke punten ging de film echter al snel in productie onder leiding van Tod Browning, die op dat moment schijnbaar nauwelijks aan de slag kon. Zijn alcoholgebruik was buitensporig geworden en hij liep vaak van de set af en liet zijn cameraman, Karl Freund, achter om de actie te leiden en stond erom bekend pagina's uit het script te scheuren terwijl hij niet tevreden was met het schrijven.

De studio had ondertussen genoeg aantekeningen voor de productie.

Al vroeg waren ze blijkbaar bang dat Dracula homo zou lijken als hem werd getoond dat hij een andere man aanviel, dus stuurden ze een briefje naar de regisseur en de schrijvers dat "Dracula alleen vrouwen mocht bijten." Bovendien werd er heel weinig score aan de film toegevoegd, tenzij er een scène was waarin al een orkest zou / moeten zijn. Ze vreesden dat, aangezien geluidsbeelden relatief nieuw zijn, het publiek in de war zou raken als er muziek was zonder zichtbare muzikanten in een scène.

Universal was bang dat scènes als deze het publiek de indruk zouden kunnen geven dat Dracula homo was.

Bovendien, en dit was vooral interessant, worden de bijtsporen in de nek, hoewel besproken in de film, nooit echt getoond! Het is mogelijk dat ze dachten dat dit misschien te suggestief was voor het publiek, maar je zult ook opmerken dat Lugosi's Dracula ook nooit langwerpige hoektanden had.

Toen de film ten slotte klaar was en een afdruk naar de studiokoppen werd gestuurd om te kijken, schreef Laemmle terug dat de film te eng was en gaf opdracht hem opnieuw te knippen. Helaas lieten de gemaakte bezuinigingen het eindproduct achter met continuïteitsfouten.

Toch was de film af en moest de studio een manier vinden om deze aan een groter publiek te verkopen. Ze hielden een première voor de film twee dagen voor de officiële releasedatum en nodigden critici uit, van wie velen meldden dat het publiek flauwviel bij de gruwelen die ze in het theater hadden gezien.

Dit was natuurlijk allemaal zorgvuldig gemaakte publiciteit door de studio, en niet de enige die Universal in petto had.

Dracula ging in première op Valentijnsdag in 1931, en terwijl sommige posters spraken over de vampierverschrikking, noemden anderen de film: "Het verhaal van de vreemdste PASSIE die de wereld ooit heeft gekend."

Dracula

Tussen de horror en de sexiness en de sensationeel gerapporteerde reacties op de film, Dracula was bijna een onmiddellijk succes aan de kassa en verkocht 50,000 tickets in de eerste 48 uur en leverde uiteindelijk een meer dan $ 700,000 winst, en het succes ervan zou de sluizen openen voor meer universele monsters.

Op zijn eigen manier, Dracula is echt een romantisch verhaal over een eeuwige liefde die grenst aan obsessie, en is echt een perfecte film voor een horrorliefhebber Valentijnsdag.

Hoe dan ook, het feit dat we het bijna 90 jaar na de eerste release nog steeds over de film hebben, zegt iets over de film en zijn plaats in onze cultuur.

Dus ik zeg gefeliciteerd Dracula en gelukkige Valentijnsdag voor alle horrorfans die er zijn.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Filmrecensies

Panic Fest 2024 Review: 'De ceremonie gaat beginnen'

gepubliceerd

on

Mensen zullen op de donkerste plekken en bij de donkerste mensen zoeken naar antwoorden en erbij horen. Het Osiris Collectief is een commune gebaseerd op de oude Egyptische theologie en werd geleid door de mysterieuze pater Osiris. De groep telde tientallen leden, die elk hun oude leven opgaven voor een leven in het land met een Egyptisch thema dat eigendom was van Osiris in Noord-Californië. Maar de goede tijden nemen een wending in het slechtste wanneer in 2018 een beginnend lid van het collectief genaamd Anubis (Chad Westbrook Hinds) meldt dat Osiris verdwijnt tijdens bergbeklimmen en zichzelf tot nieuwe leider uitroept. Er volgde een schisma waarbij veel leden de sekte verlieten onder het losgeslagen leiderschap van Anubis. Er wordt een documentaire gemaakt door een jonge man genaamd Keith (John Laird), wiens fixatie op The Osiris Collective voortkomt uit het feit dat zijn vriendin Maddy hem enkele jaren geleden voor de groep heeft verlaten. Wanneer Keith door Anubis zelf wordt uitgenodigd om de commune te documenteren, besluit hij op onderzoek uit te gaan, maar raakt verwikkeld in verschrikkingen die hij zich niet eens kon voorstellen...

De ceremonie gaat bijna beginnen is de nieuwste genre-draaiende horrorfilm van Rode sneeuw's Sean Nichols Lynch. Deze keer wordt cultistische horror aangepakt, samen met een mockumentary-stijl en het thema van de Egyptische mythologie als kers op de taart. Ik was een grote fan van Rode sneeuw's subversieve karakter van het vampierromantiek-subgenre en was opgewonden om te zien wat deze versie zou brengen. Hoewel de film een ​​aantal interessante ideeën heeft en een behoorlijke spanning tussen de zachtmoedige Keith en de grillige Anubis, brengt hij niet alles precies op een beknopte manier samen.

Het verhaal begint met een documentairestijl waarin voormalige leden van The Osiris Collective worden geïnterviewd en wordt uiteengezet wat de sekte heeft geleid tot waar het nu is. Dit aspect van de verhaallijn, vooral Keiths eigen persoonlijke interesse in de sekte, maakte het tot een interessante verhaallijn. Maar afgezien van enkele clips later, speelt het niet zo'n grote rol. De focus ligt grotendeels op de dynamiek tussen Anubis en Keith, die op zijn zachtst gezegd giftig is. Interessant is dat Chad Westbrook Hinds en John Lairds beide als schrijvers worden beschouwd De ceremonie gaat bijna beginnen en heb zeker het gevoel dat ze alles in deze personages stoppen. Anubis is de definitie van een sekteleider. Charismatisch, filosofisch, grillig en dreigend gevaarlijk in één klap.

Maar vreemd genoeg is de gemeente verlaten van alle sekteleden. Het creëren van een spookstad die het gevaar alleen maar vergroot terwijl Keith de vermeende utopie van Anubis documenteert. Veel van het heen en weer tussen hen sleept zich af en toe terwijl ze strijden om controle en Anubis blijft Keith overtuigen om te blijven ondanks de bedreigende situatie. Dit leidt wel tot een behoorlijk leuke en bloederige finale die volledig neigt naar mummie-horror.

Over het geheel genomen, ondanks het kronkelen en een beetje langzaam tempo, De ceremonie gaat bijna beginnen is een redelijk vermakelijke cult-, found-footage- en mummie-horror-hybride. Als je mummies wilt, levert het mummies op!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Nieuws

“Mickey versus. Winnie”: iconische personages uit de kindertijd botsen in een angstaanjagende versus slasher

gepubliceerd

on

iHorror duikt diep in de filmproductie met een huiveringwekkend nieuw project dat je jeugdherinneringen zeker opnieuw zal definiëren. We zijn blij om te introduceren 'Mickey versus Winnie,' een baanbrekende horror-slasher geregisseerd door Glenn Douglas Packard. Dit is niet zomaar een horror-slasher; het is een diepgewortelde confrontatie tussen verwrongen versies van kinderfavorieten Mickey Mouse en Winnie de Poeh. 'Mickey versus Winnie' brengt de personages uit het publieke domein uit de 'Winnie-the-Pooh'-boeken van AA Milne en Mickey Mouse uit de jaren twintig samen 'Stoomboot Willie' cartoon in een VS-gevecht als nooit tevoren.

Mickey versus Winnie
Mickey versus Winnie Poster

Het plot speelt zich af in de jaren twintig en begint met een verontrustend verhaal over twee veroordeelden die ontsnappen in een vervloekt bos, om vervolgens te worden opgeslokt door de duistere essentie ervan. Honderd jaar later begint het verhaal met een groep op zoek naar spanning zoekende vrienden wier ontsnapping in de natuur vreselijk misloopt. Ze wagen zich per ongeluk in hetzelfde vervloekte bos en komen oog in oog te staan ​​met de nu monsterlijke versies van Mickey en Winnie. Wat volgt is een nacht vol angst, waarin deze geliefde personages veranderen in gruwelijke tegenstanders, waardoor een razernij van geweld en bloedvergieten ontstaat.

Glenn Douglas Packard, een voor een Emmy genomineerde choreograaf die filmmaker is geworden en bekend staat om zijn werk aan 'Pitchfork', brengt een unieke creatieve visie in deze film. Packard beschrijft “Mickey versus Winnie” als eerbetoon aan de liefde van horrorfans voor iconische cross-overs, die vanwege licentiebeperkingen vaak slechts een fantasie blijven. “Onze film viert de sensatie van het op onverwachte manieren combineren van legendarische personages en biedt een nachtmerrieachtige maar opwindende filmische ervaring,” zegt Packard.

Geproduceerd door Packard en zijn creatieve partner Rachel Carter onder de vlag van Untouchables Entertainment, en onze eigen Anthony Pernicka, oprichter van iHorror, “Mickey versus Winnie” belooft een geheel nieuwe kijk op deze iconische figuren te geven. ‘Vergeet wat je weet over Mickey en Winnie,’ zegt Pernicka enthousiast. “Onze film portretteert deze personages niet als louter gemaskerde figuren, maar als getransformeerde, live-action horrors die onschuld met kwaadwilligheid samenvoegen. De intense scènes die voor deze film zijn gemaakt, zullen de manier waarop je deze personages ziet voor altijd veranderen.”

Momenteel wordt in Michigan gewerkt aan de productie van “Mickey versus Winnie” is een bewijs van het verleggen van grenzen, wat horror graag doet. Terwijl iHorror zich waagt aan het produceren van onze eigen films, willen we deze spannende, angstaanjagende reis graag met u, ons trouwe publiek, delen. Houd ons in de gaten voor meer updates terwijl we doorgaan met het transformeren van het bekende in het angstaanjagende op manieren die je je nooit had kunnen voorstellen.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Mike Flanagan komt aan boord om te helpen bij de voltooiing van 'Shelby Oaks'

gepubliceerd

on

Shelby-eiken

Als je hebt gevolgd Chris Stuckman on YouTube je bent je bewust van de worstelingen die hij heeft gehad om zijn horrorfilm te krijgen Shelby Eiken afgerond. Maar er is vandaag goed nieuws over het project. Regisseur Mike Flanagan (Ouija: Oorsprong van het kwaad, Doctor Sleep en The Haunting) steunt de film als co-uitvoerend producent, wat de release veel dichterbij zou kunnen brengen. Flanagan maakt deel uit van het collectief Intrepid Pictures waartoe ook Trevor Macy en Melinda Nishioka behoren.

Shelby Eiken
Shelby Eiken

Stuckmann is een YouTube-filmcriticus die al meer dan tien jaar op het platform actief is. Hij kwam onder de loep omdat hij twee jaar geleden op zijn kanaal aankondigde dat hij niet langer films negatief zou beoordelen. Maar in tegenstelling tot die verklaring schreef hij een niet-recensie-essay over de gefilterde film Mevrouw Web Onlangs zei hij dat studio-regisseurs sterke wapens moeten gebruiken om films te maken alleen maar om falende franchises in leven te houden. Het leek een kritiek vermomd als discussievideo.

Maar Stuckmann heeft zijn eigen film om zich zorgen over te maken. In een van de meest succesvolle campagnes van Kickstarter wist hij meer dan $ 1 miljoen op te halen voor zijn speelfilmdebuut Shelby Eiken die nu in de postproductie zit. 

Hopelijk, met de hulp van Flanagan en Intrepid, de weg ernaartoe Shelby Oaks voltooiing nadert zijn einde. 

“Het was inspirerend om te zien hoe Chris de afgelopen jaren aan zijn dromen werkte, en de vasthoudendheid en doe-het-zelf-spirit die hij aan de dag legde tijdens het brengen Shelby Eiken naar het leven deed me zo veel denken aan mijn eigen reis van meer dan tien jaar geleden, ‘ Flanagan vertelde Deadline. “Het was een eer om samen met hem een ​​paar stappen op zijn pad te zetten en steun te bieden aan de visie van Chris voor zijn ambitieuze, unieke film. Ik kan niet wachten om te zien waar hij vanaf hier naartoe gaat.”

zegt Stuckmann Intrepid foto's heeft hem jarenlang geïnspireerd en "het is een droom die uitkomt om met Mike en Trevor aan mijn eerste speelfilm te werken."

Producent Aaron B. Koontz van Paper Street Pictures werkt al sinds het begin met Stuckmann en is ook enthousiast over de samenwerking.

“Voor een film die zo moeilijk op gang kwam, is het opmerkelijk hoeveel deuren er toen voor ons opengingen”, aldus Koontz. “Het succes van onze Kickstarter, gevolgd door het voortdurende leiderschap en de begeleiding van Mike, Trevor en Melinda, overtreft alles waar ik op had kunnen hopen.”

Deadline beschrijft het plot van Shelby Eiken als volgt:

“Een combinatie van documentaire, Found Footage en traditionele filmstijlen, Shelby Eiken draait om Mia's (Camille Sullivan) verwoede zoektocht naar haar zus Riley (Sarah Durn) die op onheilspellende wijze verdween in de laatste tape van haar onderzoeksserie 'Paranormal Paranoids'. Terwijl Mia's obsessie groeit, begint ze te vermoeden dat de denkbeeldige demon uit Riley's kindertijd echt kan zijn geweest.'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen