Wat heeft ze uitgespookt? Een interview met Amanda Wyss.

iHorror: Hoi Amanda! Ik ben erg opgewonden om vandaag met u te spreken. Bedankt dat u mijn telefoontje hebt aangenomen.

Amanda Wyss: Hoi! Ryan.

iH: Je bent bezig! Ik zag je IMDB-pagina, je werkt aan een nieuwe film genaamd Veroorzaakt?

AW: Ja, het is een horrorkomedie geregisseerd door een jonge man, Chris Moore, en het is grappig! ik ben ook bezig met, De boomgaard. Het is een verhaal over een gezin, de film wordt heel eng, er zitten zoveel wendingen in, het is nooit wat je denkt dat het gaat worden. We hebben een geweldige cast The Orchard. Jay Mohr en ik spelen de ouders; Tom Sizemore zit erin, Henry Rollins zit erin, samen met Sean Patrick Flannery. Ik ben erg opgewonden, dus houd die in de gaten. Terug naar de andere film waar ik aan werk, Triggered is als scream-queens meets, heide, voldoet aan Gillen. Het is erg grappig; ze doen buitensporige dingen in deze film. Ik speel een directeur van een middelbare school en mijn karakter is een puinhoop. Het is zo leuk, ik heb in 1989 een bloedbad overleefd en mijn personage heeft duidelijk nog steeds PTSS en een slokje koffie voordat hij losgeslagen raakt.

Beide: [Lach]

AW: Veel werk, maar ook heel leuk!

iH: Je was onlangs ook in een andere film, The Sandman die in première ging op het SyFy-kanaal.

AW: Ja, The Sandman!

iH: De film ziet er erg leuk uit! Misschien kenmerkend voor Elm Street [Met The Dreams] op een bepaalde manier.

AW: Er is een "knikje", maar ze zijn nog steeds totaal anders. Ik wil dat Nightmare-fans erdoor geïntrigeerd raken, want er is een overlapping van nachtmerries en in feite behandelde de boeman het gewoon heel anders, twee totaal verschillende verhalen waar is The Sandman is bijna thrillerachtig. Je hebt Tobin Bell, [zucht], hij speelt altijd gewoon de beste slechterik. Ik mag een hypnotherapeut spelen die iedereen gaat redden, het is geen grote rol, maar het is een leuke rol, het was echt een geweldige rol om te spelen. Mick [Ignis] is briljant als The Sandman, zo eng en beangstigend. En Haylie Duff, is gewoon zo mooi en getalenteerd, en dan [opwindend] de mooie en getalenteerde Shae Smolik die Madison speelt, ze is fantastisch, gewoon fantastisch en geweldig.

iH: Alleen al van de kleine stukjes die ik heb gezien, ben ik het volledig met je eens: ze zijn geweldig. Ik had nog niet zo lang geleden net over deze film gehoord; er was wat ophef vanwege de productie van Stan Lee.

AW: Ja, ja, ik fangirlde helemaal uit.

Beide: [Lach]

AW: Ik kreeg de driedubbele klap van fangirling omdat ik het genoegen had Stan Lee te ontmoeten op een comic con en hij was gewoon aardig en gracieus. Peter Sullivan en zijn producerende partner zijn allemaal zo aardig, gewoon geweldige mensen. Mijn kleine guilty pleasure zijn Hallmark-kerstfilms, en ze hebben er een paar gemaakt, dus ik wist wie ze waren. Ik ben gewoon zo'n sukkel; Ik wist wie ze waren vanwege Hallmark, ook al hebben ze andere horrorfilms gemaakt. Ik had letterlijk het gevoel dat ik de jackpot had gewonnen.

iH: Dat is grappig!

AW: Bovendien was het echt een geweldige en sterke vrouwelijke rol. Het was leuk; Ik ging naar een hypnotherapeut om te leren: "Waarom zeg ik dit tegen haar?" Ik ging er helemaal in op en ik wilde ermee spelen. Had een geweldige tijd. Ik denk dat jij en ik hier eerder over hebben gesproken, geloof ik, en ik steel dit van iemand op een Blumhouse-paneel dat ik zag. "Alle grote horror is intrinsiek triest." Dat geldt gewoon voor mij; deze film heeft dat. Het is een verhaal over een klein meisje dat haar vader heeft verloren. Ze gaat bij haar tante wonen. De tante realiseert zich dat haar nichtje de doorgeefluik is voor een monster als ze emotioneel wordt. Mijn personage heeft een boek geschreven over kinderen van de helm en gelooft dat kinderen van de helm een ​​bovennatuurlijke betekenis kunnen hebben. Ik ben binnengehaald als de expert. Het is een interessante rol omdat ik hier nog nooit van gehoord had. Het zorgde er eigenlijk voor dat ik er meer over wilde onderzoeken.

iH: Je personage klinkt echt essentieel voor de film, het lijkt er gewoon in gegooid. Soms voelt het alsof personages gewoon zijn geschreven om een ​​bekende acteur of actrice te hebben.

AW: Ja, ik denk het, ik wil het geloven [Lacht]

Beide: [Lach]

AW: Laten we gewoon ja zeggen!

iH: Ik ben het ermee eens, ja! [Lacht] Ik moet dit ter sprake brengen. Thommy Hutson heeft zojuist een nieuwe film uitgebracht, Waarheid of Durf op SyFy.

AW: Ja dat klopt!

iH: Heather [Langenkamp] zat erin. Net als in deze film was haar personage als het jouwe erg essentieel, een essentieel onderdeel van de film. Ik raad de film absoluut aan, Thommy heeft het fantastisch gedaan. Ik weet het vorig jaar rond deze tijd Het ID kwam uit, en ik vroeg me af, gaat Thommy elk jaar een kick-ass film uitbrengen? [Lacht]

AW: Ik hoop het. Uiteraard ben ik een grote fan van hem; Ik werk graag met hem samen. Ik denk dat hij zo getalenteerd is.

iH: Hij is. En ook het SyFy-platform, SyFy heeft de laatste tijd geweldige dingen gedaan.

AW: Ik vind het geweldig dat ze zich bezighouden met originele inhoud en serieuze originele inhoud. Die van Tommy heb ik niet gezien Waarheid of Durf nog niet, maar ik zal het zien. The Sandman zou in bioscopen kunnen worden uitgebracht; het is erg goed. Ik vind het geweldig dat ze voor dit platform [SyFy] hebben gekozen. Het maakt de film toegankelijker en je kunt hem gemakkelijk meerdere keren bekijken.

iH: Precies, ja. Alleen al bij de trailer zei ik tegen mezelf: "verdomme, dit ziet er best goed uit." Op een gegeven moment geloof ik dat SyFy het moeilijk had met wat ze uitbrachten, en nu met al deze nieuwe inhoud hebben ze zichzelf verjongd. De laatste tijd hebben ze net wat goede inhoud uitgebracht, zoals je zei origineel materiaal en de film lijkt eng. Hoe ben je erbij betrokken geraakt The Sandman?

AW: Ik kreeg het script toegestuurd en ik hield van mijn rol erin. De films die Peter heeft geregisseerd waar ik van hou en Stan Lee, ik vond dat het een goed idee was. Het was als een klein geschenk van het universum [Lacht]. Iedereen was zo aardig, en we hadden een geweldige tijd.

iH: En ik weet zeker dat dat ook op de film zal resoneren. We naderen het einde van het jaar, ga je nog optredens doen?

AW: Ik ga naar Alamo City Comic Con Halloween weekend, en ik doe een evenement in de Dominicaanse Republiek met Curtis Armstrong en Diane Franklin voor Beter dood. Elke band uit de jaren tachtig komt erbij, 80's In The Sand. Ik ga een horror/western filmen genaamd bewering aan het eind van het jaar in Oregon.

iH: Dat is geweldig, het klinkt alsof je geboekt bent en dat is geweldig!

AW: Ik heb geluk en ben dankbaar, en ik hou van deze rollen die eraan komen. Ik mag doen wat ik graag doe. Zelfs de kleinere delen waarin mensen hebben geschreven The Sandman zijn gewoon geweldige rollen.

iH: Daar ben ik het mee eens. Hopelijk zien we jou en Diane weer ergens in.

AW: Oh mijn god ja, zolang het geen "stunt" casting is. Heather en mij is aangeboden om samen te werken, wat we graag zouden doen, maar het is altijd een soort stuntcasting waarbij ze hun film proberen te vullen met Nachtmerrie in Elm straat mensen. Ik ben super dankbaar voor Nachtmerrie in Elm straat, Ik vind het geweldig, het is een klassieker, het heeft geholpen bij het creëren van de carrière die ik nu heb. Ik won de loterij met die prachtige rol die Wes [Craven] voor mij schreef. Ik respecteer het en ik hou van de fans. en de meerderheid van hen was bereid om met mij mee te gaan op deze huidige reis. Daar ben ik dankbaar voor. Zodra ik een script krijg en ze het willen vullen Nachtmerrie in Elm straat mensen, ik pas. Die scripts zijn meestal licht van verhaal.

iH: Ik snap het helemaal.

AW: Ik hoop dat Diane, Heather en ik op een dag gaan samenwerken, we zijn allemaal vrienden - we zouden het fantastisch hebben.

iH: Ik zou jullie drieën graag in een komedie zien.

AW: Het zou hilarisch zijn! Het zou zo leuk zijn! Dus ik hoop dat dat gebeurt. Ik weet dat ik daardoor veel films aangeboden krijg Een nachtmerrie op Elm Street. het maakt volledig deel uit van wie ik ben, en daarmee ben ik geneigd om in het heden te zijn en uit te kijken naar mijn nieuwe projecten. En ik vind het geweldig als mensen je leuk vinden, en de fans enthousiast zijn over mijn aankomende films.

iH: Persoonlijk zie ik daar niets mis mee. Zolang mensen maar erkennen en niet vergeten waar ze vandaan komen. En zolang iemand dat kan, is de sky the limit. Als ik aan je volgende rol denk, heb ik altijd de neiging om te denken: "Gaat deze nieuwe rol doen wat Elm Street voor jou deed?" Dat denk ik elke keer als er een nieuwe rol op je pad komt Het ID. Zelfs voor Heather [Langenkamp] of iemand anders die betrokken is bij de Nightmare-films, denk ik altijd: “Is dit de rol waarop ze zullen terugkijken, die hen dezelfde dankbaarheid zal geven als Elm Street deed?"

AW: Weet je wat, dat heb je al eens eerder tegen me gezegd, en ik vind het geweldig. Toen we hadden gepraat toen ik dat deed Het ID, Ik had zoiets van "Oh dat is het precies." Dat was een geweldige manier om dat te zeggen.

iH: Bedankt. Als ik documentaires kijk op Halloween or Elm Street of iets waarvan ik me altijd afvraag of er ooit een franchise zal komen of iets waardoor mensen kunnen terugkijken en zeggen: "Dit is nog steeds in mijn leven?" Ik weet zeker dat er projecten zijn die je hebt gedaan, en het is niet meer in je leven, maar Elm Street is nog steeds in je leven, Fast Times is nog steeds in je leven, en Beter dood. Ik maak me zo zorgen dat we dat niet meer zullen hebben. Bijvoorbeeld mijn dochter, ze is twaalf, ik vraag me af of ze net zo over film denkt als ik, aangezien ik ermee ben opgegroeid. Zal ze de mogelijkheid hebben om terug te kijken op een film en te zeggen: "Wow, dat was een groot deel van mijn leven."

AW: Heb je het gevoel dat er zulke films zijn voor haar leeftijd?

iH: Ik denk het echt niet, ik kan nog niets actueels vinden dat dat al heeft gedaan. Ik grijp altijd terug naar de oudere dingen waarmee ik ben opgegroeid. Elm Street voor mij is het gewoon ingebed in mijn kindertijd. Ik wil niet zeggen dat de personages onze ouders waren, maar ze waren een belangrijk onderdeel van mijn leven en dat van mijn vrienden. We bloeiden op van die films, reciteerden de regels en herbeleefden deze verhalen. Als ik er nu aan terugdenk, denk ik aan een mooie tijd uit mijn leven. Ik denk gewoon niet dat er iets voor mijn dochter is dat dat voor haar zal doen. Het is een beetje triest.

AW: Er is iets met familie, onschuld, vertrouwdheid, ik weet alleen niet zeker of ik er niet de vinger op heb kunnen leggen. Ik weet dat er mensen zijn die veel slimmer zijn dan ik die hebben gesproken over waarom die films ons gewoon verslaafd maakten. We hebben ze allemaal uit die tijd.

iH: Ik denk dat het ons terug in de tijd brengt, niet dat ons leven nu niet goed is, maar het brengt ons terug naar de tijd toen alles gewoon anders was. Zoals je al zei, het is net een marker. Als ik een film kijk, kan ik me herinneren dat ik hem voor het eerst zag, en ik zag hem hier, en met deze persoon – we reden op de fiets naar de videotheek en pakten hem. We kunnen alles herbeleven en herbeleven. Ik denk dat Tina voor altijd bij je zal zijn [Lacht]. Als ik weg ben, en jij weg, zal Tina er nog steeds zijn.

AW: Daar ben ik het mee eens, en ik denk niet dat daar iets mis mee is. Veel mensen uit die film [Elm Street] zijn mijn levenslange vrienden, en dat gebeurt niet altijd als je een film maakt. Heather [Langenkamp] en ik zijn goede vrienden, ik reis met Robert [Englund] en zijn vrouw. Er was iets magisch aan. Ik ben dankbaar dat ik in die films heb gezeten. Ik kijk nu naar scripts en vraag me af of dit mogelijk een impact kan hebben. De waarheid is dat ik niet weet of dat nog mogelijk is. Er is zoveel inhoud op zoveel platforms dat de kans dat iets een uitbraak is, zo groot is A Nightmare On Elm Street was, is nu veel slanker. Ik denk wanneer Nachtmerrie in Elm straat kwam uit, er werd niet veel wekelijks uitgebracht; er gingen niet veel films op dezelfde dag open.

iH: Ja, het voelt als systeemoverbelasting! Nou, heel erg bedankt dat je met mij hebt gesproken.

AW: Ik vind het leuk om met je te kletsen, bedankt!

iH: Wees voorzichtig.

 

 

*Dit interview is ingekort vanwege lengte-/tijdbeperkingen.

*Feature afbeelding: Hutson Ranch Media 'The Id'

-Over de auteur-

Ryan T. Cusick is een schrijver voor ihorror.com en geniet erg van praten en schrijven over alles binnen het horrorgenre. Horror wekte voor het eerst zijn interesse na het bekijken van het origineel, The Amityville Horror toen hij nog maar drie jaar oud was. Ryan woont in Californië met zijn vrouw en twaalfjarige dochter, die ook interesse toont in het horrorgenre. Ryan behaalde onlangs zijn Master's Degree in Psychology en heeft de ambitie om een ​​roman te schrijven. Ryan is te volgen op Twitter @ Nytmare112

 

 

 

Pagina's: 1 2