**Noot van de redactie: "7 essentiële LGBTQ-horrorauteurs voor uw zomerleeslijst" is een voortzetting van iHorror's Horror Pride-maand het vieren van de betrokkenheid van de homogemeenschap bij het horrorgenre.

Ach, zomer. Een tijd om op het strand te zitten onder een enorme parasol met een goed boek in de ene hand en een sterke drank voor volwassenen in de andere.

Ik bedoel ... kan er iets meer ontspannends zijn?

Laten we echter niet vergeten dat we horrorfans zijn, en we hunkeren naar die zekere kilte op de rug en lichte paranoia die voortkomt uit een echt geweldige horrorroman, zelfs op het strand met een drankje voor volwassenen.

De auteurs op deze lijst brengen daar veel van op tafel in hun verzamelde werken met een speciale bonus voor de LGBTQ-gemeenschap omdat ze zelf deel uitmaken van de gemeenschap.

Dus laten we die zomerleeslijsten beginnen met een man die helemaal geen introductie nodig heeft.

# 1 Clive Barker

Ik bedoel, zouden we deze lijst zelfs zonder hem kunnen hebben?

Ik zal nooit vergeten wat het voor me betekende op de dag dat ik erachter kwam dat Clive Barker een homoseksuele man was. Ik had het echt eerder moeten weten, maar als homo-horrorfan in een kleine stad in Oost-Texas, heb ik geleerd nooit iets over iemand aan te nemen, ongeacht het onderwerp dat ze in hun schrijven behandelden.

Het was de begintijd van internet, mijn eerste jaar op de universiteit, toen ik een artikel vond met Barker, en ik denk dat mijn hart een beetje stopte toen ik de woorden "Barker, een homoseksuele man uit Liverpool ..." zag. Ik weet zeker dat er een paar tranen over mijn wangen liepen.

Het was een krachtig en krachtig moment.

Barker, die ook een fantastische schilder, scenarioschrijver en regisseur is, schreef enkele van de meest angstaanjagende romans en korte verhalen die ik ooit heb gelezen. Het maakt niet uit dat hij iconische horrorschurken als Pinhead en Candyman heeft gemaakt, de zijne boeken van bloed, gevuld met enkele van de meest originele korte verhalen die het genre ooit heeft gezien, zou verplichte lectuur moeten zijn op elke lijst met horrorlezers.

De auteur is een meesterlijke verhalenverteller en creëert misselijkmakende, met bloed gevulde scènes die nooit onnodig lijken, maar wat ik echt ben gaan waarderen in de jaren sinds ik zijn boeken begon te lezen, is simpel. Als hij vreemde personages in zijn verhalen opneemt, is het feit dat ze homo of lesbisch, biseksueel of trans zijn, nooit het belangrijkste aan hen, en het is ook niet de reden dat ze omringd zijn door horror.

Echt, alles van de auteur is perfect voor je zomerleeslijst, maar als ik zou moeten kiezen, zou ik het aanraden Boeken van Bloed, Cabal, Sacrament, en Weefwereld.

# 2 Jewelle Gomez

Jewelle Gomez heeft een van de meest fascinerende levens geleefd.

Als stichtend bestuurslid van de Gay and Lesbian Alliance Against Defamation (GLAAD) heeft ze haar leven lang in de frontlinie gestreden voor gelijkheid voor alle mensen. In feite schreef de auteur, toneelschrijver, criticus en dichter ooit: "Niemand van ons zou ooit het gevoel moeten hebben dat we iemand achter kunnen laten in de strijd voor vrijheid."

Haar geschriften zijn in talloze delen gepubliceerd en ze heeft bijgedragen aan bloemlezingen als Dark Matter: een eeuw speculatieve fictie uit de Afrikaanse diaspora, maar het is met name één boek dat de plaats van Gomez op deze lijst innam.

De Gilda-verhalen, Gomez 'debuutroman, werd gepubliceerd in 1991. Daarin ontsnapt een jonge naamloze slavin in 1850 aan haar gedoemde leven op een plantage en wordt ze opgevangen door een groep vrouwelijke vampiers die haar over het leven leren en haar uiteindelijk tot een van hen maken.

Ze neemt de naam Gilda aan, naar de vampier die haar heeft gered, en gedurende de volgende tweehonderd jaar wordt de lezer getrakteerd op haar leven en haar observaties van de wereld om haar heen. Gilda wordt gepresenteerd als biseksueel en elk van de momenten die we in haar leven worden gepresenteerd, heeft niet alleen betrekking op het leven van de zwarte gemeenschap in die periode, maar ook op kwesties als seksualiteit en empowerment van vrouwen.

De Gilda-verhalen is een verbluffend stuk vampierfictie dat meer is dan de som der delen en een perfecte aanvulling is op elke leeslijst.

#3 Billy Martin oftewel Poppy Z. Brite

Horrorfans kennen de naam Billy Martin misschien niet per se, maar de kans is groot dat als je in de jaren negentig een fervent horrorlezer was, je zijn werk las onder het pseudoniem Poppy Z. Brite.

Ik denk niet dat een van de fans pas veel later wist dat Poppy Z. eigenlijk een transgender-homoman was, maar ik denk ook niet dat iemand van ons verrast was toen we erachter kwamen.

Veel van Martins fictie uit de jaren 90 had een uitgesproken vreemde mannelijke gevoeligheid, gevuld met talloze homorelaties en personages die de grenzen van genderconformiteit vervaagden.

Martin schreef in verschillende stijlen en gaf ons de meest ongewone familie van vampieren in Lost Souls en stelde ons voor aan een jonge man genaamd Nothing die gewoon zijn weg probeerde te vinden in een wereld waarin hij nooit helemaal leek te passen.

(Opmerking van de auteur: ik moet Billy/Poppy echt bedanken voor het helpen vinden van de man met wie ik uiteindelijk trouwde. Hij zat in een Yahoo-chatroom onder de naam Zillah, de naam van een personage uit het boek Lost Souls, en ik vatte het op als een teken dat hij iemand was die ik moest kennen!)

Martin schreef ook een novelle genaamd Voortreffelijk lijk dat is misschien wel het gemeenste dat ik ooit heb gelezen, en dat bedoel ik op de best mogelijke manier. Wat gebeurt er als een seriemoordende necrofiel een seriemoordende kannibaal ontmoet en ze verliefd worden? Lezen Voortreffelijk lijk, en je zult het ontdekken.

Weet gewoon dat er bepaalde scènes zijn die niet ongelezen kunnen worden in dat boek. Ze zullen voor altijd bij je blijven.

Als je op zoek bent naar romans Verloren zielen, Bloed trekken, en Voortreffelijk lijk zou bovenaan je lijst moeten staan!

# 4 Aaron Dries

Ik werd aan Aaron Dries voorgesteld door Lisa Morton, president van de Horror Writers Association, toen onze hoofdredacteur Timothy Rawles me in contact bracht voor aanbevelingen voor nieuwe stemmen in LGBTQ-horror. Morton reageerde snel met de naam van Aaron en vertelde een verhaal over het feit dat hij homofobe haatmail kreeg nadat zijn eerste boek was gepubliceerd.

Ik moet zeggen dat deze goedlachse, altijd glimlachende Australiër met zijn allereerste roman het kleed onder me vandaan trok, en ik zag het niet aankomen.

Het heette Het Huis der Zuchten. Het klinkt als een van die heerlijk romantische boeken over mensen die verliefd werden in Groot-Brittannië in de 1800e eeuw, nietwaar?

Ja, nee…dat is dit helemaal niet.

Het Huis der Zuchten draait om een ​​groep mensen die vastzitten in een bus met hun krankzinnige, drugsverslaafde buschauffeur die hen onder schot houdt. Het is een situatie die nog meer ontstoken raakt wanneer ze hen naar het huis van haar ouders in de middle of nowhere brengt en haar al even gestoorde familie erbij betrokken raakt.

Het verhaal op zich is meedogenloos, maar tot overmaat van ramp heeft Dries het geniale idee om zijn hoofdstukken achterstevoren te nummeren, zodat je langzaam het gevoel begint te krijgen dat de tijd dringt terwijl de gebeurtenissen in het boek naar hun bloedige conclusie snellen. Dat klopt kinderen; hij plaatste een doemdagklok op zijn roman en bezorgde me er bijna een hartaanval mee.

Toen was er De gevallen jongens, een verhandeling over de relaties tussen vaders en zoons, misbruikers en mishandelden, en het kille, harde feit dat sommige (niet alle!) mannen echt alles om hen heen zullen vernietigen in een poging zichzelf machtig te laten voelen.

En laat me niet eens beginnen Een plek voor zondaars die compleet wordt geleverd met vraatzuchtige apen, een seriemoordenaar op jacht en een dove vrouw die tussen hen in zit op een afgelegen tropisch eiland. Het is gewoon magisch angstaanjagend.

Sinds ons eerste gesprek heb ik vaak met Aaron grapjes gemaakt dat ik me als Joey uit 'Friends' voel als ik zijn boeken lees. Soms moet ik ze gewoon in de vriezer leggen, waar ze me een tijdje geen pijn kunnen doen.

Ondertussen is hij echt een van de best aangepaste, oprecht optimistische jonge mannen die ik ooit heb ontmoet.

Dit alles wil zeggen dat ik deze auteur of zijn fictie niet genoeg kan aanbevelen. Dit zijn verhalen waar je emotioneel uitgeput van raakt, maar je zult zo blij zijn dat je jezelf hebt toegestaan ​​ze te ervaren.

#5 Deen Figueroa Edidi

Lady Dane Figueroa Edidi straalt vrij vrouwelijke kracht en mysterie uit. De zwarte, trans-performancekunstenaar en auteur uit Baltimore groeide op omgeven door onzekerheid met een beledigende broer, afwezige vader en een matriarchale familie die haar band met het Goddelijke Vrouwelijke vaak probeerde te verpletteren.

Toch zette ze door; ze zocht de waarheid die ze diep in zichzelf kende en uiteindelijk werd ze de krachtige vrouw die ze nu is. In een online essay, bespreekt ze dit gezinsleven en haar connectie met de Goddess Way, en ook het krachtige moment waarop ze historische beoefenaars ontdekte die tegenwoordig ook trans zouden worden genoemd als een levensbepalend moment.

“In tegenstelling tot wat Hotepisme, vrouwenhaat, blanke suprematie, kolonisatie en anti-transplegers van geweld ons willen doen geloven,” zei ze, “waren mensen zoals ik daar en essentieel voor het handhaven van spirituele en kortstondige orde in inheemse samenlevingen. Ik was in naties in Afrika, ik was in Sumerië, ik was in Rome, in Azië, ik was op deze grond in talloze inheemse naties. En ik ben er nog steeds.”

Een van haar vele geschriften is de serie Ghetto Goddess. De romans gaan over een jonge transvrouw genaamd Arjana Rambeau, en haar greep op haar identiteit als vrouw en machtige heks.

De romans vervagen de scheidslijnen tussen fantasie en horror, en ze moeten gewoon gelezen worden om te begrijpen dat Edidi een krachtig kruispunt creëert waar het bovennatuurlijke en terreur elkaar ontmoeten op manieren die je nog nooit hebt gezien.

Zorg ervoor Brouwen, Bewaarder, en vlees geworden staan ​​op je lijstje!

#6 Tommy Hutson

Thommy Hutson is een naam die serieuze fans van de grote horrorfranchises uit de jaren 80 zouden moeten kennen. Niet alleen schreef hij het boek op Een nachtmerrie op Elm Street, maar hij was ook een van de producenten die bracht Nooit meer slapen: The Elm Street Legacy tot leven in de ultieme documentaire over de franchise.

Op dezelfde manier hielp hij ook bij het samenbrengen Crystal Lake Memories: de complete geschiedenis van vrijdag de 13e voor ons allemaal horrornerds in de wereld die geen genoeg kunnen krijgen van trivia over onze favoriete machete-zwaaiende maniak, en de mannen en vrouwen die hem tot leven brachten en herhaaldelijk vermoordden.

Hutson heeft ook films geschreven voor Syfy, speelfilms geregisseerd en dit jaar produceerde hij zijn allereerste roman met de naam vervloekt. Niet slecht voor een charmante, enigszins nerdige, oprecht aardige vent in LA.

Ik heb eerder de roman van Hutson gerecenseerd en dat kun je lezen volledige beoordeling hier, maar ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel je nodig hebt om dit boek te lezen als je een fan bent van old school franchise horror.

Het is gewoon een van de meest vermakelijke horrorromans van 2018 tot nu toe, dus waar wacht je nog op?!

# 7 .... Vertel het me

Nee serieus, vul de blanco in. Beveel queer horror-auteurs aan die ik misschien leuk vind. Breng me naar een wereld die ik nog niet heb ervaren, gecreëerd door getalenteerde LGBTQ-auteurs die hun publiek angst aanjagen.

Ik zal wachten.