Ik weet niet precies wanneer ik begon met het kijken naar YouTube-reactoren. Ik weet dat het ergens in het afgelopen jaar was. Wat ik me niet realiseerde toen ik de doos van Pandora opende, is hoeveel mensen daar reageerden op films en muziek. Het zou gemakkelijk zijn om te zeggen dat het er dertien in een dozijn zijn, behalve dat ik af en toe iemand ontdek die me voor de gek houdt. Alanda Parker deed precies dat zo vaak dat ik besloot dat ik haar moest opsporen om erachter te komen wie ze was en waarom ze doet wat ze doet.

Gelukkig stemde Parker genadig in met een interview, en het was een van de leukste half uur die ik in een zeer lange tijd heb doorgebracht met praten over horror.

Geboren en getogen in South Carolina, voelde de reactor zich altijd aangetrokken tot verhalen vertellen en ze vond natuurlijk haar weg naar theater en acteren als onderdeel van die reis. Toen het tijd was om naar de universiteit te gaan, stond ze voor een enorme beslissing.

Haar droom was New York en NYU, maar het prijskaartje aan collegegeld bleek onbetaalbaarder dan ze had verwacht, dus vestigde ze zich dichter bij huis en ging ze naar de universiteit in Charleston. Terwijl het was niet haar eerste keuze, zegt Parker, heeft uiteindelijk zijn vruchten afgeworpen.

"Ik had veel ervaringen die ik niet zou hebben als ik niet naar Charleston was gegaan," zei ze terwijl we gingen zitten om te kletsen. voor mij als ik naar deze films kijk en in het verhaal kom. Het zijn niet alleen het script en de personages. Het zijn de kostuums; het zijn de schoten. Het is elk klein aspect van verhalen vertellen. Dat is echt mijn hele leven geweest, manieren zoeken om met mensen om te gaan over de verhalen die we elkaar vertellen en hoe ze ons beïnvloeden."

Die zoektocht leidde haar uiteindelijk toch naar New York waar ze nu woont, en bracht haar ook naar YouTube.

Het zijn niet alleen Slashers voor Alanda Parker. Ze geniet ook van een goede schepselfunctie!

Parker was al lang fan van The Walking Dead, AMC's zombiedrama nu in zijn elfde en laatste seizoen. Ze was opgegroeid met het kijken naar de serie, maar niet veel van haar vrienden waren zo dol op de serie als zij. Toen ontdekte ze Skybound-reacties op Youtube.

Het kanaal, geproduceerd door Johnny O'Dell, bevat compilatievideo's van reactoren van over de hele wereld die allemaal net zo van de show hielden als zij. In zekere zin was het alsof ze haar gemeenschap vond.

"Ik begon deze afleveringen te kijken en ze waren als de haast, de ervaring om iets opnieuw te zien waar je van houdt," zei ze., "maar om het te ervaren met mensen die er net zoveel van houden als jij, die het verhaal kennen net als jij, die dingen oppikt die je niet opgevallen zijn. Die video's waren echt een openbaring voor mij. Ik zat de hele tijd naar ze te kijken.”

Toen de pandemie in 2020 de kop opstak, merkte Parker dat ze meer tijd over had dan normaal en haar kamergenoot stelde voor om een ​​eigen reactiekanaal te starten. Na een tijdje, dat is precies wat ze deed, te beginnen met The Walking Dead en Vrees de Walking Dead voordat hij vertakt in films.

Parker heeft een breed scala aan films op haar kanaal gecoverd en heeft gaandeweg films ontdekt zoals Aankomst en Kung Fu Hustle. Toch was ze, ondanks haar liefde voor alles wat met zombie te maken had, nooit echt in het horrorgenre terechtgekomen, een feit dat volgens haar voortkwam uit een ervaring met haar oudtante toen ze nog heel jong was.

Voor veel horrorfans was het zien van een film die ons veel te vroeg angst aanjaagde en die ons op weg zette naar alle donkere en gruwelijke dingen. Voor Parker had het het tegenovergestelde effect.

"Toen ik heel klein was, keek mijn oudtante veel sci-fi en horror en dat soort dingen, maar meestal niet om ons heen," legde Parker uit. "Ik herinner me een keer toen ik daar was, ze keek naar Alfred Hitchcock's" De vogels. Oh mijn god ... ik was jong, dom en bang als de hel. Zo had ik me nog nooit in mijn leven gevoeld. Die angst bleef bij me tot het moment dat ik besloot naar New York te verhuizen, en ik kon niet bang zijn voor vogels omdat er overal duiven waren.”

Daarna schrok de reactor terug voor de meeste horror, alleen af ​​en toe kijken of ze met een groep vrienden was. Alleen kijken kwam nooit echt bij haar op, zegt ze, omdat ze dan te veel opging in wat er in de film gebeurde en het voelde alsof het haar overkwam.

Toen er een heleboel horroraanbevelingen binnenkwamen voor horrorfilmreacties op haar kanaal, moest ze nog een grote beslissing nemen. Gelukkig voor ons allemaal koos ze ervoor om in het genre te duiken waar we van houden.

Sindsdien heeft ze eindelijk films gezien waar ze haar hele leven over heeft gehoord. Halloween, een nachtmerrie op Elm Street, Gillen, Vreemd en The Texas Chain Saw Massacre zijn allemaal uitgelicht op haar kanaal, hoewel die laatste titel bijna te veel was.

"Het is moeilijk voor mij om onder woorden te brengen hoe dat was," zei Parker. "Alsof ik er van de andere kant uit kom, ik heb zoveel goede dingen te zeggen over de film, maar het maakte me bijna kapot. Ik ben blij dat ik de troost had van andere mensen die er waren. Het was als een teamsport. Ik zou kunnen verzamelen en daarom kan ik het voor het kanaal doen, denk ik. Ik hoor de stemmen en opmerkingen van alle anderen over een scène terwijl ik ernaar kijk. Dus ik heb niet het gevoel dat ik hier alleen zit, en ik ben niet bang dat de kettingzaag mij komt halen!”

Ik heb de reactie van Parker op The Texas Chain Saw Massacre gemakkelijk een half dozijn keer bekeken en het is elke keer genieten!

Het is precies voor die fans dat de YouTuber blijft doen wat ze doet, vooral met de tijd en energie die het kost om de films te bekijken en te monteren, een proces dat volgens haar gemakkelijk 15 uur kan duren, aangezien ze een bewerkingsproces in twee stappen doorloopt om te produceren de video's zodat het verhaal van de film niet verloren gaat.

Het is een maatstaf voor kwaliteit boven kwantiteit voor Parker, en die tijd en moeite zie je in haar video's. Voor mij persoonlijk zijn ze het eerste waar ik naar kijk als ik op zondagochtend wakker word. Door met Parker te praten en haar video's te bekijken, kon ik eindelijk de vinger leggen op de reden waarom ik naar YouTube-reacties keek.

Het is gemakkelijk, wanneer horror zo'n groot deel van je leven is, om te verzanden en te vergeten waarom je naar die films kijkt. Het is gemakkelijk om de vreugde te vergeten om iets voor de eerste keer te ontdekken. Parker en andere reactoren zoals zij hernieuwen die vreugde, waardoor we die momenten 'voor de eerste keer' opnieuw kunnen beleven op een manier die we misschien al geruime tijd niet meer zullen hebben.

En Parker gaat niet snel ergens heen. De reactor vervolgt haar reis door het genre en springt ook in anderen in haar YouTube-reis.

"Ik wil die draaideur open houden voor horror", zei ze. “Dit is de eerste keer in dat ik me niet eens meer herinner hoe lang ik een enorm oeuvre heb waar ik uit kan trekken. Ik leer deze wereld en de taal van deze wereld en dat is het leukste wat er is. Ik blijf zeker horror doen."

Bekijk haar om meer Alanda Parker-goedheid te vinden OFFICILE YOUTUBE-KANAAL. U zult er geen spijt van krijgen!