Verbind je met ons

Nieuws

31 Scary Story Nights: 5 oktober "The Girl Who Stood on a Grave"

gepubliceerd

on

Welkom terug, lezers, bij 31 enge verhaalavonden hier op iHorror.com! Het is 5 oktober en ik heb vanavond een angstaanjagend verhaaltje voor jullie! Het heet Het meisje dat op een graf stond, en het zal je tot op het bot rillen.

Sommigen van jullie, ouders en zelfs je kinderen, herkennen het verhaal misschien als een versie ervan in de baanbrekende klassieker Enge verhalen te vertellen in het donker. Vreemd genoeg hoorde ik het verhaal lang voordat ik die geweldige verzameling ooit las.

Oké, kinderen, het is tijd voor ons verhaal. Doe de lichten uit en laten we lezen Het meisje dat op een graf stond...

*** Opmerking van de schrijver: wij hier bij iHorror zijn grote voorstanders van verantwoord ouderschap. Sommige verhalen in deze serie zijn misschien te veel voor uw kleintjes. Lees alstublieft verder en beslis of uw kinderen dit verhaal aankunnen! Zo niet, zoek dan een ander verhaal voor vanavond of kom morgen gewoon terug om ons te zien. Met andere woorden, geef mij niet de schuld van de nachtmerries van je kinderen!

Het meisje dat op een graf stond, zoals opnieuw verteld door Waylon Jordan

Elizabeth James was altijd een snobistisch meisje geweest. Ze was de dochter van de rijkste man van de stad en ze hield ervan om de baas te spelen over alle jongens en meisjes die ze kende.

Elke Halloween gaf Elizabeth een uitgebreid feest en nodigde alle jongens en meisjes van haar leeftijd uit. De meesten gingen met tegenzin omdat ze wisten dat het gewoon een excuus was voor Elizabeth om gemeen te zijn. De ouders van de kinderen wisten echter dat ze een uitnodiging van de dochter van meneer Solomon James niet konden weigeren. Hij bezat tenslotte de helft van de stad en met een beetje goede wil bij zijn dochter kwam je een heel eind.

Dus elke Halloween-middag werd doorgebracht met ouders die nogmaals uitlegden waarom de kinderen naar het feest moesten en "Wees aardig, in godsnaam!"

De jonge Jimmy Sanders probeerde altijd goed te zijn, maar hij was een van die jongens die net een beetje tekortschoot. Zijn moeder besteedde ruim tien minuten meer dan de moeder van alle anderen die hem vertelde dat hij zijn tong moest bedwingen en op zijn manieren moest letten voordat hij hem uiteindelijk de deur uit stuurde.

De ondergaande zon bereikte net de horizon toen de rij kinderen op weg was naar het huis van James aan de rand van de stad.

De James-clan maakte natuurlijk altijd veel te doen. Hun bedienden hadden drie dagen besteed aan het uitsnijden van alle pompoenen die grijnzend en knipoogden bij kaarslicht langs de loopbrug van de straat naar de voordeuren van het extravagante huis.

Er waren maar heel weinig andere huizen in de buurt en het enige andere gebouw was de oude bisschoppelijke kerk en de omheinde begraafplaats die ernaast stond.

Jimmy was natuurlijk een van de laatsten die op het feest arriveerde, en de rest van de kinderen dobberde al naar appels, genoten van het eten en vertelden enge Halloween-verhalen.

Elizabeth hield een rechtbank in het midden van de grote achtertuin, verzon spelletjes en veranderde gaandeweg de regels om er zeker van te zijn dat ze won.

Na een tijdje baande Elizabeth zich een weg naar de kring van kinderen die verhalen vertelden en eiste te weten waar ze het over hadden. Toevallig was het Jimmy's verhaal dat ze onderbrak.

"Waar heb je het over, Jimmy Sanders?" vroeg Elisabeth.

Jimmy keek de kring rond.

'Ik vertelde ze over het graf van de heks op het kerkhof,' antwoordde Jimmy.

"Welke heksengraf?" vroeg Elisabeth.

'De oude heks die vroeger buiten de stad woonde. Ze is begraven aan de achterkant van de oude begraafplaats. Als je op Halloweenavond op haar graf gaat staan, zal ze recht uit de grond reiken en je de grond in trekken!

'Onzin,' sneerde Elizabeth. "Alleen een baby zou zo'n verhaal geloven."

"Het is waar!" riep Jimmy uit en alle andere kinderen knikten instemmend.

'Oh, alsjeblieft,' zei Elizabeth en rolde met haar ogen.

"Oke dan. Ik daag je uit om op dat graf te gaan staan,' daagde Jimmy uit.

'Ik zal zoiets niet doen,' antwoordde ze.

"Ik daag je dubbel uit om het te doen of je moet toegeven dat je een kip bent," zei hij.

De kinderen om hem heen hielden gezamenlijk hun adem in en alle ogen waren gericht op Elizabeth, die wist dat ze haar gezicht moest redden.

'Goed,' zei ze.

'Maar je moet bewijzen dat je daar was,' drong Jimmy aan en begon rond te kijken.

Eindelijk bespioneerde hij precies wat hij nodig had. Toen hij er zeker van was dat er geen volwassenen keken, greep hij het mes dat was gebruikt om de Halloween-cake aan te snijden en rende terug naar de anderen.

'Pak dit en steek het in het graf, zodat we weten dat je er echt was,' zei Jimmy terwijl hij het mes in Elizabeths handen duwde.

Ze staarde rond naar de groep kinderen en vermande zich. Ten slotte draaide ze zich om en de anderen volgden haar op weg naar de poort van de begraafplaats.

Ze bleven even staan, starend naar het grote ijzeren hek, en geen enkel kind zei een woord.

'Nou,' zei Jimmy eindelijk. "Ga verder."

Elizabeth keek om zich heen terwijl alle ogen weer op haar gericht waren. Langzaam opende ze het hek, stapte naar binnen en liep naar de achterkant van de begraafplaats tot ze het graf van de heks vond.

Ze stapte met een grijns het complot op en fluisterde: "Ik ben niet bang voor een stom verhaal."

En daarmee stak ze het mes in de grond en draaide zich om om weg te gaan toen ze plotseling een ruk aan de achterkant van haar jurk voelde. Ze probeerde weer naar voren te stappen en het leek alsof iemand haar terug naar de oude grafsteen trok.

Elizabeths ogen werden groot en ze begon te schreeuwen.

De kinderen renden als één man het kerkhof op toen ze het geluid van Elizabeths geschreeuw hoorden, en ze vertraagden als één man toen het geschreeuw plotseling ophield. Ze vonden Elizabeth liggend boven op het graf. Haar ogen waren bevroren van angst en haar mond hing open. Zij was dood…

De kinderen keken beter en realiseerden zich dat het mes dat ze in de grond had gestoken ook door de stof van haar jurk was gestoken, waardoor ze niet meer kon bewegen.

Nou, dat was dan een heel verhaal, hè? Arme Elizabeth... ze had echt beter moeten opletten waar ze dat mes had gestoken. Zie je waarom het een van mijn favorieten is?

Vergeet niet om morgenavond met ons mee te doen voor nog een van onze enge verhalen, en als je het verhaal van gisteravond hebt gemist klik hier!

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Hoofdartikel

Waarom je misschien NIET blind naar binnen wilt gaan voordat je naar 'The Coffee Table' kijkt

gepubliceerd

on

Als je van plan bent om te kijken, wil je je misschien op sommige dingen voorbereiden De koffietafel nu verhuurbaar op Prime. We gaan niet in op spoilers, maar onderzoek is je beste vriend als je gevoelig bent voor heftige onderwerpen.

Als je ons niet gelooft, kan horrorschrijver Stephen King je misschien overtuigen. In een tweet die hij op 10 mei publiceerde, zegt de auteur: “Er is een Spaanse film genaamd DE KOFFIETAFEL on Amazon Prime en Apple +. Ik vermoed dat je nog nooit, niet één keer in je hele leven, een film hebt gezien die zo zwart is als deze. Het is verschrikkelijk en ook verschrikkelijk grappig. Denk aan de donkerste droom van de Coen Brothers.”

Het is moeilijk om over de film te praten zonder iets weg te geven. Laten we zeggen dat er bepaalde dingen in horrorfilms zijn die over het algemeen niet op tafel liggen, en deze film overschrijdt die grens ruimschoots.

De koffietafel

De zeer dubbelzinnige synopsis luidt:

“Jezus (David paar) en Maria(Stephanie de los Santos) zijn een stel dat een moeilijke tijd doormaakt in hun relatie. Toch zijn ze net ouders geworden. Om hun nieuwe leven vorm te geven, besluiten ze een nieuwe salontafel te kopen. Een beslissing die hun bestaan ​​zal veranderen.”

Maar er is meer aan de hand dan dat, en het feit dat dit misschien wel de donkerste van alle komedies is, is ook een beetje verontrustend. Hoewel het ook dramatisch is, is de kernkwestie zeer taboe en kan het bepaalde mensen ziek en gestoord maken.

Het ergste is dat het een uitstekende film is. Het acteerwerk is fenomenaal en de spanning, masterclass. Samenvattend dat het een Spaanse film met ondertitels zodat je naar je scherm moet kijken; het is gewoon slecht.

Het goede nieuws is De koffietafel is niet echt zo zielig. Ja, er is bloed, maar het wordt meer als referentie gebruikt dan als onnodige kans. Toch is alleen al de gedachte aan wat dit gezin moet doormaken zenuwslopend en ik kan me voorstellen dat veel mensen het binnen het eerste halfuur zullen uitschakelen.

Regisseur Caye Casas heeft een geweldige film gemaakt die misschien wel de geschiedenis ingaat als een van de meest verontrustende films ooit gemaakt. Je bent gewaarschuwd.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Trailer voor Shudder's nieuwste 'The Demon Disorder' toont SFX

gepubliceerd

on

Het is altijd interessant als bekroonde special effects-artiesten regisseurs van horrorfilms worden. Dat is het geval bij De demonenstoornis afkomstig uit Steven Boyle wie heeft er aan gewerkt De matrix films, The Hobbit trilogie, en king Kong (2005).

De demonenstoornis is de nieuwste aanwinst van Shudder terwijl het doorgaat met het toevoegen van hoogwaardige en interessante inhoud aan zijn catalogus. De film is het regiedebuut van Boyle en hij zegt dat hij blij is dat het in de herfst van 2024 onderdeel zal worden van de bibliotheek van de horrorstreamer.

'Dat vinden we geweldig De demonenstoornis heeft zijn laatste rustplaats bereikt bij onze vrienden in Shudder”, aldus Boyle. “Het is een gemeenschap en fanbase die we hoog in het vaandel hebben staan ​​en we kunnen niet gelukkiger zijn om deze reis met hen te mogen maken!”

Shudder weerspiegelt Boyle's gedachten over de film en benadrukt zijn vaardigheden.

“Na jarenlang een reeks uitgebreide visuele ervaringen te hebben gecreëerd door zijn werk als ontwerper van speciale effecten voor iconische films, zijn we blij Steven Boyle een platform te kunnen geven voor zijn speelfilmdebuut met De demonenstoornis”, zegt Samuel Zimmerman, hoofd programmering bij Shudder. “Vol met indrukwekkende body-horror die fans gewend zijn van deze meester van effecten, is Boyle’s film een ​​meeslepend verhaal over het doorbreken van generatievloeken dat kijkers zowel verontrustend als amusant zullen vinden.”

De film wordt beschreven als een ‘Australisch familiedrama’ waarin de nadruk ligt op ‘Graham, een man die wordt achtervolgd door zijn verleden sinds de dood van zijn vader en de vervreemding van zijn twee broers. Jake, de middelste broer, neemt contact op met Graham en beweert dat er iets vreselijk mis is: hun jongste broer Phillip is bezeten door hun overleden vader. Graham stemt er met tegenzin mee in om zelf te gaan kijken. Nu de drie broers weer bij elkaar zijn, beseffen ze al snel dat ze niet voorbereid zijn op de krachten die tegen hen optreden en leren ze dat de zonden uit hun verleden niet verborgen zullen blijven. Maar hoe verslaat u een aanwezigheid die u van binnen en van buiten kent? Een woede die zo krachtig is dat hij weigert dood te blijven?

De filmsterren, John Noble (In de ban van de Ring), Charles CottierChristian Willis en Dirk Jager.

Bekijk hieronder de trailer en laat ons weten wat je ervan vindt. De demonenstoornis zal dit najaar beginnen met streamen op Shudder.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Hoofdartikel

Ter herinnering aan Roger Corman, de onafhankelijke B-filmimpresario

gepubliceerd

on

Producent en regisseur Roger Corman heeft een film voor elke generatie die ongeveer 70 jaar teruggaat. Dat betekent dat horrorfans van 21 jaar en ouder waarschijnlijk een van zijn films hebben gezien. De heer Corman overleed op 9 mei op 98-jarige leeftijd.

“Hij was genereus, openhartig en aardig voor iedereen die hem kende. Hij was een toegewijde en onzelfzuchtige vader en was zeer geliefd bij zijn dochters”, aldus zijn familie op Instagram. “Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest.”

De productieve filmmaker werd in 1926 geboren in Detroit, Michigan. De kunst van het maken van films beïnvloedde zijn interesse in techniek. Dus halverwege de jaren vijftig richtte hij zijn aandacht op het witte doek door de film te coproduceren Snelweg sleepnet in 1954.

Een jaar later zou hij achter de lens kruipen om te regisseren Vijf Kanonnen West. De plot van die film klinkt als iets Spielberg or Tarantino zou vandaag de dag verdienen, maar met een budget van meerdere miljoenen dollars: “Tijdens de Burgeroorlog verleent de Confederatie gratie aan vijf criminelen en stuurt ze naar het Comanche-gebied om door de Unie in beslag genomen Zuidelijk goud terug te halen en een Zuidelijke overloper gevangen te nemen.”

Van daaruit maakte Corman een paar vlezige westerns, maar toen ontstond zijn interesse in monsterfilms Het beest met een miljoen ogen (1955) en Het veroverde de wereld (1956). In 1957 regisseerde hij negen films die varieerden van wezenskenmerken (Attack of the Crab Monsters) tot uitbuitende tienerdrama's (Tiener pop).

In de jaren zestig richtte zijn aandacht zich vooral op horrorfilms. Enkele van zijn beroemdste uit die periode waren gebaseerd op de werken van Edgar Allan Poe, The Pit and the Pendulum (1961) De Raven (1961), en De Masque van de Rode Dood (1963).

In de jaren zeventig was hij meer bezig met produceren dan regisseren. Hij steunde een breed scala aan films, van horror tot hoe het zou worden genoemd grindhouse Vandaag. Een van zijn bekendste films uit dat decennium was Death Race 2000 (1975) en Ron Howard's eerste kenmerk Eat My Dust (1976).

In de daaropvolgende decennia bood hij vele titels aan. Als u een huurt B-film bij uw plaatselijke videoverhuurbedrijf heeft hij deze waarschijnlijk geproduceerd.

Zelfs vandaag de dag, na zijn overlijden, meldt IMDb dat hij twee aankomende films in de post heeft: Weinig Winkel voor Halloween Horrors en Misdaadstad. Als een echte Hollywood-legende werkt hij nog steeds van de andere kant.

“Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest”, aldus zijn familie. "Toen hem werd gevraagd hoe hij herinnerd zou willen worden, zei hij: 'Ik was een filmmaker, precies dat.'"

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen