Goedenavond, lezers! Het is weer zover. Terwijl we doorgaan met aftellen naar Halloween, presenteren we een echt klassiek eng verhaal genaamd Bloedige botten. Dit is er een met een miljoen verschillende versies, afhankelijk van waar je vandaan komt.

Dit is absoluut een verhaal om in het donker te vertellen, dus doe die lichten uit en verzamel het gezin terwijl we het bos in trekken Bloedige botten...

*** Opmerking van de schrijver: wij hier bij iHorror zijn grote voorstanders van verantwoord ouderschap. Sommige verhalen in deze serie zijn misschien te veel voor uw kleintjes. Lees alstublieft verder en beslis of uw kinderen dit verhaal aankunnen! Zo niet, zoek dan een ander verhaal voor vanavond of kom morgen gewoon terug om ons te zien. Met andere woorden, geef mij niet de schuld van de nachtmerries van je kinderen!

Bloody Bones zoals naverteld door Waylon Jordan

Lang geleden, toen de wereld wat minder modern was en de bossen veel talrijker waren, woonde de oude Annie hier net buiten de stad in een hut. Mensen zeiden veel over Annie, maar meestal waren ze het erover eens dat ze een heks was.

Haar huis stond vol met flessen met allerlei vreemde vloeistoffen erin en kruiden hingen aan het plafond om te drogen. Ze zeiden dat de oude Annie een toverdrank kon toveren om alles wat je kwelde op te lossen en dat menige vader naar Annie marcheerde toen zijn vrouw of kinderen ziek werden.

De oude Annie had een zuur karakter en was niet zo van gezelligheid, maar ze stuurde nooit iemand in nood weg. Ze deed gewoon haar best om ze op te knappen en ze zo snel mogelijk uit haar huis te krijgen.

Nu ging oude Annie eens per week naar de stad om voorraden te halen met haar enige vriend die ze ooit op sleeptouw had gehad. Zijn naam was Rawhead en hij was een wild zwijn dat de oude vrouw had grootgebracht sinds hij een speenvarken was.

Het was iets om te zien, ik zeg je '. Oude Annie in diezelfde zwarte jurk en haar witte haar in een knot naar achteren getrokken, zij aan zij met dat grote oude varken. De stad zag de twee bijna als mascottes en hoewel Old Annie alleen maar grijnsde toen een of andere dappere ziel hallo riep, bleven de stadsmensen grijnzen als ze langskwam. Ze zou haar spullen halen en zo de stad weer uit marcheren, precies zoals ze binnenkwam.

Op een dag ging een groep jagers uit de volgende stad op varkensjacht in de bossen van Old Annie en doodde de oude Rawhead met een paar andere varkens die ze vonden.

De oude Annie zocht Rawhead twee dagen voordat ze helemaal alleen de stad in ging naar de General Store.

"Waar is Rawhead, Annie?" De eigenaar van de algemene winkel vroeg.

'Dat zou ik zelf wel willen weten, Willen. Ik heb hem nu al dagen niet meer gezien en ik begin me echt zorgen te maken. "

'Nou, we hebben hem hier in de stad nog niet gezien, maar we zullen zeker in de gaten houden. Ik zal het doorgeven. "

"Bedankt, Willen."

Willen glimlachte nerveus. Het was het dichtst bij wat hij ooit had gehoord dat Old Annie beleefd was en dat bewees alleen maar hoe boos ze echt was.

Toen er bijna twee weken voorbij waren gegaan zonder een woord van iemand, sloot oude Annie alle huivering van haar oude hut en stak het vuur in de open haard lekker heet aan. Ze zette een grote pan met water boven het vuur en begon kruiden toe te voegen uit de bundels die aan het plafond hingen. Ze zong iets heftigs toen elk nieuw kruid de pot in ging, en het duurde niet lang of het drankje begon langs de randen te borrelen.

In het midden van het borrelen zag Old Annie een foto van de jagers die Rawhead vermoorden.

De toverdrank besloeg en toen het opklaarde, zag ze Rawhead aan zijn achterpoten vastgebonden naast twee andere varkens die voorbereid werden op de slacht.

Het drankje besloeg weer en toen het de laatste keer was verdwenen, zag ze alles wat er over was van de oude Rawhead, haar enige vriend. Hij lag als een stapel bebloede botten op de grond.

Een enkele traan liep over het gezicht van oude Annie, terwijl haar ogen verhardden. Wat Annie betrof was dit moord en hoewel de oude vrouw alleen de witte magie beoefende, betekende dat niet dat ze de zwarte niet kende.

De stedelingen hoorden die nacht een heleboel vreemde, onaardse geluiden uit het bos komen en ze zeggen dat er een bliksemstorm waaide zoals ze nog nooit eerder hadden gezien.

Als ze in haar hut hadden kunnen kijken, zouden ze haar keer op keer 'Rawhead en Bloody Bones… Rawhead en Bloody Bones' hebben horen zingen om de band te verslaan. Haar stem werd sterker naarmate ze meer scandeerde, totdat een grote bliksemflits recht uit haar hut vloog. De lichtbundel maakte een boog toen het de lucht raakte en kwam regelrecht neer op de stapel botten die ooit haar vriend was geweest.

Die oude botten begonnen te rommelen en te trillen en voordat iemand kon zeggen wat er aan de hand was, begonnen ze zichzelf weer in elkaar te zetten. Toen ze weer helemaal in elkaar waren gezet, rommelde de stem van ouwe Annie uit de lucht: 'Zoek de mannen die je hebben neergehaald, Bloody Bones. Wreek jezelf en mij! "

Die botten begonnen te lopen alsof ze van een levend zwijn waren en Bloody Bones begon die jagers op te snuiven. Het duurde niet lang voordat hij die eerste vond. De jager stierf ongeveer van schrik toen Bloody Bones naar zijn veranda liep met ogen die gloeiden als hete kolen.

"Heer, heb genade," fluisterde hij. "Waarom gloeien je ogen zo?"

'Om je graf te zien ...' gromde een zachte stem als antwoord.

De jager lachte nerveus en deed een stap naar achteren terwijl Bloody Bones een paar stappen naar voren deed. Hij keek naar beneden om te zien dat de poten van het zwijn veranderd waren in klauwen.

"Oh ja, nou, waarom heb je die grote klauwen?"

'Om je graf te graven ...' antwoordde diezelfde lage stem terug, en Bloody Bones snoof wat verder naar voren.

"Heer, heb genade, waarvoor heb je die staart?"

'Om je graf te vegen als ik klaar ben ...' antwoordde de stem voor de derde keer en sprong meteen op de jager. Ze zeggen dat je hem kilometers in de omtrek kon horen schreeuwen.

Dat geschreeuw klonk die nacht nog twee keer toen de tweede en derde jager vielen op de wraak van Old Annie en Bloody Bones

De dorpelingen vonden Old Annie een week of twee later dood in haar hut, toen ze al een tijdje niet was binnengekomen voor bevoorrading. Het kostte al haar kracht en haar leven om die avond Bloody Bones groot te brengen. Ze gaven haar een aardige kleine begrafenis op het kerkhof van de stad, hoewel sommige mensen mompelden dat ze geen goede christen was om zoiets te willen.

Tot op de dag van vandaag zeggen ze echter dat die spookachtige botten door dit gebied dwalen op zoek naar mensen die iets verkeerds hebben gedaan. En soms loopt de oude Annie met hem mee.

Elke keer dat ik dit verhaal als kind hoorde, kwam het altijd met een waarschuwing om er zeker van te zijn dat we wisten dat we in het donker zouden zijn, anders zou Bloody Bones ons te pakken kunnen krijgen! Het is gewoon dat soort verhaal. Ga morgenavond met ons mee voor nog een enge verhaalavond hier op iHorror.com