Ik hou van Vincent Prijs. Nee echt, ik bedoel, ik hou gewoon van hem. Ze maken gewoon geen acteurs zoals hij meer. Stijlvol, elegant, stijlvol en precies de juiste hoeveelheid gedraaid.

Vanaf zijn eerste optredens in de film had Price een manier om een ​​lijn af te leveren die je zou stoppen en zijn stijl zou waarderen.

Neem deze regel van Laura, een film die Price als zijn eerste beschouwde, ook al had hij een handvol credits ervoor, waaronder Tower of London met Boris Karloff en The Invisible Man Returns:

'Ik gebruik geen pen. Ik schrijf met een in gif gedoopte ganzenveer.”

Elke fatsoenlijke acteur zou die regel kunnen leveren. De meesten zouden dit doen met een inherent sarcasme. Maar toen Price het zei, liep er een rilling over mijn rug.

Wat mij betreft, het faalt nooit dat ik in oktober alleen maar films van Vincent Price wil kijken en genieten van elk moment van de acteur op het scherm, en dat maakt het de perfecte tijd om enkele van mijn favorieten met jullie allemaal te delen!

Frederik Loren–House on Haunted Hill

Frederick: Ik ben Frederick Loren en ik heb vanavond het huis op Haunted Hill gehuurd zodat mijn vrouw een feestje kan geven. Ze is zo grappig. Er zal eten en drinken zijn en geesten, en misschien zelfs een paar moorden. Jullie zijn allemaal uitgenodigd. Als een van jullie de komende twaalf uur in dit huis doorbrengt, geef ik je elk tienduizend dollar, of je nabestaanden voor het geval je het niet overleeft. Ah, maar hier komen onze andere gasten.

Ik hou zo veel van deze film. Het is als troostmaaltijd! Van die eerste momenten van duisternis met griezelige geluiden en geschreeuw tot Price's openingsvertelling die ons allemaal uitnodigt voor een feest tot skeletten op draden die schokkerig over de vloer lopen, het ontroert me.

Het was de eerste van twee films die Price maakte met de koning der gimmicks, William Castle - de tweede was De tintelaar. Castle vertelde het verhaal dat hij Price toevallig betrapte op een dag dat hij voor een deel was gepasseerd. De regisseur nodigde Price uit voor de lunch en pitchte het idee van House on Haunted Hill aan de acteur die gretig accepteerde. Dus laten we allemaal dankbaar zijn voor degene die Price heeft doorgegeven voor wat die andere foto ook zou worden!

Wat ik het leukste vind aan dit specifieke optreden, is de bijtende humor van Price, vooral wanneer hij het opneemt tegen de beeldschone Carole Ohmart als zijn vrouw. Het is pure met zuur doordrenkte bliksem!

Ik kan me niet voorstellen dat iemand deze film niet heeft gezien, maar als je dat niet hebt gedaan, is dit het moment om dat recht te zetten! Je weet echt niet wat je mist.

Dr. Malcolm Wells–De Bat

Dr. Wells: In mijn rapport zal ik stellen dat de dood werd veroorzaakt door een verbluffende klap, gevolgd door een ernstige snijwond en bloeding.
Lt. Anderson: In gewoon Engels, hij wist niet wat hem overkwam.
Dr. Wel: Oh, hij wist het, maar hij had geen tijd om erover na te denken.

Deze film heeft alles!

Agnes Moorkop (Bewitched) speelt tegenover Price als een mysterie-auteur die midden in de echte terreur terechtkomt wanneer ze in haar huis wordt opgesloten door een moordenaar die de lokale autoriteiten The Bat hebben genoemd. Price speelt een lokale dokter die onder meer de nachtdieren heeft bestudeerd. Hij zou ook gewoon een koelbloedige moordenaar kunnen zijn die op zoek is naar een miljoen dollar dat is verduisterd van een lokale bank.

Price glijdt gewoon in deze rol en straalt dreiging uit, zelfs wanneer hij iemands wonden verbindt. Ik hou van zijn optreden hierin. Het is zo rustig, gereserveerd. Het is niet nodig om scènes te kauwen of overdreven gebaren te maken. Het is gewoon Price die doet waar hij goed in is.

Het is belangrijk op te merken dat dit de vierde bewerking was van de originele roman van Mary Roberts Rinehart, vaak de Amerikaanse Agatha Christie genoemd. Price zei later dat hij als kind naar een toneelstuk had gekeken en er doodsbang voor was geworden, daarom koos hij ervoor om de film te maken. Helaas zei hij dat hij over het algemeen teleurgesteld was omdat hij niet vond dat het script voldeed aan wat hij als jongere had gezien.

Hoe dan ook, De Bat is gratis te bekijken op Amazon Prime. Pak wat popcorn, doe het licht uit en geniet ervan!

dr. Erasmus Craven–De Raven

Dr. Erasmus Craven: Oh ja, ja. In plaats van het leven onder ogen te zien, keerde ik het de rug toe. Ik weet nu waarom mijn vader zich tegen dr. Scarabus verzette. Omdat hij wist dat men het kwaad niet kan bestrijden door zich ervoor te verbergen. Mannen als Scarabus gedijen op de apathie van anderen. Hij bloeide op de mijne en dat beledigt me. Door contact met de broederschap te vermijden, heb ik hem de vrijheid gegeven om zijn wreedheden te begaan, zonder tegenstand.

Losjes, en ik kan het niet vaak genoeg zeggen, losjes gebaseerd op het beroemde gedicht van Edgar Allan Poe, is Price op zijn best als Dr. Erasmus Craven, een goochelaar die zijn magie de rug heeft toegekeerd. Wanneer een andere goochelaar (Peter Lorre) in zijn huis verschijnt in de vorm van een raaf, krijgt hij te horen dat de man is vervloekt door Dr. Scarabus (Boris Karloff), een duivel die anderen heeft misbruikt met zijn macht.

Oké, het is misschien beter om te zeggen dat deze film is voorgesteld door De Raven.

Regisseur Roger Corman haalde alles uit de kast in deze film, en zowel Price als Karloff maken van de gelegenheid gebruik. Geloof me als ik je zeg dat er in de hele filmgeschiedenis nog nooit zo fijn met wenkbrauwen is geacteerd als wanneer de twee het tegen elkaar opnemen in een tovenaarsduel.

Ik hield van alles wat Price in deze film deed, en het is er een die leuk is om naar te kijken, hoe vaak je hem ook hebt gezien! Oh, en houd ook je ogen open voor een jonge Jack Nicholson onder de cast!

Edward Leeuwenhart–Theater van Bloed

Edward: Hoeveel acteurs heb je vernietigd zoals je mij hebt vernietigd? Hoeveel getalenteerde levens heb je gekapt met je vlotte aanvallen? Wat weet jij van het bloed, zweet en zwoegen van een theaterproductie? Van de toewijding van de mannen en de vrouwen in het edelste beroep van allemaal? Hoe zouden jullie kunnen weten, jullie talentloze dwazen die vitriool spuwen over de creatieve inspanningen van anderen omdat jullie niet in staat zijn om jezelf te creëren! Nee Devlin, nee! Ik heb Larding en de anderen niet vermoord. Ik heb ze gestraft mijn beste jongen, ik heb ze gestraft. Net zoals jij gestraft zult moeten worden

Weet je, toen Vincent Price besloot om door het landschap te kauwen, maakte hij er een volledige maaltijd van, en... Theater van Bloed is een vijfgangenfeest!

Dit is een van die films waarbij je gewoon achterover moet leunen en het moet accepteren voor wat het is. Price speelt Edward Lionheart, een over-the-top acteur die tot waanzin wordt gedreven door zijn critici en uit is op bloedige en theatrale wraak. Deze film is er een voor alle leeftijden.

De acteur kreeg gezelschap van de onlangs overleden Diana Rigg, die zijn dochter speelde. Rigg sprak vaak liefdevol over de film en haar tijd om hem te maken. Interessant genoeg werd de film later aangepast als een toneelstuk en speelde de dochter van Rigg, Rachael Stirling, dezelfde rol.

dr. Phibes–Dr. Phibes De Verschrikkelijke en Dr Phibes Rises Again

Dr. Phibes: Waar kunnen we twee betere halfronden vinden, zonder scherp noorden, zonder naar het westen af ​​te dalen? Mijn gezicht in uw oog, het uwe in het mijne verschijnt, en echte, eenvoudige harten rusten in uw gezicht. Binnen vierentwintig uur zal mijn werk klaar zijn, en dan, mijn kostbare juweel, zal ik je vergezellen in je omgeving. We zullen voor altijd herenigd worden in een afgelegen hoek van het grote elysische veld van het mooie daarbuiten!

Veel mensen hebben hier waarschijnlijk een mening over, maar dit is een van Price's meest verontrustende rollen. Ik weet niet zeker wat het ermee was. Misschien was het het feit dat hij pas een half uur na aanvang van de film sprak. Misschien komt het omdat toen hij sprak, zijn lippen niet bewogen. Of misschien was het de pure, drijvende waanzin van het personage en hoe hij doodde.

Ik denk dat het al die dingen waren, en zelfs na al die jaren kruipt Dr. Phibes en zijn mechanische orkest nog steeds onder mijn huid.

Price speelde Phibes twee keer en er was een derde film gepland, maar nadat de acteur de banden met de studio verbrak en ze hun focus verlegden naar meer uitbuiting, werd het derde hoofdstuk stopgezet. Ik heb me altijd een beetje afgevraagd wat er had kunnen zijn. In de derde film zou Phibes naar verluidt tegen nazi's hebben gevochten terwijl hij op zoek was naar de 'sleutel tot Olympus'.

Jean-Drie Skeleton Key (Radio programma)

Jean: Van tijd tot tijd stak ik een lucifer af om de klok te zien, maar als ik dat deed, verlichtten de miljoen rode ogen om ons heen... allemaal om ons heen... kijkend... wachtend...

Oké, ik weet dat oude hoorspelen niet voor iedereen zijn weggelegd, maar geloof me als ik zeg dat deze van puur goud is.

Price speelt Jean, een man die met twee andere mannen in een vuurtoren werkt op een verlaten eiland. Als een vreemd schip aan land stort, stromen duizenden ratten van binnenuit het eiland op. De vraatzuchtige wezens vangen de mannen in de vuurtoren en worden langzaam uitgeput door de zwerm.

Price is een briljante verteller in dit stuk. Je voelt zijn uitputting en zijn wankele evenwichtsoefening op de afgrond van waanzin. Ik kan het niet genoeg aanbevelen. Doe het licht uit, sluit je ogen en laat Vincent je een verhaal vertellen. Je zult me ​​dankbaar zijn!

Professor Henry Jarrod–House of Wax

Professor Jarrod: Een keer in zijn leven voelt elke artiest de hand van God en creëert hij iets dat tot leven komt.

House of Wax, een remake van Mystery of the Wax Museum, was de eerste 3D-film die door Warner Bros.

Price speelt de Jarrod, eigenaar van het titulaire museum wiens zakenpartner denkt dat ze meer geld kunnen verdienen door macabere scènes te tonen om hun bezoekers te choqueren. Jarrod is het daar niet mee eens en zijn partner brandt het museum af, waarbij hij zogenaamd ook de beeldhouwer vermoordt.

Als Jarrod meer dan een jaar later opduikt met een gruwelijk nieuw museum, wordt het eng, vooral als de waarheid aan het licht komt over waarom zijn beelden er zo levensecht uitzien.

Price was op zijn best om scènes te stelen in deze film. Het is er een waar ik keer op keer naar terugkeer. Ik hou gewoon van de dramatische en weliswaar gestoorde romantiek van het stuk en ik kan er gewoon geen genoeg van krijgen.