Gelukkig nieuwjaar! De vakantie is voorbij en het is tijd om de dagelijkse sleur weer op te pakken. Als je weer aan het werk gaat en elke seconde opziet, dacht ik dat ik een paar voorbeelden zou geven van het worstcasescenario van horrorverhalen op het werk. 

Deze horrorfilms op de werkvloer laten zien hoe een 'zware dag op kantoor' er echt uit kan zien. Natuurlijk zijn er enkele titels die ik zal missen (want echt, horror op het werk is een zeer breed onderwerp), maar ik heb geprobeerd het een beetje te verwarren met wat meer onconventionele banen. Het gaat niet alleen om de hoogbouw, schat. 

Laatste dienst (2014)

Laatste ploeg volgt een rookie-agent terwijl ze haar eerste dienst draait, wat toevallig de laatste nacht is van een sluitend politiebureau. Terwijl ze de dienst alleen draait, gebeurt er natuurlijk wat griezelige griezelige shit, en haar moed wordt op de proef gesteld.

Het is een fantastische film die onze heldin in een zeer stressvolle werksituatie plaatst. Je eerste werkdag, waar dan ook, kan een beetje ontmoedigend zijn, maar voor een agent die alleen in een griezelig, leeg gebouw werkt, is het een ongemakkelijke manier om je carrière te beginnen. En dat is vaardigheden de gekke telefoontjes beginnen binnen te komen. 

Het Belko-experiment (2016)

Als een soort verwrongen sociaal experiment zitten tachtig Amerikanen opgesloten in hun flatgebouw hoofdkantoor in Bogotá, Colombia, en bevolen via de intercom om ofwel elkaar te gaan vermoorden of veel dodelijkere gevolgen te hebben. 

Geschreven door James Gunn (Glibberen) en geregisseerd door Greg McLean (Wolf Creek), De Belko Experiment is fantastisch gewelddadig en doorspekt met donkere humor. De cast is er helemaal weg van, met John Gallagher Jr (Cloverfield Lane 10, Hush) als de bedachtzame en sympathieke hoofdrolspeler, Tony Goldwyn (Geest, het laatste huis aan de linkerkant) als zijn meedogenloze baas, en John C. McGinley (Scrubs, Se7en) als de meest dreigende middenmanager in de geschiedenis van het bedrijf (waarschijnlijk). It is in wezen een all-adult, witte boorden Battle Royale. 

Mayhem (2017)

Een werknemer wordt prompt ontslagen nadat hij de schuld krijgt van een fout van een leidinggevende. Nu behoorlijk ontevreden, werkt hij samen met een cliënt om naar de top te marcheren om zijn zaak te bepleiten. Helaas (of misschien gelukkig?) wordt het gebouw in quarantaine geplaatst omdat een "rode ogen"-virus welig tierend door de hoogbouw raast, wat de neurale paden aantast en alle remmingen of morele integriteit volledig uitwist. Alles wordt heel gewelddadig, heel snel. Het is heel erg leuk!

Met Steven Yuen (The Walking Dead) en de onstuitbaar charmante Samara Weaving (Ready or Not), Chaos is vergelijkbaar met het voorgaande De Belko Experiment, vanwege het virus is er echter geen enkele aansprakelijkheid. Verminking of moord, een juridische uitspraak betekent dat iedereen vrijuit komt. Laat je repressie los, want het is een all-out free-for-all tegen elke betuttelende klootzak op kantoor. 

De autopsie van Jane Doe (2016)

Geregisseerd door Trollen Jager's André Øvredal (voor-Enge verhalen te vertellen in het donker), The Autopsie van Jane Doe volgt een vader en zoon - beide lijkschouwers - die in een complex mysterie worden getrokken terwijl ze proberen het lichaam van een jonge vrouw te identificeren. Dit lijk heeft enkele geheimen en het vader-zoon-duo staat een zware nacht te wachten. 

Huiveringwekkend, opwindend en sfeervol, The Autopsie van Jane Doe zet alles op het spel en komt als winnaar terug. Gevoed door angst en geweldige uitvoeringen van de legendarische acteur Brian Cox en de getalenteerde Emile Hirsch, zinkt de film in veel emotie terwijl hij toch door en door eng blijft.

Bloedzuigende klootzakken (2015)

Starring genrefavoriet Fran Kranz (The Cabin in the Woods) en een prachtig smarmy Pedro Pascal (en dit was post Game of Thrones, als je het kunt geloven), Bloedzuigende klootzakken is een horror-slacker-komedie die een groep over het hoofd geziene kantoorgegrom plaatst tegen een nieuwe manager, die toevallig een bloedzuigende (hoewel moreelbevorderende) vampier is. 

Het is een bijtende mix van komedie en horror met een eigenzinnige cast die echt lijkt te genieten van de absurditeit van het script. Kranz brengt zijn gebruikelijke merk van de charmante neurotische underdog naar de rol van Evan, de hoopvolle managerkandidaat die wordt gemeden ten gunste van de chique externe huur. 

Wat de horror op het werk betreft, krijgt deze film de zakelijke strijd en gooit hij er wat klassieke overlevering bovenop om hem echt te laten opvallen. Het is maf, het is leuk en het geeft echt de eentonigheid van een uitgaand verkoopcallcenter weer. De horror!

Feest (2005)

Niet alle horror op de werkplek is kantoorgebonden. In Feest, moet een onderdrukte serveerster in een rommelige bar een team vormen met haar collega's en duistere klanten om een ​​aanval van boze, hongerige, geile monsters te overleven. Het wordt... behoorlijk knoestig. 

Alleenstaande moeder zijn en als serveerster werken in een kleine bar in een sloppenwijk met onsmakelijke klanten is al een uitdaging, maar vechten voor je leven tegen gruwelijke, monsterlijke wezens is genoeg om je te laten stoppen en nooit meer terug te laten komen. Verdorie, brand die plek tot de grond af, nu je toch bezig bent. 

Feest is het resultaat van het derde seizoen van Project Greenlight - een documentaireserie/wedstrijd voor amateurfilmers - en werd uitvoerend geproduceerd door Ben Affleck, Matt Damon en Wes Craven. Het is grof, het is gewelddadig en zijn tong is stevig in de wang geplant. Het heeft zelfs een paar sequels voortgebracht!

Sessie 9 (2001)

In Sessie , wordt een asbestverwijderingsbedrijf ingehuurd om te werken aan een verlaten psychiatrisch ziekenhuis. Terwijl ze aan het werk gaan aan het fantastisch griezelige gebouw, vindt een van de teamleden een doos met geluidsbanden van sessies met patiënte Mary Hobbes, bij wie de diagnose is gesteld. Dissociatieve identiteitsstoornis. Er gebeuren vreemde dingen, een deel van de bemanning begint zich vreemd te gedragen en er worden gewelddadige geheimen onthuld. 

Als je wordt geroepen om te werken in een verlaten psychiatrisch ziekenhuis in elke capaciteit, je kunt er zeker van zijn dat er wat griezelige shit gaat gebeuren. Dit zijn de regels van horror. 

Pontypool (2008)

Canadese horror cultklassieker Pontypool volgt radio-omroeper Grant Mazzy terwijl een virus zich verspreidt over het kleine stadje Pontypool in Ontario. Het virus wordt verspreid door bepaalde woorden in de Engelse taal, wat resulteert in gewelddadige aanvallen van "geïnfecteerden". Wanneer het radiostation wordt aangevallen door een horde getroffen stedelingen, gaat Mazzy de ether op om te proberen het effect van het virus om te keren met een reeks zichzelf tegensprekende zinnen om de geïnfecteerde woorden door elkaar te halen.

Gebaseerd op de roman Pontypool verandert alles door auteur Tony Burgess (die ook het scenario schreef), Pontypool heeft een uniek uitgangspunt. Taal als creatieve dreiging is iets waar elke shock jock tegenop zou zien, maar Grant Mazzy's moedige pogingen om een ​​oplossing te vinden maken hem tot een held op het gebied van radiogolven.  

Het bezit van Hannah Grace (2018)

Megan Reed is net uit de ontwenningskliniek en probeert haar leven weer op de rails te krijgen. Ooit een politieagent, neemt ze een baan aan als nachtelijke intake-assistent in een mortuarium van een stadsziekenhuis, wat een leuke, rustige manier lijkt om zichzelf weer in de problemen te brengen. Helaas is een van de lijken niet alles wat het lijkt, en wordt Reed al snel geconfronteerd met een reeks bizarre, gewelddadige gebeurtenissen veroorzaakt door een boosaardige entiteit die zijn weg naar binnen heeft gevonden.

Het bezit van Hannah Grace is een griezelige, enge, spannende reis door de duisternis. Het pakt een aantal zware thema's aan die verband houden met Megans verleden als politieagent en haar worsteling met verslaving. Dus wanneer ze boven haar hoofd wordt gegooid in een griezelige omgeving (bewegingssensorlichten in een mortuarium lijken ronduit wreed), is ze vastbesloten om het te laten werken. Je kunt haar toewijding absoluut respecteren, want ik zou nooit bij al die waanzin blijven. 

De vuurtoren (2019)

The Lighthouse is een geweldig, zo niet onconventioneel voorbeeld van de moeilijke en verschrikkelijke tijden van een werkende stijve. De film vertelt het verhaal van twee vuurtorenwachters die hun verstand proberen te behouden terwijl ze gestationeerd waren op een afgelegen eiland in het New England van de jaren 1890. Wanneer een storm toeslaat en ze hun post niet kunnen verlaten, duwt hun obsessie met het licht van het baken hen naar een wild en gewelddadig einde. 

Van de buitengewoon gedetailleerde geest van Robert Eggers (De heks), The Lighthouse is een krachtige blik op de ontrafelende geest. En als we het hebben over horror op het werk, het haalt zijn tweemanscast door het belsignaal met ruwe fysieke arbeid die aantoonde hoe slecht het werk echt was. Het bevat ook een nogal giftige dynamiek tussen de twee keepers, met een grijze Willem DaFoe die voortdurend een geïrriteerde Robert Pattinson uitscheldt. En je dacht dat je collega's slecht waren. 

The Cabin in the Woods (2011)

Oké, dus als je het hoort The Cabin in the Woods, horror op de werkplek is niet je eerste gedachte. Ik snap het. Maar laten we eerlijk zijn, het is een verdomd bijna perfect voorbeeld van een dag op kantoor die voorbij is verschrikkelijk mis. 

In de film ontsnapt een groep van vijf vrienden van middelbare leeftijd naar een hut in het bos voor een beetje weekendplezier. Ze weten niet dat ze door een ultrageheime organisatie zijn uitgekozen om te worden opgeofferd aan oude wezens voor het welzijn van de hele mensheid. Maar ze zijn een beetje moediger dan verwacht, en ze gooien een enorme sleutel in het hele 'offeren om de wereld te redden'-gedoe. 

Voor het personeel van deze geheime organisatie is het eigenlijk de slechtste dag ooit. Hun missie mislukt, de Ouden staan ​​op en letterlijk sterft iedereen. Op echt pijnlijke, diep angstaanjagende manieren.

Alien (1979)

Een commerciële ruimtesleepboot en zijn bemanning keren terug naar de aarde, wanneer ze worden onderbroken door een noodsignaal, dat ze - volgens het bedrijfsbeleid - moeten onderzoeken. Wanneer drie van de bemanningsleden het schip verlaten om het te controleren, worden ze vergezeld door een gruwelijk wezen zonder enig idee van persoonlijke ruimte (of toestemming trouwens). Als gevolg hiervan vinden we de bemanning van de Nostromo tegenover een magere, gemene, zuurbloedige moordmachine. 

Vreemd is arbeidershorror op zijn best. De bemanning - die niet eens het noodsignaal in de eerste plaats - worden door hun leidende bedrijf (Weyland-Yutani) recht onder de bus gegooid. De hoger geplaatsten bevelen Android Ash om de alien terug te brengen, met de supervriendelijke opmerking dat de bemanning in feite vervangbaar is. Als dat geen "werkplekhorror" schreeuwt, weet ik het ook niet wat doet. 

Het ding (1982)

In John Carpenters Het ding, ontmoet een groep onderzoekers op Antarctica een parasitaire buitenaardse levensvorm die zijn slachtoffers gewelddadig absorbeert en hun vorm imiteert. De onderzoekers zijn extreem geïsoleerd, erg alleen en zonder hulp onderweg. Het is alles of niets, ze moeten dit ding uitschakelen voordat het zich over de aarde verspreidt. 

Als onderzoeksteam zou gestationeerd zijn op Antarctica waarschijnlijk niet de leukste omgeving zijn om in te werken. absoluut slechtste. Over het algemeen is het gewoon een slechte werkomgeving. 

(Als je me wilt horen praten over Het ding meer diepgaand, check out mijn gastplek op de Haven't Seen It Podcast. En als je van het hele "onderzoeksteam in het noordpoolgebied" houdt en moderne Canadese horror graaft, zou ik je ook aanraden Zwarte bergzijde. Het lijkt qua toon erg op elkaar en is duidelijk geïnspireerd door de klassieker van Carpenter.)

Asieluitval (2011)

Geschreven door S. Craig Zahler (Bone Tomahawk), Asylum Black-out ziet een groep koks in een echt angstaanjagende situatie. De koks werken in een asiel voor crimineel gestoorden en worden opgesloten met de gevangenen tijdens een enorme onweersbui. De stroom valt uit, de cellen gaan open en de waanzin begint. 

Proberen in veiligheid te komen door donkere gangen vol sadistische maniakken is pure brandstof voor nachtmerries. Deze criminelen zijn de ergste soort gekken, en zodra ze hun medicijnen beginnen over te slaan, is het een hele nieuwe wereld van nee, bedankt. Ik heb deze film al eerder opgenomen in mijn lijst van 5 films die je niet zou willen overleven, omdat het pure trauma ervan gewoon veel te veel zou zijn. 

Een Servische film (2010)

Luister, ik weet wat je denkt. Een Servische film is waarschijnlijk geen titel die je op deze lijst zou verwachten. Maar laten we eerlijk zijn, het is eigenlijk de slechtste werkdag die een pornoster kan hebben. 

In de film stemt een ouder wordende pornoster genaamd Milos ermee in om aan een nieuwe 'kunstfilm' te werken die ongelooflijk goed betaalt, waardoor hij - in theorie - de industrie voorgoed zou kunnen verlaten. Terwijl de filmopnames beginnen en de regisseur meer van Milos eist, komt hij er al snel achter dat hij heeft ingestemd om te werken aan een snuiftabakfilm met als thema necrofilie en pedofilie. 

Mocht je er nog nooit van gehoord of gezien hebben Een Servische film, vermeld ik het met een strikte waarschuwing. Het is zeker niet voor iedereen weggelegd; het is notoir gemeen, verdorven, brutaal... het is gewoon ruw. Voor de meeste mensen een leven zonder Een Servische film is een goed geleefd leven. Dus ... houd dat in gedachten, denk ik. 

 

Horror op het werk Eervolle vermeldingen:

Naleving (2012)

Synopsis: Een normale vrijdagdienst in een fastfoodrestaurant wordt onderbroken door een politieagent die beweert dat een medewerker van een klant heeft gestolen, maar er is iets meer sinister aan de hand.

Opmerking: niet per se een horrorfilm, maar toch ongelooflijk zenuwslopend. Bekijken!

Nachtwacht (1997)

Synopsis: Een rechtenstudent, die een baan aanneemt als nachtwaker in een mortuarium, begint aanwijzingen te ontdekken die hem impliceren als verdachte van een reeks moorden.

Opmerking: ik heb deze film niet gezien en kan hem nergens vinden, maar ik weet dat hij in aanmerking komt, en ik weet dat jullie hem allemaal zullen verwachten.

The Shining (1980)

Synopsis: Een gezin gaat naar een afgelegen hotel voor de winter waar een sinistere aanwezigheid de vader tot geweld aanzet, terwijl zijn helderziende zoon gruwelijke voorgevoelens uit zowel het verleden als de toekomst ziet.

Let op: hij is technisch werkend. Maar - hoewel het zo is allen over de verschrikkingen van zijn werkplek - het is niet helemaal "horror op de werkplek". Toch nog een goeie!